Οι σταρ μας ανοίγουν το σπίτι τους

Ποιος ήταν ο κος Καφαντάρης? (όχι ότι ξέρω τίποτε περί της ακλίτου Λίλα, δηλαδή). Θα αφήσω ασχολίαστα τα περί λεπτότητας γούστου και μεγέθους αγάπης, διότι το ρετρομάνιαξ είναι ένα φόρουμ με κάποιο επίπεδο και δεν θέλω να το ρίξω.
 
Είναι ο ηθοποιός Βασίλης Μαυρομάτης, πιο πολύ γνωστός από το σχεδόν αποκλειστικό δάνεισμα της φωνής του σε διαφημίσεις της δεκαετίας '80, πολύ πριν από Γιάννη Φέρτη και Πέμη Ζούνη. (το τότε αντίπαλο δέος ήταν ο Γιώργος Παπαστεφάνου, ή ο Άλκης Στέας, με πολύ μικρό όμως μερίδιο αγοράς...). Αν, π.χ., βρεις τη διαφήμιση με τον Ακάκιο, η φωνή που λέει για "τα Φόρντ με μουστάκια την εποχή της γιαγιάς μας" (στον Πύργο της Πλακεντίας γυρισμένο το σποτάκι), είναι αυτός. Και σε εκατοντάδες άλλες φυσικά, ένα παράδειγμα έφερα.

Ας πούμε, για πιο εύκολα, για να το θυμηθείς ακουστικά, το σποτάκι του πολυκαταστήματος "Λητώ", που κατέληγε με το σλόγκαν "Για ένα είδος ξεκινάς, και δύο αγοράζεις".

P.S. : Tώρα, στο ένα μας χαρίζουν κι άλλο ένα, και πάλι δε μπορούμε...

P.S. 2 : H κόρη τους, ονόματι Ιλιάνα Μαυρομάτη, έγινε επίσης ηθοποιός, πέφτοντας ως μήλο :) .

P.S. 3 : Για την ακλισιά της Λίλα, μπορεί ο αρθρογράφος να επηρεάστηκε από την, τότε ίσως πρωτοεμφανιζόμενη, σοκολάτα Λίλα Πάουζε...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

Η Μάρω Κοντού στο σπίτι της και στην τεράστια βιβλιοθήκη της...


 


420.jpg
420.jpg
 
...με το φόρεμα της "Ιταλίδας απ' την Κυψέλη"; Ωραίο πόδι η Μάρω, πάντως, χωρίς "κότσι", αλλά δυστυχώς με κάλο, στο 4ο δάχτυλο...

Όσο για τη βιβλιοθήκη, δεν είμαι σίγουρος για το λογοτεχνικό περιεχόμενο (κάτι εγκυκλοπαιδειες βλέπω, και γενικώς πιο πολύ για δικηγορικό γραφείο κάνει), αλλά σίγουρα καλή κατασκευή, χωρίς "κοιλιασμένα" ράφια...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τα κάτω ράφια είναι πιο πολύχρωμα και ανομοιόμορφου μεγέθους, οπότε μάλλον εκεί είναι τα λογοτεχνικά. Ενδιαφέρον, διότι αυτά είναι και τα πιο εύκολα προσβάσιμα, που θα πει την ενδιέφεραν περισσότερο από εκείνα των επάνω ραφιών.

Τον ήξερα τον Βασίλη Μαυρομάτη, απλώς καμια 20ετία πριν, επί Καίτης Χωματά, και δεν τον γνώρισα όπως ήταν την εποχή Καφαντάρη. Ούτε ήξερα τα βιογραφικά του μετά την Κ.Χ.
 
Μιλάμε αυτός/οι που έγραφαν τις λεζάντες είχαν φοβερή αίσθηση του κωμικού. Απλά δεν την χρησιμοποιούσαν για να μην χαλάσει...
 
Γιατι, αυτοί που "σκηνοθετούσαν" τις φωτογραφίες? Μ' αυτή την κλαρωτή ποδιά και το ανεκδιήγητο ασσορτί φυτό στα χέρια?

