Ξένες επιτυχίες που ακούγαμε στα πάρτυ. Θυμάστε;

Εκείνο το κομμάτι που θα "σήκωνε από καναπέδες, καρέκλες κλπ." ήταν αναμφισβήτητα το "Rasputin".

Aπό την άλλη, αν ήθελες να έρθεις κοντά για ώρα με τον άλλον, με ό,τι κι αν σήμαινε αυτό, σου αρκούσε το "Poor man's moody blues", των BJH...
 
Άπαντα DURAN DURAN, WHAM-Careless whispers, Lionel Ritchie-Hello, Aha-Take on me, Cool and the gang-Cherise, Χαριτοδιπλωμένος-Lost in the night, Alphavile-Big in Japan, κασέτες με Mix του DJ PALMER (Disco Dorian Gray-Αργυρούπολη). Εποχές...
 
Αυτό το θυμάμαι από ένα πάρτυ που είχε κάνει η αδελφή μου για τα γενέθλιά της. Το είχε φέρει σε κασέτα μια συμμαθήτριά της, η οποία επειδή μάθαινε ιταλικά, το ήξερε απέξω.
Και αυτό από ένα πάρτι της 6ης δημοτικού ή της πρώτης γυμνασίου.;
 
Και μερικές φορές ανάμεσα στα παραπάνω τραγούδια, αρχές των 90s σε κάποιο πάρτυ και εκεί που είχαν αρχίσει η μπαλάντες (για να έρθουν πιο κοντά τα φανταστικά ζευγαράκια) ξαφνικά παίζει το The Unforgiven των Metallica.

Τι και αν έχουν περάσει μερικές δεκαετίες, ακόμη θυμάμαι εκείνη την νύχτα στο σπίτι της Βάσως στον Κορυδαλλό που έκανε το πάρτυ. Να σκάει το Unforgiven από τα ηχεία και τα ζευγάρια να χορεύουν βαλς δίχως να δίνουν σημασία στην παραμόρφωση των κιθάρων, τα έντονα ντραμς και την φωνή του Hetfield. Έκανα μια γκριμάτσα what the hell και ξεροκατάπια το 95% coca cola με 5% ουίσκι.
 
Πίσω
Μπλουζα