Λέξεις για.... πιπέρι σε ταινίες [χωρίς μπιπ]

Εχεις δίκιο D@redevil.

Ομως νομιζω -κατα την ταπεινή μου αποψη- πως οι παρεμβασεις αυτές σχετικα με τα υπονοούμενα, εχουν σχεση με το θεμα που ειναι "λέξεις για πιπερι" γιατί σε ολες τις περιπτωσεις ( "Ηλία του 16ου", "Αχ! αυτη η γυναικα μου", "Μανταλένα", "Παρθένο") εχουμε να κανουμε με μια συγκεκριμένη λέξη που ήταν αδιανόητο εκείνη την εποχή οι δημιουργοί να την κατονομάσουν ευθέως.

Φαντάζεσαι π.χ. το Διανέλλο στη "Μανταλένα" να ελεγε καταμουτρα, τι λειπει απο την Μανταλένα (Α.Β.) για να ειναι άντρας????? :supergrin:

Οχι μόνο θα είχαν κόψει την ταινία ως ακατάλληλη, αλλα σεναριογραφο, σκηνοθετη, ηθοποιο, παραγωγό θα τους ειχαν παει και μεσα για προσβολή της δημοσίας αιδούς. :armed:

Δεν εχει να κανει με πιπεράτο υπονοούμενο, αλλα με λέξη που ετσι και αλλιως δεν θα μπορουσαν με τίποτα να την πουν ευθέως.

Λέξη οχι απλά για πιπέρι, αλλα απαγορευμένη κυριολεκτικά. :D ;)

Προσωπικα για αυτο ανεφερα και τις δυο ταινιες, την Μανταλένα και τον Παρθένο επειδη την περασε διαφορετικά ο σεναριογραφος μεσα στο σενάριο, αντικαθιστωντας την με αλλη λεξη.

Βεβαια στη σημερινη εποχη, ή τουλαχιστον μετα τη δεκαετία του '80, που αλλαξαν ολα, κατονομάζονται πια τα παντα χωρις υπονοούμενα και χωρις άλλες λεξεις π.χ. "το αυτό" που ειπε η Νοταρά στον Παρθένο.

Ομως επειδη, οντως το θεμα εχει να κανει με "κακές λεξεις" που ακουγονται σε ταινίες, και οχι με λεξεις που δεν ακουγονται, εχεις δικιο για την παρεμβολή αυτή.

Απλα το ανεφερα γιατί ειναι "ειδική περιπτωση" στις λεξεις για πιπερι....λεξη "τζιζ"... :sealed: :sealed: :sealed: :sealed: :D
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Οκ, παιδιά, καταλαβαίνω τους προβληματισμούς.... Γενικά, είμαστε "χαλαροί" στο ελαφρύ εκτός θέματος, απλά καλό είναι να γυρνάμε ontopic! :)

Κι εδώ τα πράγματα είναι πάρα πολύ συγκεκριμένα: ταινίες του παλαιού κινηματογράφου, που περιέχουν κακές λεξούλες! :)

Δεν έχουν κακές λεξούλες? Είναι εκτός θέματος - τόσο απλά! :)

Ας μείνουμε στο θέμα επομένως, όσο πιο πιστά μπορούμε!
 
- Δηλαδή θα δω και το πουλάκι;

- Αμ έτσι που πας, θα το δεις και το πουλάκι (Βέγγος).
 
Και που είναι η κακιά λεξούλα στο παραπάνω βρε ΦΖΠ? :xm:
 
Υπό την έννοια του υποννοούμενου, όπως κάποια προηγούμενα σχόλια.

Αλλιώς, φυσικά η πιο γνωστή φράση ανήκει στο Γαρδέλη (μην την ξαναγράφω τώρα), και μια αντίστοιχη είχε κι ο μακαρίτης ο Σουγκλάκος, με το χαρακτηριστικό του ψεύδισμα :

"Σ' έψαχνα κι εγώ ρε παλιόπ....α !":shtup:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
:wait2:

Νομιζω οτι στον λεγομενο παλιο ελληνικο κινηματογράφο (δλδ δεκατίων '50, '60 μεχρι και τα μισά του '70) επειδη υπηρχε η λογοκρισια που ενεκρινε ή οχι τα κειμενα των σεναριογραφων, πολυ σπανια ακουμε "κακες" λεξεις.

