Οι πρώτες μας μπυροεμπειρίες

[perlastar]

Αυτό το ποστ μου έδωσε την ιδέα να ανοίξω το συγκεκριμένο θέμα, μιας και δεν είδα να υπάρχει τίποτα παρόμοιο ειδικά για την μπύρα, και είναι λατρεμένο ποτό για πολλούς. Και μένα είναι το αγαπημένο μου (και το μόνο αλκοολούχο που πίνω.) Εύχομαι μόνο να βρω αρκετούς "μπυρόβιους" για να απαντήσουν Πότε λοιπόν δοκιμάσατε μπύρα για πρώτη φορά; Τι εντύπωση σας άφησε; Πότε αρχίσατε να πίνετε επίσημα; Ποιά ήταν η πρώτη μπύρα που ήπιατε; Ποιές μπύρες σας τράβηξαν και ποιές δεν αντέχετε; Πείτε οποιεσδήποτε ρετρό μπυροεμπειρίες έχετε.

Εμένα με τράβηξε από μικρή ηλικία, εκεί γύρω στα 9-10. Δοκίμασα από την μπύρα του πατέρα μου, κι αν και μου φάνηκε πικρή ταυτόχρονα μου δημιούργησε μία ανεξήγητη έλξη. Από τότε όταν έπαιρνε μπύρα του ζητούσα να πιώ λίγο, και μου έβαζε ελάχιστα στο ποτήρι, κι αυτό υπό την γκρίνια της μητέρας μου που τον μάλωνε λέγοντάς του να μη μου δίνει καθόλου, ενώ εγώ ζητούσα και παραπάνω. Από τότε μου άρεσε ιδιαίτερα με τη συνοδεία φαγητού, και συγκεκριμένα τυριών και αλλαντικών, κι ακόμα και σήμερα αυτή είναι η ιδανική συνοδεία για μένα, αν θέλω να τη συνδυάσω με φαγητό. Και όταν την έβλεπα στην τηλεόραση, π.χ στους Simpsons να την πίνουν γεμάτη αφρό στο κρίκερ, πραγματικά την ποθούσα. Σιγά σιγά αυξήθηκε η ποσότητα, και στην εφηβεία ο πατέρας μου τη μοιραζόταν μαζί μου όταν αγόραζε μπουκάλια. Κι εκεί γκρίνιαζε η μητέρα μου λέγοντας ότι η μπύρα είναι βλαβερή, ότι σε φουσκώνει και πολλά άλλα που τα περισσότερα είναι μύθοι, αλλά εγώ δεν έδινα σημασία. Ενώ η πρώτη φορά που βγήκα κανονικά έξω για μπύρα ήταν πραγματικά μία μοναδική εμπειρία. Η πρώτη μπύρα που δοκίμασα ήταν η Amstel και την είχα συνηθίσει γιατί αυτήν έπαιρνε ο πατέρας μου, αλλά σταδιακά μου φαινόταν όλο και πιο αδιάφορη. Γενικά άρχισα με ελληνικές μπύρες και μετά ανοίχτηκα στις ξένες. Οι τρεις αγαπημένες μου είναι οι Weihenstephaner, Konig Ludwig και Lemke. Οι επόμενες που μου αρέσουν αρκετά είναι η Stella Artois και Pilsner Urquell.

 

[θανος]

δεν θυμαμαι ποτε πρωτοηπια μπυρα νομιζω τριτη γυμνασιου μεχρι τοτε ειχα περιοριστει σε breezer και gordons space Βud ηταν και μου αρεσε ακομα μου αρεσει η γευση της δεν μου αρεσει η κλασικη amstel Ποτε δεν μου αρεσε ενω heineken μπορω να πιω μετα αρχισαμε τις επισκεψεις σε μπυραριες και απο βαρελισιες η αγαπημενη μου ειναι η ομωνυμη στο le roi στο χαλανδρι (τωρα εχει και στην πανορμου) επισης η fix Mου αρεσει σαν γευση

 

[Crimson Moonlight]

Τις πρώτες μου μπύρες τις λούστηκα (κυριολεκτικά). Ήμουν 10 χρονών και ήταν Πάσχα στο χωριό. Δεν θυμάμαι ποιος το ξεκίνησε αλλά μικροι μεγάλοι παίξαμε μπουγέλο με μπύρες!


Αν μιλάμε για ποσιμη μπύρα στην ίδια περίπου ηλικία την δοκίμασα αλλά δεν μου άρεσε καθόλου. Και συνεχίζει να μην μου αρέσει αλλά πλέον πίνω (μόνο η άλφα δεν κατεβαίνει με τιποτα!), γιατί φτηνό ποτό είναι, συνήθως το προτιμά η παρέα και σε metal bar να πιείς τσίπουρο είναι κάπως...Ασε που αν βρίσκεσαι σε μπυραρία και δεν πάρεις μπύρα πέφτει χοντρό δούλεμα. Από μόνη μου όμως δεν τη διαλέγω ποτε.


Και δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να 'ναι κρύα...Εμένα ζεστή μου αρέσει περισσότερο.

 

[Rakeesh]

Με εμενα παιχτηκε το εξης παραξενο: απο μικρος με αφηναν οι γονεις μου να πινω μπυρα μαζι τους στο φαγητο. Εκεινοι βεβαια αλλοτε επιναν και κρασι, το οποιο δεν μου εδιναν (ειχα δοκιμασει λιγο και δεν μου αρεσε καθολου) και το θεωρουσα "αλκοολουχο ποτο για μεγαλους", ενω η μπυρα, αφου την επινα, ηταν στο μυαλο μου κατι σαν "λαιτ κρασι που μπορουσαν να πιουν τα παιδια". Δεν ξερω βεβαια αν ηταν καλο αυτο.

Στην εφηβεια, αρχισα να τη θεωρω κατι σαν αναψυκτικο, ειδικα το καλοκαιρι με το φαγητο που ηταν κρυα. Οντας μικρος και απληστος μπορουσα να να κατεβασω μονορουφι ενα ποτηρι με αφρο για να το απολαυσω καλυτερα Παρ όλα αυτα δε θυμαμαι να εκανα ποτε καταχρησεις, δεν ανοιγα δευτερο μπουκαλι ουτε ειχα μεθυσει ποτε.

 

[RIO]

Και εγώ δεν θυμάμαι πότε ακριβώς πρωτοήπια. Πιο πολύ άρχισα στο Λύκειο, αν και ποτέ δεν ήμουν φανατικός των αλκοολούχων. Μου αρέσει πιο πολύ η primator.

 

[viking4a]

Εγώ έπινα λίγο τον αφρό, μια ρουφηξιά αφρού, τίποτα ιδιαίτερο..

[edit]

 

[Crimson Moonlight]

Προσέξατε ότι τέσσερα άτομα αφήσαμε μύνημα σχεδόν ταυτόχρονα; Κορυφαίο!

 

[Bambinella]

Πρεπει να πρωτοδοκιμασα μπυρα γυρω στα 13 και δεν μου αρεσε καθολου.

Αργοτερα οταν ενηλικιωθηκα επινα καμια αραια και που και παντα με τη συνοδεια φαγητου. Τωρα που περασαν καμποσα χρονια απο την ενηλικιωση μου, πινω λιγο πιο τακτικα, αλλα και παλι απαραιτητως μαζι με φαγητο χωρις να εχω κανει ποτε καμια εξαιρεση σ' αυτο.

Και φυσικα, οσο πιο παγωμενη γινεται χειμωνα - καλοκαιρι.

 

[viking4a]

Ε ναι bambinella, η μπύρα πίνεται παγωμένη, με παγωμένο ποτήρι κατά προτίμηση..

Crimson Moonlight το θέμα φαίνεται έχει πέραση, επιτυχία perlastar το thead, χαχα!!

 

[Crimson Moonlight]

Μωρέ μήπως δεν ειναι το θέμα αλλά η αγάπη για το αλκόολ; (τί αλκόολ να μου πείς, αναψυκτικό είναι η μπύρα)


Βλέπω το επόμενο θέμα να είναι group therapy απεξάρτησης! :2beers: :beerz:

 

[stayros]

Καπου εκει στα 14-15 πρωτοξεκινησα να πινω μπυρα αν θυμαμαι καλα... :wait2:

Μ'αρεσε απο την αρχη η γευση της και δεν ειχα ιδιαιτερο προβλημα.

Μονο ενα καλοκαιρι τα βρηκα σκουρα,και αυτο απο γυναικα... :animangry: ... που δεν ηθελε να πινω μπυρα

καθολου για να μην κανω οπως ελεγε κοιλιτσα!!!

Ευτυχως το μαρτυριο τελειωσε γρηγορα,γιατι "ξινισε" το γλυκο και βρηκα την ησυχια μου!!!

Βεβαια απο τοτε μεχρι σημερα μπορει να εχουν αλλαξει πολλα τριγυρω αλλα το μονο που δεν εχει αλλαξει

στην μπυρα που πινω και που εμαθα να πινω ειναι μονο το χρωμα της....

"Γκαρσον.....Πιασε μια πρασινη!!! "

....Εβιβα!!!

"]

[/url]

 

[johnny19818]

Δεν θυμάμαι καθόλου πόσο χρονών ήμουν όταν πρωτοδοκίμασα μπύρα. Το πιο πιθανό είναι ότι έγινε στο σπίτι, μάλλον με παρότρυνση του πατέρα μου. Γενικά μου άρεσε καθώς ήταν και από τα πρώτα ποτά που έπινα ως έφηβος στις εξόδους του Σαββατόβραδου πριν πάρουν τη θέση τους βότκες, κοκταίηλ, υποβρύχια και λοιπά αλκοολούχα κατασκευάσματα. Επίσης όταν πηγαίναμε "για καφέ" αρκετές φορές έπαιρνα μπύρα η οποία είχε και συνοδευτικά όπως τσιπς, ξηροκάρπια κτλ. Από μπύρες τότε είχα πιει Henninger και μου άρεσε πολύ. Γενικά στο σπίτι ο πατέρας μου έπαιρνε Amstel και σχεδόν ποτέ Heineken. Προσωπικά δεν προτιμώ καμία από αυτές. Οι προτιμίσεις μου είναι Kaiser, Βεργινα και Mac Farland και φυσικά η βαρελίσια που έρχεται σε παγωμένο ποτήρι...

 

[Bambinella]

Ε ναι bambinella, η μπύρα πίνεται παγωμένη, με παγωμένο ποτήρι κατά προτίμηση.

Ετσι ακριβως, γι' αυτο κι εγω εχω μονιμα δυο αδεια ποτηρια στην καταψυξη.

 

[telonio]

Αν θεωρούμε πως η μπύρα είναι αναψυκτικό κάτι σαν κοκα κόλα, τότε έχουμε σοβαρό πρόβλημα. :beerz:

 

[domniki]

Ούτε που θυμάμαι πότε δοκίμασα μπύρα για 1η φορά. Αλλά θυμάμαι τις Henninger και Lowenbrau (https://en.wikipedia.org/wiki/L%C3%B6wenbr%C3%A4u) που κυκλοφορούσαν κατά κόρον τότε.

Γενικά πίνω όλες τις μπύρες (τις lager), εκτός από Heineken, που δεν μ'αρεσει η γεύση της. Πρόσφατα δοκίμασα Βεργίνα και μου άρεσε πολύ. Στο εξωτερικό έπινα μόνο Stella Artois ή Kronenbourg, αλλά αγαπημένη είναι και η Nastro Azzuro. Α, μ'αρεσει πολύ και η κινέζικη, η Tsingtao αλλά και η ινδική Kingfisher. Δεν αντέχω με τίποτα τις μαύρες-πικρές, βλ. Guinness, που έχει φανατικούς λάτρεις.

 

[Rakeesh]

Henninger και Lowenbrau, διαφημιζονταν πολυ τοτε αλλα σημερα εχουν σχεδον ξεχαστει. Η πρωτη ειχε επιστρεψει προσφατα με και διαφημισεις, αλλα η δευτερη ακρα του ταφου σιωπη

 

[Kambia]

Πρέπει να ήμουν 4η ή 5η Δημοτικού όταν το μεσημέρι η μητέρα μου στο φαγητό άνοιξε μια μπύρα να πιει. Ήταν το μεγάλο μπουκάλι (500 ml) αλλά δε θυμάμαι ποιας εταιρίας. Ζήτησα να δοκιμάσω και μου έδωσε μια γουλιά. Έλα όμως που δεν ικανοποιήθηκα από την ποσότητα που ήπια οπότε όταν εκείνη έπεσε αργότερα για ύπνο άνοιξα το ψυγείο και κατέβασα αρκετές γουλιές ακόμα από αυτό που είχε περισσέψει. Για να μην καταλάβει τί έκανα πήγα και έβαλα νερό στο μπουκάλι σχεδόν μέχρι το σημείο που ήταν γεμάτο.

Για κακή μου τύχη το βράδυ αποφάσισε να πιει και το υπόλοιπο...

"Κάαααμπια. Εσύ ήπιες μπύρα? Γιατί έχει νερό το μπουκάλι μέσα?"

"Οχι, μαμά. Μάλλον θα έφυγε το ανθρακικό και θα έχει τέτοια γεύση..."

Ε, δεν πρόλαβα να πω τίποτα άλλο. Τις άρπαξα για τα καλά και για το ψέμα που είπα και γιατί πήγα να την δουλέψω.

Γενικά πάντως δεν πίνω μπύρα. Αν πιω έτσι για την παρέα θα είναι ένα ποτήρι το πολύ και αυτή κατά προτίμηση χωρίς αλκοόλ.

 

[ΦΖΠ1]

Η Lowenbrau έχει ποτήρι/βαρέλι σε αρκετά μέρη, και κυρίως εκεί στηρίζεται. (Κάποια εποχή δούλεψε και ο μπαμπάς εκεί, και γεμίσαμε κολωνάτα και άλλα "σινιέ" ποτήρια αυτής της μπύρας).

 


Πάντως, θυμάμαι πόσο άσχημη φαινόταν η γεύση της μπύρας από το μεταλλικό κουτάκι, και πόσα χρόνια πέρασαν μέχρι να πιώ ένα ολόκληρο...


Και μάλιστα τότε, που πρωτοδοκίμαζα, ήταν αισθητά μεγαλύτερη η ποσότητα στα μπουκάλια (δεν υπήρχαν τα μικρά των μπαρ) , οπότε ούτε το σκεφτόσουν να πάρεις, την εποχή των δοκιμών, γιατί θα πετούσες πολύ περισσότερη...

 


Υπήρχε και το "τέχνασμα" να βγάλεις την (παχυντική) γλυκερίνη από το μπουκάλι, αναποδογυρίζοντάς το σ' ένα ποτήρι, και περιμένοντας 4-5 λεπτά, να κατέβει με το βάρος, μέσω συγκοινωνούντων δοχείων. Μετά, έπινες το μπουκάλι και πέταγες το ποτήρι (έχανες ένα ποτήρι, συν την ποσότητα των αναποδογυρισμάτων, βεβαίως...)

 

[αριαδνη]

Ποιος θα μιλησει για το πρωτο μποιροκοιλι αν ποτε δηλ. Εκανε . Φυσικα οι ανδρες εχουν εφεση σε αυτο. Ξερουμε τον λογο;

 

[Bambinella]

Ποιος θα μιλησει για το πρωτο μποιροκοιλι αν ποτε δηλ. Εκανε . Φυσικα οι ανδρες εχουν εφεση σε αυτο. Ξερουμε τον λογο;

Oι αντρες πινουν πολυ περισσοτερη μπυρα απο ο,τι εμεις. Ξερω καποιους που καταναλωνουν ολοκληρο καφασι στην καθισια τους και πραγματικα αναρωτιεμαι που βαζουν τοση ποσοτητα!