Εγώ πάντως ξεκίνησα πρώτα με το πολύ ρετρό (νομίζω από την δεκαετία του '60) "Je lis, tu lis", μετά έκανα το κλασικό Methode Orange (και στα τρία χρώματα, μπλέ, καφέ και πράσινο). Αυτά μέχρι το Certificat (στη Γαλλική Ακαδημία, αλήστου μνήμης παράρτημα Πατησίων). Μετά έκανα το Archipel (superieur 1), ένα Sans Frontieres (στο superieur 2), και μετά από ενός έτους διάλειμμα (λόγω Πανελλαδικών), έκανα το Sans Frontieres Perfectionnement, συνοδευόμενο από μία συλλογή άρθρων του Nouvel Observateur. Θυμάμαι ότι σ' αυτήν την τελευταία τάξη (sup. 3) κάναμε και ένα βιβλίο της Γαλλικής ακαδημίας με τίτλο "formes romanesques, expression linguistique). Κι εγώ είχα μια απέχθεια για τη γαλλική γλώσσα, αλλά με μητέρα καθηγήτρια γαλλικών, και ως τριτοδεσμίτισσα, δεν μπορούσα να μη μάθω. Φυσικά οι προτιμήσεις μου ήταν πάντοτε οι γερμανικές γλώσσες (αγγλικά, γερμανικά και τώρα δανέζικα κ νορβηγικά). Τέλος πάντων, μου χρειάστηκαν τα γαλλικά στην εργασία μου σαν μεταφράστρια.