Μια τρελή τρελή οικογένεια (1965)

[LambrosKon]

/monthly_2013_02/28.jpg.3130b102e9211dd730645d245895340f.jpg

Πηγή

Σκηνοθεσία: Ντίνος Δημόπουλος

Συγγραφέας: Νίκος Τσιφόρος , Πολύβιος Βασιλειάδης

Σενάριο: Νίκος Τσιφόρος , Πολύβιος Βασιλειάδης

Φωτογραφία: Νίκος Καβουκίδης

Μουσική σύνθεση: Μίμης Πλέσσας

Εταιρία παραγωγής: Φίνος Φιλμ

Πρεμιέρα: 25 Οκτωβρίου 1965

Διάρκεια: 105'

Ηθοποιοί: Τζένη Καρέζη (Μίκα) , Αλέκος Αλεξανδράκης (Ανδρέας) , Μαίρη Αρώνη (Πασταφλώρα) , Διονύσης Παπαγιαννόπουλος (Στέλιος) , Λίλη Παπαγιάννη (Νανά) , Κατερίνα Γώγου (Σίσσυ) , Δημήτρης Καλλιβωκάς (Μίκης) , Νίτσα Μαρούδα , Μαρία Μαρτίκα , Αλέκος Τζανετάκος (το αγόρι της Σίσσυς) , Άγγελος Μαυρόπουλος , Μιχάλης Μπαλλής , Νάσος Κεδράκας , Μπάμπης Ανθόπουλος , Αθηνόδωρος Προύσαλης , Ελένη Κριτή , Γιώργος Γρηγορίου , Χρήστος Πατρινός , Μαρία Ιωαννίδου (χορεύτρια) , Γιώργος Ρούσσης , Βαγγέλης Τραϊφόρος , Γιώργος Ζαμπέτας (τραγούδι/μουσικός (μπουζούκι)) , Γιάννης Βογιατζής (II) (τραγούδι) , Μπέτυ Αγαθοπούλου (χορεύτρια) , Βαμβακούλια (χορεύτρια) , Μ. Αγγελοπούλου (χορεύτρια) , Θάλεια Καρατσικάκη (χορεύτρια) , Μαρούσκα (χορεύτρια) , Έφη Αρβανιτίδου (χορεύτρια) , Λέλα Δερλίκου (χορεύτρια) , Χρήστος Πατρινός (χορευτής) , Ηλίας Μαρνέρης (χορευτής) , Κώστας Παυλίτσης (χορευτής) , Φαίκου (χορεύτρια) , Φιλίτσα Μουταφτζή (χορεύτρια) , Δημήτρης Βερώνης (χορευτής) , Π. Κωνσταντίνου (χορευτής) , Γαλούλης (χορευτής) , Θάνος Κωστόπουλος (χορευτής) , Λέων Νικολαϊδης (χορευτής) , Γιάννης Χριστόπουλος (IV) (χορευτής) , Νίκος Φραγκάκης (χορευτής) , Γαβαλάς (χορευτής) , Καραγεωργίου (χορευτής) , Χρήστος Μπουλιάκης (χορευτής) , Γιάννης Καρράς (I) (χορευτής) , Μαίρη Αναγνωστάκη , Αρετή Ανδρέου

Περίληψη: Η Μίκα είναι μια νεαρή γυναίκα που ζει σε μια τρελή... οικογένεια. Η μητέρα της, η Πάστα Φλώρα, είναι αλλοπαρμένη, η μικρή της αδελφή ανεξέλεγκτη και ο σχεδόν διαζευγμένος με τη μητέρα της πατέρας, είναι καλός αλλά δειλός. Ενώ είναι αρραβωνιασμένη με τον Μίκη, μια μέρα πριν το γάμο τους, πηγαίνει στη Βενετία και παντρεύεται τον Ανδρέα, ο οποίος αφού ανακαλύπτει την φύση της οικογένειας της, χωρίζει την Μίκα και αναλαμβάνει να τους λογικέψει.

Η ταινία προβλήθηκε τη σαιζόν 1965-1966 και έκοψε 521.134 εισιτήρια. Ήρθε στην 5η θέση σε 101 ταινίες.

