Μεγάλοι έρωτες στη μεγάλη οθόνη [με ατυχή κατάληξη]

Bambinella

Extra Galactic RetroEntity!
Joined
18 Mαϊ 2010
Μηνύματα
16.549
Αντιδράσεις
28.226
Εμεις οι Ελληνες ειμαστες λαος ερωτικος, φλογερος και παθιασμενος.

Θα ηταν λοιπον αδυνατον να μην περασει και μεσα στις ταινιες μας αυτο που ζουμε στην καθημερινοτητα μας. Ετσι, ειδαμε στον ελληνικο κινηματογραφο ερωτες δυνατους και παραφορους που γκρεμισαν στο περασμα τους νομους, κανονες και προκαταληψεις.

Συγκεντρωσα τους μεγαλυτερους, κατα τη γνωμη μου, ερωτες της κινηματογραφικης μας ιστοριας και σας καλω να ψηφισετε αυτον που ειναι για σας ο πιο ομορφος. Ο πιο αληθινος!

Κοινο χαρακτηριστικο ολων; Η καταληξη τους. Κανεις απ' αυτους δεν καταφερε να βρει την ευτυχια....

Ένας μεγάλος έρωτας / Τζένη Καρέζη - Νίκος Κούρκουλος

Η κάλπικη λίρα / Έλλη Λαμπέτη - Δημήτρης Χορν

Εκείνο το καλοκαίρι / Έλενα Ναθαναήλ - Λάκης Κομνηνός

Υπολοχαγός Νατάσα / Αλίκη Βουγιουκλάκη - Δημήτρης Παπαμιχαήλ

Κορίτσια στον ήλιο / Ανν Λόνμπεργκ - Γιάννης Βόγλης

Γυμνοί στο δρόμο / Ζωή Λάσκαρη - Νίκος Κούρκουλος

Ερωτική συμφωνία / Τζένη Καρέζη - Κώστας Καζάκος

Άλλο
 
Η κάλπικη λίρα, μεγάλη ταινία και ερμηνείες.
 
κατα λαθος αλλον ψηφισα :(

Τεσπα.. ηθελα να ψηφισω την καλπικη λιρα, αν μιλαμε για αληθινο ερωτα. (αληθινο εννοω, πως το ειδα εγω μεσα απο το γυαλι)
 
Koριτσια στον ηλιο για την πανεμορφη Ανν Λόνμπεργκ..
 
Ψήφισα ''Κάλπικη λίρα''. Πάντως, κορυφαίο δείγμα έρωτα με ατυχή κατάληξη στο ελληνικό σινεμά θεωρώ τη ''Στέλλα'' του Μιχάλη Κακογιάννη, με τη Μελίνα Μερκούρη και τον Γιώργο Φούντα.
 
Υπολοχαγός Νατάσα. Μεγάλη ατυχία...
 
Επέλεξα την ταινία ''Κάλπικη λίρα'', το ζευγάρι Δημήτρης Χορν και Έλλη Λαμπέτη δεν βρήκε την ευτυχία που τόσο αναζητούσε...
 
Αλλο και συγκεκριμμενα το

Δόκτωρ Ζιβεγγος

(Θανασης Βεγγος+Νορα Κατσελη)

Το ζεστο-κρυο ντους απο τον παραδεισο -απροσμενη και ανωμαλη προσγειωση στον πλανητη Γη(>ζητηται μικρος για κουρειο ) ,το πικρο αλλα και πραγματιστικο συναμα κλεισιμο/φιναλε, ,μου δημιουργουσε -οταν ημουν μικρος- συναισθηματα αναλογα(και προβληματισμο) με αυτα αντιστοιχων "κλεισιματων"/φιναλε απο ορισμενες ταινιες του Τσ.Τσαπλιν.

Υ.Γ. Ασφαλως δεν ειναι αυτο ,που ερχεται στο μυαλο των περισσοτερων ,οταν λεμε "Μεγαλος Ερωτας στην μεγαλη οθονη",

