Οι περιπέτειες του Βαρώνου Μυνχάουζεν

Juanita

Retro PaTRi@RcH
Joined
23 Οκτ 2007
Μηνύματα
4.263
Αντιδράσεις
336
Στα τέλη του '80 ο αγαπημένος Terry Gilliam (εκ των Moody Python βεβαίως βεβαίως) μας δίνει άλλο ένα διαμαντάκι. Βασισμένος στο βιβλίο του R. E. Raspe, μεταφέρει στο μεγάλο πανί τις περιπέτειες του Karl Friedrich Hieronymous von Mόnchhausen ή πιό απλά, του Βαρώνου Μυνχάουζεν. Αν και ο τελευταίος ήταν υπαρκτό πρόσωπο που πολέμησε τους Τούρκους, οι περιπέτειές του μοιάζουν περισσότερο με ιστορίες φαντασίας για μικρά παιδιά. Φανταστείτε την ταινία στα χέρια του Gilliam... Διανθισμένη με το γνωστό αγγλικό χιούμορ και ήρωες που θυμίζουν καρικατούρες, η ταινία πότε θυμίζει ρομαντική κομεντί και πότε παιδική ταινία αχαλίνωτης φαντασίας...




Μπορεί να έχω χρόνια να τη δω ανήκει όμως στις ταινίες που αφήνουν το σημαδάκι τους στην ψυχή μας και μας κάνουν να νιώθουμε και πάλι παιδιά (όχι ότι μας χρειάζεται... )




 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ταινια συνωνυμη με τα παιδικα χρονια των περισσοτερων μας. Ενα υπεροχο παραμυθι.
 
Απο τις ευχαριστες ταινιες...την ειδα προσφατα. :)

Μου αρεσε ο Idle στο ρολο του τρεχαλα Ντεσμοντ....
attachment.php


 
Λογω του παρακατω αγαπημενου και πολυδιαβασμενου βιβλιου με θυμαμαι να περιμενω με ενθουσιασμο την παραπανω ταινια στα βιντεοκλαμπ των 80ς,το αποτελεσμα ηταν να μην ενθουσιαστω με την θεαση,ηταν λιγο too out there,παρολαταυτα την θυμαμαι ευχαριστα και την ξαναειδα προσφατα.




attachment.php
 
Από τις αγαπημένες μου ταινίες φαντασίας. όπως όλες του Γκίλιαμ ασχολείται με την πραγματικότητα και τη φαντασία, το λογικό και το παράλογο. Μου άρεσε πολύ όταν ήμουν μικρός και εξακολουθεί να μου αρέσει για άλλους λόγους ακόμα. Αυτό που μου είχε κάνει εντύπωση μικρός ήταν το πόσο πολύ έμοιαζε ο πρωταγωνιστής με την εικονογράφηση του Dore
 
Συμπαθητική και ευχάριστη ταινία, που θα την ξαναέβλεπα άνετα. Έναν μικρό ρόλο από ότι θυμάμαι, είχε και ο Όλιβερ Ρήντ...
 
RIO είπε:
Συμπαθητική και ευχάριστη ταινία, που θα την ξαναέβλεπα άνετα. Έναν μικρό ρόλο από ότι θυμάμαι, είχε και ο Όλιβερ Ρήντ...
Ναι τον Ήφαιστο
 
Υπέροχη ταινία, πραγματικά !
 
Μου έχει μείνει η σκηνή με τον γοργοπόδαρο που κυνήγαγε την σφαίρα... όταν ήμουν μικρός με είχε εντυπωσιάσει τρομερά!
 
ψειρας mode on

Thor είπε:
για την ακριβεια επαιζε τον Vulcan ,αντιστοιχη του Ηφαστου θεοτητα των Ρωμαιων /Λατινων.

>>>

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Adventures_of_Baron_Munchausen

>>>

http://en.wikipedia.org/wiki/Vulcan_(mythology)

(στην μεταφραση μπορει βεβαια να αποδωθηκε ως Ηφαιστος).

