Νευρικό γέλιο στην τάξη

[krios]

Μη μου πείτε πως δεν σας έπιασε ποτέ και μάλιστα όταν δεν έπρεπε...Κυρίως όταν ήταν μπροστά οι καθηγητές.

Η φορά που θυμάμαι πολύ έντονα ήταν η πλάκα που κάναμε στην καθηγήτριά μας που επί ματαίω προσπαθούσε να μας κάνει Επαγγελματικό Προσανατολισμό...

Μπαίνει στην τάξη και μας βλέπει όλους με μια φουσκωμένη τσιχλόφουσκα big babbol μπροστά στη μούρη και ρωτάει: τι είναι αυτά πάλι;

Ακούμε ένα παφ και γυρνάμε να δούμε... Είχε σκάσει η φούσκα και είχε κολλήσει στο πρόσωπο ενός συμμαθητή μας ο οποίος με κλειστά τα μάτια (αφού η τσίχλα είχε γεμίσει όλη τη μούρη του) της λέει: κυρία σήμερα γιορτάζουμε τη μέρα της τσίχλας. Κοιτάζοντάς τον ο διπλανός του ξεσπάει σε γέλια αλλά με τη φόρα του γέλιου του φεύγει η τσιχλόφουσκα και χωρίς να σπάσει κολλάει στην πλάτη του μπροστινού του. Η καθηγήτρια ξαφνικά στο άσχετο αρχίζει να τραγουδάει με πολύ ψιλή φωνή τη Φλαμουριά.

(Ξέρω πως είναι δύσκολο να μεταφερθεί η στιγμή αλλά πραγματικά κοντέψαμε να πεθάνουμε από το πολύ γέλιο το οποίο έγινε νευρικό βλέποντας ο ένας τον άλλο κατακόκκινο και χωρίς να μπορεί να σταματήσει. Τελικά όντως είναι μεταδοτικό )

Θυμάστε κι εσείς κάτι να πείτε;

 

[Rakeesh]

Ηταν ενα προβλημα που ειχα γενικα, λιγο περισσοτερο απο τα αλλα παιδια. Χωρις να ειμαι ευχαριστος και θετικός τύπος, ενα αστειο θεαμα (πχ συμμαθητης με σιδερακια που ειχε παρει παράξενη ποζα) μπορουσε να μου φανει πολυ αστειο και να μου προκαλουσε γελιο, φαινομενικα ασχετο!

Επειδη αυτο δεν μπορουσε να το καταλαβει κανενας, γονεις, καθηγητες και συμμαθητες με ηξεραν ως χαζοχαρομενο. Ακομα και τωρα μπορει χωρις κανενα λογο να γελαω στο δρομο, μονο και μονο επειδη σκεφτηκα κατι αστειο.

Η προσπαθεια να κρυψω το ασχετο γελιο οταν ερχοταν, ηταν πρωτης ταξεως βασανιστηριο :S /emoticons/wacko@2x.png 2x" width="20" height="20" />

 

[joe]

Παρασκευη πρωι..

Ιστορια δεσμης με μια καθηγητρια που ενω αυστηρη ιδιαιτερα δεν ηταν, μπορουσε να γινει πολυ μα πολυ σπαστικη αν ετρωγε σκαλωμα. Τον τελευταιο καιρο δεν χωνευε εμφανως εμενα και τον διπλανο μου. Εμεις παλι καθομασταν τελευταιο θρανιο-παραθυρο. Το προηγουμενο βραδυ ειχαμε βγει στο ροκαδικο του αραβωνιαστικου μιας συμμαθητριας κολλητης και ειχαμε γινει Λουμιδης. Εγω εκανα και την βλακεια να δω και μια late night ταινια. Αντε να σηκωθεις το πρωι. Ο διπλανος μου λοιπον ειχε κεφια, αλλα εγω κυριολεκτικα κοιμομουν ορθιος και ημουν ακομη ζαλισμενος. Η καθηγητρια ειχε μπει και ασχολουνταν κλασσικα με αυτους που δινανε (ειχαν μαζευτει στην δεξια πλευρα) και εμας μας ειχε χεσμενους, με την απαιτηση ομως για ησυχια.

Ενω λοιπον εγω προσκυνουσα, ο διπλανος μου προσπαθωντας να μου πιασει κουβεντα μου λεει..

-ρε, πως λενε το ΞΥΣΤΟ στα ρωσικα?

