Juanita
Retro PaTRi@RcH
- Joined
- 23 Οκτ 2007
- Μηνύματα
- 4.263
- Αντιδράσεις
- 378
Πολύ πριν εισαχθεί το μάθημα των ξένων γλωσσών και στις τάξεις του δημοτικού, τα φροντιστήρια έκαναν χρυσές δουλειές ( :wait2: χμμμ... ίσως δεν είναι και τόσο ρετρό αυτό... ) στον τομέα αυτό...
Η πρώτη μου επαφή με τα αγγλικά ήταν μέσω της γιαγιάς μου πολύ πριν τα ξεκινήσω στο φροντιστήριο. Ένα μικρό βιβλίο με εικόνες κυρίως και λίγες λέξεις ήταν ο μπούσουλας για να μάθω την αλφαβήτα.
Γύρω στα μέσα του ΄70, στις προκαταρκτικές (ή προκανονικές;;;; :xm: ) τάξεις, μεσουρανούσαν τα βιβλία των εκδόσεων "D. N. Stauropoulos". Εύκολες μέθοδοι με κάποιες εικόνες και πολλές κοινότοπες προτάσεις μας εισήγαγαν σε ένα κόσμο λίγο ως πολύ γνωστό: σχολικές και οικογενειακές παραστάσεις, εναλλαγές των εποχών κλπ...
Στις κανονικές και pre Lower τάξεις τα βιβλία άλλαζαν θεματολογία και μας έφερναν πιό κοντά στον κόσμο των μεγάλων προσπαθώντας να κρατήσουν ένα πολύ απλοϊκό ακόμη επίπεδο εκφράσεων...
Την παραπάνω μέθοδο, τη χρησιμοποιούσαμε για αρκετά χρόνια... Ασπρόμαυρη και με πλήθος ασκήσεων γραμματικής σε κάθε ενότητα, ήταν κατά τη γνώμη μου από τα πλέον βαρετά βιβλία που είχα ποτέ...
Δε θέλω να αναφέρω τη ζήλεια που μ΄έπιανε όταν διαπίστωσα πως ο συνομίληκός μου ξάδερφος μάθαινε αγγλικά από μιά νέα μέθοδο, έγχρωμη στο μεγαλύτερο μέρος της και με τον ίδιο χαρακτήρα σε όλα τα βιβλία της: τον Αρθουρ... :angry:
Προσπάθησα να πείσω τη μάνα μου να μου αλλάξει φροντιστήριο για να έχω και εγώ αυτά τα βιβλία, αλλά σιγά μη με άκουγε... Άντε τώρα να έχω διάθεση να μάθω αγγλικά... Και μόνο στη σκέψη με έπιανε πλήξη...
Ευτυχώς που χρησιμοποιούσα βιβλία από δεύτερο χέρι με όλες τις ασκήσεις ήδη γραμμένες και λυμένες...
Ευτυχώς για τότε, δυστυχώς για τώρα αφού ποτέ δεν κατάφερα να τα μάθω... :burn
και εξακολουθώ να τα βρίσκω φριχτά βαρετά...
)
Η πρώτη μου επαφή με τα αγγλικά ήταν μέσω της γιαγιάς μου πολύ πριν τα ξεκινήσω στο φροντιστήριο. Ένα μικρό βιβλίο με εικόνες κυρίως και λίγες λέξεις ήταν ο μπούσουλας για να μάθω την αλφαβήτα.
Γύρω στα μέσα του ΄70, στις προκαταρκτικές (ή προκανονικές;;;; :xm: ) τάξεις, μεσουρανούσαν τα βιβλία των εκδόσεων "D. N. Stauropoulos". Εύκολες μέθοδοι με κάποιες εικόνες και πολλές κοινότοπες προτάσεις μας εισήγαγαν σε ένα κόσμο λίγο ως πολύ γνωστό: σχολικές και οικογενειακές παραστάσεις, εναλλαγές των εποχών κλπ...
Στις κανονικές και pre Lower τάξεις τα βιβλία άλλαζαν θεματολογία και μας έφερναν πιό κοντά στον κόσμο των μεγάλων προσπαθώντας να κρατήσουν ένα πολύ απλοϊκό ακόμη επίπεδο εκφράσεων...
Την παραπάνω μέθοδο, τη χρησιμοποιούσαμε για αρκετά χρόνια... Ασπρόμαυρη και με πλήθος ασκήσεων γραμματικής σε κάθε ενότητα, ήταν κατά τη γνώμη μου από τα πλέον βαρετά βιβλία που είχα ποτέ...
Δε θέλω να αναφέρω τη ζήλεια που μ΄έπιανε όταν διαπίστωσα πως ο συνομίληκός μου ξάδερφος μάθαινε αγγλικά από μιά νέα μέθοδο, έγχρωμη στο μεγαλύτερο μέρος της και με τον ίδιο χαρακτήρα σε όλα τα βιβλία της: τον Αρθουρ... :angry:
Προσπάθησα να πείσω τη μάνα μου να μου αλλάξει φροντιστήριο για να έχω και εγώ αυτά τα βιβλία, αλλά σιγά μη με άκουγε... Άντε τώρα να έχω διάθεση να μάθω αγγλικά... Και μόνο στη σκέψη με έπιανε πλήξη...

Ευτυχώς που χρησιμοποιούσα βιβλία από δεύτερο χέρι με όλες τις ασκήσεις ήδη γραμμένες και λυμένες...

Ευτυχώς για τότε, δυστυχώς για τώρα αφού ποτέ δεν κατάφερα να τα μάθω... :burn


Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: