Ξυλοδαρμός στον ελληνικό κινηματογράφο.

[ARETARA]

Εγώ θα παραμείνω στο Με φόβο και πάθος και σαφώς ο Κούρκουλος (τέως ανακριτής Νίκος Φαναριώτης, σε ξορκίζω Νίκο) έφαγε της χρονιάς του. Το τέλειο όλων όμως είναι η τελευταία σκηνή όπου ο Φαναριώτης έχει σαπίσει τον υιό Βιάσκο (Γιώργος Μούτσιος) και τρέχουν όλοι να τους χωρίσουν με προεξάρχοντα όλων τον (μακαρίτη) Κώστα Καραγιώργη σε 100άρι αλα Carl Lewis και το αμίμητο στο τέλος: "Κτήνος, κτήνος!!!!". Από 7:30 και μετά.

 

[tonytony]

Τριπλή ισοπαλία δηλαδή μέχρι τώρα! Όντως ο Κούρκουλος έχει φάει και έχει δώσει πολύ ξύλο στο ελληνικό σινεμά!

 

[Bambinella]

Α, ναι! Το σωστο να λεγεται. Εχει δωσει κιολας, γι' αυτο και απεκτησε και τη φημη του νταη.

Γιατι αν ετρωγε μονο, δε θα λεγοταν Νικος Κουρκουλος, αλλα Αλεκος Τζανετακος.

 

[stratos84]

Φαίδων Γεωργίτσης - Κώστας Βουτσάς - "Οι θαλασσιές οι χάντρες"


- Σιγά να μη μας κάνουν ΝΤΑ! (στο ΝΤΑ πέφτει ταυτόχρονα και η πρώτη μπούφλα του Γεωργίτση!)

 

[tonytony]

Μου κάνει εντύπωση που δεν πήρε καμία ψήφο ο ξυλοδαρμός Κούρκουλου - Σειληνού από το "Γυμνοί στο δρόμο". Από τους πιο "άγριους" ξυλοδαρμούς στον (παλιό) ελληνικό κινηματογράφο νομίζω...

 

[katerinak]

επελεξα τον ξυλοδαρμο στην ταινια "πυρετος στην ασφαλτο" γιατι ο ξυλοδαρμος αυτος διαφερει απ τους υπολοιπους της λιστας αφου δεν ξεκιναει επειδη κατι ειχε προηγηθει μεταξυ Φουντα-Καλογηρου.Ο Φουντας δε θελει να χτυπηθει με τον Καλογηρου,το μονο που του ζηταει ειναι να τον ακουσει γιατι ειναι ο μοναδικος που μπορει να τον βοηθησει δινοντας αιμα για τη γυναικα του..

Σαν δευτερη επιλογη θα διαλεγα φυσικα την ταινια "με φοβο και παθος", συμφωνω με οσα γραφει η ΒΒ εδω

 

[stakovios]

Ξέρω ότι είμαι off topic, αλλά έχω απορία ποια είναι η λέξη (danger?) που επαναλαμβάνει ο Σαλ Μινέο όταν τις τρώει από τον πατέρα του. Σκληρή σκηνή ξυλοδαρμού από την ξένη ταινία "Dino".

 

[johnny19818]

Ε, νομίζω ότι τα χαστούκια που έπεσαν στο Ξύλο βγήκε από τον παράδεισο έχουν μείνει στην ιστορία.

 

[tzias57]

Εγώ θα παραμείνω στο Με φόβο και πάθος και σαφώς ο Κούρκουλος (τέως ανακριτής Νίκος Φαναριώτης, σε ξορκίζω Νίκο) έφαγε της χρονιάς του. Το τέλειο όλων όμως είναι η τελευταία σκηνή όπου ο Φαναριώτης έχει σαπίσει τον υιό Βιάσκο (Γιώργος Μούτσιος) και τρέχουν όλοι να τους χωρίσουν με προεξάρχοντα όλων τον (μακαρίτη) Κώστα Καραγιώργη σε 100άρι αλα Carl Lewis και το αμίμητο στο τέλος: "Κτήνος, κτήνος!!!!". Από 7:30 και μετά.

Ο Γιώργος Μούτσιος σε συνεντέυξεις του έχει πει ότι την πρώτη φορά που πήγε το πλάνο ο Νίκος Κούρκουλος του έσκισε το καλό του πουκάμισο ενώ την δεύτερη φορά του έδωσε τέτοια γροθιά που μάτωσε και πρήστηκαν τα χείλη του. Για τον λόγο αυτόν μια ψήφος απο έμένα΄.

 

[Λορένα]

Ψηφισα τους Λαυρέντης Διανέλλος - Νίτσα Μαρούδα

Ειχα συνηθισει τον Διανελλο ενα γλυκο ανθρωπακι, και εδω.. τρομαξα, ποσο αγριος φανηκε, και εριξε γερο ξυλο στην Μαρουδα

 

[elenasweden]

Νομίζω ότι το χειρότερο ξύλο είναι αυτό που έριξε ο Μπάρκουλης στη Χρονοπούλου στο '' Όταν η πόλις πεθαίνει'', στη σκηνή που αυτή του αποκαλύπτει ότι έχει τα φάρμακα. Το έβλεπα πρόσφατα. Όχι μόνο χαστούκια αλλά και μαλλιοτράβηγμα. Άουτς.... !!!! Αν και σε συνέντευξη η Μάρω Κοντού είχε πει ότι όσες έπαιζαν με το Φούντα είχαν το μεγαλύτερο πρόβλημα γιατί δεν ήταν καθόλου τεχνικός ηθοποιός και δεν έλεγχε τη δύναμη του οπότε όποια σκηνή ξύλου είχε γυρίσει ο συγκεκριμένος πρέπει να ήταν πολύ επίπονη.

 

[SEBASTIAN]

Ψηφίζω ανεπιφύλακτα την επική σκηνή Καλογήρου και Κούρκουλου που σε συνδυασμό με την επική ατάκα ''Είναι πολλά τα λεφτά Άρη'' την καθιστούν μια από τις σημαντικότερες στιγμές του ελληνικού κινηματογράφου.
Ας μου επιτραπεί να προσθέσω δυο άλλες σημαντικές κινηματογραφικές στιγμές ξύλου που και στις δυο σεναριογραφεί ο Φώσκολος (μεταξύ μας προτιμώ τις σκηνές ξύλου από τις συνήθεις υπερβολές του)
Η πρώτη στο ''Αγάπη και αίμα'' το ξύλο μεταξύ Καζάκου και Κομνηνού την πρώτη φορά και Καζάκου και συμμορίας Κομνηνού την δεύτερη γιατί ο Κομνηνός φαίνεται δεν τα έβγαζε πέρα μόνος του.
Η δεύτερη στην ''Ζούγκλα των Πόλεων'' όπου το ξύλο που τρώει ο Πρέκας από την συμμορία Σταθάτου-Σέκερη ήταν ασύλληπτο. Και το κερασάκι στην τούρτα ήταν η προσγείωση του εκσκαφέα στην παλάμη του ανήμπορου να αντιδράσει οριζοντιωμένου Πρέκα! Αλλά μην φανταστείτε ότι του προκάλεσε καμμιά μεγάλη ζημία. Μόνο δυο δάκτυλα έχασε και αυτό διαπιστώθηκε μετά από...ώρες που πήγε στην κλινική αφού όλη την νύχτα γύριζε όλη την Αθήνα και μάλιστα με τα πόδια!!! Από τα νταμάρια που έφαγε το ξύλο, στο σπίτι του που ανακάλυψε τον πατέρα του (η Παιταζή πως γλύτωσε το εγκεφαλικό βλέποντας τον γιό της σε τέτοια χάλια, ταυτόχρονα με την έλευση του Κατράκη στο σπίτι μετά από είκοσι χρόνια) μετά ο Πρέκας πήγε στην εφημερίδα μέχρι να τον πάει η Χρονοπούλου στην κλινική! Χαλαρά η πιο σουρεάλ στιγμή του παγκοσμίου κινηματογράφου!

 

[atanasio]

Ψηφίζω ανεπιφύλακτα την επική σκηνή Καλογήρου και Κούρκουλου που σε συνδυασμό με την επική ατάκα ''Είναι πολλά τα λεφτά Άρη'' την καθιστούν μια από τις σημαντικότερες στιγμές του ελληνικού κινηματογράφου.
Ας μου επιτραπεί να προσθέσω δυο άλλες σημαντικές κινηματογραφικές στιγμές ξύλου που και στις δυο σεναριογραφεί ο Φώσκολος (μεταξύ μας προτιμώ τις σκηνές ξύλου από τις συνήθεις υπερβολές του)
Η πρώτη στο ''Αγάπη και αίμα'' το ξύλο μεταξύ Καζάκου και Κομνηνού την πρώτη φορά και Καζάκου και συμμορίας Κομνηνού την δεύτερη γιατί ο Κομνηνός φαίνεται δεν τα έβγαζε πέρα μόνος του.
Η δεύτερη στην ''Ζούγκλα των Πόλεων'' όπου το ξύλο που τρώει ο Πρέκας από την συμμορία Σταθάτου-Σέκερη ήταν ασύλληπτο. Και το κερασάκι στην τούρτα ήταν η προσγείωση του εκσκαφέα στην παλάμη του ανήμπορου να αντιδράσει οριζοντιωμένου Πρέκα! Αλλά μην φανταστείτε ότι του προκάλεσε καμμιά μεγάλη ζημία. Μόνο δυο δάκτυλα έχασε και αυτό διαπιστώθηκε μετά από...ώρες που πήγε στην κλινική αφού όλη την νύχτα γύριζε όλη την Αθήνα και μάλιστα με τα πόδια!!! Από τα νταμάρια που έφαγε το ξύλο, στο σπίτι του που ανακάλυψε τον πατέρα του (η Παιταζή πως γλύτωσε το εγκεφαλικό βλέποντας τον γιό της σε τέτοια χάλια, ταυτόχρονα με την έλευση του Κατράκη στο σπίτι μετά από είκοσι χρόνια) μετά ο Πρέκας πήγε στην εφημερίδα μέχρι να τον πάει η Χρονοπούλου στην κλινική! Χαλαρά η πιο σουρεάλ στιγμή του παγκοσμίου κινηματογράφου!

Εξαιρετικά σχόλια. Συμπληρώνω ότι δεν πρέπει να υπάρχει ταινία του Φώσκολου χωρίς σκηνή ξυλοδαρμού.