Ξένοι ηθοποιοί - Ξένες ταινίες του '40, '50, '60 που αγαπήσαμε.

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Bambinella
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Παιδιά χθες κατά τύχη βρήκα στο Attica Tv αυτήν την ταινία και παρόλο που είναι γυρισμένη το 1945 με πενιχρά μέσα και ασπρόμαυρη, η ατμόσφαιρά της ήταν εκπληκτική!!

 
Παιδιά χθες κατά τύχη βρήκα στο Attica Tv αυτήν την ταινία και παρόλο που είναι γυρισμένη το 1945 με πενιχρά μέσα και ασπρόμαυρη, η ατμόσφαιρά της ήταν εκπληκτική!!

Επειδη ειναι γυρισμενη το '45 και ασπρομαυρη, γι' αυτο ακριβως εχει και καταπληκτικη ατμοσφαιρα.
Η ατμοσφαιρα των ασπρομαυρων ταινιων ειναι ασυλληπτη και μοναδικη! Ρωτα εμενα που εχω δει χιλιαδες.
 
Επειδη ειναι γυρισμενη το '45 και ασπρομαυρη, γι' αυτο ακριβως εχει και καταπληκτικη ατμοσφαιρα.
Η ατμοσφαιρα των ασπρομαυρων ταινιων ειναι ασυλληπτη και μοναδικη! Ρωτα εμενα που εχω δει χιλιαδες.
Ισχύει... εντάξει εγώ δεν έχω δει χιλιάδες αλλά αυτές που έχω δει μου έχουν μείνει στο μυαλό ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο
 
Ένα καταπληκτικό, κατά τη γνώμη μου, πολεμικό δράμα που ανακάλυψα πρόσφατα είναι "Η τελευταία γέφυρα" (Die letzte Brücke / The Last Bridge). Είναι γερμανικής παραγωγής του 1954 και πρωταγωνιστoύν η θαυμάσια ηθοποιός Μαρία Σελ και ο επίσης πολύ καλός Μπέρναρντ Βίκι.
 
Προς μνήμην από το δικό μας σινεμά, ήταν δαιμονισμένα ομορφος
 

Συνημμένα

  • 20241008_202717~3.jpg
    20241008_202717~3.jpg
    407,4 KB · Προβολές: 3
@Bambinella το έχει το ερτφλιξ το in a lonely place με τον μπογκαρτ το χεις δει; αξιζει;
 
@Bambinella το έχει το ερτφλιξ το in a lonely place με τον μπογκαρτ το χεις δει; αξιζει;

To εχω δει δυο - τρεις φορες. Φυσικα δεν περιμενα το Ερτφλιξ για να το δω γιατι ειναι κλασικο ασπρομαυρο και κατι τετοια τα κυνηγαω απο την εφηβεια μου.
Σκηνοθετικα η ταινια ειναι αψογη. Ο Μπογκαρτ και η Γκλορια Γκραχαμ ειναι θαυμασιοι και οι δυο ως πρωταγωνιστικο ζευγος. Βεβαια, ισως ειμαι λιγο προκατειλημμενη υπερ της Γκλορια γιατι την λατρευω...Παντως οπου κι αν την ειδα, και την ειδα σε παρα πολλες ταινιες, μου αρεσε αφανταστα. Αυτη η ηθοποιος ειχε μια ψυχροτητα και μια φλογα συναμα που την εκαναν ιδανικη μοιραια γυναικα στα νουαρ. Κατα τα αλλα ομως, η ιστορια της ταινιας δεν μου αρεσε ιδιαιτερα. Δεν ειχε τοσο ενδιαφερον. Εχω δει πολυ πιο συναρπαστικα νουαρ στην ζωη μου.
Αν τελικα δεις την ταινια, δες την για την υπεροχη ασπρομαυρη ατμοσφαιρα των αρχων του '50, για την εμπνευσμενη σκηνοθεσια της και για τους δυο πρωταγωνιστες της. Οχι παντως για το σπουδαιο σεναριο.
 
Πίσω
Μπλουζα