Μικρός Σερίφης - Μικρός Αρχηγός - Μικρός Καουμπόϊ

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας ambu_dare
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
DINO είπε:
Υπάρχει μια ενεργητικότητα τελευταία στο χώρο...Έσκασαν νέα για επανεμφάνιση των:

Τεξ Ουίλερ (Ροντέο)


Μίστερ Νο


Μάρτιν Μύστερ


Ντύλαν Ντογκ

Πηγή: Club Φίλων Μικρού Σερίφη
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Πολύ ενδιαφέρουσα είδηση (ειδικά τα 3 τελευταία (κυρίως τα 2 στο τέλος (ειδικά ο Ντύλαν Ντογκ!!!!!!!!)))

Τωρα είχα διαβάσει μικρός μερικά τεύχη του μικρού Σερίφη αλλά δεν μου άρεσαν ιδιαίτερα
 
Πηγα σε δυο περιπτερα εν μεσω βροχης στο κεντρο και δεν το ειχαν. Οποιος ξερει μερος που το εχει διαθεσιμο, ας ριξει ενα PM
 
Ποιος ηξερε οτι στον Μικρο Καουμποϋ πρωτοεκανε την εμφανιση του ο ΚΟΝΑΝ στην Ελλαδα;;

Yeap μεσα 70ς με το ονομα ΜΑΥΡΟΛΥΚΟς!
 
Θελουμε αποδεικτικα στοιχεια.....

attachment.php
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μπραβο ρε συ Ντινακο!!! :thumb: :bow2: :bow2: :thanx2: :thanx2:

Γιατι αν περιμεναμε τον Aardy.....θα βλεπαμε φωτο σε 1-2 χρονια!!! :D :P
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Απιστοι Θωμαδες ,επρεπε πλεον ο λογος μου να ειναι εγγυηση. :P
 
Ολα αυτα τα περιοδικα εχουν τον καλυτερο λογο κοστους προς αποδοση. Γιατι με τα ιδια λεφτα που εκανε πχ ενα Κρανος που το διαβαζες σε ελαχιστο χρονο, εδω εβγαζες πολυ περισσοτερα χιλιομετρα! Συνεπως ειχα ενα σωρο τετοια που τα αγοραζα ειτε σκετα, ειτε σε τομους. Αν θυμαμαι καλα, τα τευχη στους τομους ηταν χυμα και οχι κολλημενα οπως σε αλλους εκδοτικους οικους. Οταν πουλησα την συλλογη μου, κρατησα κανα δυο για ενθυμιο. Προτίμησα καποια με την Ντιανα στο εξωφυλλο. :love::love::love::love:

Μικρός Καου-μποϋ, τεύχος 944, 6/4/84, εκδ. Μονοκερως

P1017213.JPG

[Admin note: Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρων τευχών γιατί τα πνευματικά δικαιώματα παραμένουν για 70 χρόνια ακόμα κι αν έχει πεθάνει ο συγγραφέας ή έχει κλείσει ο εκδοτικός οίκος. Το περιεχόμενο αφαιρείται από το post & το gallery γιατί το πρόστιμο είναι μεγάλο αν κάποιος θελήσει να κάνει μήνυση]
 
Τελευταία επεξεργασία:
Δεν γνωριζω ακριβως την ιστορια και χρονολογια αυτων των εκδοσεων. Απ' οτι καταλαβαινω, ο Μικρος Αρχηγος ηταν ανατυπωσεις του Μικρου Καου-μποϋ.

Μικρος Αρχηγος, τευχος 769, 15/6/80

P1017255.JPG

Δεν ειμαι σιγουρος ποιος ειναι ο εκδοτης. Στο εξωφυλλο εχει ενα περιεργο συμβολο και αναφερει τους οργανισμους FIPP και FAEP.

P1017259.jpg

Ειναι εμφανές οτι εδω κάποιος εχει βάλει χέρι. Το 1971 ειναι μαλλον το ετος της αρχικης εκδοσης.