αλλα μαλλον πρεπει να ειναι αυτος ,που μικρος παρακουλουθωντας Ελληνικες ταινιες, στεναχωρθηκα περισσοτερο ,που δεν ευοδωθηκε.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πω πω τι δύσκολη επιλογή!!! Βασικά θεωρώ πολύ άσχημη κατάληξη αυτή του θανάτου και όχι του χωρισμού. Να υπάρχει δυνατός ο έρωτας και να τους χωρίσει ο θάνατος είναι πολύ σκληρό. Αυτές τις περιπτώσεις έχουμε στο "Εκείνο το καλοκαίρι" , στο "Γυμνοί στο δρόμο" , στο "Ένας μεγάλος έρωτας" και στην "Υπολοχαγό Νατάσσα". Ψήφισα την τελευταία (θα ήθελα και όλα τα παραπάνω αλλά δε γίνεται) για το λόγο πως τον θεωρώ τον πιο "άτυχο" θάνατο! Ούτε αυτοκτονία ούτε αρρώστεια! Απλά γκαντεμιά!
 
tonytony είπε:
Πω πω τι δύσκολη επιλογή!!! Βασικά θεωρώ πολύ άσχημη κατάληξη αυτή του θανάτου και όχι του χωρισμού. Να υπάρχει δυνατός ο έρωτας και να τους χωρίσει ο θάνατος είναι πολύ σκληρό. Αυτές τις περιπτώσεις έχουμε στο "Εκείνο το καλοκαίρι" , στο "Γυμνοί στο δρόμο" , στο "Ένας μεγάλος έρωτας" και στην "Υπολοχαγό Νατάσσα".
Και στην Ερωτικη συμφωνια, με την Καρεζη να αυτοκτονει βγαινοντας στα ανοιχτα της θαλασσας.

Η αληθεια ειναι οτι απο τις επτα ταινιες τις λιστας μονο στις δυο εχουμε απλο χωρισμο: Στην Καλπικη λιρα και στα Κοριτσια στον ηλιο. Σε ολες τις υπολοιπες καποιος φευγει απο τη ζωη....
 
Συμφωνω μ αυτο που εγραψε ο Αντωνης,δηλαδη οτι η πιο ασχημη καταληξη ειναι οταν ο θανατος χωριζει το ζευγαρι.Ημουν αναμεσα στις ταινιες "Ενας μεγαλος ερωτας" και "Ερωτικη συμφωνια" αλλά επελεξα τη 2η γιατι πιστευω οτι εκει ο ερωτας της Ειρηνης(Τζενη Καρεζη) και του Πετρου(Κωστας Καζακος)ηταν ακομη μεγαλυτερος απ αυτον της Λενας(Τζενη Καρεζη)και του Αλεξη(Νικος Κουρκουλος).

Ο Πετρος αναγκαζεται κι αυτος να καταπιεσει(ως ενα βαθμο) τα συναισθηματα του αλλά οσο περναει ο καιρος τοσο ανακαλυπτει το ποσο μεγαλος ειναι ο ερωτας του για την Ειρηνη.Ειναι δυστυχισμενος στο γαμο του και ισως ο θανατος της γυναικας του να ηταν μια λυτρωση γι αυτον,καταλαβε αμεσως οτι η Ειρηνη πηρε τη θεση της αδερφης της αλλά δεν ειπε τιποτα σε κανεναν.
 
Επιστροφή με Αλεξανδράκη και Φωτίου

από την πολύ μεγάλη ευτυχία που μπορεί να νιώσει μια γυναίκα η πρωταγωνίστρια καταλήγει σε κάτι απόλυτα τραγικό! και στην εβδομη μέρα της δημιουργίας το ίδιο, δεν την έχει αναφέρει κανείς αν και είναι χαρακτηριστική η δραματική κατάληξη του ζευγαριού.
 
Στο ''Πεθαινω καθε ξημερωμα'' (1969). Ο ερωτας του Καζακου για την Καραγιαννη και μεγαλος και με τραγικη καταληξη και για τους δυο τους
 
Ας ψηφισω κι εγω.....

Ενας μεγαλος ερωτας. Λενε πως ο κεραυνοβολος ερωτας, οπως αυτος στην ταινια, ειναι παντα ο πιο δυνατος. Επιτρεψτε μου ομως να αμφιβαλλω. Και ο μη κεραυνοβολος μπορει ανετα να βγει δυνατος, τρελος και παραφορος.

Πιστευω πως ο Δαλιανιδης εφτιαξε το σεναριο του κεραυνοβολου ερωτα επειδη βασιστηκε στην ιδεα που επικρατουσε τοτε, ασχετως εαν αυτο ανταποκρινεται στην πραγματικοτητα. Παντως οπως και να' χει, για μενα η ταινια αυτη ξεχειλιζει απο μοναδικο και πρωτογνωρο παθος. Δεν εχω ξαναδει τιποτα παρομοιο στον παλιο ελληνικο κινηματογραφο! Τα βλεμματα και τα λογια που ανταλλασσουν οι πρωταγωνιστες ειναι ακρως εντυπωσιακα και μαλιστα για ταινια που γυριστηκε το '63.

