Μουσείο Παιχνιδιών στο Μόναχο

[Eagle 1]

Συνέχεια με τα τραινάκια, σταθμούς, φιγούρες κλπ. παρελκόμενα, κυρίως της Maerklin, κλίμακα 0, από το 1890 έως τα προπολεμικά χρόνια.

Ιδιαίτερα θα ήθελα να σταθώ στο Schienenzeppelin (Το Ζέππελιν στις ράγιες) της Maerklin, από το 1932 (4η φωτογραφία). Είναι αντίγραφο του αληθινού, που σχεδιάσθηκε το 1929 και κατασκευάσθηκε το 1930. Κυκλοφορούσε μεταξύ Αμβούργου και Βερολίνου, εκινείτο δε με ξύλινη έλικα που την κινούσε αεροπορικός κινητήρας. Είχε σπάσει παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας με  230 χλμ/ώρα, ρεκόρ που διατηρήθηκε για 24 χρόνια. Το 1934 σταμάτησαν τη χρήση του διότι είχε πολλά αρνητικά, μεταξύ των οποίων δεν μπορούσε να συνδεθεί με άλλα βαγόνια, δεν μπορούσε να κάνει όπισθεν (έπρεπε στο τέλος της διαδρομής να γυρίζει με ειδική  διαμόρφωση), στις διασταυρώσεις το ρεύμα αέρος από την έλικα παρέσυρε πεζούς και στροβίλιζε πέτρες κλπ. Αποθηκεύθηκε έως το 1939, οπότε και το διέλυσαν διότι χρειαζόταν το χώρο στο σταθμό. 

 

[Eagle 1]

Και μερικά επιμορφωτικά παιχνίδια. Μερικά είναι από την εταιρεία Κosmos που κατασκευάζει και διαθέτει επιμορφωτικά κιτ και κατασκευές και σήμερα.

 

[Eagle 1]

Και ένα χριστουγεννιάτικο δένδρο με παλιά στολίδια και παιχνίδια στη βάση του (κούκλες, λούτρινα Steiff κλπ.), καθώς επίσης παιχνίδια σε διάφορες βιτρίνες.
















 

 

[Eagle 1]

Πολύ ωραία είναι και τα εσωτερικά κουκλόσπιτων από διάφορες εποχές. Προσωπικά μου άρεσε ιδιαίτερα το δωμάτιο της περιόδου '50ς-'60ς (φωτογραφίες 1-3).

 

[Eagle 1]

Μερικές ακόμα βιτρίνες με διάφορα παιχνίδια.

 

[Kambia]

Οι 3 τελευταίες βιτρίνες από τί υλικό είναι οι φιγούρες 1@Eagle 1[/USER] θυμάσαι? 

Μου έκανε εντύπωση και η μαριονέτα (σωστά κατάλαβα?)  της αρκούδας! 

 

[Eagle 1]

Οι 3 τελευταίες βιτρίνες από τί υλικό είναι οι φιγούρες 1@Eagle 1[/USER] θυμάσαι? 

Μου έκανε εντύπωση και η μαριονέτα (σωστά κατάλαβα?)  της αρκούδας! 

Στις βιτρίνες που αναφέρεις Kambia οι φιγούρες είναι χυτές από κασσίτερο και βαμένες στο χέρι.

Η αρκούδα είναι όντως μαριονέτα από ξύλο, που τραβώντας σχοινάκι κουνά "χέρια" και πόδια.

Συνέχεια με  αεροπλάνα και αερόπλοια που διαθέτει η συλλογή του Μουσείου. Να σημειώσω ότι το αεροπλάνο στην 3η φωτογραφία είναι κουρδιστό, με ειδικό δε μηχανισμό απελευθερώνει μεταλλικές βόμβες, οι οποίες ανοίγουν στα 2 και παίρνουν καψούλι, ώστε με την πρόσκρουση στο πάτωμα να δημιουργεί εντύπωση έκρηξης. 

 

 

[Eagle 1]

Συνέχεια με στρατιωτάκια από τον 1ο μέχρι και τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο. Οι πρώτες φωτογραφίες περιλαμβάνουν φιγούρες από χαρτόνι, από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, μεταξύ των οποίων και του τουρκικού στρατού (οι τραυματιοφορείς πίσω). Οι υπόλοιπες φιγούρες είναι κατασκευασμένες από μάζα αποτελούμενη από πριονίδι σε σκόνη με κόλλα (και μερικές φορές με συρμάτινο σκελετό), όπου η μάζα  χυνόταν σε καλούπι με πίεση και θερμοκρασία μέχρι να στεγνώσει. 

 

[Eagle 1]

Και μερικές φωτογραφίες από τις βιτρίνες με παιδικά κουζινικά και εξοπλισμό κουκλόσπιτων.

 

[NIOBH]

Πολύ πρωτότυπο το θερμοκήπιο και εντυπωσιακή η πισίνα! Κουκλόσπιτα με τα όλα τους, όχι αστεία! 

 

[Kambia]

Αν δεν το έλεγες Νιοβη πως ήταν πισίνα δε θα το είχα προσέξει! Wow! 
Στην τελευταία φωτογραφία αυτό το υπερυψωμένο κλουβί αριστερά της περιγραφής τί μπορεί να είναι? 

 

[Uskoke]

για όσους δεν ξέρουν γερμανικά η ραπτομηχανή ράβει κανονικά!αν και παιδική.αυτά τα σίδερα με το κάρβουνο τα πρόλαβε η μάνα μου.(γεν.1947). λίγη απροσεξία και έπεφτε καυτό καρβουνάκι στο ρούχο και το κατέστρεφε!

 

[Eagle 1]

Πολύ πρωτότυπο το θερμοκήπιο και εντυπωσιακή η πισίνα! Κουκλόσπιτα με τα όλα τους, όχι αστεία! 

Πράγματι ΝΙΟΒΗ, η πισίνα είναι πολύ εντυπωσιακή και λεπτομερής, έχει και ειδικό χώρο που περιορίζεται με αλυσίδα και πινακίδα που αναγράφει: Για μη γνωρίζοντες κολύμπι. Στην αρχή δεν είχα προσέξει ότι είναι πισίνα -έχει και τόσα πολλά εκθέματα η συγκεκριμένη βιτρίνα- μετά είδα το σωσίβιο και κατάλαβα το θέμα.  

Στην τελευταία φωτογραφία αυτό το υπερυψωμένο κλουβί αριστερά της περιγραφής τί μπορεί να είναι? 

Έχω την εντύπωση ότι είναι κλουβί για πουλιά σε βάση Kambia. Και αυτό διότι μέσα στο κλουβί έχει κρίκο που κρέμεται από την οροφή (όπως αυτά που έχουν παπαγάλους).

Υπόθεση κάνω, βλ. φωτογραφία.

 

για όσους δεν ξέρουν γερμανικά η ραπτομηχανή ράβει κανονικά!αν και παιδική.αυτά τα σίδερα με το κάρβουνο τα πρόλαβε η μάνα μου.(γεν.1947). λίγη απροσεξία και έπεφτε καυτό καρβουνάκι στο ρούχο και το κατέστρεφε!

Πράγματι φίλτατε Uskoke η ραπτομηχανή είναι λειτουργική, αν και παιδική (κάτω από 30 εκατ. μήκος). Το λέω με βεβαιότητα, διότι στα ξένα παιχνίδια που έχω, υπάρχει και μία από το ίδιο εργοστάσιο που κατασκεύαζε παιδικές ραπτομηχανές, τις  Casige επωνυμία που προέρχεται από το όνομα του ιδρυτή Carl Sieper και την πόλη που λειτουργούσε το εργοστάσιο, Gevelsberg. Παρήγαγε μηχανές από το 1902 έως το1975. Η δική μου είναι μεν νεώτερη από αυτή του μουσείου, αλλά είναι επίσης σπάνια, μια και κατασκευάσθηκε στην Αγγλική Ζώνη Κατοχής (Made in Germany Britisch Zone), στην οποία ήταν και η πόλη Gevelsberg (βόρεια της Κολωνίας)  προφανώς στο διάστημα 1946-47. Ίσως για το λόγο αυτό είναι απλούστερη σαν κατασκευή. Είναι πλήρως λειτουργική, τη δοκιμάσαμε με τη μητέρα μου που γνωρίζει από ραπτομηχανές και έραβε κανονικά!









Όσον αφορά το παιδικό σιδέρωμα, έκαναν τα παιχνίδια πετυχημένα και λεπτομερή αντίγραφα. Παραθέτω φωτογραφίες από αληθινό σίδερο της γιαγιάς μου που δούλευε με κάρβουνο, το θυμάμαι που το χρησιμοποιούσε και όπως πολύ σωστά λες, αν ξέφευγε καρβουνάκι καιγόταν το ρούχο. Από την πλευρά της συζύγου (Γαλλία) έχουμε 2 σίδερα της δικής της γιαγιάς, που δεν είχαν το κάρβουνο μέσα τους, αλλά τα έβαζαν σε άλλο σκεύος (ή σε σόμπα) με θερμοκρασία και σιδέρωναν άφοβα, χωρίς κίνδυνο να ξεφύγει καρβουνάκι. Χρησιμοποιούσαν 2 σίδερα, το ένα σιδέρωνε και το άλλο ζεσταινόταν..... Τεχνολογία, όχι αστεία!

 

[Eagle 1]

Και με φωτογραφίες  από μερικές ακόμα βιτρίνες κλείνω το αφιέρωμα στο φανταστικό αυτό μουσείο. 

 

[Kambia]

Κάποιες κούκλες είναι πολύ άσχημες! Ιδανικές για να τρομοκρατούν τα παιδιά που δεν έτρωγαν το φαγητό τους... 

Χάζεψα με τα αυτοκίνητα και από ότι βλέπω κάποια είναι κουρδιστά.  

 

[Eagle 1]

Χάζεψα με τα αυτοκίνητα και από ότι βλέπω κάποια είναι κουρδιστά.  

Και μάλιστα με ενσύρματο τηλεχειρισμό! Υπήρχε τιμονάκι, το οποίο με σύρμα (~1 μέτρο) κατέληγε σε ένα εξάρτημα που βιδωνόταν σε ειδική υποδοχή στο αυτοκίνητο (συνήθως στην οροφή) και ενεργούσε στους μπροστινούς τροχούς. Έλεγχόταν έτσι η πορεία του αυτοκινήτου από το παιδί που βαστούσε το τιμόνι και ακολουθούσε το αυτοκίνητο.