Υποθέτω δεν είναι καθρέφτης αυτό πίσω του αλλά άνοιγμα στην τραπεζαρία. Εξαιρετική επιλογή να έχουν την κουζίνα (έπιπλο) δίπλα ακριβώς, ώστε η τσίκνα κι οι άλλες μυρωδιές του μαγειρέματος (π.χ. κουνουπιδίλα) να βρίσκουν εύκολα το δρόμο για το υπόλοιπο σπίτι
 
Πω πω..αυτές οι πανάρχαιες ηλεκτρικές κουζίνες, που είχαν και "ταμπλώ" στον τοίχο... Μόνο το τιμόνι τους έλειπε ! Κι αυτό το σχεδιάκι με τους ρόμβους στην πόρτα του φούρνου, πρώτη φορά το βλέπω.

Αλήθεια, πού θα βράζει όλη αυτή την απίστευτη πλεξούδα ο Βάσος; Στη μικρή τσαγιέρα στη γωνία, ή θα πάρει κανένα μπρίκι; Και μια που είπαμε μπρίκι, το μικρό μάτι του μπρικιού είναι στην "πίσω" σειρά (πίσω αριστερά), ενώ συνήθως, λόγω αυξημένης χρήσης, συνέβαινε το αντίθετο.

Πίσω από την πλάτη του Βάσου, το μυστηριώδες ζεύγος γραμμών είναι στήλες δισωλήνιου καλοριφέρ. Λίγο περίεργο και το κάδρο, και λόγω θέσης αλλά και λόγω περιεχομένου, που μοιάζει σαν τζαμαρία μετά από διάρρηξη...

Με δεδομένο το διπλανό χώρο, το μπουρί του απορροφητήρα, κρυμμένο μέσα στο ντουλάπι, προφανώς φεύγει προς τ' αριστερά, για να εκβάλει έξω. Φωταγωγός ή εξωτερικός τοίχος (μπαλκονιού) ήταν η κατάληξη. Τη δε μάρκα του απορροφητήρα, πρέπει να την έχω δει σε συγγενικό σπίτι. Δε θυμάμαι ποια μάρκα ήταν, αλλά κάτι μου κάνει η εμφάνιση...

Κάτω από το πάσο υπάρχει ντουλάπι με ωραίο ραμποτέ πορτάκι, όπως μόλις και μετά βίας φαίνεται, καθ'όσον, κατακαμμένη η φωτογραφία...

Ένα (πιθανώς) τασάκι πάνω στο πάζο, μας βγάζει από τη δύσκολη θέση, να μην τινάξουμε το τσιγάρο μέσα σε καμιά κατσαρόλα... :)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
"Γραφική" σκάλα; Τι είναι, σκάλα στα Ματογιάννια της Μυκόνου ή σε κανένα ηπειρώτικο γεφύρι;

Τώρα, για το πόσο γωνιά περισυλλογής και τραγουδιού, νομίζω πως μόλις σηκωθεί από τη δεύτερη πόζα, ή κεφάλι θα κοπανήσει, ή την ταστιέρα της κιθάρας...
 
ΦΖΠ1 είπε:
Πω πω..αυτές οι πανάρχαιες ηλεκτρικές κουζίνες, που είχαν και "ταμπλώ" στον τοίχο... Μόνο το τιμόνι τους έλειπε ! Κι αυτό το σχεδιάκι με τους ρόμβους στην πόρτα του φούρνου, πρώτη φορά το βλέπω.
Αλήθεια, πού θα βράζει όλη αυτή την απίστευτη πλεξούδα ο Βάσος; Στη μικρή τσαγιέρα στη γωνία, ή θα πάρει κανένα μπρίκι; Και μια που είπαμε μπρίκι, το μικρό μάτι του μπρικιού είναι στην "πίσω" σειρά (πίσω αριστερά), ενώ συνήθως, λόγω αυξημένης χρήσης, συνέβαινε το αντίθετο.

Πίσω από την πλάτη του Βάσου, το μυστηριώδες ζεύγος γραμμών είναι στήλες δισωλήνιου καλοριφέρ. Λίγο περίεργο και το κάδρο, και λόγω θέσης αλλά και λόγω περιεχομένου, που μοιάζει σαν τζαμαρία μετά από διάρρηξη...