Η ταινία αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού έργου του Νίκου Τσιφόρου και του Πολύβιου Βασιλειάδη "Οι Γυναίκες Προτιμούν τους Σκληρούς".

Το έργο αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα του ελληνικού κοινου διαχρονικά, ενώ ανέδειξε την έξοχη Μαίρη Αρώνη με το ρόλο της ως "Πάστα Φλώρα".

Αξίζει να σημειωθεί ότι το ρόλο της "Πάστα Φλώρα" είχε προτείνει αρχικά ο Φίνος στην Ρένα Βλαχοπούλου, αλλά εκείνη αρνήθηκε, μη θέλοντας να παίξει τη μητέρα της Καρέζη για λόγους γυναικείας φιλαρέσκειας.

Η ταινία αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές επιτυχίες της Τζένης Καρέζη, με ένα μεγάλο μουσικοχορευτικό φινάλε σε μια χάρτινη Βενετία, όπου ο Γιάννης Βογιατζής τραγουδάει στα ιταλικά το τραγούδι "Η πρώτη μας νύχτα", το οποίο είχε πρωτοτραγουδήσει ο Λάκης Παυλίδης στα ελληνικά, στην ταινία "Μερικοί το Προτιμούν Κρύο".

Κορυφαία ατάκα της Μαίρης Αρώνη, σε πρόταση της Καρέζη να κάνει δίαιτα με σαλάτες: "Και οι αγελάδες τρώνε σαλάτες, αλλά είναι τετράπαχες!"

Πηγές retrodb finosfilm.com

 

[Gordon]

Κορυφαία ατάκα της Αρώνη στην ταινία αυτή είναι η "θα κρυώσεις". Λύνομαι κάθε φορά. Την πετάει στο εντελώς άσχετο όταν μετά την ανακάλυψη του ποιά είναι η "Νανά", τρέχουν γύρω-γύρω στον επάνω όροφο και μαλώνουν

 

[Κώστας Φαρόπουλος]

Υπάρχει λόγος που δεν αναφέρεται σε αυτή την ταινία τι δουλειά ο Αλεξανδρακης;

 

[Bambinella]

 

[jdc]

Μιας και ήρθε στην επιφάνεια αυτό το θέμα.
Ισως είναι ερώτηση για το ''που γυρίστηκαν οι ταινιες'', αλλά γνωρίζει κανείς το σπίτι που έγιναν τα εξωτερικά γυρίσματα τις ταινίας και άν υπάρχει ακόμη ?
Υπάρχουν κάποιες λήψεις, όπως οταν η Καρέζη καταβρέχει τους κανταδόρους και ο Παπαγιανόπουλος κατεβαίνει ? ( το σπίτι είναι μονοκατοικία απο οτι καταλαβαίνω ) και τους φιλοδωρεί.
Το εσωτερικό πιστεύω ήταν μέσα σε studio μιάς και υπάρχουν τα γνωστά έπιπλα και διακόσμηση που βλέπαμε και σε άλλες ταινίες.
Είναι ενα ωραίο δείγμα μοντερνιστικής κατοικίας και θα ήθελα να το δώ αν βεβαίως εχει επιζήσει.

 

[SEBASTIAN]