Οσες λεξεις ακουγονται ειναι "περιορισμένες" και από οτι βλεπω εχουν ήδη αναφερθει σε προηγουμενα posts, τύπου "σκ...", "π...", "π#ρν#" ( οι δυο τελευταιες συνήθως για κορασίδες που ειχαν παρει τον κακο δρομο).

Οπως επίσης και βρισιές, τύπου "Αη στο δ..." (για παραδειγμα στο Δεσποινίς Διεθυντής, η Τζενη Καρέζη λεει στον Αλέκο Αλεξανδράκη "Αη στο δ... πρωι-πρωι!!"). Την εποχη εκείνη, ακομη και το "Αη στο δ..." ήταν λεξη για πιπέρι και η κοινωνία της εποχής σοκαριζόταν στο ακουσμα. Για αυτο οι δημιουργοί όταν ήθελαν να πουν μια λεξη για πιπερι την ελεγαν με υπονοούμενα. (Το αναλυσαμε ομως για τα υπονοούμενα πιο πανω).

Εχω την αισθηση οτι τελικά στο κινηματογράφο απο το '80 και μετα και ιδιως στις βιντεοταινιες, ειναι που ακουγονται οι περισσότερες λεξεις για πιπέρι. Ισως εκεί αν εστιάσουμε την προσοχή μας, να βρουμε αρκετές ώστε να γεμισουμε το thread

:D
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ΦΖΠ1 είπε:
Υπό την έννοια του υποννοούμενου, όπως κάποια προηγούμενα σχόλια.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Είπαμε όμως να γυρίσουμε στο θέμα μας 2 φορές παραπάνω :)

D@redevil είπε:
Οκ, παιδιά, καταλαβαίνω τους προβληματισμούς.... Γενικά, είμαστε "χαλαροί" στο ελαφρύ εκτός θέματος, απλά καλό είναι να γυρνάμε ontopic! :)
Κι εδώ τα πράγματα είναι πάρα πολύ συγκεκριμένα: ταινίες του παλαιού κινηματογράφου, που περιέχουν κακές λεξούλες! :)

Δεν έχουν κακές λεξούλες? Είναι εκτός θέματος - τόσο απλά! :)

Ας μείνουμε στο θέμα επομένως, όσο πιο πιστά μπορούμε!
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

D@redevil είπε:
Παιδιά, παρ' όλο που θαυμάζω το ...θυμητικό σας, ας μείνουμε εντός θέματος, σας παρακαλώ!.... Άλλο τα υπονοούμενα (που δεν ζητάει κάτι τέτοιο το θέμα), άλλο οι κακές λέξεις.
(Δεν περίμενα ότι θα το έλεγα ποτέ αυτό, αλλά...) Ας μείνουμε στις κακές λεξούλες!... Παράκληση: μόνο το πρώτο γράμμα της "τζιζ" λέξης αρκεί! Για ένα θέμα, δε θα ρίξουμε τα ποιοτικά στάνταρντς του φόρουμ και από την άλλη, δεν το διασκεδάζουμε να τσεκουρώνουμε posts!.... :)
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
 
hannele είπε:
Εχω την αισθηση οτι τελικά στο κινηματογράφο απο το '80 και μετα και ιδιως στις βιντεοταινιες, ειναι που ακουγονται οι περισσότερες λεξεις για πιπέρι. Ισως εκεί αν εστιάσουμε την προσοχή μας, να βρουμε αρκετές ώστε να γεμισουμε το thread
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Οχι μονο το thread. Θα γεμισετε τομους ολοκληρους. Σε βεβαιω!
 
