Η αδυναμία είναι το πάθος της, όχι τα σκυλάκια?
Όσο για τη δήθεν φεμινιστική ανοησία, τι να πω? Ο ξεπεσμός για μια γυναίκα ήταν να έχει σεξ πριν να φορέσει την κουλούρα (έχανε την "τιμή" της, και με την έννοια του honor και με την έννοια του price). Από πότε έγινε ξεπεσμός στον άντρα να μην είναι παρθένος με μικρό π όταν παντρευτεί? Και γιατί οι ... συμμαχήτριές της χρειάζονταν αυτή την υπενθύμιση και μάλιστα με "ωστόσο"?
Αλλά υπάρχει και άλλη ερμηνεία που την έχουμε δει σε άπειρες παλιές ελληνικές ταινίες. Σκοπός της γυναίκας είναι ο γάμος και να τυλίξει κάποιον καλό γαμπρό. Σκοπός ενός άντρα είναι να αποφύγει να τον τυλίξει καμιά καπάτσα. Αν παρά τις προειδοποιήσεις αλλά και τις πλεκτάνες της Τασσώς Καββαδία ο νέος έπεφτε στα δίχτυα της νέας, ήταν ξεπεσμός γι' αυτόν (κρίμα το παλληκάρι... αυτήν βρήκε και παντρεύτηκε που δεν έχει δεύτερο βρακί να βάλει?) και κατάκτηση για κείνη (μπράβο της της Ελενίτσας, καλοπαντρεύτηκε). Φεμινιστικότατα πράγματα.
Δεν αμφισβητώ τις φεμινιστικές περγαμηνές της κας Μπρόγιερ αν και παντελώς αγνοώ οποιαδήποτε σχετική της δραστηριότητα. Η άγνοιά μου για κάτι δεν αποτελεί απόδειξη για έλλειψή του. Απλώς σχολιάζω το ανόητο κείμενο.