ψειρας mode off

Y.Γ. Χωρις τυψεις μια και ο Thor ειναι σχεδον μονιμα ψειρας mode on :diablotin:
 
Συναρπαστική ταινία, γεμάτη από την ωραία ''τρέλα'' του Τέρυ Γκίλιαμ. Πανέμορφη η Ούμα Θέρμαν ως Αφροδίτη. Σε μικρό ρόλο και η σπουδαία Ιταλίδα πρωταγωνίστρια Βαλεντίνα Κορτέζε.
 
Τώρα μου ήρθε αναλαμπή ότι αυτή πρέπει να ήταν η πρώτη ταινία που είδα στο σινεμά!!!!

Ποιο έτος ήταν? (για να δω πόσο ήμουν).

Το μόνο που θυμάμαι πλέον από τότε που το είδα είναι κάποιες διασπαρτες φάσεις της ταινίας όχι ολοκληρωμένες.. Αλλά αυτό που έχω σαν αίσθηση είναι ότι τότε είχα φοβηθεί σε κάποιες σκηνές, όχι από τρόμο, αλλά μάλλον λόγω κάποιου άσχημου σκηνικού η κάποιο τερας/προσωπο.Δε ξέρω αν με πιάνετε...
 
Βλέπω "ήρθε στην επιφάνεια" ταινία-διαμάντι των 80s. :thumbup: (είναι μάλλον η 2η πιό αγαπημένη μου ταινία του Γκίλλιαμ - μετά φυσικά απο το Μπραζίλ).

Ενα απο τα στοιχεία που αγαπάω στην ταινία, είναι και το ότι μου "έδινε" κάτι το διαφορετικό όταν την παρακολουθούσα νέος, και αργότερα μεγάλος.

Ετσι, όταν ήμουν νεαρός με "τραβούσε" το παραμυθένιο ύφος και οι φανταστικές περιπέτειες του βαρώνου.

Αργότερα ήρθε να προστεθεί ένα ακόμα στοιχείο που με συναρπάζει: εκείνο μίας εμβληματικής φιγούρας, ενός χαρισματικού ήρωα, η προσωπικότητα του οποίου "έλκει" γύρω του μία ομάδα ταλαντούχων (συχνά ετερόκλητων) ανθρώπων, καθένας απο τους οποίους θεωρείται "αυθεντία" στον τομέα του. (κάτι παρόμοιο με τις περιπτώσεις του Ντοκ Σάβιτζ ή του Μπακαρού Μπανζαϊ).

Τέλος, παρακολουθώντας την ταινία έχοντας περάσει τα 40, νιώθω μία αίσθηση μελαγχολίας βλέποντας (καθώς έχουν περάσει τα χρόνια) την παρέα του βαρώνου, τους ανθρώπους που κάποτε πραγματοποιούσαν κάθε λογής απίστευτα ανδραγαθήματα, να έχουν πλέον χάσει την δυναμικότητα και το σφρίγος που είχαν στην ακμή τους (αλλά τελικά ξαναβρίσκουν την φόρμα τους για μία ακόμα φορά [ίσως την τελευταία;] δίνοντας έτσι μία τελική νότα αισιοδοξίας)

Πραγματικά πρόκειται για μία ταινία που νιώθω ότι "μεγάλωσα μαζί της", και την οποία με χαρά ξαναβλέπω κάθε φορά που την πετυχαίνω στην tv. :)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Και μια και οι δυο προηγουμενοι το ξαναφερατε στην επιφανεια.

billy είπε:
Ενα απο τα στοιχεία που αγαπάω στην ταινία, είναι και το ότι μου "έδινε" κάτι το διαφορετικό όταν την παρακολουθούσα νέος, και αργότερα μεγάλος.

Ετσι, όταν ήμουν νεαρός με "τραβούσε" το παραμυθένιο ύφος και οι φανταστικές περιπέτειες του βαρώνου.