Αν καποιος φιλος γνωριζει την ολη ιστορια, ας μας διαφωτίσει!
 
freaktmp είπε:
Ολα αυτα τα περιοδικα εχουν τον καλυτερο λογο κοστους προς αποδοση. Γιατι με τα ιδια λεφτα που εκανε πχ ενα Κρανος που το διαβαζες σε ελαχιστο χρονο, εδω εβγαζες πολυ περισσοτερα χιλιομετρα! Συνεπως ειχα ενα σωρο τετοια που τα αγοραζα ειτε σκετα, ειτε σε τομους. Αν θυμαμαι καλα, τα τευχη στους τομους ηταν χυμα και οχι κολλημενα οπως σε αλλους εκδοτικους οικους. Οταν πουλησα την συλλογη μου, κρατησα κανα δυο για ενθυμιο. Προτίμησα καποια με την Ντιανα στο εξωφυλλο. :love::love::love::love:

Μικρός Καου-μποϋ, τεύχος 944, 6/4/84, εκδ. Μονοκερως

Προβολή συνημμένου 221479

[Admin note: Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρων τευχών γιατί τα πνευματικά δικαιώματα παραμένουν για 70 χρόνια ακόμα κι αν έχει πεθάνει ο συγγραφέας ή έχει κλείσει ο εκδοτικός οίκος. Το περιεχόμενο αφαιρείται από το post & το gallery γιατί το πρόστιμο είναι μεγάλο αν κάποιος θελήσει να κάνει μήνυση]
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Πωωωωω ρε φιλε το με θυμησες τωρα,αυτο το εξωφυλλο απο το γεφυρι του Σατανα ηταν απο τα αγαπημενα μου.Δεν θυμαμαι την ιστορια του αυτη την στιγμη αλλα πραγματικα το εξωφυλλο ειναι ολα τα λεφτα.Περα απο τα τευχη που ειχα αγορασει εγω ειχα την τεραστια τυχη να αποκτησω κουτες ολοκληρες με εκατονταδες τευχη που με τα εδωσε μια φιλη της μανας μου οταν ο γιος της παντρευτηκε και εφυγε για σαλονικη αφου τα μαζευε φανατικα για χρονια.Δυστηχως ολοκληρη αυτη η συλογη δεν υπαρχει σημερα και δεν το συνεχιζω γιατι με γυρναει το μυαλο οταν το σκεφτομαι και τα ματια μου γυρνανε σαν φρουτακια.
 
Ξαναδιάβασα το θέμα κι έχω κι άλλες παρατηρήσεις. Όλες από μνήμης, αλλά σε αντίθεση με τώρα η μνήμη μου για τα παλιά είναι αρκετά καλή.

Ο Μικρός Σερίφης ήταν παλιότερος από τον μικρό κάου μπόυ και ήταν σε μεγάλο σχήμα όπως τα κόμικς (αν και ήταν κυρίως κείμενο με κάποιες εικόνες), ενώ ο μικρός κάου μπόυ ήταν μικρού σχήματος όπως ο Μικρός Ήρως, αλλά με περισσότερες σελίδες. Έχω την εντύπωση ότι οι ιστορίες του ήταν μεγαλύτερες από του Μικρού Σερίφη αλλά μπορεί να είναι λαθαμένη λόγω του μεγαλύτερου αριθμού σελίδων. Ο "Μικρός Αρχηγός" ήταν πιο αντίγραφο του Κάου Μπόυ από στυλ, νομίζω όμως είχε διαφορετικές ιστορίες, όχι απλή ανατύπωση. Ήταν μετά την εποχή μου.

Προτιμούσα τον Μικρό Σερίφη πάντως. Δεν ήξερα ότι είχε άλλους συγγραφείς, αλλά αυτό εξηγεί γιατί το ένα περιοδικό μου άρεσε περισσότερο από το άλλο. Η εικονογράφησή τους ήταν σε παρόμοιο στυλ αλλά όχι το ίδιο, και μου άρεσε περισσότερο από του Μικρού Ήρωα αν και ως περιοδικό ο Μ.Η. ήταν αξεπέραστος.

Τουλάχιστον στον Μικρό Σερίφη ο αρχηγός των σερίφηδων του Τέξας λεγόταν κάπταιν Κούπερ οπότε η Ντιάνα ήταν Ντιάνα Κούπερ, όχι Μόρισσον. Ίσως άλλαξαν το όνομα στον Μ.Κ.

