Οι 3 δυσκολότεροι αρχηγοί (bosses) που έχετε βρεθεί αντιμέτωποι

[dkssprs]

QUIZ:Σε ποιο παιχνιδι διαβασα οτι ενας αρχηγος εχει 3-4 σταδια για να ηττηθει, ενω αν χασεις σε οποιαδηποτε μορφη του, αντι να σε παει πριν την μαχη, σε γυρναει ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ απ την αρχη ΟΛΗΣ της πιστας, η οποια σημειωτεον ειναι κι αυτη πολυ δυσκολη μεχρι να πας στον αρχηγο???

Σίγουρα μιλάς για το Ninja Gaiden (ή shadow warriors) II the sword of chaos. Όπως 'εχω γράψει στην 1η σελίδα, είναι για εμένα ότι πιο δύσκολο έχω να θυμάμαι από BOSSES.

 

[viking4a]

NINJA GAIDEN 2!! :boss: :gyros:

 

[johnny19818]

Πως φαίνεται ότι δεν έχω παίξει ποτέ Ninja Gaiden...

 

[SurvivalHorror]

Εγώ έχω παίξει,αλλά μόνο στο play station,θα ήθελα πολύ να έχω ΝΕS,αλλά τότε οικονομικά δεν ήταν εύκολο για μένα.Αν και έχουνε τεράστιες διαφορές πλέον σε σχέση με τα παλιά,δε μου κάνουν κλικ,μου θυμίζουν στυλ μάχης Dead Or Alive σε hack/slash.

Αυτό που δε θα ξεχάσω είναι η μουσική στο NES της πίστας 4-1.

 

[Optimus]

Δεν μπορώ να θυμηθώ κάποιους πραγματικούς αρχηγούς που τελείωσα και να τους θεωρώ πολύ πολύ δύσκολους (κάποιοι μπορεί να είναι εκνευριστικοί αλλά μετά μαθαίνεις το pattern και το κάνεις παπαγαλία)

Αλλά μπορώ να εκνευριστώ με τους απαράδεκτης δυσκολίας προαιρετικούς αρχηγούς στη σειρά Borderlands. Είχε ξεκινήσει σαν μόδα με τον Cramwerax σε ένα DLC του Borderlands, όπου πεθαίνεις με δύο κτυπήματα ή με ένα αν σε πετάξει έξω από την πίστα ενώ θέλει να τον βαράς 15 λεπτά. Υπήρχε και ένα υποτίθεται τρικ να κρυφτείς πίσω από κάτι βράχια, αλλά πάλι αυτός ή τα minions του σε βρίσκουν. Στο τέλος τον έβγαλα μόνο με cheat για να πάρω το achievement. Κάτι παρόμοιο συνέβει και με το Borderlands 2 που το παιχνίδι και κάθε DLC έχει από έναν ή δύο από αυτούς. Αυτούς τους έβγαλα, όντας level 50 πήγα σε level 30 τέρας, σε προηγούμενο replay (και τζάμπα τα άχρηστα level 30 loot ). Ο Terramorphus και πάλι με παίδευε ακόμα και με παραπάνω level. Βέβαια να πω και του στραβού το δίκιο αυτοί έχουν φτιαχτεί για cooperative play αν και πάλι πιστεύω θα έχει σφαγή.

Κατά τα άλλα, οι τελικοί που μου έχουν μείνει περισσότερο στο μυαλό, αν και βγαίνουν εύκολα αν τους μάθεις: Cyberdemon από Doom, SNES Contral 3 τελικός σε advanced δυσκολία (μετατρέπεται σε εκείνο το μεταλλικό τέρας που σε κυνηγάει στο ελικόπτερο), legend of zelda στο gameboy με τον τελικό που είναι πολλές σκιές από εφιάλτες (ο καθένας θέλει να μάθεις άλλη μέθοδο για να τον βγάλεις).

 

[grinder]

Ξαναπαίζω το MGS3 στο ΕΕ. Έκανα λάθος ακολουθώντας ένα run (είδα διάφορα) και έφτασα στον Fury χωρίς το sniper.