Αργότερα ήρθε να προστεθεί ένα ακόμα στοιχείο που με συναρπάζει: εκείνο μίας εμβληματικής φιγούρας, ενός χαρισματικού ήρωα, η προσωπικότητα του οποίου "έλκει" γύρω του μία ομάδα ταλαντούχων (συχνά ετερόκλητων) ανθρώπων, καθένας απο τους οποίους θεωρείται "αυθεντία" στον τομέα του. (κάτι παρόμοιο με τις περιπτώσεις του Ντοκ Σάβιτζ ή του Μπακαρού Μπάνζαϊ).

Τέλος, παρακολουθώντας την ταινία έχοντας περάσει τα 40, νιώθω μία αίσθηση μελαγχολίας βλέποντας (καθώς έχουν περάσει τα χρόνια) την παρέα του βαρώνου, τους ανθρώπους που κάποτε πραγματοποιούσαν κάθε λογής απίστευτα ανδραγαθήματα, να έχουν πλέον χάσει την δυναμικότητα και το σφρίγος που είχαν στην ακμή τους (αλλά τελικά ξαναβρίσκουν την φόρμα τους για μία ακόμα φορά [ίσως την τελευταία;] δίνοντας έτσι μία τελική νότα αισιοδοξίας)

Πραγματικά πρόκειται για μία ταινία που νιώθω ότι "μεγάλωσα μαζί της", και την οποία με χαρά ξαναβλέπω κάθε φορά που την πετυχαίνω στην tv. :)

Το μονο που εμεινε να μας πεις ειναι οτι (πλεον) "ξανανιωνεις" κι συ - βλεπωντας την "Αναδυομενη" (απο το οστρακο) Uma Thurman/Αφροδιτη ,οπως καλη ωρα ο Βαρωνος :diablotin: .




Nemo είπε:
ψειρας mode on


για την ακριβεια επαιζε τον Vulcan ,αντιστοιχη του Ηφαστου θεοτητα των Ρωμαιων /Λατινων.

>>>

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Adventures_of_Baron_Munchausen

>>>

http://en.wikipedia.org/wiki/Vulcan_(mythology)

(στην μεταφραση μπορει βεβαια να αποδωθηκε ως Ηφαιστος).

ψειρας mode off

Y.Γ. Χωρις τυψεις μια και ο Thor ειναι σχεδον μονιμα ψειρας mode on :diablotin:



Απο τα αρκετα replies μου που πλεον τα διαβαζω και αναρρωτιεμαι (αληθεια εγραψα εγω αυτο το σχολιο ???) Alzheimmer σου 'ρχομαι.

Just for the record

Δεν ειναι τα μονα ελληνιστικης προελευσης στοιχεια που εχουν επιδρασει στην ιστορια του Βαρ. Μυνχάουζεν κι εχουν ετσι περασει και στο σεναριο της ταινιας .

Ενα σημαντικο μερος του ταξιδιου στην Σεληνη απο τους γιγαντιαιους κατοικους της σεληνης μεχρι τους τρικεφαλους γυπες e.t.c. οπως και μεγαλος μερος της ιστοριας της με την παγιδευση του στο γιαγαντιαιο κητος , που εμφανιζονται στην ταινια ,ειναι "δανεισμενα" απο την "Αληθηνη Ιστορια" του Ελληνιστη συγραφεα -λογω της μορφωσης αλλα και της γλωσσας εγραφε -Συρου στην καταγωγη του περιφημου Λουκιανου, του οποιου την "Αληθηνη Ιστορια" ειχαμε κανει στο γυμνασιο αν θυμαμαι καλα .
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Mου φαινεται σιγά σιγά θα πάρω τη θέση του johny και θα αρχίσω να "ξεθαβω" εγώ τα θέματα, χαχα!

Την ταινία θα προσπαθήσω πάντως να την βρω και να την δω, πρέπει να την ξαναθυμηθω λίγο..
 
Nemo είπε:
Just for the record

Δεν ειναι τα μονα ελληνιστικης προελευσης στοιχεια που εχουν επιδρασει στην ιστορια του Βαρ. Μυνχάουζεν κι εχουν ετσι περασει και στο σεναριο της ταινιας .