Ο ελληνικός κινηματογράφος στο απώγειο της δόξας του, στο αποκορύφωμα του μεγαλείου του όταν πλέον και το υψηλότερο ταβάνι ηθοποιίας, ταλέντου και σεναρίου έχει ξεπεραστεί από την ογκωδέστατη και πληθωρική παρουσία των ιερών τεράτων της έβδομης τέχνης. Μόνο η καταγραφή των ονομάτων στους τίτλους έναρξης προκαλεί δέος. Για την ταινία ότι και να πει κανείς θα την αδικήσει. Οι πετυχημένες ατάκες σε ρυθμό πολυβόλου σε έναν άτυπο διαγκωνισμό των ηθοποιών ποιος θα υπερτερήσει στην αποδοχή του κοινού και σε ποιον το Άριστα 10 θα αντιπροσωπεύει καλύτερα την επιβράβευση των θεατών. Ακόμα και ο τελευταίος κομπάρσος ηθοποιός ή δευτεραγωνιστής κλέβει την παράσταση σαν να μεταλαμπαδεύεται σε αυτόν η υπέρλαμπρη ακτινοβολία των γιγαντιαίου εκτοπίσματος πρωταγωνιστών.
Αλήθεια πως θα νιώθει ανθρώπινα μέσα στην ψυχή του ο μοναδικός ίσως εν ζωή ηθοποιός της ταινίας ο πολύ καλός Δημήτρης Καλλιβωκάς, μέσα στην μοναξιά του (σε σχέση με τους ηθοποιούς της ταινίας που απεβίωσαν) αλλά γεμάτος και αυτάρκης αναλογιζόμενος αυτές τις μοναδικές εμπειρίες παίζοντας σε ταινίες με τόσους σημαντικούς πρωταγωνιστές και κυρίως που έχουν φύγει από την ζωή. Σε ευχαριστούμε Δημήτρη και τα χρόνια που σου απομένουν και εύχομαι να είναι πολλά να είναι ευτυχισμένα αναλογιζόμενος και σκεπτόμενος τις σημαντικότατες εμπειρίες που σου πρόσφερε η ζωή.

 

[Θεία Λένα]

Αυτή η ταινία δε μου αρέσει καθόλου. Κανένας από τους ήρωες δεν καταφέρνει να γίνει συμπαθής. Μέσα στην "τρέλα" τους, οι πρωταγωνιστές αποθεώνουν την ατομικότητα, λειτουργούν εγωιστικά και σε πολλές φάσεις σαδιστικά χωρίς να είναι καθόλου γοητευτικοί αντιήρωες. Υποθέτω πως επιχειρήθηκε να σατιριστεί η συνθήκη του γάμου, πράγμα με το οποίο δε θα είχα πρόβλημα αν έλειπαν τα στοιχεία που λέω πιο πάνω. Ασφαλώς παίζουν καλοί ηθοποιοί και νομίζω αυτός είναι κι ο μόνος λόγος που επιβίωσε η ταινία. Παρακολουθούμε σε κωμικό πλαίσιο την εκμετάλλευση αγνών αισθημάτων, την ισοπέδωση σχέσεων και συναισθημάτων προς εξυπηρέτηση μικροσυμφερόντων και καπριτσίων.
Χειρότερος όλων, ο χαρακτήρας που υποδύεται η Τζένη Καρέζη. Πλούσια, ξεδιάντροπη, κακομαθημένη, χωρίς στοιχειώδεις τρόπους, και τελικά γυναικούλα που φτάνει μέχρι χειροδικίας της "αντιζήλου" της. Από κοντά κι η Πάστα Φλώρα, αναίσθητη, φλύαρη, κουραστική, μόλις καταλαβαίνει οτι χάνει τα λαμπερά της προνόμια αλλάζει τροπάριο. Το δε χαστούκι ως μέσο επιβολής, το συνήθιζε ο σκηνοθέτης στις ταινίες του που μάλιστα ήταν και εμπορικότατες, αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα μιας ταινίας που προβάλλει τα χειρότερα ανθρώπινα ένστικτα ως χαριτωμένα πείσματα.

 

[thanos75]

Μακράν αντιπαθεστερος χαρακτήρας της ταινίας ο Αλεξανδρακης για μένα. Με ποιο δικαίωμα ρε φιλε, ετοιμάζεσαι να ρίξεις φάπα στη μικρή αδελφή της γυναίκας σου που μόλις γνώρισες? Τι είσαι? Να μη σχολιάσω ατάκες τύπου "Θα τις υποταξουμε", "Θα τη σαπισω στο ξύλο". Τι είναι αυτά!!! Βέβαια σχεδόν εξ' ίσου αντιπαθητική μου κάνει στο τέλος και η Καρέζη που τον ερωτεύεται, χώρια η εγωκεντρικοτητά της...
Πολλά γενικώς λανθασμένα πρότυπα συμπεριφοράς έχουν δυστυχώς "περάσει εξ' απαλών ονύχων" στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο. Ειδικά τη συγκεκριμένη ταινία ουδέποτε την έβλεπα με ιδιαίτερη ευχαρίστηση

 

[AndreasKar]

Την έχω δει άπειρες φορές αυτή την ελληνική ταινία

 

[Κώστας Φαρόπουλος]

Μακράν αντιπαθεστερος χαρακτήρας της ταινίας ο Αλεξανδρακης για μένα. Με ποιο δικαίωμα ρε φιλε, ετοιμάζεσαι να ρίξεις φάπα στη μικρή αδελφή της γυναίκας σου που μόλις γνώρισες? Τι είσαι? Να μη σχολιάσω ατάκες τύπου "Θα τις υποταξουμε", "Θα τη σαπισω στο ξύλο". Τι είναι αυτά!!! Βέβαια σχεδόν εξ' ίσου αντιπαθητική μου κάνει στο τέλος και η Καρέζη που τον ερωτεύεται, χώρια η εγωκεντρικοτητά της...
Πολλά γενικώς λανθασμένα πρότυπα συμπεριφοράς έχουν δυστυχώς "περάσει εξ' απαλών ονύχων" στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο. Ειδικά τη συγκεκριμένη ταινία ουδέποτε την έβλεπα με ιδιαίτερη ευχαρίστηση

Το ίδιο και στην ταινία "Σωφερίνα" : ο Αλεξανδρακης συνιστά στον Γιώργο Κωνσταντίνου, προς το τέλος της ταινίας, να δείρει τη Μάρω Κοντού για να της κόψει τον αέρα.

 

[Mycenae80]

Συμφωνώ και επαυξάνω. Εκτός των άλλων, η συγκεκριμένη ταινία είναι και άκρως ρατσιστική. Στη σκηνή όπου ο Καλιβωκάς ανακοινώνει στον Παπαγιαννόπουλο πως ο πατέρας του τον στέλνει στα γραφεία τους στην Αγγλία "για να γίνει άντρας", ο Παπαγιαννόπουλος του λέει "στην Αγγλία πας για να γίνεις άντρας;". Noμίζω η συγκεκριμένη ταινία μαζί με εκείνη όπου ο Βουτσάς ντύνεται Αφρικανός οικιακός βοηθός, και με την άλλη όπου ο Μούτσιος υποδύεται τον Αφρικανό βοηθό του Κωνσταντάρα πρέπει να γίνουν "cancel" και να απαγορευτούν.

 

[Θεία Λένα]

Αν είναι δυνατόν να απαγορευτούν οι ταινίες! Οι ταινίες αυτές δημιουργήθηκαν μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο χρονικό κι ως τέτοιες τις κρίνουμε. Θεωρώ την λογική απαγόρευσης ιδιαίτερα επικίνδυνη για να μην πω τίποτα χειρότερο.
Ελπιζω πως όλοι είμαστε σε θέση να καταλάβουμε πως η νέα μόδα ακύρωσης και απαγόρευσης είναι εντελώς προβληματική και επίσης ανοριοτη. Μπορώ να βρω εκατοντάδες σκηνές σε ταινίες ή στίχους σε τραγούδια με τα οποία όχι μόνο δεν ταυτίζομαι αλλά διαφωνώ έντονα ως άνθρωπος. Αυτό τι σημαίνει; Ότι θα τις απαγορεύσουμε; Αν είναι δυνατόν!
Για τις ταινίες που αναφέρονται παραπάνω διαφωνώ κάθετα ότι είναι ρατσιστικές. Δεν είναι. Μπορεί να παρουσιάζουν αφελώς την κατάσταση αλλά δε βλέπω που υπάρχει ρατσισμός. Κυνήγι μαγισσών λέγεται αυτό και το επισημαίνω γιατί το θέμα ξεκίνησε με ένα δικό μου σχόλιο που όμως δεν είχε πρόθεση τέτοια.

 

[Κώστας Φαρόπουλος]

Εδώ διαγράφονται σχόλια σε forum και άλλες πλατφόρμες, όταν κρίνονται ως ρατσιστικά, ακατάλληλα, "αντιπολιτευτικά" ή γενικώς μη κολακευτικά και μάλιστα χωρίς καν να ρωτηθεί και να εξηγηθεί εκείνος που έχει γράψει το διαγραφόμενο σχόλιο. Επίσης, οι επιχειρήσεις πληρώνουν για να διαγράφονται δημόσια σχόλια πελατών τους αρνητικά/μη κολακευτικά. Δηλαδή γίνεται ανεκτή και εφαρμόζεται στην πράξη μια μορφή λογοκρισίας ακόμη και στην καθημερινότητά μας. Χωρίς να διαμαρτύρεται κανείς! Και μου κάνει πολλή εντύπωση αυτό!

