Λούνα Παρκ Σαλαμίνας - Θεσσαλονίκη

[ΤΑΣΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΛΗΣ]

Το θρυλικό Λούνα Παρκ στην περιοχή Σαλαμίνα στη Θεσσαλονίκη ήταν από τα πιο γνωστά "στέκια" μικρών και μεγάλων από το 1982 ως περίπου το 2000 που έφυγε, προκειμένου να στεγαστεί εκεί το Μέγαρο Μουσικής. Ωστόσο, για όλους εμάς που το ζήσαμε και το αγαπήσαμε αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι των παιδικών (και όχι μόνο) αναμνήσεων κι έχω την ευτυχία να διαθέτω κάμποσες φωτογραφίες από τα πρώτα χρόνια του (1982-1985), χάρη στον πατέρα μου που τόσο ταλαιπωρούσα σχεδόν καθημερινά, αναγκάζοντάς τον να πηγαίνουμε εκεί και να βγάζει συνεχώς φωτογραφίες...

Κάποιες από αυτές, θέλησα να τις μοιραστώ μαζί σας για να ξαναθυμηθούμε τα παιδικά μας χρόνια, τότε που όλα ήτανε τόσο διαφορετικά και τόσο όμορφα...

Ξεκινάω λοιπόν με το "μύλο" ή "ρόδα". Είναι φωτό από το χειμώνα του 1982...

Συνεχίζω με το παιχνίδι που δεν έμαθα ποτέ πώς λέγεται. Εγώ το έλεγα "κούνια με αλυσίδες"...Φυσικά, ούτε καν πέρασε από το μυαλό μου ν' ανέβω,τόσο στα 5 μου, όσο και σήμερα στα...35 μου (και κάτι...) πια.

Αυτή είναι ίσως η πιο ωραία φωτογραφία που έβγαλε ο πατέρας μου στο Λούνα Παρκ. Η μπαλαρίνα σε πρώτο πλάνο, αριστερά το εστιατόριο με τα πεντανόστιμα (έτσι μου φαινότανε τουλάχιστον...) μπιφτέκια, πίσω οι κρίκοι, παραπίσω το "ΤΡΕΝΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ" και ο μύλος...

Θα κλείσω αυτό το πρώτο κομμάτι του Λούνα Παρκ της Σαλαμίνας με τα "αεροπλανάκια". Η φωτό είναι τραβηγμένη το Μάιο του 1982...Δείτε προς το παρόν αυτές και τα καλύτερα...έρχονται...

 

[RIO]

Πολύ όμορφες φώτο που θυμίζουν σε κάθε θεσσαλονικιό, τα παιδικά του χρόνια...

 

[Nemo]

Eυχαριστουμε πολυ για τις φωτογραφιες !!!

Προσωπικα τα λεφτα μου τα ετρωγα στα συγκροουμενα ,carts(οταν μεγαλωσα αρκετα) και στα ηλεκτρονικα .

Θυμαμαι μαλιστα σε καποια φαση μικρος που ηθελα να μπω στα carts ,παρακαλεσε ο πατερας μου τον υπευθυνο , και με αφησανε να κανω τελικα την ωρα που δεν εκανε κανενας αλλος

κι αφου διαλεξανε και μου δωσανε το ποιο αργο cart που υπηρχε.

Εμενα βεβαια απο την χαρα μου μου φανηκε βολιδα .

Υ.Γ.

Το θρυλικό Λούνα Παρκ στην περιοχή Σαλαμίνα στη Θεσσαλονίκη ήταν από τα πιο γνωστά "στέκια" μικρών και μεγάλων από το 1982 ως περίπου το 2000 που έφυγε,

Να επισημανω οτι απ οτι θυμαμαι το Λουνα Παρκ Σαλαμινας ηταν αρχικα λιγο μετα το Macedonia Palace πανω απο την Λεωφ. Μεγ. Αλεξανδρου/παραλιακη πριν μεταφερθει .....

Προσωπικα τα λεφτα μου τα ετρωγα στα συγκροουμενα ,carts(οταν μεγαλωσα αρκετα και στα ηλεκτρονικα .

 

[Kambia]

Ήταν μισή ώρα ευθεία πορεία από το τότε σπίτι μου. Πολλές φορές αν έσκυβα λίγο παραπάνω από το μπαλκόνι μπορούσα να δω τα φώτα από τον μύλο.

Αγαπημένα μου παιχνίδια τα "αεροπλανάκια" γιατί μπορούσα να πετάξω , η μπαλαρίνα εννοείται (νομίζω οτι ήταν η καλύτερη μπαλαρίνα που έχω δει σε λούνα παρκ) και το νταγκαντα.

Λίγα χρόνια πριν κλείσει θυμάμαι φέρανε και έναν ταύρο μηχανικό, Ροντέο νομίζω το έλεγαν, που προσπαθούσες να κρατηθείς πάνω οσα περισσότερα λεπτά γινονταν.

Ωραίες φωτογραφίες Τάσο

 

[ΤΑΣΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΛΗΣ]

Kambia, ο ταύρος είχε έλθει πολύ πιο νωρίς. Τον θυμάμαι γύρω στο 84-85 και μάλιστα τον είχανε βάλει μπροστά από το μύλο, κάτω από μια τρίγωνη τέντα με κίτρινο και άσπρο χρώμα...Το τι γέλιο έπεφτε, άλλο πράγμα...

 

[Kambia]

Σοβαρά? Είχα την εντύπωση οτι ήταν προς το τέλος. Ναι τον είχα σχεδόν στην είσοδο θα έλεγα. Έβλεπες όλους τους νεαρούς που ήθελαν να κάνουν φιγούρα να πασχίζουν να κρατηθούν. Κάτω είχε ένα μεγάλο κυκλικό στρώμα για να μην τσακίζουν τα κόκκαλά τους. Κόκκινο και κιτρινο χρώμα δεν επικρατούσε σε αυτό το παιχνίδι?

 

[ΤΑΣΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΛΗΣ]

Εγώ το στρώμα το θυμάμαι μπλε και λίγο κόκκινο. Δεν ξέρω, ίσως κάνω λάθος...Πάντως, θυμάμαι ότι στην αρχή ο ταύρος πήγαινε αργά κι όσο περνούσανε τα δευτερόλεπτα ανέβαζε ταχύτητα, οπότε ήτανε θέμα χρόνου η...βούτα από τον "αναβάτη". Δυστυχώς, δεν έχω κάποια φωτογραφία του, αφού όλες όσες έχω από το λούνα παρκ είναι μέχρι το 83-84 περίπου...Πάντως, θα βάλω σύντομα κι άλλες που πιστεύω ότι θα σας αρέσουν...

 

[tonytony]

Θα σας περιγράψω σκηνικό από το Λούνα παρκ αυτό. Όταν σπούδαζα στη Θεσσαλονίκη την περίοδο 1991 - 1993 πήγα ένα βράδυ με συμφοιτητές συμφοιτήτριες. Καθόλου κόσμο εκείνο το βράδυ , ανεβαίνουμε στη μπαλαρίνα 6 άτομα όλα κι όλα (εμείς μόνο) και ξεκινάει! Ο τύπος που τη χειριζόταν τη βάζει μπροστά και φεύγει!!! Η μπαλαρίνα έκανε ακριβώς την ίδια κίνηση (αφού δεν ήταν εκεί ο τύπος να της "αλλάξει φιγούρες") , με αποτέλεσμα αυτό το πράγμα να σε ζαλίζει ακόμα περισσότερο! Περιττό να σας πω πως ο τύπος ήρθε μετά από 15 ολόκληρα λεπτά! Οι κοπέλες ουρλιάζανε , τα αγόρια τον φωνάζαμε επίσης να ρθει να μας σταματήσει (από ψηλά και εν κινήσει όλα αυτά) και όπως σας είπα ήρθε μετά από ένα τέταρτο! Το τι βρισίδι άκουσε δε λέγεται! Μόνο ξύλο που δεν τον πλακώσαμε! Είναι ένα γεγονός που το θυμάμαι πάντα...

 

[ΤΑΣΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΛΗΣ]

Tonytony μου επιτρέπεις να σου θυμίσω λιγάκι κάτι από αυτή την "τραυματική" εμπειρία σας;

 

[Nemo]

Εχω την αισθηση οτι ο "ταυρος" ηταν δεξια οπως εμπαινες πριν ή μετα καποια καντινα μετα την εισοδο.

 

[ΤΑΣΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΛΗΣ]

Ο ταύρος ήταν ακριβώς μπροστά από το μύλο...

 

[ΤΑΣΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΛΗΣ]

Συνεχίζω την παράθεση φωτογραφιών από το αγαπημένο θεσσαλονικιώτικο λούνα παρκ των παιδικών χρόνων μας, με τις φιγούρες από το "Τρένο φάντασμα" που όλοι -φαντάζομαι- φοβόμασταν όταν τις βλέπαμε. Είναι τραβηγμένες το χειμώνα του 1982. Ξεκίνημα με τον "γορίλα" (αριστερά βλέπετε κι ένα από τα "τρενάκια"):

Συνεχίζω με τη "μάγισσα" που ανοιγόκλεινε το παράθυρο (χρόνια αργότερα της αφαίρεσαν το καπέλο και την ξανθιά περούκα):

Και τελειώνω με τον "παππού" που μάλλον είχε...ακράτεια!!!!:

 

[D@redevil]

Λοιπόν το γόριλλα και τη μάγισσα, τους θυμάμαι ξεκάθαρα!

Δε θυμάμαι αν ήταν ξανθιά η μάγισσα (ή γκριζομάλλα), αλλά φαντάζομαι ελάχιστη σημασία έχει, μιας και την έβρισκα τρομακτική στα παιδικά μου μάτια!

Ο γορίλλας, για κάποιο περίεργο λόγο, δε με φόβισε ποτέ (ανέκαθεν έτρεφα μεγάλη συμπάθεια για όλα τα ζωντανά - ανεξάρτητα του πόσο μεγάλα / τρομακτικά μπορεί να φαίνονταν!)...

Για τον κυριούλη με την ακράτεια, δεν το θυμάμαι καθόλου... Πιθανότατα μέχρι να με πάνε οι γονείς μου για πρώτη φορά, να τον είχαν βγάλει (μιλάω για το '85 κι έπειτα!).

Ας τσακώσω την ευκαιρία να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Τάσο: έχει διαφυλάξει όλη τη Θεσσαλονίκη, όπως ακριβώς έμεινε αποτυπωμένη στο παιδικό μου μυαλό, σε πολλά ρολά φιλμ.

Μου δίνει την ευκαιρία να ξαναδώ τις αναμνήσεις μου (και να τις δείτε κι εσείς με τα δικά μου μάτια) - αυτές που "παίζουν" μέσα στο μυαλό μου, κάθε φορά που διαβάζω ένα θέμα στο φόρουμ! :flower:

 

[ΤΑΣΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΛΗΣ]

Όχι, τον "κυριούλη" που λες δεν τον έβγαλαν ποτέ. Τον λυπήθηκαν τον άνθρωπο, τόση προσπάθεια έκανε!!!!! Δεν ξέρω αν υπάρχει στο σημερινό "Τρένο φάντασμα". Πάντως, τις επόμενες ημέρες θα μπουν ορισμένες φωτογραφίες που θα είναι εξαιρετικά και αποκλειστικά αφιερωμένες σε σένα D@redevil!!!!!!!!!!! Έτσι, για να σ' ευχαριστήσω για τα καλά λόγια που έγραψες παραπάνω...!!!!!!

 

[Kambia]

Για δείτε και πως είναι τώρα η μάγισσα και ο γορίλας (για τον κυριούλη με τα άσπρα δεν έχω φωτογραφία) ή πιο σωστά το artwork που υπάρχει τώρα.

Κομμένα κεφάλια, τσεκούρια και νυχτερίδες δεν υπάρχουν. Επιπλέον ακόμα και πολύ μικρής ηλικίας παιδιά αφήνουν να μπουν στο τραινάκι. Δεν ξέρω αν έχουν αφαιρέσει τίποτα από τα τότε "τρομακτικά" αλλά δε θυμάμαι να άφηναν τα 5χρονα να επιβιβαστούν!

EDIT

Μόλις παρατήρησα οτι το καπέλο της μάγισσας έχει αλλάξει.

 

[ΤΑΣΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΛΗΣ]

Συνεχίζω την...έκθεση φωτογραφιών από το θεσσαλονικιώτικο Λούνα Παρκ της Σαλαμίνας με το τρενάκι που ανέβαινε αργά στην κορυφή (βλέπετε πόσο ψηλά ήταν) κι έπεφτε απότομα προς τα κάτω. Οι ιαχές των "επιβατών" και ο ήχος πάνω στις ράγες βρίσκονται ακόμη μέσα στ' αυτιά μου. Δεξιά, φαίνεται λίγο το "ψαράδικο" όπου υπήρχανε "ψάρια" μέσα σε μια "λίμνη" από λουλάκι κι αν έπιανες κάποιο, κέρδιζες ένα δώρο (είχα γεμίσει τον τόπο ψεύτικα πλαστικά πιστόλια...).

Ένα Σαββατόβραδο του 1984, η μπαλαρίνα φωτισμένη και γεμάτη κόσμο...

Η "άλλη όψη" του μύλου, τραβηγμένη μέσα στο Λούνα Παρκ. Κάτω αριστερά, ο "σκελετός" του χώρου όπου εγκαταστάθηκαν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια (Pacman, Ufo κλπ) που κάνανε θραύση στη νεολαία...

 

[Kambia]

Αν θυμάμαι καλά τώρα το τραινάκι δε φτάνει ούτε στο μισό ύψος.

 

[D@redevil]

Το κοινώς επονομαζόμενο "Montana"!

Ήμουν παιδί, αλλά θα θυμάμαι σε όλη μου τη ζωή την πρώτη φορά που ανέβηκα (...η οποία ήταν και η τελευταία που ανέβηκε η μητέρα μου!!! )

Ευτυχώς, το πρόλαβα στις "δόξες" του, γιατί αν το έχουν "μικρύνει" έχουν χαλάσει ακόμα ένα πράγμα των παιδικών μας χρόνων!

 

[ΤΑΣΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΛΗΣ]

Tribute to...ballarina, εξαιρετικά αφιερωμένο στην D@redevil που είμαι σίγουρος ότι θα πετάξει από τη χαρά της μόλις το δει...

Άντε, να βάλω και αεροπλανάκια για να μη...κλαίει

 

[trecool]

Προς το τέλος, λίγο πριν τη "μετακόμιση" θυμαμαι η μάγισσα είχε μείνει μισή. Η κούκλα δηλαδή ήταν από τη μέση και πάνω, και μπορούσες να το δεις.