Ενα σημαντικο μερος του ταξιδιου στην Σεληνη απο τους γιγαντιαιους κατοικους της σεληνης μεχρι τους τρικεφαλους γυπες e.t.c. οπως και μεγαλος μερος της ιστοριας της με την παγιδευση του στο γιαγαντιαιο κητος , που εμφανιζονται στην ταινια ,ειναι "δανεισμενα" απο την "Αληθηνη Ιστορια" του Ελληνιστη συγραφεα -λογω της μορφωσης αλλα και της γλωσσας εγραφε -Συρου στην καταγωγη του περιφημου Λουκιανου, του οποιου την "Αληθηνη Ιστορια" ειχαμε κανει στο γυμνασιο αν θυμαμαι καλα .
Όντως στην ταινία η αφήγηση σχετικά με το ταξίδι στην Σελήνη περιέχει πολλές ομοιότητες με αντίστοιχο ταξίδι από την Αληθινή ιστορία του Λουκιανού (που τμήμα της διδαχτήκαμε σε μετάφραση στην Α Γυμνασίου), όμως υπάρχει και στο βιβλίο Οι περιπέτειες του βαρώνου Μινχάουζεν του Γερμανού ρομαντικού Γκ.Α. Μπύργκερ (1747-1794) που με την σειρά του είναι διασκευή και απόδοση στα γερμανικά του βιβλίου που είχε γράψει στα αγγλικά ο Γερμανός Ρ.Α. Ρασπέ (1736-1794) βασισμένος σε ιστορίες που είχε γράψει ο ίδιος στα γερμανικά και που ίσως να βασίζονται με την σειρά τους σε αφηγήσεις του αυθεντικού Ιερώνυμου φον Μινχάουζεν (1720-1797). Δηλαδή οι ομοιότητες της ταινίας με την (αναλόγου ύφους) Αληθινή ιστορία του Λουκιανού δεν είναι επινόηση του Γκίλιαμ αλλά ενός εκ των Μπύρκερ, Ρασπέ ή Μινχάουζεν.
 
Ψαγμένοι... ΕΥΓΕ!!

αν κι εμένα η ιστορία με το κήτος μου λέει ότι όποιος κι αν την έκλεψε την ιδέα πρώτος, την έκλεψε από την Αγία Γραφή που το κήτος κατάπιε τον Ιωνά.

Και τώρα θυμήθηκα και τον Πινοκιο: κι αυτοί από την Γραφή το πήραν.. Χέχε!!
 
Δεν θα το έλεγα γιατί ο Λουκιανός δεν ήταν και τόσο εξοικειωμένος με τον Χριστιανισμό-Ιουδαϊσμό οπότε λογικά δεν πρέπει να είχε γνώση της ιστορίας του Ιωνά. Το γεγονός όμως ότι ο Πινόκιο βρίσκει στην κοιλιά του κήτους τον πατέρα του όπως ο Μινχάουζεν του συντρόφους του δεν νομίζω ότι είναι σύμπτωση.
 
Nemo είπε:
Δεν ειναι τα μονα ελληνιστικης προελευσης στοιχεια που εχουν επιδρασει στην ιστορια του Βαρ. Μυνχάουζεν κι εχουν ετσι περασει και στο σεναριο της ταινιας .

Thor είπε:
Δηλαδή οι ομοιότητες της ταινίας με την (αναλόγου ύφους) Αληθινή ιστορία του Λουκιανού δεν είναι επινόηση του Γκίλιαμ αλλά ενός εκ των Μπύρκερ, Ρασπέ ή Μινχάουζεν.
:diablotin: :diablotin: :diablotin:
 
Εεεεε, δεν ξέρω τι ήξερε από Εβραϊκή μυθολογία ο Λουκιανός, αλλά τους Χριστιανούς τους ήξερε αρκετά καλά. Δεν τους χώνευε βέβαια. Άλλωστε ήταν και φίλος του Κέλσου (βλέπετε και "Αλέξανδρος ή Ψευδομάντις") που τους είχε κι αυτός στην μπούκα. Άρα δεν είναι απίθανο να ήξερε την ιστορία του Ιωνά.
 
Πίσω
Μπλουζα