Για μένα είναι ένα από τα δυσκολότερα bosses και ό μόνος τρόπος για να τον νικήσω (το είχα εφαρμόσει και στο normal αλλά με το sniper) ήταν να ξαπλώσω στο φωτεινότερο σημείο του χώρου και να τον περιμένω να περάσει από μπροστά μου.

Στη φωτογραφία, στο κόκκινο τετράγωνο υπάρχει ένας βάτραχος, τον πυροβολής και αυτός βγάζει έναν ήχο και του αποσπάς τη προσοχή.

Τον πέρασα με τον ίδιο τρόπο, χωρίς το sniper αλλά με αρκετή τύχη ευστοχίας, και βέβαια ύστερα από πάρα πολλές προσπάθειες με διαφορετικούς τρόπους.

 

[Fulci]

Ωραιο θεμα κι αυτο..

Δε μου ερχεται καθαρα, αλλα φανταζομαι καποιον της σειρας Metal Gear Solid 2/3..

Θα επανερθω δημητριος!!

Edit: Metal Gear Solid 3: Snake Eater= THE END

Ο sniperάς κ@λόγερος που κρυβοταν στο δασος και επρεπε να τον εντοπισουμε με τα gadgets που ειχαμε..

Επισης, MGS 2= Pshycho Mantis

Καλα, οσο γι'αυτον τον αρχηγο, δε το συζηταμε!!

Απλα, ιδιοφυης η λυση, πού να το σκεφτει αυτο το παιδι εκεινης της εποχης οτι θα μπορουσε να γινει.... Επικο!!

Επρεπε να αλλαξεις το καλωδιο του χειριστηριου απο το port 1 στο port 2, ωστε να μην μπορει να "διαβασει" τις κινησεις σου ο αρχηγος.. Επισης, να αλλαξεις και την καρτα μνημης, αν δε με απατα η μνημη μου!

Ναι ρε φίλε..Τι "κόλλημα" ήταν αυτός ο Psycho Mantis!..Θυμάμαι πως σχόλασα από τη δουλειά γύρω στις 4 το απόγευμα (οικογενειακή επιχείρηση),και ξεκίνησα να παίξω το MGS χωρίς κάρτα μνήμης!..Καφές,τσιγάρα (το κάπνισμα το είχα αρχίσει στα 22 μου και το έκοψα στα 29 μου) και το start έγινε στις 5:00 το απόγευμα.
Δεν σταματούσα να παίζω!Έκανα μια μικρή διακοπή βρίσκοντας μια γωνίτσα να κρυφτώ για να πάρω να φάω μια μπανάνα γύρω στις 9..Και συνέχισα αμέσως..Δεν θυμάμαι τι ώρα ήταν όταν είχα φτάσει να αντιμετωπίσω τον Psycho Mantis..Θυμάμαι όμως,πως όταν τελικά τον κέρδισα είχε πάει 6:30 το πρωί! Ένα "ουφ,επιτέλους" ήταν το τέλος του παιχνιδιού για ΄κεινη τη μέρα,έπρεπε να πάω στη δουλειά και με βαριά καρδιά πάτησα και το power off (επειδή δεν είχα κάρτα μνήμης)..Απολογισμός εκείνης της μέρας : 13,5 ώρες συνεχόμενου παιχνιδιού, 1 μπανάνα για φαγητό, 2 πακέτα τσιγάρα + 4-5 τσιγάρα τράκα από της μητέρας μου (επειδή τα δικά μου είχαν τελειώσει).Το επόμενο απόγευμα,προμηθεύτηκα και κάρτα μνήμης και άρχισα πάλι από την αρχή και έφτασα στο Psycho Mantis λίγο παραπάνω από 1,5 ώρα παιχνιδιού!..Θυμάμαι πάντως πως για την αλλαγή της θέσης του χειριστηρίου,δεν την ανακάλυψα μόνος μου.Εμένα τουλάχιστον, μου το είπε στη ενδοεπικοινωνία εκείνος ο γαλονάς!Μάλλον,είχε αγανακτήσει και αυτός από το πόσο πολύ είχα "κολλήσει" στον συγκεκριμένο villain και μου έδωσε τη λύση!..Πάντως ένα άλλο φιλαράκι μου που έπαιξε και αυτός το παιχνίδι,δεν είχε αλλάξει το χειριστήριο.Απλά είχε βάλει τα κιάλια νυχτός (?) ή κάποια άλλα τέλος πάντων που είχε στην κατοχή του ο Snake..To ίδιο φιλαράκι τελικά είχε και διαφορετικό τέλος από μένα.Αυτός έφυγε με την κοκκινομάλλα και εγώ με τον άλλον που έμοιαζε με τον φοιτητή/βοηθό του καθηγητή Έντι Μέρφι στο " Δάσκαλος για κλάματα"!..
Τώρα, τι λάθος έκανα και είχα αυτό το τέλος,δεν το έψαξα ποτέ.

