Επειδή έχει ξεσηκωθεί η σχετική κουβέντα τώρα πρόσφατα, θα αρκεστώ στην εξής τοποθέτηση. Καταρχήν, οποιοδήποτε πολιτιστικό προϊόν αν κοιτάξουμε στο σήμερα, είτε αυτό είναι βιβλίο, είτε είναι τραγούδι, είτε είναι ταινία, έχει το εξής χαρακτηριστικό το οποίο, είναι και καλό και κακό μαζί. Είναι προϊόν της εποχής του, με ότι αυτό συνεπάγεται.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ και με τα δεδομένα του τώρα είναι off και για cancel, ξεχνάμε όμως το εξής. Με αυτό το πρίσμα, αυτομάτως ακυρώνεται το οτιδήποτε ως αναχρονιστικό, ξεπερασμένο και με όσα κουσουρια άλλα μπορεί να έχει. Πέφτουμε στην παγίδα να το συγκρίνουμε με τα τωρινά μέτρα και σταθμά επομένως, είναι λογικό και αναμενόμενο να έχει ξεφτισει.
Και ναι, για να τοποθετηθώ και για τον ίδιο τον συγγραφέα, έτυχε να διαβάσω κάποια δήλωση του και έλεγε ότι συνειδητά στο έργο του ήθελε να προβάλλει τα αρνητικά στοιχεία της ανθρώπινης προσωπικότητας επομένως, μπορεί τα όσα προσάπτουν ως σεξισμό πλέον, να σχετίζονται με το να κάνει την ηθογραφία του ο συγγραφέας, δε σημαίνει ότι επικροτεί τα όσα γράφει, θέλει να αναδείξει τα κακώς κείμενα, δε σημαίνει ότι ασπάζεται τα οσα γράφει.
Γενικά, οι απανταχού ειδήμονες της σύγχρονης εποχής, ας το δούνε λίγο αλλιώς γιατί το έχουν δει πολύ λάθος, πολύ πιθανό να θεωρείται ως κατόρθωμα να βάλλουν καταξιωμένες προσωπικότητες και μορφές, επειδή απλά είναι κουλ να το κάνουν, να αποκαθηλώνουν ιερά τέρατα, λες και έχουν τα κατάλληλα προσόντα για να το κάνουν. Όχι ότι και τα ιερά τέρατα είναι στο απυρόβλητο και δεν τους αγγίζει κανείς, δεν ξεπέφτουν όμως έτσι εύκολα....
Πάντως και το "Μπουρίνι" την ίδια εντύπωση μου έδωσε. Το υγιές κομμάτι της αστικής τάξης που πρέπει να αναλάβει δράση για να εξυγιάνει το σύστημα. Στο τέλος δεν είναι ο δικηγόρος κι ο εισαγγελέας που συναντιώνται πάνω από τον τάφο του αδικοεκτελεσμένου Νάσου και συμφωνούν πως "πολλή δουλειά τους περιμένει";
Αλλά για μένα, η απαισιοδοξια του πηγάζει από τον ρεαλισμό του.
Το ότι οι "καλοί" της άρχουσας τάξης καταλαβαίνουν το άδικο της κατάστασης και κατ' επέκταση η σκηνή στο νεκροταφείο, μπορεί να σημαίνει ότι φεύγουν για να παλέψουν ή ότι η μάχη είναι χαμένη εκ των προτέρων.