-πως.... (αδιαφορα)

-γρρρρρρατζουνιιιεστε (με ρωσικη προφορα)

Ναι το ξερω ειναι ηλιθιο, αλλα κανω ενα ''μπουφ'' και σκαω σε δυνατα γελια. Το γελιο μου ετσι κι αλλιως ειναι χαρακτηριστικα δυνατο και η καθηγητρια γυρναει τσιριζοντας ''βγειτε εξω γρηγορα!!!!!!''.

Η συνεχεια μας βρηκε στο κυλικειο να τρωμε σαντουιτς, ενω ελεγα στον διπλανο μου ''ωραια... και τι θα κανουμε τωρα τοση ωρα ρε μλκα, που μας πεταξε στο πρωτο 10λεπτο?''. Και την αραξαμε στην καθιερωμενη γωνια μας χουχουλιαζοντας γιατι ηταν και Δεκεμβρης.

 

[pooky(1)]

ΧΑ ΧΑ ΧΑ ρε Joe είσαι άπαιχτος!!!!!!!!!!!

Εμένα δεν με είχε πιάσει ποτέ νευρικό γέλιο. Δυστυχώς - ευτυχώς είχα τόσο μίσος για το σχολείο που το μόνο που σκεφτόμουν ήταν η λήξη της μέρας. Ούτε νευρικό γέλιο δεν με έπιανε.......

 

[theoritikos]

Στο φροντιστήριο που έκανα Αγγλικά, σε ένα από τα βιβλία μας είχε μια φωτογραφία από έναν εγκέφαλο. Ο διπλανός μου ήταν ο πλακατζής της τάξης και συνέχεια έψαχνε αφορμές να κάνει ή να πει κάτι αστείο. Βλέπει την φωτογραφία και δίπλα στο κενό γράφει "κουκούτσι μυαλό" και μου το δείχνει. Αμέσως μας πιάνουν και τους δυο μας τα γέλια χωρίς όμως να κάνουμε πολύ θόρυβο, τα οποία δεν λέγαν να σταματήσουν για 5 λεπτά! Αναγκαστήκαμε να βγούμε έξω από την αίθουσα μήπως ηρεμήσουμε, αλλά έγινε το ακριβώς αντίθετο!

 

[Dragon_K.]

Τρίτη λυκείου είχα ένα διπλανό στο φροντιστήριο ο οποίος είχε το εξής πρόβλημα, όταν τον έπιανε το γέλιο ακουγόταν μέχρι το δρόμο.

Η πλάκα είναι οτι τον έπιανε κυρίως όταν έλεγε τα δικά του αστεία, που ήταν αρκετά...κρύα.

Σουρεάλ κατάσταση με αρκετές ..επιπλήξεις

 

[RIO]

Είχα περάσει τρελό ζόρι, με καθηγητή που κεκέδιζε. Ήταν όμως και πολύ αυστηρός και τσεκούρωνε ανελέητα στην βαθμολογία. Μια μέρα που έκανε μάθημα, τρωέι ένα γερό κόλλημα. Αυτό ήταν. Στο επόμενο μισαώρο, είχα γίνει κατακόκκινος από το ζόρι να κρατηθώ και να μην ξεσπάσω σε τρανταχτά γέλια. Εκείνη η ώρα μου φάνηκε οτι κράτησε αιώνες. Όταν είπα μέσα μου οτι άλλο δεν αντέχω, θα γελάσω και οτι γίνει, ακούστηκε ο σωτήριος ήχος του κουδουνιού...

 

[patousaki]

Super ιστορία!

...Το προηγουμενο βραδυ ειχαμε βγει στο ροκαδικο του αραβωνιαστικου μιας συμμαθητριας κολλητης και ειχαμε γινει Λουμιδης...

...εδώ βέβαια, οφείλω να πω ότι δυσκολεύτηκα να βρω ποιός αρραβωνιάστηκε τον Λουμίδη... :wait2: , but then again, δεν είναι δυνατό μου σημείο οι εξ αγχιστείας συγγένειες...

 

[Λορένα]

Φυσικη δεσμης, και ο καθηγητης (ηταν και ομορφος) μου απευθυνει εντελως στα ξαφνικα την ερωτηση : εχει περιοδο το κυμα?

(ειμασταν στο κεφαλαιο με τις ταλαντωσεις των κυματων)

Και με πιανει ενα γελιο.. κοντεψα να πεσω κατω απο την καρεκλα. Δεν μπορουσα να σταματησω λεμε. Παρεσυρα μαζι μου και ολους τους συμμαθητες να γελανε μαζι μου, βουιξε η αιθουσα απο το γελιο και.. κατεληξε και ο καθηγητης να γελαει τελικα

Υ.Γ. για την ιστορια : το κυμα εχει οντως περιοδο

 

[joe]

Super ιστορία!


