Εεεε, στο "Ποτέ την Κυριακή" η Διαμαντίδου είναι απλώς μία από τα "κορίτσια" (ελαφρώς σιτεμένη) που ζουν στα σπίτια του No Name, σε αντίθεση με την ανεξάρτητη συνάδελφό της Ίλυα ("δουλεύουμε για το ίδιο αφεντικό" λέει όταν αποκαλύπτει το έnοχο μυστικό του Homer). Δεν είναι προαγωγός ούτε πολύ λιγότερο ιδιοκτήτρια οίκου.
Σε αρκετές ελληνικές κωμωδίες εμφανίζονται πόρνες, συνήθως τροτέζες, στο κρατητήριο όπου για κάποιο λόγο πηγαίνει και ο πρωταγωνιστής / πρωταγωνίστρια. Μάλιστα συχνά έπαιζε το ρόλο η ίδια ηθοποιός, για την οποία κάπου διάβασα κάτι πρόσφατα, ίσως εδώ. Είναι πάντα ανοιχτόκαρδες και πιάνουν ψιλοκουβέντα με τον ήρωα/ηρωίδα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε την Ευδοκία (Μαίρη Βασιλείου) στην ομώνυμη ταινία, και την πιο ώριμη φίλη της (Κούλα Αγαγιώτου). Βέβαια, μια που δεν πρόκειται για κωμωδία ή μελό, εμφανίζονται σαν απλές γυναίκες με φυσιολογική καρδιά, όχι "χρυσή", αλλά η εικόνα τους είναι θετική.