Ξύλο με βέργα (μπρρ...)

Το ξύλο ήταν σίγουρα αντιπαιδαγωγικό αλλά με τα συνθήματα του υπουργείου "πρώτα ο μαθητής" και με τα συνθήματα της κοινωνίας "α οι καθηγητές και οι δάσκαλοι?Τεμπέληδες μωρέ που κάθονται" τα πράγματα έχουν φτάσει στο άλλο άκρο.

Παιδάκια του δημοτικού που σου αντιμιλάνε κανονικότατα(έχουν ακουστεί βρισιές λιμενεργάτη από παιδιά Δημοτικού προς τους δασκάλους τους και δεν υπήρξε καμιά τιμωρία) όταν τα κάνεις παρατήρηση,γονείς που αντί να μαλώσουν τα μπουμπουκάκια τους που είναι χαλαρουίτα μέσα στη τάξη-μιλώντας με το διπλανο-μασουλώντας κανά κρουασάν-πίνωντας και κανά χυμό-και δεν διαβάζουν,πηγαίνουν και την λένε στον δάσκαλο που έβαλε χαμηλό βαθμό στον πρίγκιπα-πριγκήπισσα τους.

Θα συμφωνήσω με τον herco ότι η βασική παιδεία των μαθητών ξεκινάει από το σπίτι και η πορεία τους είναι σχεδόν προδιεγραμμένη.Ευτυχώς υπάρχουν λαμπρές εξαιρέσεις μαθητών-μαθητριών...
 
Εγώ έπεσα στην μεταβατική περίοδο. Οι περισσότεροι δάσκαλοί δεν έδερναν χωρίς λόγο αλλά υπήρχαν ζωηροί μαθητές που τις έτρωγαν με υπερβολική συχνότητα. Εγώ γενικά ήμουν ήσυχος και ντροπαλός #) οπότε δεν έδινα συχνές αφορμές για να τις φάω. Στην πέμπτη και έκτη δημοτικού μας έκανε μάθημα ο διευθυντής που ήταν υπερβολικά νευρικός και όλοι τον τρέμαμε γιατί αν και εμένα δεν με είχε δείρει ποτέ έδερνε συχνά τους πιο ζωηρούς μαθητές και υπήρχε ένα κλίμα τρομοκρατίας στην τάξη που δε νομίζω ότι βοηθούσε την εκπαιδευτική διαδικασία.

Όσο για το σήμερα... νομίζω ότι φταίει το όλο αντιεκπαιδευτικό κλίμα για το χαμηλό επίπεδο των συγχρόνων μαθητών και όχι η έλλειψη βίας εκ μέρους των δασκάλων στο σχολείο.
 
Θυμάμαι έντονα να τρώμε ξύλο με βέργα σε όλο το Δημοτικό (δηλαδή από το 1973 ως το 1979). Στις αρχές της δεκαετίας του '80 καταργήιθηκε.
 
Βέργα από κρανιά, στην 3η και 4η είχαμε έναν (το θυμάμαι και μου ανεβαίνει η πίεση) που με το παραμικρό με χτυπούσε και πολλές φορές χωρίς να έχω κάνει κάτι, σημ ότι ήμουνα από τους καλύτερους μαθητές στην τάξη. Δε θα ξεχάσω με το που τις έτρωγα έβαζα τα χέρια στις μασχάλες και κοκκίνιζα, γέμιζαν δάκρυα τα μάτια μου αλλά δεν έκλαιγα. ..... Η μάνα μου μάλιστα (ο πατέρας ναυτικός, η μάνα είχε το πρόσταγμα) ακόμη το λέει ότι για κάποιο λόγο που ποτέ δε κατάλαβε (του είχε ζητήσει το λόγο για τη συμπεριφορά του) ότι με είχε βάλει άδικα στο μάτι, τόσο ήσυχος ήμουνα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Επιτέλους θα πώ τα παιδικά μου τραυματα!!! Παιδοψυχανάλυση μετά από τόσο χρόνια!!! :D

Το 1983 που πήγαινα Δημοτικό στη Νίκαια, θυμάμαι ότι υπήρχαν 3 συγκεκριμένοι δασκαλοι που τους τρέμαμε.

Ο δικός μας ο Δάσκαλος ήταν πολύ ήρεμος άνθρωπος, αρνάκι. Κάποια φορά δεν μπόρεσε να έρθει στο σχολείο και μας έκανε μάθημα ο ένας από τους τρείς. Σε όλα τα διαλείμματα αλλά και εντός της τάξης συμπεριφορόμασταν όπωςθα συμπεριφορόμασταν και με τον δικό μας δάσκαλο. Έτσι, στην λήξη ενός διαλείμματος που μαζευόμασταν προς την τάξη. Έξω από την αίθουσα έβαλα τρικλοποδιά στον Σωτηράκη. :diablotin: :diablotin: Με αποτέλεσμα να πέσει ακριβώς μπροστά στα πόδια του βαρβαρου!!!

Σημείωση, είχε μαζέψει πολύ ξύλο από εμένα, εντός και εκτός της τάξης. Αλλά ΔΕΝ έφταιγα ΠΟΤΕ εγώ, ΠΑΝΤΑ εκείνος άρχιζε :sure:. Ήταν το κλασικό ....

Τότε μου λέει ο δάσκαλος να ανοίξω το χέρι μου και να μου δώσει 3 βεργιές. Εγώ απορριμένος τον ρωτάω γιατί??? Αφού το κάνω κάθε μέρα!!! Και με ρωτάει εάν το έχει δεί ο δάσκαλος μας? Και του λέω την αλήθεια, ότι το έχει δει!!!

Τα πέρνει στο κρανίο, με βουτάει απ'το αυτί και με κατεβάζει στο γραφείο να πάρουμε τηλέφωνο τον δάσκολο μου. Το αυτί μου είχε ματώσει, τις ξυλιές δεν τις γλίτωσα και το χειρότερο τα άκουσε ο ανθρωπάκος εξ' αιτίας μου!!!

Καλή του ώρα όπου και να΄ναι.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
πρώτη δημοτικου, πρόλαβα να φάω μερικές με ανοιχτές τις παλάμες, όταν δεν ήμουν καλά διαβασμένη εν έτη 1981. Δασκάλα τότε η κα Μαριάνθη, ήταν και Δ/ντρια του σχολείου..... γεροντοκόρη μέχρι το κόκκαλο και τα .....αποθημένα της τα έβγαζε στα παιδάκια. Όταν καταργήθηκε πια η ράβδος, μας έβαζε στο τοίχο την τάξης πίσω πίσω να στεκόμασται με το ένα πόδι :eek: πως το κάναμε αυτό τόση ώρα???
 
Τελείωσα το δημοτικό το 84 και στις 4 πρώτες τάξεις είχαμε την ίδια δασκάλα που είχε έρθει και την χρονιά που πήγαμε 1η. Δηλαδή ξεκίνησε στο μέρος μας μαζί μας και για 4 συνεχόμενα χρόνια. Ήταν κάτι λιγότερο από 40. Εϊχε μια πλατιά βέργα και που και που όλο και κάποιος μας τις έτρωγε στις παλάμες.

Τώρα αν μπορείς να το πεις και έτσι σίγουρα πονούσε πολύ αλλά και σίγουρα προσπαθούσε να το κάνει κάπως απαλά...

Λόγω της εποχής της συχγωρώ αυτό το μικρό παράπτωμα και αλήθεια το λέω για τη συγκεκριμένη, την καλή μας κυρία Ρόδο, ευχαρίστως θα έτρωγα και τώρα μερικές αν ήταν να την συναντήσω.

Για την δασκάλα μου :thanx2:
 
H βέργα σε εμάς υπήρχε μόνο ως απειλή στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού αλλά κάποια στιγμή αποφάσισε να γίνει αυστηρή η δασκάλα μας και να μας χτυπήσει τις παλάμες γιατί ή είχαμε μείνει μέσα στο διάλειμμα ή μπήκαμε νωρίς (δεν θυμάμαι ακριβώς). Η "βέργα" δεν ήταν βέργα αλλά ένα παραλληλόγραμμο κομμάτι ξύλο. Μας βάζει στη σειρά με εμένα πρώτη πρώτη, κλείνω τα μάτια, τεντώνω όσο μπορούσα την παλάμη και περιμένω το "μοιραίο". Αισθάνομαι ένα πολύ ελαφρύ χτυπηματάκι αλλά στην τάξη ξεκινά ένα σούσουρο και πολλά "αααααα". Το ξύλο έσπασε(προφανώς δεν ήταν κάποιο σκληρό ξύλο) όταν χτύπησε το χέρι μου και πετάχτηκε κάνοντας την σκηνή πολύ πιο δραματική απ'ότι ήταν στην πραγματικότητα. Η δασκάλα τρόμαξε, φοβήθηκε πως με είχε χτυπήσει δυνατά παρόλο που της έλεγα πως δεν πόνεσα. Το σόου δεν συνεχίστηκε, ούτε και επαναλήφθηκε!
 
takis_drm είπε:
Επιτέλους θα πώ τα παιδικά μου τραυματα!!! Παιδοψυχανάλυση μετά από τόσο χρόνια!!! :D
Το 1983 που πήγαινα Δημοτικό στη Νίκαια, θυμάμαι ότι υπήρχαν 3 συγκεκριμένοι δασκαλοι που τους τρέμαμε.

Ο δικός μας ο Δάσκαλος ήταν πολύ ήρεμος άνθρωπος, αρνάκι. Κάποια φορά δεν μπόρεσε να έρθει στο σχολείο και μας έκανε μάθημα ο ένας από τους τρείς. Σε όλα τα διαλείμματα αλλά και εντός της τάξης συμπεριφορόμασταν όπωςθα συμπεριφορόμασταν και με τον δικό μας δάσκαλο. Έτσι, στην λήξη ενός διαλείμματος που μαζευόμασταν προς την τάξη. Έξω από την αίθουσα έβαλα τρικλοποδιά στον Σωτηράκη. :diablotin: :diablotin: Με αποτέλεσμα να πέσει ακριβώς μπροστά στα πόδια του βαρβαρου!!!

Σημείωση, είχε μαζέψει πολύ ξύλο από εμένα, εντός και εκτός της τάξης. Αλλά ΔΕΝ έφταιγα ΠΟΤΕ εγώ, ΠΑΝΤΑ εκείνος άρχιζε :sure:. Ήταν το κλασικό ....

Τότε μου λέει ο δάσκαλος να ανοίξω το χέρι μου και να μου δώσει 3 βεργιές. Εγώ απορριμένος τον ρωτάω γιατί??? Αφού το κάνω κάθε μέρα!!! Και με ρωτάει εάν το έχει δεί ο δάσκαλος μας? Και του λέω την αλήθεια, ότι το έχει δει!!!

Τα πέρνει στο κρανίο, με βουτάει απ'το αυτί και με κατεβάζει στο γραφείο να πάρουμε τηλέφωνο τον δάσκολο μου. Το αυτί μου είχε ματώσει, τις ξυλιές δεν τις γλίτωσα και το χειρότερο τα άκουσε ο ανθρωπάκος εξ' αιτίας μου!!!

Καλή του ώρα όπου και να΄ναι.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
-Εγω δεν εκανα τιποτα..πετουσα στον τοιχο το Σφουγγαρακη..

-Εσυ παιδι μου?

-Εγω ειμαι ο Σφουγγαρακης... :frypan:
 
Δημοτικο και Γυμνασιο πηγαινα επι χουντας, οποτε το ξυλο με βεργα στο Δημοτικο ηταν στην ημερησια διαταξη. ο δασκαλος στην Ε και ΣΤ Δημοτικου μας παρακολουθοθσε τα απογευματα αν παιζαμε με τους φιλους μας η διαβαζαμε. Στο γυμνασιο ειχαμε τις ημερησιες αποβολες ως φοβητρο και ιδιως αυτες για το μηκος των μαλλιων .ομως δεν προκειται να ξεχασω το ξυλο που εφαγα απο ενα γερο γυμναστη επειδη δεν ακουσα το ονομα μου οταν το φωναζε απο τον καταλογο του επειδη ετυχε συγχρονως να κτυπαει το κουδουνι για διαλλειμα και τι κουδουνι....Παντως αν γυρνουσε ο χρονος πισω θα τον σαπιζα.
 
Κορυδαλλός... 13ο Δημοτικό δεν θυμάμαι τάξη... Μάθημα ορθογραφίας : Γράφεις κείμενο στον πίνακα και όσα λάθη έχει, τόσες ξυλιές θα τρώς... Αυτό δεν ίσχυε ωστόσο για την κόρη του συμβουλίου γονέων και κηδεμόνων... Από τότε οι αδικίες! Μάθαμε μεν καλή ορθογραφία, αλλά το κίνητρο...
 
Ξυλο, βεργες και ολα τα συναφη....

Να και καποια πραγματα των παλιων - αλλα οχι παντα καλων - εποχων που δε θα μπορουσαμε ποτε να νοσταλγησουμε.
 
Lord Vek είπε:
Κορυδαλλός... 13ο Δημοτικό δεν θυμάμαι τάξη... Μάθημα ορθογραφίας : Γράφεις κείμενο στον πίνακα και όσα λάθη έχει, τόσες ξυλιές θα τρώς... Αυτό δεν ίσχυε ωστόσο για την κόρη του συμβουλίου γονέων και κηδεμόνων... Από τότε οι αδικίες! Μάθαμε μεν καλή ορθογραφία, αλλά το κίνητρο...
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Γεια σου συντοπιτη!!Γενικα μου φαινεται οτι τα σχολεια του Κορυδαλλου ηταν..αστα να πανε....
 
και με βέργα αλλά και με χάρακα! Άουτς!!!
 
Το ξύλο θυμάμαι δεν ίσχυε για έναν συμμαθητή μου που η μαμά του ήταν κομμώτρια και έκανε καλές τιμές στην δασκάλα.

Για τους υπόλοιπους... κανονικά και βέργα και χάρακας και μπάτσος.

Ευτυχώς που στην Δ ' δημοτικού αλλάξαμε δασκάλα η οποία ποτέ δεν σήκωνε χέρι πάνω μας και έτσι γλύτωσαν τα χεράκια μας και τα μάγουλα μας από τις ξυλιές και τις σφαλιάρες.
 
Tο κλασσικο τραβηγμα του χεριου λιγο πριν το χτυπημα που ηθελε τελεια αντανακλαστικα καθως και το τριψιμο του εσωτερικου της παλαμης με γομα για μειωμενη τριβη με τον χαρακα η βεργα.


Τονους σοφιας μοιραζουμαι σημερα.
 
Θυμαμαι τον Διευθυντη/Μαθηματικο του 45ου δημοτικου Νικαιας ωπου και πηγαινα.

Ο φοβος κι ο τρομος σε ολα τα παιδακια τοτε...:precry2:

Αλιμονο σου αν σε επιανε να κανεις σκανδαλια... :precry:

Πεφταν οι ξαναστροφες αβερτα... :takethat:

Μια φορα θυμαμαι, κατι ειχαμε κανει μαζι με αλλο παιδι

και μας τσακωσε.... :precry: ....εμενα απο το τριχωτο χαμηλα

στο σβερκο κι εκεινον απο το αυτι. Μεχρι να μας

παει στο γραφειο του...μαρτυρησαμε... :cry:

Αλλη περιπτωση, παλι Διευθυντης/Μαθηματικος, αυτη τη φορα στο 6ο Γυμνασιο Νικαιας.

Δεν βαραγε συχνα , πιο πολυ στην ελεγε με τον λογο, αλλα εαν το εκανε

ισα που εκανες αυτοματη εξαγωγη σε ολους τους φρονιμητες.... :precry:
 
Θυμαμαι στη τριτη δημοτικου η δασκαλα που ειχα με χτυπησε κανα δυο φορες με χοντρο ξυλο.Δεν της εδωσα τη χαρα ουτε να κλαψω ουτε να σταματησω τις σκανταλιες με αποτελεσμα να ερθει η μητερα μου στο σχολειο προς ενημερωση με αποτελεσμα να της σειρει τα εξ αμαξης και να σταματησει με ολα τα παιδια αυτο το βιολι.Η ιδια φυσικα κανακευε μονιμως τον καλυτερο μαθητη της ταξης ο οποιος ειχε αποκτησει μεγαλο τουπε.Φυσικα ειναι ακομα ο ιδιος στο χαρακτηρα.Καποια πραγματα δεν αλλαζουν.

Επισης στη δευτερα δημοτικου η δασκαλα εδειχνε εναν ακρατο σαδισμο με χαστουκια και δυνατο τραβηγμα μαλλιων στα κοριτσια.Οχι οτι τα αγορακια περνουσαμε καλυτερα...Το αξιομνημονευτο της υποθεσης ειναι πως ειχε ειδικοτητα ως παιδοψυχολογος.Φαντασου να μην ηταν δηλαδη τη θα τραβαγαμε...
 
Καλά σχολείο πηγαίνατε ή στο εξπρες του μεσονυχτίου;; Τς τς τς.. Ανατριχιάζω μ'αυτά που διαβάζω.
 
Κι εγω ανατριχιαζω που τα θυμαμαι...Επισης σκεψου ποσο βαρυ ειναι σημερα οι οροι που εχουν αντιστραφει βλεπoντας και βιωνοντας καποιοι καθηγητες σκηνες απο το ''Class of 1984''.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα