Ο Άνθρωπος δίχως πρόσωπο

[spotlight]

Η μουσική της σειράς είναι αντιγραφή από μια άλλη σειρά:

 

[Bambinella]

Η μουσική της σειράς είναι αντιγραφή από μια άλλη σειρά:

Χαχα! Ωραιο ευρημα. Μπραβο!

 

[Αρμαγεδών]

Μία σειρά που θα ήθελα πάρα, μα πάρα πολύ να παρακολουθήσω, λόγω της προτίμησης που δείχνω σε αστυνομικές σειρές μυστηρίου... Δυστυχώς, την έφαγε το μαύρο σκοτάδι, και το χειρότερο είναι ότι στο Αρχείο της ΕΡΤ δεν υπάρχουν ούτε τα σενάριά της... Και το λέω αυτό διότι μπορεί οι σειρές να χάθηκαν "οπτικά", αλλά καλό θα ήταν να υπήρχαν έστω σεναριακά, να παίρναμε μια "γεύση" της υπόθεσης. Αυτό συνέβη σε περιπτώσεις μετρημένες στα δάχτυλα των χεριών, κυρίως λόγω δημοσίευσης των σεναρίων σε περιοδικά, υπό τη μορφή μυθιστορήματος.
Βέβαια, πρέπει να πούμε ότι η μουσική των τίτλων προέρχεται από την πολύ καλή σαπουνόπερα του ABC "Dark Shadows" (1966-1971) και είναι η ακόλουθη:

Μια φωτογραφία από τη σειρά

 

[imarg]

Αγοράσαμε τηλεόραση την Κυριακή 6 Απριλίου 1972. Και άλλαξε τη ζωή μας. Ήμουν μόλις έξι χρονών. Το επόμενο Φθινόπωρο, όταν άρχισε να προβάλλεται ο "Ανθρωπος δίχως πρόσωπο" οι γονείς προβληματίζονταν αν εμείς τα παιδιά έπρεπε να βλέπουμε τα επεισόδια. Ένταση, αγωνία, υποβλητική μουσική, ατέλειωτο μυστήριο, στοίχειωναν τα όνειρά μας και προκαλούσαν εφιάλτες στους πιο ευαίσθητους. Κλειστοφοβικό περιβάλλον (μόνο εσωτερικά γυρίσματα) στα δωμάτια της "Κλινικής Σακκά" με τη νεαρή γιατρό Μάρθα Δαμίγου (Έλλη Φωτίου) να υπονομεύεται, να απειλείται (η φράση "Μάρθα Δαμίγου θα πεθάνεις" είχε γίνει σλόγκαν στα χείλη μας) από έναν μυστηριώδη "άνθρωπο δίχως πρόσωπο". Δυστυχώς, ελάχιστα θυμάμαι από την υπόθεση και το τέλος της σειράς. Μόνο ότι σε κάποια στιγμή η Δαμίγου τυφλώνεται, κάτι που έκανε την ιστορία ακόμη πιο δραματική. Κι εμείς, στην αυλή του Δημοτικού, για να ξορκίσουμε τους εφιάλτες μας διασκευάσαμε το σουξέ της εποχής ("Μαρμαρωμένος βασιλιάς", από το δίσκο Μ. Ασία των Καλδάρα - Πυθαγόρα με τη Χ. Αλεξίου) ως εξής: " Έστειλα δυο πουλιά, στην Κλινική Σακκά, να κλέψουν τη Δαμίγου. Μα την τυφλώσανε και τη λαβώσανε ..."
Τον επόμενο χειμώνα η σειρά συνεχίστηκε με άλλο καστ (στο οποίο συμμετείχαν αρκετοί ηθοποιοί από το προηγούμενο) και με άλλον τίτλο: "Εφιάλτης". Εδώ, εφιάλτης της Μάρθας Δαμίγου (που αν θυμάμαι καλά δεν την υποδύονταν η Φωτίου) ήταν ο "κουλοχέρης" που στη θέση του χεριού του είχε έναν γάντζο.

 

[Αρμαγεδών]

Αγοράσαμε τηλεόραση την Κυριακή 6 Απριλίου 1972. Και άλλαξε τη ζωή μας. Ήμουν μόλις έξι χρονών. Το επόμενο Φθινόπωρο, όταν άρχισε να προβάλλεται ο "Ανθρωπος δίχως πρόσωπο" οι γονείς προβληματίζονταν αν εμείς τα παιδιά έπρεπε να βλέπουμε τα επεισόδια. Ένταση, αγωνία, υποβλητική μουσική, ατέλειωτο μυστήριο, στοίχειωναν τα όνειρά μας και προκαλούσαν εφιάλτες στους πιο ευαίσθητους. Κλειστοφοβικό περιβάλλον (μόνο εσωτερικά γυρίσματα) στα δωμάτια της "Κλινικής Σακκά" με τη νεαρή γιατρό Μάρθα Δαμίγου (Έλλη Φωτίου) να υπονομεύεται, να απειλείται (η φράση "Μάρθα Δαμίγου θα πεθάνεις" είχε γίνει σλόγκαν στα χείλη μας) από έναν μυστηριώδη "άνθρωπο δίχως πρόσωπο". Δυστυχώς, ελάχιστα θυμάμαι από την υπόθεση και το τέλος της σειράς. Μόνο ότι σε κάποια στιγμή η Δαμίγου τυφλώνεται, κάτι που έκανε την ιστορία ακόμη πιο δραματική. Κι εμείς, στην αυλή του Δημοτικού, για να ξορκίσουμε τους εφιάλτες μας διασκευάσαμε το σουξέ της εποχής ("Μαρμαρωμένος βασιλιάς", από το δίσκο Μ. Ασία των Καλδάρα - Πυθαγόρα με τη Χ. Αλεξίου) ως εξής: " Έστειλα δυο πουλιά, στην Κλινική Σακκά, να κλέψουν τη Δαμίγου. Μα την τυφλώσανε και τη λαβώσανε ..."
Τον επόμενο χειμώνα η σειρά συνεχίστηκε με άλλο καστ (στο οποίο συμμετείχαν αρκετοί ηθοποιοί από το προηγούμενο) και με άλλον τίτλο: "Εφιάλτης". Εδώ, εφιάλτης της Μάρθας Δαμίγου (που αν θυμάμαι καλά δεν την υποδύονταν η Φωτίου) ήταν ο "κουλοχέρης" που στη θέση του χεριού του είχε έναν γάντζο.

imarg, Καλώς Ήρθες στο RetroManiaX
Πολύ-πολύ ωραίο το ποστ σου
Έχεις άλλες μνήμες από τη σειρά; Δηλαδή, το κλίμα της, ίσως το καμμένο πρόσωπο του Κουλοχέρη, οτιδήποτε. Θα μας βοηθήσει να σχηματίσουμε μια εικόνα για την αδικοχαμένη αυτή σειρά...

Και πάλι καλώς μας ήρθες και καλά ποστ!!

 

[elephadas]

"Εφιάλτης". Εδώ, εφιάλτης της Μάρθας Δαμίγου (που αν θυμάμαι καλά δεν την υποδύονταν η Φωτίου) ήταν ο "κουλοχέρης" που στη θέση του χεριού του είχε έναν γάντζο.

Απ' ό,τι μου είχαν πει (το γράφω με επιφύλαξη διότι δεν την ήξερα την ηθοποιό τότε, την έμαθα μετά λόγω Ελεύθερου Θεάτρου) ήταν η Σμαράγδα Σμυρναίου και η αντικατάσταση ίσως έγινε μετά το πραξικόπημα του Ιωαννίδη λογω πολιτικών αντιλήψεων του πρωταγωνιστικού ζεύγους το οποίο κόπηκε από την τηλεόραση. Έτσι είχε διαδοθεί τότε, αλλά προφανώς δεν μπορούσαν να γράψουν κάτι τέτοιο οι εφημερίδες. Τόν άνθρωπο δίχως πρόσωπο τον έβλεπα ανελλιπώς, αλλά το φθινόπωρο του 1973 που ήμουνα στην Ε' Γυμνασίου ανέβηκα Αθήνα για φροντιστήρια και δεν είχα ούτε τηλεόραση να το δω ούτε χρόνο να πάω σε καμια θεια μου στη γειτονιά που να είχε τηλεόραση, κι έτσι τον δεύτερο κύκλο τον έχασα τελείως.

Δεν θυμάμαι τίποτε από την υπόθεση πέρα από το ότι ήταν σε μια κλινική, αλλά θυμάμαι καλά τους ηθοποιούς όπως εμφανίζονταν. Την Φωτίου, την Τάνια Σαββοπούλου, την Παμφίλη Σαντοριναίου (γιαγιά?), την Λήδα Πρωτοψάλτη που έκανε μια κωφάλαλη (πού να ήξερα τότε πόσες φορές θα την έβλεπα αργότερα στο θέατρο στα έργα της "Στοάς" που έβλεπα ανελλιπώς μέχρι το 1980, κι αργότερα 2 φορές στη Μήδεια του Μποστ), την Λούλα Ιωανίδου (προϊσταμένη, στη φωτογραφία με τη Φωτίου λίγο πιο πάνω), τον Άρη Βλαχόπουλο. Τον Ληναίο δεν τον θυμάμαι καθόλου, ούτε άλλους άντρες ηθοποιούς.

Αφού ο Άνθρωπος δίχως πρόσωπο είχε γάντζο, δεν θα έπρεπε να λέγεται η σειρά "Ο Άνθρωπος δίχως χέρι"?

 

[Αρμαγεδών]

Αφού ο Άνθρωπος δίχως πρόσωπο είχε γάντζο, δεν θα έπρεπε να λέγεται η σειρά "Ο Άνθρωπος δίχως χέρι"?

Η σειρά πήρε το όνομά της απ' το ότι το πρόσωπο του "Ανθρώπου" δεν φαινότανε στην κάμερα, και όταν επιτέλους φάνηκε, αποκαλύφθηκε πως είναι καμμένο και παραμορφωμένο, εξ' ου και η ονομασία. Τώρα το πώς και το γιατί ήταν έτσι αυτός, δεν γνωρίζουμε εκτός αν θυμάται κάποιος το σενάριο, πράγμα δύσκολο...

 

[konstantinosb]

Είναι μια απο τις σειρές που θα ήθελα πάρα πολύ να έχω δει καθώς δεν την πρόλαβα όσο παιζότανε και που δυστυχώς δεν πρόκειται να (ξανα) δούμε ποτέ. Θα είχε ενδιαφέρον να μαθαίναμε ,έστω, αναλυτικά την υπόθεσή της. Υποθέτω ότι το ζεύγος Ληναίος-Φωτίου θα θυμούνται αρκετές λεπτομέρειες. Δυστυχώς για κάποιο λόγο δεν δημοσιεύονταν ούτε περιλήψεις από τη σειρά σε περιοδικά και εφημερίδες, κι έτσι η μόνη πηγή είναι μόνο οι αναμνήσεις όσων την έχουν δει. Υποθέτω ότι και η σεναριογράφος της σειράς δεν βρίσκεται, λογικά, εν ζωή άρα ούτε τα πρωτότυπα σενάρια υπάρχει πιθανότητα να βρεθούν κάπου. Στην ΕΡΤ είχε μείνει ένα ολόκληρο επεισόδιο, αλλά και αυτουνού η τύχη μάλλον αγνοείται.

Όσο για τον ''άνθρωπο δίχως πρόσωπο'' (και χωρις χέρι) τον υποδυόταν ο Δημήτρης Ιωακειμίδης. Θα ήταν πολύ ωραίο να βλέπαμε πως είχε αποδοθεί όλη αυτή η εμφάνιση και για ποιο λόγο είχε γίνει έτσι. Πάντως για την υπόθεση το μόνο που ξέρουμε είναι ότι η Μάρθα Δαμίγου (Φωτίου) έκανε κάποιες έρευνες σχετικά με τη δολοφονία του πατέρα της και πως κάποιοι, αναμεσά τους και ο άνθρωπος δίχως πρόσωπο, προσπαθούσαν να την εμποδίσουν.

Από αυτόπτες μάρτυρες της σειράς έχω ακούσει ότι ήταν πάρα πολύ τρομακτική, και μάλιστα μεγαλύτερός μου που την πρόλαβε να παίζεται μου είχε πει ότι τόσο πολύ δεν τον είχαν τρομάξει ούτε τα μεταγενέστερα τηλεοπτικά θρίλερ των 80s και 90s. Βέβαια ο λόγος που όλοι φρίκαραν και τρόμαζαν τόσο πολύ με την εν λόγω σειρά είναι ότι α) ήταν η πρώτη (σοβαρή τουλάχιστον) ελληνική απόπειρα θρίλερ και β) η τηλεόραση ήταν ακόμη εντελώς πρωτόγνωρο μέσο, ο κόσμος όλα αυτά που έβλεπε τα μεγαλοποιούσε, σε αντίθεση με το σινεμά όπου υπήρχε μια απόσταση, καθώς ένιωθε ότι όλα αυτά συνέβαιναν μέσα στο σπίτι του και δεν διαχωρίζονταν από την πραγματικότητα. Σε έναν σημερινό τηλεθεατή δεν νομίζω να προκαλούσε τόσο μεγάλο τρόμο. Πάντως όπως και να χει ακόμα και σήμερα η συγκεκριμένη σειρα νομίζω θα γοήτευε αρκετούς θεατές.

 

[Αρμαγεδών]

Μια μεγάλη σε έκταση συγκεντρωτική περίληψη που βρήκα στον "Ταχυδρόμο" των τελών Δεκεμβρίου του 1972 (δυστυχώς δεν συγκράτησα τον αριθμό του τεύχους). Λόγω κακής ποιότητας της εικόνας, την μεταφέρω αυτούσια εδώ.

"Ο μύθος της σειράς είναι ένα καλοστημένο ανθρώπινο δράμα: Μια κοπέλα τελειώνει τις πανεπιστημιακές της σπουδές και παίρνει την ειδικότητα του χειρούργου. Αρχίζει να εργάζεται στην κλινική του καθηγητή Σακκά, όπου αντιμετωπίζει την εχθρότητα των συναδέλφων της. Μια γυναίκα βρίσκεται ξαφνικά μέσα σε άνδρες επιστήμονες, που δύσκολα θα την παραδεχτούν και φυσικά θα την πολεμήσουν.

Ένα αίσθημα της νεαρής χειρούργου με έναν νεαρό δικηγόρο έρχεται στην επιφάνεια και φτάνει η ώρα να το επισημοποιήσει. Μόλις, όμως, η μητέρα και οι διάφοροι συγγενείς της πληροφορούνται ποιος είναι ο υποψήφιος γαμπρός, αντιδρούν αφύσικα. Ο νέος αυτό σέρνει μαζί του ένα πατρικό αμάρτημα... Ο πατέρας του ήταν δωσίλογος κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Τουλάχιστον έτσι ξέρουν οι γονείς και το περιβάλλον της νέας. Πέρα από αυτόν τον λόγο, όμως, υπάρχει και κάποιο άλλο μυστήριο γύρω από τον νεαρό δικηγόρο.

Κάποιο μυστήριο υπάρχει και στις σχέσεις της μητέρας και του πατέρα της, που δεν το γνωρίζει...."

Σχόλιο: Εκ πρώτης όψεως, το σενάριο φαίνεται πολύ καλό με ωραία ατμόσφαιρα μυστηρίου. Ουσιαστικά, "υφαινόταν" επάνω στην ζωή και τον κοινωνικό περίγυρο της Μάρθας Δαμίγου (Έλλης Φωτίου) τους οποίους "γνωρίζαμε" σταδιακά. Τώρα, το ποιος είναι ο "Άνθρωπος δίχως πρόσωπο", γιατί εμφανίστηκε, σε τι αποσκοπεί και γενικότερα ένα σωρό ερωτήματα θα μείνουν αναπάντητα, εκτός ΑΑΑΑΑΑΝ βρεθούν τα σενάρια της σειράς, που στην ΕΡΤ δεν υπάρχουν!! Το μέλλον θα δείξει...

 

[Αρμαγεδών]

Το αφιέρωμα της ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ για την σειρά

 

[konstantinosb]

Tο σημερινό επεισόδιο της σειράς της ΕΡΤ ''Τα καλύτερά μας χρόνια" αναφερόταν στη σειρά αυτή και μάλιστα παίχτηκε, σε πολύ καλή ανάλυση, η αρχή της σκηνής όπου η ''γυναίκα με τα σκούρα" μπαίνει στο γραφείο του Σακκά (το κομμάτι αυτό δεν υπάρχει στα βιντεο που κυκλοφορούσαν μέχρι τωρα με σκηνες από τη σειρά). Αυτό σημαίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα ολόκληρο το επεισόδιο σώζεται στην ΕΡΤ. Μακάρι να είναι εφικτό να ψηφιοποιηθεί και να μπορέσουμε να το δούμε.

 

[Αρμαγεδών]

Tο σημερινό επεισόδιο της σειράς της ΕΡΤ ''Τα καλύτερά μας χρόνια" αναφερόταν στη σειρά αυτή και μάλιστα παίχτηκε, σε πολύ καλή ανάλυση, η αρχή της σκηνής όπου η ''γυναίκα με τα σκούρα" μπαίνει στο γραφείο του Σακκά (το κομμάτι αυτό δεν υπάρχει στα βιντεο που κυκλοφορούσαν μέχρι τωρα με σκηνες από τη σειρά). Αυτό σημαίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα ολόκληρο το επεισόδιο σώζεται στην ΕΡΤ. Μακάρι να είναι εφικτό να ψηφιοποιηθεί και να μπορέσουμε να το δούμε.

Το επεισόδιο υπάρχει ολόκληρο στο Αρχείο. Η ποιότητα της εικόνας μου έκανε μεγάλη εντύπωση, καθώς δεν την περίμενα τόσο καθαρή! Τους είχα ρωτήσει, μάλιστα, με email και τους πρότεινα να αναρτήσουν το επεισόδιο στο ErtFlix.
Να ξέραμε, τουλάχιστον, τι ρόλο παίζει η "γυναίκα με τα σκούρα" (Μαργαρίτα Γεράρδου) και γιατί ο καθηγητής Σακκάς (Άρης Βλαχόπουλος) έχει επίδεσμο στο πίσω μέρος του κεφαλιού του... Ας ελπίσουμε να υπάρχουν τα σενάρια της σειράς, να έχει διασωθεί κατ' αυτόν τον τρόπο, τουλάχιστον...

 

[paulochelao24]

Το έχω γράψει και σε κάποιο άλλο thread αν δεν κάνω λάθος,αλλά σε χώρες όπως Αγγλία,ΗΠΑ κτλ. υπαλλήλους που θα έβαζαν χέρι σε αρχείο παλιών σειρών,εκπομπών,θα τους είχαν πάει μέσα. Φανταστείτε στην Βρετανία να πήγαινε ένας να διαγράψει πχ. επεισόδια του Doctor Who,των Εκδικητων,του Άγιου,του Φυλακισμένου,των Αντίζηλων κτλ. Εκεί όχι μόνο δεν διαγραφούν αλλά φροντίζουν να βελτιώσουν την εικόνα,ήχο χωρίς να αλλοιώσουν (αλά Καραγιάννης-Καρατζόπουλος) συν ότι φροντίζουν να βγουν και σε dvds...

 

[Αρμαγεδών]

Το έχω γράψει και σε κάποιο άλλο thread αν δεν κάνω λάθος,αλλά σε χώρες όπως Αγγλία,ΗΠΑ κτλ. υπαλλήλους που θα έβαζαν χέρι σε αρχείο παλιών σειρών,εκπομπών,θα τους είχαν πάει μέσα. Φανταστείτε στην Βρετανία να πήγαινε ένας να διαγράψει πχ. επεισόδια του Doctor Who,των Εκδικητων,του Άγιου,του Φυλακισμένου,των Αντίζηλων κτλ. Εκεί όχι μόνο δεν διαγραφούν αλλά φροντίζουν να βελτιώσουν την εικόνα,ήχο χωρίς να αλλοιώσουν (αλά Καραγιάννης-Καρατζόπουλος) συν ότι φροντίζουν να βγουν και σε dvds...

Και όμως, φίλε paulochelao24, στην Μεγάλη Βρετανία και στις ΗΠΑ δεν ήταν και τόσο "ρόδινα" τα πράγματα, όπως πιστεύουμε. Και εκεί υπήρχε το "σβήνε-γράφε" για πολλά χρόνια, όπως και η εσκεμμένη καταστροφή υλικού, πράγμα που σταμάτησε στα μέσα του '70 στις ΗΠΑ και το 1978 στην Μεγάλη Βρετανία για το BBC! Μελετώντας την ιστορία της παγκόσμιας τηλεόρασης, διάβασα "τέρατα" και θα αναφέρω τρία πολύ-πολύ χαρακτηριστικά παραδείγματα (το ένα αφορά τον "Doctor Who"):

ΗΠΑ: Για τις ΗΠΑ υπάρχουν άπειρα παραδείγματα καταστροφής και επανεγγραφής υλικού, αλλά θα αναφέρω τα δύο πιο "χτυπητά":
α) Οι καθημερινές σαπουνόπερες ήταν συνήθως ζωντανές, μεταδίδονταν live, δηλαδή! Αυτό σταμάτησε στα μέσα της δεκαετίας του '60, όταν και τέθηκαν σε ευρεία χρήση τα μέσα καταγραφής. Όμως, λόγω κόστους συντήρησης και, κυρίως, αγοράς νέων, υπήρχε η τακτική του "σβήσε το παλιό-γράψε το καινούριο"! Δηλαδή, επάνω στα παλιά επεισόδια έγραφαν τα καινούρια!!! Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το να χαθούν πολλές σαπουνόπερες, και οι περισσότερες που υπάρχουν σήμερα συνήθως είναι από τη μέση και πέρα. Ευτυχώς αυτό σταμάτησε οριστικά το 1975, αλλά και πάλι πολύ υλικό ξαναχρησιμοποιήθηκε!

β) Ένα από τα πρώτα ιδιωτικά κανάλια των ΗΠΑ ήταν το DuMont Television Network που ξεκίνησε το πειραματικό του πρόγραμμα στις 28 Ιουνίου 1942 και το κανονικό του το φθινόπωρο του 1945. Όταν ο σταθμός πτώχευσε και πωλήθηκε, τον Αύγουστο του 1956, ο νέος ιδιοκτήτης αποφάσισε ότι πρέπει να γίνει μια "επιχείρηση-σκούπα" στο κανάλι και να "καθαριστεί" από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη. Τι έκανε. δηλαδή; Φόρτωσε το αρχείο του σταθμού, από το 1948 (τότε ξεκίνησε η εγγραφή των προγραμμάτων της τηλεόρασης, πρωτύτερα δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα) έως και το 1956, σε μεγάλα καμιόνια με ανατρεπόμενη καρότσα, και τα πέταξε στον ποταμό Χάντσον!!! Έκτοτε, έχουν διασωθεί ορισμένα προγράμματα (περίπου 200-300 ώρες προγράμματος) και αυτά σε κακή κατάσταση...

Πολύ "αθώα" μεταχείριση του τηλεοπτικού υλικού στις ΗΠΑ, ε; Πάμε στην Μεγάλη Βρετανία:

Φανταστείτε στην Βρετανία να πήγαινε ένας να διαγράψει πχ. επεισόδια του Doctor Who

Μιας και το αναφέρεις, η ιστορία του "Doctor Who" είναι απλά τραγική...
Η σειρά ήταν μία από τις πιο μεγάλες επιτυχίες του BBC τη δεκαετία του '60. Στις αρχές της δεκαετίας του '70, ο κόσμος ζητούσε επίμονα επανάληψη της σειράς (οι επαναλήψεις τότε ήταν επιστημονική φαντασία!). Το BBC, όμως, δεν ήταν διατεθειμένο να σπαταλήσει χρήματα για τα δικαιώματα των ηθοποιών, και έπραξε το εξής παράλογο: έσβησε, επανεγγράφοντας και κατέστρεψε τις κόπιες των επεισοδίων, με αποτέλεσμα τα επεισόδια σήμερα να θεωρούνται χαμένα, πιθανώς για πάντα... Παρανοϊκό, έτσι δεν είναι; Δεν ήταν μόνο αυτό, βέβαια, καθώς πολλές ώρες προγράμματος, και πάμπολλες εκπομπές και σειρές χάθηκαν στην τακτική της εξοικονόμησης μπομπινών. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, βέβαια, ότι τότε δεν υπήρχε τόσο "ισχυρή" αντίληψη περί αρχείου. Ευτυχώς, το 1978 θεσπίστηκε νόμος στο BBC που απαγόρευε την καταστροφή και την επανεγγραφή του υλικού, αλλά προωθούσε την αρχειοθέτηση και την συντήρησή του. Συν αυτώ, από το 2006 έχει ξεκινήσει η εκστρατεία "BBC Treasure Hunt" που έχει ως σκοπό την επανεύρεση του χαμένου υλικού, με ορισμένα πολύ θετικά αποτελέσματα.

Επίσης, τα παραπάνω πρέπει να προστεθεί και αυτό: Όταν ξεκίνησε η μετάδοση της έγχρωμης τηλεόρασης στη Μεγάλη Βρετανία και τις ΗΠΑ, τόνοι ασπρόμαυρου υλικού καταστράφηκαν λόγω του ότι πίστευαν πως "δεν θα έχει αξία". Δεν πρέπει να τους κατηγορούμε, όμως, γιατί, όπως προείπα, δεν υπήρχε η αρχειακή συνείδηση που έχουμε σήμερα. Κάτι παρόμοιο συνέβη και στην μετάβαση από τον βωβό στον ομιλών κινηματογράφο, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

Συμπέρασμα: Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να κατηγορούμε τους ιθύνοντες της δικιάς μας τηλεόρασης ότι δεν προστάτεψαν το υλικό και πως το κατέστρεψαν. Έγινε αυτό, δεν λέω, αλλά υπήρχαν πολλές αιτίες που δεν μπορούμε να αναλύσουμε για διάφορους λόγους. Όπως και να 'χει, η τότε αρχειακή συνείδηση δεν πρέπει να παραλληλίζεται με το σήμερα. Έχουν αλλάξει οι εποχές και κυρίως οι τρόποι συντήρησης του υλικού.

Είμαστε οφ τόπικ αλλά δεν πειράζει

 

[paulochelao24]

Και όμως, φίλε paulochelao24, στην Μεγάλη Βρετανία και στις ΗΠΑ δεν ήταν και τόσο "ρόδινα" τα πράγματα, όπως πιστεύουμε. Και εκεί υπήρχε το "σβήνε-γράφε" για πολλά χρόνια, όπως και η εσκεμμένη καταστροφή υλικού, πράγμα που σταμάτησε στα μέσα του '70 στις ΗΠΑ και το 1978 στην Μεγάλη Βρετανία για το BBC! Μελετώντας την ιστορία της παγκόσμιας τηλεόρασης, διάβασα "τέρατα" και θα αναφέρω τρία πολύ-πολύ χαρακτηριστικά παραδείγματα (το ένα αφορά τον "Doctor Who"):

ΗΠΑ: Για τις ΗΠΑ υπάρχουν άπειρα παραδείγματα καταστροφής και επανεγγραφής υλικού, αλλά θα αναφέρω τα δύο πιο "χτυπητά":
α) Οι καθημερινές σαπουνόπερες ήταν συνήθως ζωντανές, μεταδίδονταν live, δηλαδή! Αυτό σταμάτησε στα μέσα της δεκαετίας του '60, όταν και τέθηκαν σε ευρεία χρήση τα μέσα καταγραφής. Όμως, λόγω κόστους συντήρησης και, κυρίως, αγοράς νέων, υπήρχε η τακτική του "σβήσε το παλιό-γράψε το καινούριο"! Δηλαδή, επάνω στα παλιά επεισόδια έγραφαν τα καινούρια!!! Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το να χαθούν πολλές σαπουνόπερες, και οι περισσότερες που υπάρχουν σήμερα συνήθως είναι από τη μέση και πέρα. Ευτυχώς αυτό σταμάτησε οριστικά το 1975, αλλά και πάλι πολύ υλικό ξαναχρησιμοποιήθηκε!

β) Ένα από τα πρώτα ιδιωτικά κανάλια των ΗΠΑ ήταν το DuMont Television Network Προβολή συνημμένου 228783 που ξεκίνησε το πειραματικό του πρόγραμμα στις 28 Ιουνίου 1942 και το κανονικό του το φθινόπωρο του 1945. Όταν ο σταθμός πτώχευσε και πωλήθηκε, τον Αύγουστο του 1956, ο νέος ιδιοκτήτης αποφάσισε ότι πρέπει να γίνει μια "επιχείρηση-σκούπα" στο κανάλι και να "καθαριστεί" από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη. Τι έκανε. δηλαδή; Φόρτωσε το αρχείο του σταθμού, από το 1948 (τότε ξεκίνησε η εγγραφή των προγραμμάτων της τηλεόρασης, πρωτύτερα δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα) έως και το 1956, σε μεγάλα καμιόνια με ανατρεπόμενη καρότσα, και τα πέταξε στον ποταμό Χάντσον!!! Έκτοτε, έχουν διασωθεί ορισμένα προγράμματα (περίπου 200-300 ώρες προγράμματος) και αυτά σε κακή κατάσταση...

Πολύ "αθώα" μεταχείριση του τηλεοπτικού υλικού στις ΗΠΑ, ε; Πάμε στην Μεγάλη Βρετανία:


Μιας και το αναφέρεις, η ιστορία του "Doctor Who" είναι απλά τραγική...
Η σειρά ήταν μία από τις πιο μεγάλες επιτυχίες του BBC τη δεκαετία του '60. Στις αρχές της δεκαετίας του '70, ο κόσμος ζητούσε επίμονα επανάληψη της σειράς (οι επαναλήψεις τότε ήταν επιστημονική φαντασία!). Το BBC, όμως, δεν ήταν διατεθειμένο να σπαταλήσει χρήματα για τα δικαιώματα των ηθοποιών, και έπραξε το εξής παράλογο: έσβησε, επανεγγράφοντας και κατέστρεψε τις κόπιες των επεισοδίων, με αποτέλεσμα τα επεισόδια σήμερα να θεωρούνται χαμένα, πιθανώς για πάντα... Παρανοϊκό, έτσι δεν είναι; Δεν ήταν μόνο αυτό, βέβαια, καθώς πολλές ώρες προγράμματος, και πάμπολλες εκπομπές και σειρές χάθηκαν στην τακτική της εξοικονόμησης μπομπινών. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, βέβαια, ότι τότε δεν υπήρχε τόσο "ισχυρή" αντίληψη περί αρχείου. Ευτυχώς, το 1978 θεσπίστηκε νόμος στο BBC που απαγόρευε την καταστροφή και την επανεγγραφή του υλικού, αλλά προωθούσε την αρχειοθέτηση και την συντήρησή του. Συν αυτώ, από το 2006 έχει ξεκινήσει η εκστρατεία "BBC Treasure Hunt" που έχει ως σκοπό την επανεύρεση του χαμένου υλικού, με ορισμένα πολύ θετικά αποτελέσματα.

Επίσης, τα παραπάνω πρέπει να προστεθεί και αυτό: Όταν ξεκίνησε η μετάδοση της έγχρωμης τηλεόρασης στη Μεγάλη Βρετανία και τις ΗΠΑ, τόνοι ασπρόμαυρου υλικού καταστράφηκαν λόγω του ότι πίστευαν πως "δεν θα έχει αξία". Δεν πρέπει να τους κατηγορούμε, όμως, γιατί, όπως προείπα, δεν υπήρχε η αρχειακή συνείδηση που έχουμε σήμερα. Κάτι παρόμοιο συνέβη και στην μετάβαση από τον βωβό στον ομιλών κινηματογράφο, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

Συμπέρασμα: Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να κατηγορούμε τους ιθύνοντες της δικιάς μας τηλεόρασης ότι δεν προστάτεψαν το υλικό και πως το κατέστρεψαν. Έγινε αυτό, δεν λέω, αλλά υπήρχαν πολλές αιτίες που δεν μπορούμε να αναλύσουμε για διάφορους λόγους. Όπως και να 'χει, η τότε αρχειακή συνείδηση δεν πρέπει να παραλληλίζεται με το σήμερα. Έχουν αλλάξει οι εποχές και κυρίως οι τρόποι συντήρησης του υλικού.

Είμαστε οφ τόπικ αλλά δεν πειράζει

Α οπότε είχαν και εκεί αυτήν την κακή συνήθεια!όχι μόνο εδω

 

[Αρμαγεδών]

Α οπότε είχαν και εκεί αυτήν την κακή συνήθεια!όχι μόνο εδω

Σε όλον τον κόσμο συνέβαινε αυτό! Ευτυχώς δεν έχουμε την "πρωτοτυπία".

 

[konstantinosb]

Το επεισόδιο υπάρχει ολόκληρο στο Αρχείο. Η ποιότητα της εικόνας μου έκανε μεγάλη εντύπωση, καθώς δεν την περίμενα τόσο καθαρή! Τους είχα ρωτήσει, μάλιστα, με email και τους πρότεινα να αναρτήσουν το επεισόδιο στο ErtFlix.
Να ξέραμε, τουλάχιστον, τι ρόλο παίζει η "γυναίκα με τα σκούρα" (Μαργαρίτα Γεράρδου) και γιατί ο καθηγητής Σακκάς (Άρης Βλαχόπουλος) έχει επίδεσμο στο πίσω μέρος του κεφαλιού του... Ας ελπίσουμε να υπάρχουν τα σενάρια της σειράς, να έχει διασωθεί κατ' αυτόν τον τρόπο, τουλάχιστον...

Ο επίδεσμος στο κεφάλι του καθηγητή και εμένα μου έκανε εντύπωση. Μήπως του 'χε χώσει καμία ο άλλος με το γάντζο σε κανένα προηγούμενο επεισόδιο? Αν τελικά το ανεβάσουν στο Ertflix θα μας λυθούν αρκετές απορίες. Αν στο τέλος του επεισοδίου εμφανίζεται
και ο ίδιος ο "άνθρωπος διχως πρόσωπο'' όπως γινόταν συνήθως τότε ακόμα καλύτερα!

Τα σενάρια της σειράς ίσως να υπάρχουν στο αρχείο της οικογένειας των δημιουργών (του σκηνοθέτη και της συζύγου του που έγραφε το
σενάριο). Διαφορετικά μάλλον αδύνατο να βρεθούν κάπου, εκτός αν έχουν κρατήσει αντίγραφα οι πρωταγωνιστές Ληναίος - Φωτίου.

 

[Αρμαγεδών]

Ο επίδεσμος στο κεφάλι του καθηγητή και εμένα μου έκανε εντύπωση. Μήπως του 'χε χώσει καμία ο άλλος με το γάντζο σε κανένα προηγούμενο επεισόδιο? Αν τελικά το ανεβάσουν στο Ertflix θα μας λυθούν αρκετές απορίες. Αν στο τέλος του επεισοδίου εμφανίζεται
και ο ίδιος ο "άνθρωπος διχως πρόσωπο'' όπως γινόταν συνήθως τότε ακόμα καλύτερα!

Τα σενάρια της σειράς ίσως να υπάρχουν στο αρχείο της οικογένειας των δημιουργών (του σκηνοθέτη και της συζύγου του που έγραφε το
σενάριο). Διαφορετικά μάλλον αδύνατο να βρεθούν κάπου, εκτός αν έχουν κρατήσει αντίγραφα οι πρωταγωνιστές Ληναίος - Φωτίου.

Μακάρι να το ανεβάσουν στο ErtFlix...!!! Και κυρίως, μακάρι να εμφανίζεται στο τέλος ο "Άνθρωπος" να δούμε, τουλάχιστον, πώς ήταν εμφανισιακά, γιατί το πρόσωπο δεν το είδαν οι θεατές παρά μόνο στα τελευταία επεισόδια.

Τώρα, ο Μήτσος Λυγίζος δυστυχώς απεβίωσε στις 18/9/1993, η γυναίκα του, Έλενα Πανταζώνη που ήταν η σεναριογράφος δεν ξέρω αν είναι εν ζωή. Όσο για το ζεύγος Ληναίου-Φωτίου, δεν νομίζω πως θα τα έχουν, αλλά θέλω να έχω ελπίδες πως θα τα έχουν...

 

[Ευπαλίνος]

Και όμως, φίλε paulochelao24, στην Μεγάλη Βρετανία και στις ΗΠΑ δεν ήταν και τόσο "ρόδινα" τα πράγματα, όπως πιστεύουμε. Και εκεί υπήρχε το "σβήνε-γράφε" για πολλά χρόνια, όπως και η εσκεμμένη καταστροφή υλικού, πράγμα που σταμάτησε στα μέσα του '70 στις ΗΠΑ και το 1978 στην Μεγάλη Βρετανία για το BBC! Μελετώντας την ιστορία της παγκόσμιας τηλεόρασης, διάβασα "τέρατα" και θα αναφέρω τρία πολύ-πολύ χαρακτηριστικά παραδείγματα (το ένα αφορά τον "Doctor Who"):

Πολύ ενδιαφέρουσα η ανάλυση του θέματος. Το ερώτημα είναι : Οι εταιρείες παραγωγής των τηλεοπτικών σειρών δεν είχαν δικό τους αρχείο; Γιατί οι περισσότερες αμερικανικές σειρές του '60 και '70 που έχω δεν έχουν κάποιο σήμα τηλεοπτικού καναλιού.

 

[Ευπαλίνος]

Μετά από τόσα χρόνια οι μνήμες έχουν εξασθενήσει κατά πολύ. Μια σκηνή που θυμάμαι είναι κατά το τέλος ενός επεισοδίου, ήταν νύχτα στην κλινική και κάποιος μπήκε στο ασανσέρ. Τότε είδαμε ένα χέρι που φορούσε γάντι να μετακινεί κάποιο μοχλό και το ασανσέρ σταμάτησε παγιδεύοντάς τον.
Αμυδρά στο βάθος του μυαλού μου έχω συνδέσει τον κακοποιό με τον χαρακτηρισμό "Άνθρωπος δίχως πρόσωπο" με γεγονότα που συνέβησαν κατά την περίοδο της Κατοχής.