Αν μη τι άλλο τρομερά ενυπωσιακή συλλογή που ξυπνά πολλές ευχάριστες αναμνήσεις.
Να αναφέρω και ένα σχετικό και καλοπροαίρετο σχόλιο.
Καταλαβαίνω απόλυτα την αίσθηση του συλλέκτη να μαζέψει όσα περισσότερα είναι δυνατό για αυτόν. Δημιουργούνται λόφοι από τα είδη που συλλέγουμε και αυτό μας προσφέρει ευχαρίστηση αλλά και πάθος για ακόμη περισσότερα. Δεν ξέρω πόσοι έχουν φτάσει στο σημείο να έχουν βαρεθεί να τα βλέπουν το ένα επάνω στο άλλο ή μέσα σε ντουλάπια και αποθήκες. Ναι ξέρω, είναι τόσα πολλά θα μου πεις που χρειάζεσαι ένα σπίτι 200τμ για να τα εκθέσεις όλα με τον τρόπο που αρέσουν και το καταλαβαίνω και αυτό. Προσωπικά έχω μια σεβαστή συλλογή με συγκεκριμένους υπολογιστές, παλιά μάζευα και εγώ αλόγιστα οτιδήποτε σχετικό. Δεν έχω χώρο κατάλληλο να τα εκθέσω (τα ηλεκτρονικά είναι πιο ευπαθή) και κάθονται μέσα σε ντουλάπια. Καμιά φορά που ανοίγω κάποιο ντουλάπι και βλέπω ένα μηχάνημα το χαζεύω, κρίμα να κάθεται εκεί μέσα σκέφτομαι.
Με κίνδυνο της σωματικής μας ακεραιότητας, μετά τη σωρεία εγκεφαλικών και καρδιακών που μοίρασε το παραπάνω ποστ (και συλλήβδην το παρόν thread), θα ευχηθώ πάντα τέτοια και με το καλό να βλέπουμε τέτοια φωτορεπορτάζ στο retromaniax!
Το παλικάρι το φτασε αρχηγό! Δε λέω ότι το τερμάτισε, γιατί ενδέχεται να τον φάει στη στροφή κάποιο άλλο μέλος, που έχει πάρει φόρα (κάποιον γκουχ γκουχ viking γκουχ γκουχ)! Να 'ναι καλά, κι εσύ stayros για τις φωτογραφίες και το αφιέρωμα!
Να σαι καλά ρε φιλε!! Ότι κάποτε θα τον φτάσω, αυτο είναι το μόνο σίγουρο.. Στα επιτραπέζια μιλάμε πάντα εννοείς φαντάζομαι ε..
Πάντως, μιας που είδα τώρα αναλυτικότερα, τελικά όχι μόνο για το Σταυροφορία στο διάστημα στο παληκαρι...
Μεταξύ πολλών, ξεχωρίζω τα: Ghost castle(το ειχα παλιά, το ψάχνω τώρα πάλι,δε νομίζω να το βρω ποτέ στα ελληνικά), το παιχνιδι των ΓΝΩΣΕΩΝ (2 παρακαλώ, το ειχα παλιά και το ξαναπεκτησα στην τελευταία μου κάθοδο), pacman(το ειχα κι εγώ παλιά, όχι πλεον -ακόμα), ο θρύλος του Ζορρο(δε το έχω -ακόμα), key to the kingdom (μάλιστα ο φίλος το έχει και στην ελληνική του έκδοση - ο Μονοκράτορας), τι αλλοοοο;
Α ναι, το κάστρα και πολιορκητές βεβαίως βεβαίως (δε το έχω, πανάκριβο βγαίνει απο οποίο ebay και να το βρεις), γενικά ο φίλος έχει τρέλα;νέι κόσμο εδώ..μπράβο του!
Μια ερώτηση προς τον Σταύρο.. Είχε κάποτε παιχνιδάδικο το παιδί, μετα το έκλεισε και κράτησε ο,τι παιχνίδια ήθελε; Η κάτι παρόμοιο...
Η μήπως τα βρήκε ολα μαζι απο κάποιον θείο που είχε καμία αποθήκη σε τιμή ευκαιρίας;
Η αυτά ολα μαζεύτηκαν με τα πολλά χρόνια συλλόγων, λεπτών, μερακιου και υπομονής κ.ο.κ.;;;
Γενικά, θέλω μια ιστορία πίσω απο το μυστήριο αυτού του δωματίου με τα καλούδια.....
Υ.Γ. Είδα τα κουτιά και λυπάμαι για την κατασταση, ειδικά εκείνων που είναι χαμηλά και πατιούνται απο τα πάνω ολα... Anyway... Καλά να είναι ο φίλος, πάντα τέτοια!
Πραγματικά είναι τεράστια η συλλογή του Φίλιππου! Τα ταπεινά συγχαρητήρια μου!!!
Τώρα μόλις διάβασα το ποστ και δεν έχω λόγια να περιγράψω την έκπληξη μου (εγώ που έχω μπει σε πολλές αποθήκες αρχαιολογικού υλικού που επικρατεί χάος και δέος...). Ίσως το ποστ να λάβει και το προσονύμιο σοκ και δέος. Δέος λόγω του πλήθους της μοναδικής αυτής ρετροσυλλογής αλλά και σοκ για την ταλαιπωρία των κουτιών από το στίβαγμα!
Πάντως μπράβο και πάλι στον Σταύρο για το ρεπορτάζ και ευχαριστώ τον Φίλιππα που μας τα έδειξε.