Η ιδέα ενός περιπλανώμενου Σερίφη με δικαίωμα να επιβάλει το νόμο σε όλο το Ουέστ (και που έφτανε να δείξει το κρυμμένο αστέρι για να τον πιστέψουν αμέσως όλες οι αρχές και εξουσίες) είναι μάλλον αδιανόητη, μια που οι πολιτείες είναι θεωρητικά κυρίαρχες. Μόνο ομοσπονδιακές αρχές ασκούν εξουσία σε όλες τις πολιτείες, αλλά τα καθήκοντα και αρμοδιότητες της κεντρικής κυβέρνησης είναι αυστηρά καθορισμένες και περιορισμένες, και εν πάση περιπτώσει ο Τζιμ Άνταμς δεν ήταν ομοσπονδιακός αστυνομικός αλλά διαπολιτειακός :). Άλλωστε η κάθε πολιτεία έχει δικούς της νόμους αλλά και δικό της τρόπο αστυνόμευσης. Φυσικά όλα αυτά δεν τα ήξερα τότε, αλλά και τώρα δεν με εμποδίζουν να απολαμβάνω τις ιστορίες που ξαναδιαβάζω μεγάλος. Αλλά ο Μ.Σ. διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό την ιδέα που είχα για σερίφηδες κι όταν πήγα στη Βόρεια Νέα Υόρκη και είδα αστυνομικό αυτοκίνητο που έγραφε "Sheriff" έπεσα ξερός. Τι γυρεύουν σερίφηδες εδώ? Πολύ περισσότερο που δεν φορούσαν καουμπόυκα ρούχα και μπότες με σπηρούνια αλλά τυπική αστυνομική στολή. Πάντως έχουν καπέλο και αστέρι. Αυτός είναι ο σερίφης της κομητείας όπου μένω τώρα (μη σας ξεγελάει η εμφάνιση αγαθού παππού, είναι τελείως διεφθαρμένος και τυραννικός, αλλά κανείς άλλος αστυνομικός δεν τολμάει να κατέβει στις εκλογές οπότε εκλέγεται χωρίς αντίπαλο κι ας έχει περάσει τα 80, αφού διαβάζω πρωτοέγινε βοηθός σερίφη το 1961)
1610034252080.png
 
Τελευταία επεξεργασία:
Δεν νομιζω οτι ειναι εντελως απομακρυσμενο απο την πραγματικότητα της εποχης εκεινης. Θα μπορουσε καλλιστα να ειναι Texas Ranger.

Μια ακομα εναλλακτική ειναι US Marshal.
 
Οι Texas Rangers έχουν και είχαν αρμοδιότητα μόνο στο Τέξας, όχι "σε όλο το Ουέστ" όπως σαφέστατα αναφερόταν στο κείμενο.

Οι US Marshals είναι ομοσπονδιακή αστυνομία οπότε έχουν αρμοδιότητα σε όλες τις ΗΠΑ αλλά δεν θα μπορούσαν να υπάγονται στον "αρχηγό των σερίφηδων του Τέξας"

Και ούτε οι Rangers ούτε οι Marshals λέγονται "σερίφηδες".

Όσο για την πραγματικότητα της εποχής εκείνης, ήταν ακόμη πιο απόλυτος ο διαχωρισμός των αρμοδιοτήτων. Ήταν λίγα μόνο χρόνια μετά τον Εμφύλιο, που έγινε για τα δικαιώματα των πολιτειών σε σχέση με τα δικαιώματα της κεντρικής Κυβέρνησης, και οι νότιοι το κρατάν ακόμα μανιάτικο που χάσανε τον πόλεμο (που ακόμη πολλοί τον λένε "War between the States" ή και "War of Northern Aggression"). Πόσω μάλλον τότε που ο πόλεμος ήταν φρέσκος.

Έχω και την αμυδρή εντύπωση ότι και στο Μεξικό είχε δικαιοδοσία η τετράδα, αλλά δεν είμαι σίγουρος. Δηλαδή στο Μεξικό σίγουρα πηγαίνανε, αλλα δεν ξέρω αν είχε εκεί αξίωμα ο Τζιμ Άνταμς.

Αλλά δεν έχει σημασία. Δεν ήταν ιστορικό εγχειρίδιο αυτά τα περιοδικά, παρόλο που για τα παιδιά της εποχής ήταν η μοναδική πηγή γνώσεων για το Far West. Οπότε το να ζητάμε ιστορική ακρίβεια είναι σαν να ψάχνουμε να βρούμε πού ήταν ο πλανήτης Κρύπτονας. Ο λόγος που έγραψα την τελευταία παράγραφο του προηγούμενου post μου ήταν για να αναφερθώ στην εντύπωση που μου έκανε όταν πρωτοείδα σερίφη στη Νέα Υόρκη και (ΑΝ οι ιστορίες ήταν προσαρμογή ξένων όπως γράφτηκε κάπου) για να αποκλείσουμε την περίπτωση να είναι Αμερικάνικα τα πρωτότυπα.
 
Λιγο το ενα, λιγο το αλλο, λιγο και η μεταφραση... :)

Παντως δεν ηταν η μονη πηγη της εποχης περι αγριας δυσης. Υπηρχαν και αλλα comics, περιοδικα και βιβλια pulp και να μην ξεχναμε τον κινηματογραφο και λιγο αργοτερα την τηλεοραση.
 
