ΜΙΝΙΟΝ και άλλα ρετρό πολυκαταστήματα

[Juanita]

Η παιδική μου ηλικία είναι συνυφασμένη με το ΜΙΝΙΟΝ το "μεγαλύτερο μεγάλο κατάστημα" που μεσουρανούσε τη δεκαετία του '70.

Θυμάμαι τη θεία μου κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα μάζευε όλα τα συνομήλικα ανήψια (6-7 ήμασταν) και πηγαίναμε για την καθιερωμένη βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, στο ΜΙΝΙΟΝ. Τα Χριστούγεννα ειδικότερα είχε και έξτρα εκδηλώσεις για παιδιά και γινόταν το παιδομάζωμα από τη μέρα που έκλειναν τα σχολεία μέχρι και των Φώτων. Σχεδόν όλη η Αθήνα και όχι μόνο, από εκεί περνούσαν.Τα φώτα, ο στολισμός, τα παιχνίδια, οι μεγάλες βιτρίνες, οι τόοοοοοσοι όροφοι που για να τους γυρίσεις όλους ήθελες ώρες φάνταζαν στα μάτια μας σαν εξωπραγματικά.

Και η καλύτερή μας, όταν πηγαίναμε μετά τα κάλαντα (οπότε είχαμε και δικά μας χρήματα) και μπορούσαμε να αγοράσουμε δώρα για φίλους και οικογένεια.

Όταν δε κάηκε το 1980 η στενοχώρια μας δε λεγόταν... σα να είχε καταστραφεί η δική μας περιουσία.

Τα Χριστούγεννα του ΄81 είχε αφιέρωμα στην Ομάδα Τζι και μπορούσες να φωτογραφηθείς παρέα με τον Μαρκ και το G1 με φόντο το καμένο κατάστημα. Μάταια προσπαθούσαν να καλύψουν τους καμένους χώρους...

Νομίζω πως ο εμπρησμός εκείνος ήταν καταλυτικός για την πορεία του καταστήματος...

Αν και "κρατήθηκε" σχεδόν μιά 20ετία, το 1998 "έκλεισε προσωρινά" με την προοπτική να ανοίξει και πάλι.

Από τότε, πέρασαν 10 χρόνια αλλά τα μηνύματα είναι θετικά...

Το αγαπημένο κατάστημα ετοιμάζεται μέσα στο 09 να ξανανοιξει ακόμη καλύτερο από πριν.

Για να δούμε...

Ανάλογη μοίρα με το ΜΙΝΙΟΝ είχαν και άλλα πολυκαταστήματα. Την ίδια μέρα και ώρα μαζί με το ΜΙΝΙΟΝ κατέρρεε και ο ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ ενώ στα μέσα του '81 "πυρπολήθηκαν" ο ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΣ και το ΑΤΕΝΕ και λίγο αργότερα ο ΔΡΑΓΩΝΑΣ και ο ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ του Πειραιά... Όλα αποδόθηκαν σε τρομοκρατικές ενέργειες αλλά οι ένοχοι δε βρέθηκαν ποτέ και με τον καιρό οι υποθέσεις εμπρησμού αυτές πέρασαν στο αρχείο.

Κάποια από αυτά κατάφεραν και ξαναγεννήθηκαν από τις στάχτες τους (οι ζημιές δεν ήταν και τόσο μεγάλες) ενώ κάποια άλλα καταστράφηκαν ολοσχερώς...

http://www.eaps.gr/modules.php?name=Content&pa=showpage&pid=134

 

[Aardvark]

Kαι εμενα απο τα αγαπημενα μου.

Απο τις τελευταιες μου αναμνησεις ηταν ,οι καφεδες που πιναμε μετα την σχολη στην ταρατσα,αρχες 90ς.

Τους Gforce δεν το'ξερα αλλα ηξερα για τον Ποπαϋ.

 

[maxouli]

Ακριβώς όπως τα είπε η Juanita. Δε νομίζω να υπάρχει παιδί που να μην έχει τις ίδιες αναμνήσεις.

Πριν από 2 χρόνια η εκπομπή "Μηχανή του χρόνου" είχε αφιέρωμα για το Μινιόν, το οποίο ήταν συγκλονιστικό. Σύμφωνα με όσα έδειχνε, δεν ήταν ένα απλό κατάστημα, ήταν ένας ζωντανός οργανισμός, μια οικογένεια. Αν βρείτε κάπου αυτή την εκπομπή, δείτε τη.

 

[dadmin]

Χουανα μου - οι φωτιες στα πολυκαταστηματα αυτα ποτε δεν αποδοθηκαν σε τρομοκρατικες ενεργειες. Ηταν ολες εμπρησμοι - ενω αυτο που προσπαθησε να αποφανθει η δικαιοσυνη, δηλαδη αν ηταν απο "ανταγωνιστες" ή απο τους ιδιους τους ιδιοκτητες προς εισπραξη των τεραστιων αποζημιωσεων απο τις ασφαλιστικες, δεν ξεκαθαρισε ποτε.

Γεγονος ειναι οτι αυτο που ηξερε ολος ο "εμπορικος" κοσμος του Πειραια και της Αθηνας ειναι οτι ο Λαμπροπουλος, το ΜΙΝΙΟΝ και ο Κατρατζος ηταν σε πολυ ασχημη οικονομικη κατασταση ΠΡΙΝ τους εμπρησμους - οι πιστωτες ηταν καθημερινα εκει με ενταλματα για προσωποκρατησεις. Υπηρξε κακοδιαχειρηση σε μεγαλο βαθμο, κατι λογικο μιας και ο θεσμος Πολυκαταστημα ηταν ακομα σε εμβρυακο σημειο στην Ελλαδα.

Το αποτελεσμα ολων αυτων ηταν να περασουν στις Τραπεζες τοσο ο Λαμπροπουλος οσο και το ΜΙΝΙΟΝ, οι οποιες και παγωσαν την υπαρξη τους για χρονια. Τον Λαμπροπουλο τον ξαναξεκινησαν στην ΑΘηνα (+ NOTOS Galleries) οχι με τρελη επιτυχια - ενω για το ΜΙΝΙΟΝ καθε χρονο ακουμε τα ιδια. Μακαρι να ξανα ανοιγε παντως.

 

[Juanita]

Χμμμ.. μπορεί να έχεις δίκιο Τελ όσον αφορά στην κακοδιαχείριση πάντως εκείνον τον καιρό ακούστηκαν πολλά.

Το βέβαιο είναι πως οι ένοχοι δε βρέθηκαν ποτέ, οπότε όλες οι περιπτώσεις είναι αληθοφανείς.

http://www.sansimera.gr/archive/articles/show.php?id=366&feature=Minion_fire

 

[Rakeesh]

Θυμαμαι πολυ αφηρημενα το Μινιον στις αγορες που καναμε οταν τα πραγματα ηταν πιο 'χαλαρα' οικονομικα. Το Μινιον ηταν σημειο αναφορας και πηγαιναμε οικογενειακως.

Πολυ συγκεκριμενα θυμαμαι καποιες γιορτες (οπως αυτη του Ποπαι που ειχα παει), αλλα και μια με το Ζουγανελη που αν δεν κανω λαθος παρευρισκοταν και η μικρη Ελεωνόρα!!!! Μου ειναι αξεχαστες καποιες εικονες που ειχα απο χριστουγεννα με μια μαγικη ατμοσφαιρα.

Οταν ψιλομεγαλωσα δεν πηγαιναμε συχνα περα απο ενα ωραιο εστιατοριο σελφ σερβις στο ρετιρε (τελευταια εικονα που εχω απο αυτο ηταν το 95) και ενα σνακάδικο στο ισόγειο, στη γωνία με την Καποδιστρίου. Γενικως το Μινιον το θυμαμαι εξωτερικα μεχρι το 97-98.. μετα απο τοτε, το χαος

 

[candy]

Να αναφέρω τον "Κλαουδάτο",που ήταν το αντίστοιχο της Θεσσαλονίκης.Ένα πολυόροφο πολυκατάστημα στο κέντρο της συμπρωτεύουσας όπου μπορούσες να βρεις ό,τι λαχταρούσε η ψυχή σου.Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκαναν οι κυλιόμενες σκάλες που ανεβοκατέβαιναν και ο όροφος με τα παιχνίδια,ιδιαίτερα την περίοδο των καρναβαλιών από όπου προμηθευόμασταν τις στολές μας και τα απαραίτητα σύνεργα του μικρού μασκαρά.Εδώ και καιρό ανήκει σε ένα ιδιωτικό ΙΕΚ και μόνο ένα μικρό μαγαζάκι έχει απομείνει που πουλάει αθλητικά είδη.

 

[thebest20]

Εγώ είχα πάρει το 90 το αρχοντικό των playmobil,το πειρατικό καράβι και μερικά άλλα!Είχε καεί και το 80?δεν το γνώριζα

 

[Elessar]

Με πρόλαβες, ήθελα και εγώ να ανοίξω thread για το ΜΙΝΙΟΝ!

Πραγματικά έχω περάσει άπειρες ώρες έκει μέσα. Πήγαινα από πολύ μικρός με τους γονείς μου ενώ αργότερα, γύρω στα 13, πήγαινα και μόνος μου. Θυμάμαι το επισκεπτόμασταν πολύ συχνά με έναν κολλητό μου, ξεκινούσαμε από το ισόγειο και σιγά - σιγά ανεβαίναμε προς τα πάνω, πειράζοντας και χαζεύοντας φυσικά όλα τα εκθέματα!

Θα μου μείνουν σίγουρα αξέχαστα τα θεματικά, χριστουγεννιάτικα θέματα στον τελευταίο όροφο ενώ δεν θα ξεχάσω πόσο είχαμε πάθει πλάκα με τις κυλιώμενες σκάλες. Το ΜΙΝΙΟΝ ήταν το πρώτο κατάστημα στην Ελλάδα που είχε τέτοιες.

Ο Κλαουδάτος και ο Λαμπρόπουλος ποτέ δεν με γοήτευσαν και ποτέ δεν προσέγγισαν έστω το μεγαλείο του ΜΙΝΙΟΝ. Με είχε στεναχωρήσει πάντως πάρα πολύ η παρακμή του πριν κλείσει, είχε καταντήσει πραγματικά σκιά του "εαυτού" του.

 

[tsalk]

Να αναφέρω τον "Κλαουδάτο",που ήταν το αντίστοιχο της Θεσσαλονίκης.Ένα πολυόροφο πολυκατάστημα στο κέντρο της συμπρωτεύουσας όπου μπορούσες να βρεις ό,τι λαχταρούσε η ψυχή σου.Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκαναν οι κυλιόμενες σκάλες που ανεβοκατέβαιναν και ο όροφος με τα παιχνίδια,ιδιαίτερα την περίοδο των καρναβαλιών από όπου προμηθευόμασταν τις στολές μας και τα απαραίτητα σύνεργα του μικρού μασκαρά.Εδώ και καιρό ανήκει σε ένα ιδιωτικό ΙΕΚ και μόνο ένα μικρό μαγαζάκι έχει απομείνει που πουλάει αθλητικά είδη.

O Ξεπεσμός ενός θρύλου είναι το δικό μου σχόλιο. Κρίμα

 

[supacoopa]

Θυμαμαι στο Μινιον εναν (μηχανικο φυσικα) ελεφαντα που κουναγε τα αυτια του και φωτογραφιζοσουν διπλα του (με καποιο φοβο βεβαια για 4 ετων)!

Ειχα στεναχωρηθει οταν πηρε φωτια το Μινιον, ρωταγα τους γονεις αν ειχε προλαβει να φυγει ο ελεφαντας...