Ένα άλλο παιχνίδι που κόλλησα,όχι συγκεκριμένα σε κάποιον villain,αλλά στο ίδιο το παιχνίδι,ήταν το "Legacy of Kain: Soul Reaver"..Πάλι στην εποχή του ps1 αναφέρομαι, το είχα νοικιάσει τότε με 1000 δρχ τη μέρα..Έπαιζα σε πιο φυσιολογικές ώρες,ένα δίωρο τη μέρα περίπου..Τρομερό παιχνίδι,εκπληκτικό intro(!)..Τελικά μετά από μια εβδομάδα ένιωθα πως πλησίαζα στο τέλος.Στον τελευταίο villain. Έψαξα, έψαξα, έψαξα. Τίποτα!..Δεν μπορούσα να προχωρήσω!..Είχα γυρίσει πίσω στην αρχή που είχαν ξεκινήσει όλα,είχα ξεπαστρέψει τα πάντα!..Μόνος,ολομόναχος πάνω-κάτω, δεξιά-αριστερά,σκουντούσα τοίχους,βράχους,πετούσα από γέφυρες και κολώνες.Γύρισα όλο το "παιχνίδι" και τους χώρους του.Σπιθαμή προς σπιθαμή.Τίποτα!..Θυμάμαι πως σε μια προσπάθεια μου,ήμουν σε εσωτερικό κάποιου κτιρίου,ανέβηκα σε μια μικρή επιφάνεια,στη γωνία 2 τοίχων,κάτω από το ταβάνι (εκεί που ζουν οι αράχνες)..Και πέταξα από ΄κει προς το κέντρο του εσωτερικού χώρου.Και αντί να πάω προς το κέντρο της αίθουσας,πέταξα πίσω από τους τοίχους!.. Και μαύρισαν όλα!Ένα μαύρο άπειρο(!),λες και είχα πετάξει έξω από ένα διαστημόπλοιο προς το διάστημα!..Συνέχιζα να πετάω, και πετούσα ώσπου σιγά σιγά χανόταν το σώμα και εξαφανίστηκε (αυτό πρέπει να ήταν βλάβη των γραφικών λογικά)..Έμεινε μόνο μια "μαύρη οθόνη"!..Τέλος πάντων,είχα πια κάρτα μνήμης. Ξανάπαιξα..Και επειδή νόμιζα πως ήταν κάπου εκεί η λύση,πήγα αλλά δεν κατάφερα να το ξανακάνω..Πάντα πετούσα και έπεφτα εσωτερικά της αίθουσας!..Το "ψάξιμο" για να συνεχίσω το παιχνίδι κράτησε για 1 μήνα ! Παραπάνω από 30 ώρες για να βρω λύση !..Τίποτα!..Το γύρισα το παιχνίδι,πλήρωσα θυμάμαι κάπου 32 χιλιάδες δραχμές με σκόντο!..Ζήτημα η αγορά του να κόστιζε 15-16000 δρχ τότε. Θα μπορούσα να αγοράσω τότε 2..Ούτε παιχνίδι είχα,ούτε τελικά το τερμάτισα ποτέ!..Αυτό με "ξενέρωσε" πιο πολύ παρά πως πλήρωσα το νοίκι του 35.000 δρχ.

 

[Imgema]

Δεν θυμάμαι τρεις αλλά μπορώ να θυμηθώ έναν... Τον τελικό αρχηγό του Sekiro. Από τα πιο δύσκολα πράγματα που έχω καταφέρει στο θέμα videogames.