Στην εποχή σου σίγουρα. Στην εποχή μου και μάλιστα στην επαρχία δεν υπήρχαν και πολλές άλλες πηγές ούτε ήταν τόσο διαδεδομένες Πόσες ταινίες western να έβλεπε ένα παιδί του Δημοτικού τότε? Ενώ ο Μ.Σ. έβγαινε κάθε βδομάδα.

Έχω σχολιάσει αλλού εδώ το αστείο τραγούδι της Ζωίτσας Κουρούκλη με τον τρομερό κάου μπόυ που ήταν από σόι μέχρι που την επαθε για πρώτη φορά κι ερωτευτηκε κι έγιν' αρνάκι και κόσμο πια δεν τρώει, αντί για όπλο κρατάει κομπολόι που τελειώνει "Αυτό συνέβη εκεί στν Πεννσυλβάνια". Ενώ εμείς που διαβάζαμε Μ.Σ. ξέραμε ότι ο Τζιμ Άνταμς δεν είχε πατήσει ποτέ το πόδι του εκεί, άρα πό πού κι ως πού καουμπόυδες στην Π.?
 
Την αγαπη για τον κινηματογραφο την εχω παρει απο τον πατερα μου που ζουσε σε ενα πολυ μικρο χωριο της Ηλειας. Υπηρχαν παντα αυτοι οι πλανόδιοι που εδειχναν ταινιες στο καφενείο του χωριου και επειδη ειχε απο μικρος παθος, πηγαινε οσο πιο συχνα μπορουσε στο σινεμα στον Πυργο.
 
elephadas είπε:
Παρατήρηση: Τσιπιρίπο ήταν ο μικρός Ινδιάνος που ήταν μέλος της τετράδας των ηρώων, ο Πεπίτο (και όχι Πεπίνο) Γκονζάλες ήταν ο χαζός της παρέας, και Πελεγκρίνο ήταν ο γάιδαρος του Πεπίτο. Δεν ανήκουν στην ίδια ομάδα με Καλάμιτυ Τζέιν και Τζερόνιμο που ήταν ιστορικά πρόσωπα.

Τώρα το είδα αυτό το θέμα. Θα το διαβάσω με την ησυχία μου, διότι διάβαζα πολύ Μικρό Σερίφη και Μικρό Καουμπόυ όταν ήμουν μικρός. Δεν τα αγόραζα, διότι οι γονείς δεν ενέκριναν την αγορά τέτοιων περιοδικών, αλλά έλεγχο στο τι διάβαζα δεν είχα οπότε όποτε έπεφταν στα χέρια μου (από ανταλλαγές με συμμαθητές μου) τα ξεκοκκάλιζα. Δεν ξέρω αν ήταν μετάφραση/διασκευή ξένων βιβλίων, το θεωρώ πολύ πιθανόν γιατί και η εικονογράφηση έδειχνε κάποια γνώση του Αμερικανικού Ουέστ. Αλλά από την άλλη η ομάδα ήταν πιστό αντίγραφο του "Μικρού Ήρωα", με τον βασικό ήρωα έναν έφηβο (Γιώργος Θαλάσσης - Τζιμ Άνταμς), τη γκόμενα για βοηθό και αμόρε (Κατερίνα - Ντιάνα), τον διανοητικά καθυστερημένο φίλο για το κωμικό στοιχείο (Σπίθας - Πεπίτο), και το μικρό αγοράκι για να κινεί και το ενδιαφέρον μικρότερων αναγνωστών (Διαβολάκος και διάδοχοι - Τσιπιρίπο). Η διαφορά με το Μικρό Ήρωα ήταν ότι δεν προωθούσε "πατριωτισμό" αλλά "ηθική" και "υπακοή στους νόμους", και υπήρχε και το φυλετικό στοιχείο. Στην κορυφή ο λευκός άντρας είναι ο αδιαφιλονίκητος αρχηγός (αυτό δα έλειπε). Από κάτω η λευκή γυναίκα, εν μέρει ετερόφωτη μια που ένα μέρος της ισχύος της οφείλεται στο ότι είναι ερωμένη του αρχηγού πράγμα που την εξυψώνει από τη θέση που θα είχε αν ήταν ανεξάρτητη. Ο Λατίνος Πεπίτο στην τρίτη θέση και στον πάτο ο ιθαγενής Αμερικανός. Μαύρος βέβαια ως μέλος της παρέας ήταν κάτι το αδιανόητο.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Η ανάλυση σου περί φυλετικών στοιχείων για παιδικά περιοδικά του 60 , με ξεπερνάει !!!! WOKE ατζέντα και άγιος ο θεός ???
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα