Λέξεις που μπερδεύαμε μικροί

ακούρδα (αντί αρκούδα) και αγμύδαλα (αντί αμύγδαλα)

τα ΙΔΙΑ έκανε και ο γιος μου μέχρι τα 6 του.
 
Hera είπε:
ακούρδα (αντί αρκούδα)
Το ''ακουρδακι'' ''παμε για υπον'' και ''οζογλυφτιδα'' (οδοντογλυφιδα8)) ηταν στην ημερισια διαταξη του αδερφου μου.
 
Την ουρά την έλεγα "νουρά"! Ήθελα να έχω ουρά και κοιτούσα τον πισινό μου και έλεγα "εγώ γιατί δεν έχω νουρα"?? Δεν θυμάμαι κάτι άλλο...
 
Εγω παλι οταν εβλεπα ενα ελικοπτερο στον ουρανο το ελεγα "ακουτελετο" :)
 
Εγώ: αδία = αηδία, κίκινο = κίτρινο, κολίο = σχολείο, άντα = μιράντα. Αυτά είναι σημειωμένα από τη μαμά μου στο ροζ άλμπουμ με το μωρό που κοιμάται στο πλάι. (Οι γηραιότεροι γνωρίζουμε, δεν υπήρχε άλλο τη δεκαετία του 70)

Ο μεγάλος μου: νοκοσομείο, νεκροτοκεφαλή. Οι δύο λέξεις που επιμένει να τις λέει λάθος διότι μου αρέσει να τις ακούω.

Ο μικρός μου: νταντίαρ = ο buzz light year, ουντι = o woody, νιος = ο μορφονιός και έκας = ο βελιγκέκας (από τον καραγκιόζη) και πολλά άλλα.

(Το λυπηρό είναι ότι πολλοί τρέχουν τα παιδιά τους σε λογοθεραπευτές ακόμα και όταν δεν υπάρχει πραγματικό πρόβλημα).

Εμείς μικρά μια χαρά την περνούσαμε :)
 
εγω παλι ειχα προβλημα με το "Σ" και το προφερα "Θ". φανταστειτε τι γελιο εριχναν οταν σε μια σε μια προταση ειχε πολλα "Σ".

μερικες φορες ακομα και σημερα το παθαινω οταν μιλαω γρηγορα.

θυμαμαι μια περιπτωση που ειχαμε παει σε πολυ γνωστο πολυκαταστημα (δεκαετια 80) και λεω στον υπαλληλο: " θελω να μου δωθετε το μαθτερ θυθτεμ και την καθθετα με το παιχνιδι θονικ."

το τι γελιο επεσε δε λεγεται...

ή : αρχιζει το ποδοθφαιρο...
 
Παλιότερα υπήρχε το πλοίο ΚΑΝΤΙΑ που έκανε το δρομολόγιο Πειραιάς-Ηράκλειο και αντίστροφα και εγώ το έλεγα ΚΑΝΤΥ-ΚΑΝΤΥ!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Επίσης τη γνωστή πάθηση των ματιών που λέγεται αστιγματισμός την έλεγα ασυρματισμός! (γέλια!!!)
 
Και στο δικό μου σπίτι ακούγεται συχνά αυτή η κοτσάνα!!! Μήπως είμαστε συγγενείς; Ξάδερφε!
 
τι ομάδα είσαι?

Ομπιλιακός
 
Εγω ελεγα τα γιουβαρλακια...Γυροβαρελακια..
 
Θέλω να φάω φρέξο ψωμί...
 
-στο δημοτικό μερικές φορές μπέρδευα το "φ" με το "θ" και το αντίστροφο. έτσι είχα τις σταθερές λεξούλες φώς και θάλασσα πάντοτε στο νου μου για να μην μπερδεύομαι.

-από αφηγήσεις των γονιών μου: μικρός δεν μπορούσα να προφέρω σωστά τη λέξη τσεχοσλοβακία.

γι'αυτό και ο πατέρας μου με ρώταγε "ποιάς χώρας είναι η πρωτεύουσα η πράγα?" για να με ακούει να λέω: τσεκοβλακία ή τσεβλοκακία ή τσεκοχλαβία ή οτιδήποτε αντίστοιχο και να γελάνε. και μου λέγανε ότι όσο αυτοί γελάγανε εγώ συνέχιζα να λέω τη λέξη με κάθε πιθανό αναγραμματισμό και στο τέλος καταλήγαμε να γελάμε όλοι στην οικογένεια :p :D

-επίσης τη λέξη σκυταλοδρομία την έλεγα ως: σκυλατοδρομία ή και σκυλοδρομία :)
 
Επίσης τη γνωστή πάθηση των ματιών που λέγεται αστιγματισμός την έλεγα ασυρματισμός (γέλια!!!) και τις διαφημίσεις, μιμίσεις!!!
 
Κορκόδειλος!!!!

Μαλβίδες αντί για Μαλδίβες??? (ακόμα τα μπερδεύω)

Μαγαδασκάρη αντί για Μαδαγασκάρη!!!!!!(αυτό όλοι το μπερδευουν)

Ο Κελαηδόνης τελικά λέγεται Κηλαηδόνης ?!?!?!?!

Πατούχα αντί για πατούσα.
 
Dionisispap είπε:
Κορκόδειλος!!!!Μαλβίδες αντί για Μαλδίβες??? (ακόμα τα μπερδεύω)

Μαγαδασκάρη αντί για Μαδαγασκάρη!!!!!!(αυτό όλοι το μπερδευουν)

Ο Κελαηδόνης τελικά λέγεται Κηλαηδόνης ?!?!?!?!

Πατούχα αντί για πατούσα.
+100000 χαχαχαχαχα!!!!
 
Μικρός νόμιζα ότι ο παραδόπιστος είναι "πιστός στις παραδόσεις", και μου έκανε εντύπωση που οι μεγάλοι το έλεγαν για κακό!

Έλεγα επίσης τα παιχνίδια παιρνίδια, εξηγώντας το κι από πάνω με τον ευφυέστατο τρόπο:

Μου τα παίρνουν ο μπαμπάς και η μαμά, οπότε παίρνω + παιχνίδια = παιρνίδια.

Ακόμα μου το κοπανάνε οι γονείς μου που και που :D
 
Εγω ελεγα την Χειμερία Νάρκη: Χειμερή Ανάρκη!
 
εγώ το σαμπουάν το έλεγα,από ότι μου έχουν πει,μπαουζάν και το κοτόπουλο κοπότηλο

και το κλασσικό δικτάκτορας αντί για δικτάτορας (το οποίο μερικές φορές ακόμα μου ξεφεύγει σε σχετικές συζητήσεις)
 
Πίσω
Μπλουζα