 

[Θεία Λένα]

Και να εξηγήσω ακόμη περισσότερο τι εννοώ:
Το σχόλιο για τους Άγγλους που δεν είναι άντρες είναι μέσα στο χρονικό εκείνο πλαίσιο. Γιατί; Μα επειδή στην Αγγλία ολόκληρη η δεκαετία του '60 ήταν μια πολιτική μάχη για την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας. Στην Ελλάδα ενώ η ομοφυλοφιλία είχε πάψει από το 51 να αποτελεί ποινικό αδίκημα υπήρχε σε ισχύ άρθρο που την έκρινε ως ποινική υπό προϋποθέσεις. Στην Αγγλία ίσχυαν νόμοι όπως ο χημικός ευνουχισμός. Έτσι η αποποινικοποίηση ήταν μια συζήτηση που αφορούσε πάρα πολλούς ανθρώπους και τα βασικά τους δικαιώματα.
Η κουβέντα που γινόταν στην Αγγλία για τους ομοφυλόφιλους πέρασε στην ελληνική κοινωνία με μια ελαφρότητα, που αποτυπώνεται και στον κινηματογράφο. Ήδη από τις αρχές του 60, βρίσκουμε αναφορά για το θέμα από το Σταύρο Παραβα στο Μικροί και Μεγάλοι Εν Δράση, που λέει πως βουλευτές είναι μόνο οι Άγγλοι, βγάζουν κάτι νόμους μουρλια.
Αν τώρα θέλουμε να κρίνουμε τα σενάρια του 60 με βάση το τι θεωρούμε σήμερα αποδεκτό οι μισές και πλέον ταινίες δε θα πρέπει να ξαναπαιξουν ποτέ. Ωστόσο τι θα εξυπηρετήσει; Γενικά το εξυπηρετεί το να μη γνωρίζουμε πως φτάσαμε ως εδώ; Φυτρωσαμε στο 2025; Από ποτέ δεν έχουμε την ικανότητα να κρίνουμε κάτι μέσα στην εποχή του;

 

[Κώστας Φαρόπουλος]

Και να εξηγήσω ακόμη περισσότερο τι εννοώ:
Το σχόλιο για τους Άγγλους που δεν είναι άντρες είναι μέσα στο χρονικό εκείνο πλαίσιο. Γιατί; Μα επειδή στην Αγγλία ολόκληρη η δεκαετία του '60 ήταν μια πολιτική μάχη για την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας. Στην Ελλάδα ενώ η ομοφυλοφιλία είχε πάψει από το 51 να αποτελεί ποινικό αδίκημα υπήρχε σε ισχύ άρθρο που την έκρινε ως ποινική υπό προϋποθέσεις. Στην Αγγλία ίσχυαν νόμοι όπως ο χημικός ευνουχισμός. Έτσι η αποποινικοποίηση ήταν μια συζήτηση που αφορούσε πάρα πολλούς ανθρώπους και τα βασικά τους δικαιώματα.
Η κουβέντα που γινόταν στην Αγγλία για τους ομοφυλόφιλους πέρασε στην ελληνική κοινωνία με μια ελαφρότητα, που αποτυπώνεται και στον κινηματογράφο. Ήδη από τις αρχές του 60, βρίσκουμε αναφορά για το θέμα από το Σταύρο Παραβα στο Μικροί και Μεγάλοι Εν Δράση, που λέει πως βουλευτές είναι μόνο οι Άγγλοι, βγάζουν κάτι νόμους μουρλια.
Αν τώρα θέλουμε να κρίνουμε τα σενάρια του 60 με βάση το τι θεωρούμε σήμερα αποδεκτό οι μισές και πλέον ταινίες δε θα πρέπει να ξαναπαιξουν ποτέ. Ωστόσο τι θα εξυπηρετήσει; Γενικά το εξυπηρετεί το να μη γνωρίζουμε πως φτάσαμε ως εδώ; Φυτρωσαμε στο 2025; Από ποτέ δεν έχουμε την ικανότητα να κρίνουμε κάτι μέσα στην εποχή του;

Στην ταινία "Βουλευτίνα" είπε την ατάκα εκείνη ο Παράβας.