Με δεδομένο το διπλανό χώρο, το μπουρί του απορροφητήρα, κρυμμένο μέσα στο ντουλάπι, προφανώς φεύγει προς τ' αριστερά, για να εκβάλει έξω. Φωταγωγός ή εξωτερικός τοίχος (μπαλκονιού) ήταν η κατάληξη. Τη δε μάρκα του απορροφητήρα, πρέπει να την έχω δει σε συγγενικό σπίτι. Δε θυμάμαι ποια μάρκα ήταν, αλλά κάτι μου κάνει η εμφάνιση...

Κάτω από το πάσο υπάρχει ντουλάπι με ωραίο ραμποτέ πορτάκι, όπως μόλις και μετά βίας φαίνεται, καθ'όσον, κατακαμμένη η φωτογραφία...

Ένα (πιθανώς) τασάκι πάνω στο πάζο, μας βγάζει από τη δύσκολη θέση, να μην τινάξουμε το τσιγάρο μέσα σε καμιά κατσαρόλα... :)
...οι ηλεκτρικές κουζίνες με το ''ταμπλώ'' στον τοίχο...κόλλαγες και μαγνητάκια στο ταμπλώ...!
 

Μαρία Αλιφέρη


 


429.jpg
429.jpg
 
Η Μαρία ποζάρει με το τσιγάρο στο χέρι. Όσο κι αν μας φαίνεται σήμερα κάπως περίεργο, έχουμε δει εδώ ότι συνηθιζόταν σε φωτογραφίες εκείνης της εποχής. Η ίδια έχει δηλώσει ακόμα και πρόσφατα, αμετανόητη καπνίστρια (φαίνεται κι από τη φωνή πια).
 
Σεκακό το είχαν να αφήσουν μια επίπεδη επιφάνεια χωρίς να είναι σκεπασμένο και το τελευταίο της τετραγωνικο εκατοστό. Και βάζο και απροσδιόριστο πορτατίφ (ασύμμετρο μου μοιάζει) και τασάκι μισό στρέμμα (καθότι θεριακλού) σ' ένα τραπεζάκι μια σταλιά
 
πάντως και στο χωριό μου ακόμα και στα μέσα προς τέλη της δεκαετίας του 80 θεωρούνται έλλειψη γούστου το να μην υπάρχει στο σπίτι και μάλιστα στο σαλόνι πλήθος από σεμεδάκια (πλεκτά κατά προτίμηση αλλά ελλείψει πλεκτών ας ήταν και κεντητά αλλά όχι καμιά φλώρικη σταυροβελονιά), μπιμπελάκια, τασάκια (σε μέγεθος μικρού αστεροειδούς) επιτραπέζιους αναπτήρες (από αυτούς σε σχήμα σταγόνας και μέγεθος χειροβομβίδας, με το βαρίδι στο κάτω μέρος για να μένουν όρθιοι) και διάφορους άλλους άχρηστους ως επί το πλείστον σκονοσυλλέκτες. Κάπως έτσι βγήκε η φήμη ότι εμείς οι χωριάτες έχουμε γούστο και ταλέντο (και) στην διακόσμηση.
 
Θέμης Ανδρεάδης

 


432.jpg
432.jpg
 
Δηλαδή ποιος είναι "ο καινούριος δίσκος"; Βγήκε κάποιο άλμπουμ με αυτό το όνομα;

Επίσης, σε έναν σουρεάλ ψυχαναγκασμό, φαντάζομαι το τακούνι του Θέμη να κομματιάζει έναν-έναν όλους αυτούς τους δίσκους...

Και μου αρέσει και το επιδαπέδιο σταντ των δίσκων. Μετά το κλέψαν, και το κάναν πιο μεγάλο, για ποδήλατα !
 

Ελένη Ανουσάκη


 


435.jpg
435.jpg
 
Nα τυλίξει με το κασκόλ εκείνη την κούκλα-κλόουν, να μη φαίνεται! Έλεος!
 
Πίσω
Μπλουζα