Πολυ παθος ομως! Παρα πολυ!
 
Ψήφισα 'Αλλη" και πιο συγκεκριμένα τη Στέλλα του Μιχάλη Κακογιάννη είχα κατά νου...όταν ο έρωτας, το πάθος αλλά και η επιθυμία να αγαπάς ελέυθερα δοτικά και χωρίς δεσμεύσεις μπορεί να γίνει και τραγωδία
 
Ερωτική Συμφωνία ψήφισα και εγώ. Την πρώτη φορά που είχα δει την ταινία είχα συγκλονιστεί. Και είναι από τις ελάχιστες ταινίες που στο τέλος έχω κλάψει!

Πάρα πολύ δυνατός έρωτας, παράφορος, τόσο δυνατός που η καλλιτεχνική ψυχή της ηρωίδας δεν μπόρεσε να τον αντέξει γιατί ήταν τόσο έξω από τα μέτρα της. Πάντα αναρωτιόμουν τί ήταν αυτό το κάτι που έκανε τον Πέτρο να ερωτευθεί την Ειρήνη τη στιγμή που υποτίθεται ότι αγαπούσε τη Μπέτυ.

Και η μουσική συγκλονιστική!
 
Η επιλογή είναι πραγματικά τρομερά δύσκολη... Ψήφισα "Γυμνοί στο δρόμο" γιατί είχα ρίξει το κλάμα της ζωής μου στο τέλος του... Γιατί οι πρωταγωνιστές είναι κούκλοι... Για την περίφημη σκηνή που ο Κούρκουλος τρώει το πορτοκάλι στο γιαπί (σκηνή που διακωμώδησαν στην ταινία "Το κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο") και για το τραγούδι του τέλους που έχει τη νεκρή Λάσκαρη αγκαλιά.... Μοιάζει λίγο με αρχαία τραγωδία... Άσχετο με τον ανεκπλήρωτο έρωτα, αλλά στο συγκεκριμένο έργο είναι έξοχος ο Χρόνης Εξαρχάκος... Αν μπορούσα να πω και δεύτερη, θα ήταν το "Εκείνο το καλοκαίρι" με τους υπέροχους Ναθαναήλ και Κομνηνό σε μεγάλες ομορφιές αλλά με νευριάζει λίγο το μεγάλο τράβηγμα ορισμένων σκηνών...
 
Κατά την γνώμη μου η ταινία που παρουσιάζει την πιο ατυχή και στενάχωρη για μας τους θεατές κατάληξη ενός μεγάλου έρωτα ήταν η ''Τελευταία Πτήση'' το 1978 με τους υπέροχους Ερήμου και Γαλανό. Όταν η μοίρα αποφάσισε τόσο κυνικά και άδικα να χωρίσει ένα ευτυχισμένο ζευγάρι που ζούσε ένα απίστευτα μεγάλο και ονειρεμένο έρωτα λόγω της επάρατου νόσου που χτύπησε την Ερήμου, δεν μπορείς παρά εσύ ο θεατής να συμπάσχεις και να λυγίζεις ταυτιζόμενος μαζί τους.
Η πιο φοβερή σκηνή του έργου που κυριολεκτικά λιώνει και τα πιο σκληρά συναισθήματα είναι το ζειμπέκικο που χορεύει η Ερήμου, το οποίο εκφράζει πόνο και θλίψη για αυτό που διαφαίνεται ότι καραδοκεί για να της πάρει την ζωή, την στιγμή που γέμιζε από τον έρωτα και πλημμύριζε από την αγάπη. Ξέρεις τι είναι να ξέρεις ότι σε λίγο καιρό θα πεθάνεις , ενώ βρίσκεσαι στην καλύτερη φάση της ζωής σου?..
 
Εκείνο το καλοκαίρι (στις λεπτομέρειες), τη βρίσκω πολύ γοητευτική ταινία, με αξέχαστη μουσική, φωτογραφία, και μια Έλενα κουκλάρα. Για μένα αυτό. Βλέπεται ευχάριστα, αν εξαιρέσεις το τέλος. Υπάρχει ένας περίεργος, αλλά αληθινός έρωτας που ξαναζεί, έστω για λίγο.
 
Πίσω
Μπλουζα