 

[RIO]

Άκου να απαγορευτούν... Μήπως και να τουφεκίσουν και όσους από τους ηθοποιούς είναι ακόμα εν ζωή και τόλμησαν να παίξουν στις ταινίες; Εγώ λέω τελικά, να απαγορέψουμε τα πάντα.
Τις ταινίες του 80 με σχολεία, γιατί αποθεώνουν τον ... εκφοβισμό στους καθηγητές ( ρόδα, τσάντα και κοπάνα) ή παρουσιάζουν επικίνδυνες συμπεριφορές σαν μαγκιά (κόντρες , σούζες κλπ). Επίσης τα λατέρνα φτώχεια κλπ για ρατσιστικά στερεότυπα προς τους Τσιγγάνους. Την τρελή σαραντάρα, για ηλικιακό ρατσισμό. Αυτές με τον Παράβα, που ντύνεται γυναίκα. Με τον Κωνσταντάρα που φλερτάρει νεαρές. Με την Βουγιουκλάκη, που ντύνεται Πίπης. Τον Γκιωνάκη στα Κίτρινα Γάντια, για ρατσισμό σε άτομα με διανοητικά προβλήματα . Το είκοσι γυναίκες και εγώ, για τους ανθρώπους που ψευδίζουν ή είναι υπέρβαροι. Την σωφερίνα, για ρατσισμό στις γυναίκες οδηγούς και στα άτομα με προβλήματα όρασης ( Γύλος). κλπ κλπ. Να μη μείνει τίποτα, με τα μυαλά που κουβαλάμε...

 

[Θεία Λένα]

Τις ταινίες του 80 με σχολεία, γιατί αποθεώνουν τον ... εκφοβισμό στους καθηγητές ( ρόδα, τσάντα και κοπάνα) ή παρουσιάζουν επικίνδυνες συμπεριφορές σαν μαγκιά (κόντρες , σούζες κλπ). Επίσης τα λατέρνα φτώχεια κλπ για ρατσιστικά στερεότυπα προς τους Τσιγγάνους. Την τρελή σαραντάρα, για ηλικιακό ρατσισμό. Αυτές με τον Παράβα, που ντύνεται γυναίκα. Με τον Κωνσταντάρα που φλερτάρει νεαρές. Με την Βουγιουκλάκη, που ντύνεται Πίπης. Τον Γκιωνάκη στα Κίτρινα Γάντια, για ρατσισμό σε άτομα με διανοητικά προβλήματα . Το είκοσι γυναίκες και εγώ, για τους ανθρώπους που ψευδίζουν ή είναι υπέρβαροι. Την σωφερίνα, για ρατσισμό στις γυναίκες οδηγούς και στα άτομα με προβλήματα όρασης ( Γύλος). κλπ κλπ. Να μη μείνει τίποτα, με τα μυαλά που κουβαλάμε...

...Τις προίκες, τα προξενιά, την τιμή της αδερφής, το τσιγάρο και το ποτό ως δείκτες ανδρισμού, την παιδική εργασία... αν πιάσουμε και τα τραγούδια θα φτάσουμε μέχρι τη δεκαετία του 2000

 

[thanos75]

Εννοείται πως δεν θα συμφωνούσε κανείς σώφρων άνθρωπος πιστεύω σε τέτοιου είδους απαγορεύσεις. Όμως καλό θα ήταν να μπορούμε να στεκόμαστε κριτικά απέναντι σε κάποια πράγματα του παρελθόντος και να μην τα βάζουμε όλα σε ένα "βάθρο" χωρίς να το αξίζουν πραγματικά. Ενα καλό έργο μπορεί πάντα να στέκεται κριτικά χωρίς να φιλτράρει, ή να ωραιοποιει νοσηρες καταστάσεις. Θα αναφέρω προχειρα δύο θαυμάσια παράδειγματα ελληνικών εμπορικών ταινιών της εποχης εκείνης που το κάνουν: Το 1ο είναι το "Η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα". Στη συγκεκριμένη ταινία ο Αντωνακης δεν ωραιοποειται πουθενά. Είναι πάντα στο σενάριο ο απωθητικος 'σατραπης' και ως σατραπης άνδρας κάποια στιγμή την πληρώνει. Το happy end έρχεται αφού κ οι δύο ήρωες μας περάσουν από κάποιες διεργασίες. Το 2ο είναι το "Μια τρελή τρελή σαρανταρα", όπου βλέπουμε αφιλτραριστα τον ηλικιακο (και ταξικο) ρατσισμό του Ορέστη και της Κοκαλως, όμως στο τέλος η Τζένη θα κάνει την υπέρβαση κ επανάσταση που πρέπει και της αξίζει.
Δυστυχώς δεν ήταν όλες οι εμπορικες ελληνικές ταινίες έτσι. Στο "Μια τρελή τρελή οικογένεια" π.χ ο Αλεξανδρακης που θέλει να δείρει την Καρέζη και τη Γώγου παρουσιάζεται αφιλτραριστα ως πρότυπο άνδρα με τον οποίο ένας ίσως νεαρός θεατής που έβλεπε την ταινία θα ήθελε δυστυχως να ταυτιστεί.
Ακόμα χειρότερα παραδείγματα βλέπουμε εννοείται στο λαϊκό τραγούδι

 

[Bambinella]

Η Απριλιανη Επταετια κατηγορηθηκε για τις απαγορευσεις της και για το "Αποφασιζομεν και διατασσομεν".
Αυτο που ζουμε τωρα με την ΧΟΥΝΤΑ της πολιτικης ορθοτητας ειναι απειρως χειροτερο γιατι ειναι μασκαρεμενο με τον μανδυα της...δημοκρατιας.
Οι Απριλιανοι κυνηγησαν τους εν ενεργεια αριστερους. Αυτο και τελος.
Η σημερινη πολιτικη ορθοτητα μας κυνηγαει ολους. Δεν μπορεις να μιλησεις, δεν μπορεις να σατιρισεις, αν εισαι στην Αμερικη και δεν βαλεις τουλαχιστον εναν μαυρο ηθοποιο μεσα σε ταινια η ταινια δεν παιζεται, πρεπει να μετρας την καθε σου λεξη και το πως παιρνεις ανασα.
Ε, αει στα τσακιδια, για να μην πω τιποτα χειροτερο!

 

[thanos75]

Η σημερινη πολιτικη ορθοτητα μας κυνηγαει ολους. Δεν μπορεις να μιλησεις, δεν μπορεις να σατιρισεις, αν εισαι στην Αμερικη και δεν βαλεις τουλαχιστον εναν μαυρο ηθοποιο μεσα σε ταινια η ταινια δεν παιζεται, πρεπει να μετρας την καθε σου λεξη και το πως παιρνεις ανασα

Εάν σε κάποιους αρέσει στην τέχνη να απεικονιζεται η γυναίκα με σεξιστικο η φετιχιστικο τρόπο, ο ομοφυλοφιλος/η ως κάτι περιθωριακο ή ως κάτι για να "σπάμε πλάκα" και να γελειοποιουμε, ο χοντρός/η ομοίως ως κάτι για να χλευαζουμε, και ο μαύρος ως "κατοικίδιο ζώο"/δούλος, τότε δεν τους φταίει η πολιτική ορθότητα αλλά η ρατσιστική/μη συμπεριληπτικη κοσμοθεωρια τους απέναντι σε ανθρώπους που είναι διαφορετικοί απέναντι τους.
Και προσωπικά απέναντι στον τόσο ανορθολογισμο δεκαετιών, θα προτιμήσω την πολιτική κ κοινωνική ορθότητα
Όσο, για χουντες κλπ, σε μια δημοκρατία ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει και να ψηφίζει όποιον θέλει, ακόμα κι αν αυτός ονομάζεται Παπαδοπουλος/Ιωαννιδης ή Donald Trump η Kim Jong Un (οι χουντες όμως btw δεν δίνουν σε κανέναν αυτό το δικαίωμα)