...εδώ βέβαια, οφείλω να πω ότι δυσκολεύτηκα να βρω ποιός αρραβωνιάστηκε τον Λουμίδη... :wait2: , but then again, δεν είναι δυνατό μου σημείο οι εξ αγχιστείας συγγένειες...

''εγινα Λουμιδης'' ρετρο εκφραση αναλογη του ''εγινα Μαικλ Νταγκλας''

Mια αλλη φαση ηταν οταν ειχαμε διοργανωσει πρωταθλημα ποδοσφαιρου/χοκευ στην ταξη. Τσαλακωναμε ενα χαρτακι (η μπαλα) ζωγραφιζαμε τερματα στο θρανιο και με το στυλο σπρωχναμε και σουταραμε την μπαλα. Αυτο γινοταν σε 3-4 θρανια. Το γηπεδο ονομαζοταν απο τα αρχικα μας ενω αλλαζαμε και θεσεις ανα ωρα για το πρωταθλημα. Ενω λοιπον ειχαμε τελειωσει το αγωνα με τον διπλανο μου, στην αλλη ακρη της ταξης δινοταν λυσσωδης μαχη. Τελικα με πολυ προσπαθεια ο ενας τα καταφερε και κραυγασε αυθορμητα ''ΓΚΟΟΟΟΟΛ''. Και αυτοι και εμεις ξεσπασαμε σε νευρικο γελιο και μετα ολη η ταξη, ενω ο καθηγητης κουναγε το κεφαλι επιτιμητικα.

 

[Kambia]

Πρώτη λυκείου μάθημα ιστορίας με τον λυκειάρχη! Το θέμα ήταν οι καλλιτέχνες της αρχαιότητας.

Ξεκινάει ωραία και καλά ο λυκειάρχης την παράδοση. Έλα που ξαφνικά όμως του ήρθε να μας αναπαραστήσει τον Δισκοβόλο του Μύρωνα!!!

Αρπάζει ένα βιβλίο για δίσκο και προσπαθεί να πάρει την στάση της ημιπεριστροφής. Με τα χίλια ζόρια και ενώ κάτι έχει καταφέρει πετάγεται η διπλανή μου και λέει: "Κάνε τώρα και την περιστροφή". Στο επόμενο λεπτό ήμουν έξω από την τάξη

 

[patousaki]

...Τελικά τα κουσούρια των καθηγητών είχαν μορφή επιδημίας...

Αν το είχε ένας, το κολλούσαν και οι υπόλοιποι. Διότι μια ανάλογη έμπνευση είχε μια φιλόλογος στο Γυμνάσιο που με την ευκαιρία του μαθήματος της ιστορίας στο κεφάλαιο της Γαλλικής επανάστασης, είπε να μας τραγουδήσει σε άπταιστα γαλλικά την "Μασσαλιώτιδα" (La Marseillaise)...

Άλαλοι όλοι μας περιμέναμε υπομονετικά το τέλος, πασχίζοντας να μη σκάσει ούτε το παραμικρό μειδίαμα... Στα τελευταία κρίσιμα δευτερόλεπτα, ο απέναντί μου -κλασσικός πειραχτήρι μαθητής- αρχίζει να ξεφυλλίζει το βιβλίο και να διαβάζει τα κεφάλαια.

Διασταυρώνονται ξαφνικά τα βλέμματά μας, και με απόλυτη σοβαρότητα με ρωτάει:

- Δηλαδή, για να καταλάβω, όταν φτάσουμε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, θα μας χορέψει το χορό της κοιλιάς???

(και μόνο η εικόνα της κοντούλας, χοντρούλας και αρκετά μεγαλούτσικης σε ηλικία καθηγήτριας στο μυαλό μου, ήταν αρκετά για να με κατακεραυνώσει με το βλέμμα της... Τί ντροπή!)

 

[aggy]

πρωτη γυμνασιου στο μαθημα μουσικης.η καθηγητρια αδυνατη και ασχημη μας μαθαινε τις νοτες.ντοοοοο κραταμε το στομα ανοιχτο ρεεεεε μιιιιιιι.οι εκφρασεις της μου φανηκαν τοσο αστειες που με επιασε νευρικο γελιο και την ακουω που με ρωταει.ειδες τιποτα το αστειο παιδι μου και χασκογελας σαν ηλιθιο;αυτο ηταν ολη η ταξη ξεσπασε σε γελια και εγω με μονοημερη αποβολη

 

[Dimitrios]

Λίγο πολύ όλους μας έχει πιάσει το λεγόμενο νευρικό γέλιο. Λίγο το γεγονός ότι για πολλές ώρες πολλά άτομα είμασταν καθημερινά σε ένα χώρο, λίγο και το μικρό της ηλικίας, είναι αναπόφευκτες τέτοιες καταστάσεις.

Παραταύτα προσωπικά με βρίσκει σύμφωνο το post του φίλου:

Δυστυχώς - ευτυχώς είχα τόσο μίσος για το σχολείο που το μόνο που σκεφτόμουν ήταν η λήξη της μέρας.

 

[spirosp]

Εμενα παντως ηδη με επιασε νευρικο απο αυτα που διαβαζω...! Ειδικα αυτο με τον Δισκοβολο...Τι να πω...

 

[Imgema]

To χειρότερο δεν ειναι να σε πιασει απλά νευρικό γέλιο. Το χειρότερο ειναι εκει που πας να ηρεμήσεις, να σε βαζει η καθηγητρια να κανεις ανάγνωση.

Μια φορα λοιπον μας ειχε πιασει νευρικό γέλιο με τον διπλανό μου με τις βλακειες που καναμε και πανω που ψιλοσταματήσαμε με βαζει η καθηγήτρια να διαβασω δυνατα. Πριν προλάβω να τελιώσω την πρώτη πρόταση, μπερδευω τα λόγια μου και τραυλιζω λίγο προσπαθόντας να μην γελάσω. Ακριβώς εκει μου πετάει διακριτικά και ειρωνικά την ατάκα "ρε, εισαι εντάξει?" ο διπλάνός μου και με αυτό ξεσπαω σε γελια. Δεν μπορουσα να σταματήσω και η καθηγήτρια επέμενε να συνεχήσω κιολας. Σαν να ήθελε να με βασανίσει επίτηδες.

 

[Butterfly]

προφανώς κ με έπιανε συνέχεια νευρικό γέλιο για διάφορους λόγους, αστείους κ μη!

Μια φορά, στην προσπάθειά μου να κρατήσω τα γέλια μου συνέβει αποσυμπίεση απ'τα αυτιά :S /emoticons/wacko@2x.png 2x" width="20" height="20" />

 

[saboter]

Ήταν μια από κείνες τις "ύπουλες" στιγμές που σε κάνουν ρόμπα στο πιτς φυτίλι...

Β' Λυκείου, είχαμε Γαλλικά με μια καθηγήτρια που είχε υπερπλούσια τα ελέη, μάλιστα ήταν ίδια η Τζία από τα "Μαύρα Μεσάνυχτα". Κι ενώ επικρατούσε το απόλυτο πανδαιμόνιο στην αίθουσα, ξαφνικά ησυχάζουμε όλοι και ακούγεται μοναχά ένας δόλιος συμμαθητής μου να αναφωνεί:

-Πωωωω,... κοίτα, κοίτα μ...@ τι πεπόνια κουβαλάει!

Άπαντες λυθήκαμε στα γέλια και ο άτυχος θαυμαστής της πληθωρικής Γαλλικού οδηγήθηκε στη Διεύθυνση για τα περαιτέρω..

 

[Pharcyde]

Aπλα ενα απτα καλυτερα ποστ.εχω λιωσει με οσα διαβασα.Ειχα κ γω ενα θεματακι να κρατηθω σοβαρος με οσα εβλεπα στην ταξη,αλλα αυτο που μου χει μεινει ειναι στο φροντιστηριο Αγγλικων,καπου στο Lower οταν καναμε τα phrasal verbs,στo Bear (Bear out,Bear in mind Κλπ κλπ,πεταγεται ο απο διπλα και μου κανει Polar Bear...ηλιθιο,αλλα οπως ειμασταν διπλα στην πορτα και οι 2 τρεξαμε και βγηκαμε απο μονοι μας εξω γελωντας!!!!

 

[Pharcyde]

προφανώς κ με έπιανε συνέχεια νευρικό γέλιο για διάφορους λόγους, αστείους κ μη!
Μια φορά, στην προσπάθειά μου να κρατήσω τα γέλια μου συνέβει αποσυμπίεση απ'τα αυτιά :S /emoticons/wacko@2x.png 2x" width="20" height="20" />

Δεν ντρεπομαι να πω πως στο προαυλιο μου χε βγει κομματι σαντουιτς απτη μυτη επειδη γελασα μπουκωμενος...Διαβεβαιω απαντες ποναει παρα πολυ και η αιτια που διαπιστωσα το συγκοινωνουν του ωτορινολαρυγγολογικου συστηματος ειναι επειδη ενας φιλος ειπε για τον -με κοιμωμενο στυλ-καθηγητη ιστοριας:ξερετε τι εσωρουχο φοραει?σλιπ(sleep...)