 

[Omega]

Πραγματικά πολλές αναμνήσεις απο το Μινιον σαν παιδιά αλλά και σαν έφηβοι, ειδικά σαν έφηβοι θυμάμαι που "χανόμασταν" στους ορόφους και κάναμε πλάκα ο ένας με τον άλλο όταν πηγαίναμε στη reception και φωναζανε απο τα μεγάφωνα "Ο μικρός Αντώνης να έλθει στη υποδοχή" , απίστευτες εποχές ....

 

[Rygar]

Θυμάμαι, το Σεπτεμβρη του 87, μετά από επίσκεψη στον οδοντογιατρό μου, είχαμε παει με τη μανα μου στο Μινιον, και αν θυμάμαι καλά στον 5ο όροφο. Θυμάμαι και τις κυλιόμενες σκάλες οι οποίες κατέληγαν σε μια μεγάλη αίθουσα με υπολογιστές και διάφορα γκατζετάκια της εποχής. Κατα μήκος των τοίχων της αίθουσας μπορούσες να δεις διάφορα μοντέλα, αλλά δε θυμάμαι ούτε ένα. Στο μέσο της αίθουσας είχαν μαζευτεί καμια 30αριά νοματαίοι και κάτι έβλεπαν αλλά δε μπορούσα να δω τί. Τους πρόσεξα όταν έμπαινα στο χώρο, αλλά δεν είχα δώσει σημασία. Αφου λοιπόν είδα ό,τι είχα να δω, μου τράβηξαν την προσοχή διάφοροι μεταλλικοί ήχοι σαν να χτυπούσε κάποιος ένα αμόνι. Προερχόταν από το σημείο που ήταν μαζεμένο το τσούρμο. Πλησιάζω και χώθηκα όσο μπορούσα. Και βλέπω μπροστά μου τη μεγάλη ΘΕΑ, την Α500!!! Ο τύπος έπαιζε Defender of the Crown και μάλιστα είχαν συνδέσει και ηχεία στο 1084. Ηταν η πρώτη μου οπτική επαφή με την Α500 και με ποντίκι. Δεν είχα δει ποτέ μου ως τότε ποντίκι, παρά μόνο στο Πιξελ. Τη σκηνή θυμάμαι σαν τώρα, λες και δεν πέρασε ούτε μια μέρα. Από εκείνη τη στιγμή, χρειάστηκε να περάσουν 3 χρόνια και ενας 6128 για να γίνω ιδιοκτήτης της. Τι ωραίες εποχές!!!

Θυμάμαι κι εγώ τους εμπρησμούς του Κλαουδάτου και του Μινιόν αλλά δε θυμάμαι ότι ήταν τόσο παλιά, το 80 δηλαδή, παρά λίγα χρόνια αργότερα το 82-83. Επίσης δεν το ήξερα ότι είχαν συμβεί την ίδια ώρα.

 

[Gryzor]

Rygar, είμαι σίγουρος ότι το έχεις ξαναγράψει αυτό;;

Βρε παιδιά, όντως ιστορικό μέρος για εμάς που μεγαλώσαμε τότε και μας φαινόταν εξωπραγματικό (αυτός ο όροφος με τα κουμπιούτερς....), αλλά σοβαρά, γιατί να θέλουμε να ξανανοίξει; Μήπως θα έχει καμμία σχέση; Ακόμη ένα πολυκατάστημα στην καρδιά της Αθήνας - couldn't care less...

 

[Juanita]

.... αλλά σοβαρά, γιατί να θέλουμε να ξανανοίξει; Μήπως θα έχει καμμία σχέση; Ακόμη ένα πολυκατάστημα στην καρδιά της Αθήνας - couldn't care less...

Ίσως επειδή υπάρχουν πολλές όμορφες παιδικές αναμνήσεις από εκείνο το μέρος... Σα να βλέπεις ξανά μετά από 25 χρόνια τη "Μάχη των Πλανητών" :wub: :wub: :wub: που την είχες ξεγραμμένη...

 

[Wally]

Παντως ειχα την τιμη ως πιτσιρικι να με κραξει προσωπικα η Μαριαννα Τολη διοτι μπαχαλευα με τα υπολοιπα "σπορια" την Χριστουγεννιατικη παρασταση...

 

[Rygar]

Rygar, είμαι σίγουρος ότι το έχεις ξαναγράψει αυτό;;

Αλλες 2-3 φορές τουλάχιστον. Ειναι η καλύτερη ανάμνηση που έχω από εκείνη την εποχή, προτού αγοράσω υπολογιστή βεβαίως.

 

[Gryzor]

Ίσως επειδή υπάρχουν πολλές όμορφες παιδικές αναμνήσεις από εκείνο το μέρος... Σα να βλέπεις ξανά μετά από 25 χρόνια τη "Μάχη των Πλανητών" :wub: :wub: :wub: που την είχες ξεγραμμένη...

Nαι, αλλά πλέον θα είναι Ι-ΜΑΧ με πολύ αλατισμένο ποπ-κορν και καθίσματα πολυθρόνες. Κοινώς, καμμία σχέση

 

[Juanita]

Nαι, αλλά πλέον θα είναι Ι-ΜΑΧ με πολύ αλατισμένο ποπ-κορν και καθίσματα πολυθρόνες. Κοινώς, καμμία σχέση

Μπα... αυτή τη "Μάχη... " την έχω ήδη ξεγράψει...

Στα DVD που απέκτησα με την "αυθεντική" αναφέρομαι :flower:

 

[Stormwatch]

Θυμάμαι, το Σεπτεμβρη του 87, μετά από επίσκεψη στον οδοντογιατρό μου, είχαμε παει με τη μανα μου στο Μινιον, και αν θυμάμαι καλά στον 5ο όροφο. Θυμάμαι και τις κυλιόμενες σκάλες οι οποίες κατέληγαν σε μια μεγάλη αίθουσα με υπολογιστές και διάφορα γκατζετάκια της εποχής. Κατα μήκος των τοίχων της αίθουσας μπορούσες να δεις διάφορα μοντέλα, αλλά δε θυμάμαι ούτε ένα. Στο μέσο της αίθουσας είχαν μαζευτεί καμια 30αριά νοματαίοι και κάτι έβλεπαν αλλά δε μπορούσα να δω τί. Τους πρόσεξα όταν έμπαινα στο χώρο, αλλά δεν είχα δώσει σημασία. Αφου λοιπόν είδα ό,τι είχα να δω, μου τράβηξαν την προσοχή διάφοροι μεταλλικοί ήχοι σαν να χτυπούσε κάποιος ένα αμόνι. Προερχόταν από το σημείο που ήταν μαζεμένο το τσούρμο. Πλησιάζω και χώθηκα όσο μπορούσα. Και βλέπω μπροστά μου τη μεγάλη ΘΕΑ, την Α500!!! Ο τύπος έπαιζε Defender of the Crown και μάλιστα είχαν συνδέσει και ηχεία στο 1084. Ηταν η πρώτη μου οπτική επαφή με την Α500 και με ποντίκι. Δεν είχα δει ποτέ μου ως τότε ποντίκι, παρά μόνο στο Πιξελ. Τη σκηνή θυμάμαι σαν τώρα, λες και δεν πέρασε ούτε μια μέρα. Από εκείνη τη στιγμή, χρειάστηκε να περάσουν 3 χρόνια και ενας 6128 για να γίνω ιδιοκτήτης της. Τι ωραίες εποχές!!!
Θυμάμαι κι εγώ τους εμπρησμούς του Κλαουδάτου και του Μινιόν αλλά δε θυμάμαι ότι ήταν τόσο παλιά, το 80 δηλαδή, παρά λίγα χρόνια αργότερα το 82-83. Επίσης δεν το ήξερα ότι είχαν συμβεί την ίδια ώρα.

Και ΄γω θυμάμαι την Α500 στο ΜΙΝΙΟΝ. Μάλιστα , αν δεν με απατά η μνήμη μου, έτρεχε το demo "Wild Copers" στο οποίο η Amiga "μίλαγε"