Ήταν ίσως η αντίδραση στην "καταπίεση" των προηγούμενων δεκαετιών. Μόλις είδαν ότι μπορούν να χρησιμοποιούν βωμολοχίες, του έδωσαν και κατάλαβε. Αλλά το βασικό είναι ότι οι υπεύθυνοι των ταινιών αυτών έκριναν ότι το κοινό στο οποίο απευθύνονταν θα έβρισκε τις λέξεις αυτές αστείες, προχωρημένες, cool, μοντέρνες... δεν έκαναν τέχνη, εμπόριο έκαναν. Το να χρησιμοποιούν τέτοιες εκφράσεις ήταν ένας φτηνός και εύκολος τρόπος τρόπος να ξεχωρίσουν, να αποσπάσουν προσοχή, να συζητηθούν, και να κάνουν το κοινό να γελάσει. Αλλιώς θα έπρεπε να στίψουν το μυαλό τους για φρέσκα αστεία και για ενδιαφέρουσες καταστάσεις. Πιο επίπονο, άρα λιγότερο επικερδές.

Θυμάστε το "Τέσσερις γάμοι και μια κηδεία"? Οι αρχικές σκηνές με τη συνεχή χρήση του f-word ήταν ξεκαρδιστικές, γιατί ταίριαζαν εκεί. Έτσι όντως θα αντιδρούσαν και αυτές τις λέξεις θα χρησιμοποιούσαν οι (υπερβολικοί σαν καρικατούρες) χαρακτήρες της ταινίας. Οι "σεμνοί" διάλογοι των παλιών ελληνικών ταινιών ήταν οι αφύσικοι, διότι είχαν λιμενεργάτες και φορτηγατζήδες να μιλάνε εκλεπτυσμένα. Οπότε πράγματι έχει πιο ενδιαφέρον, κατά τη γνώμη μου, να μιλάμε για σκηνές ταινιών εκείνης της παλιάς εποχής που πλησίαζαν το όριο του αποδεκτού.
 
stakovios είπε:
Ο Λαυρέντης Διανέλλος σαπακιάζει στο ξύλο τη Νίτσα Μαρούδα στον "Κατήφορο" επειδή ήρθε αργά στο σπίτι και τη φωνάζει: "Δε θα σε αφήσω να γίνεις που...α!, άκουσες; " (μάλιστα, το λέει δύο φορές).
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
στην ιδια ταινια ο περικλης χριστοφοριδης αποκαλεσε τον νικο κουρκουλο τσογλανι

δεν αποκλειεται να ειναι η πρωτη ελληνικη ταινια με βρισιες
 
Βλέποντας ξανα χθες τη Μανταλενα, λεει η Βουγιουκλακη στον Διανέλλο:

- "αν ήξεραν οι γιατροι, δεν θα πεθαινε προχθες ο γιατρος ο Βάλιντας απο σπυρί στον κ..." προλαβαίνει όμως και δεν την λεει όλη τη λεξη και συνεχίζει: "ε! τελος παντων εκει που το ειχε".

Ωστοσο στη συνεχεια την ίδια λέξη, την λέει ολοκληρωμενη ο μικρός Βασιλάκης Καίλας οταν παροτρυνει την Βουγιουκλακη να πουν το τραγουδι "πως το τρίβουν το πιπέρι"

- "οχι με το χερι τους το τρίβουν, το αλλο να πουμε, με τον κ... τους το τρίβουν!".

Πανέξυπνος ο σεναριογραφος Γιώργος Ρούσσος, γιατί στο στόμα ενος μικρού παιδιού περνούσε ανεπαίσθητα μια "κακια" λέξη. που στο στόμα ενήλικα θα ακουγονταν καπως...ενώ ενα μικρό παιδακι, θα μπορουσε να το πει και χαριτωμένα μέσα στην κωμική δραση μιας σκηνής...
 
στην κωμωδία ''Το παίζω και πολύ άντρας!'' σε μια σκηνή η οικογένεια του ΄Ζήνωνα (Σωτήρης Μουστάκας) παρακολουθεί στην τηλεόραση ένα ποδοσφαιρικό αγώνα και σε μια ''φάση'' το αγοράκι λέει ''Τι κάνεις ρε μ_λ_κ_'' απευθυνόμενος σε ποδοσφαιριστή. Δέχτηκε βέβαια μετά παρατήρηση από τον μπαμπά του.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα