ARETARA

RetroNuts!
Joined
1 Σεπ 2010
Μηνύματα
2.136
Αντιδράσεις
2.279
Μία από τις κορυφαίες κοινωνικές ταινίες του Παλιού Ελληνικού Κινηματογράφου εξετάζω σήμερα. Είναι ο Αστραπόγιαννος, μια συμπαραγωγή της Φίνος Φιλμς και του Γεράσιμου Κανδύλη σε σκηνοθεσία Νίκου Τζήμα

Το θέμα - το καστ. Θεσσαλία τέλη 19ου αιώνα. Η περιοχή έχει  απελευθερωθεί από τους Τούρκους τα προβλήματα όμως με τον διαμοιρασμό της γης παραμένουν οξυμένα. Πλούσιοι κοτζαμπάσηδες - γαιοκτήμονες έχουν αγοράσει τα τσιφλίκια των αγάδων και χρησιμοποιούν τους κολίγους για την καλλιέργειά τους. 

Ένας κολίγος, ο Γιάννος (Νίκος Κούρκουλος) επιστρέφει από τον πόλεμο και το όνομά του έχει γίνει θρύλος για τα κατορθώματά του ώστε οι αγρότες να τον φωνάζουν Αστραπόγιαννο. Ο Αστραπόγιαννος στην προσπάθειά του να φτιάξει τη ζωή του και τις ζωές των συγχωριανών του έρχεται αντιμέτωπος με το αδυσώπητο σύστημα εξουσίας που το αντιπροσωπεύει ο κοτζαμπάσης Κωνσταντής Βελούσης (Γιάννης Αργύρης). Η σύγκρουση δεν αργεί να συμβεί. Θέλοντας να γλιτώσει τον κόσμο από τα δεσμά της δουλοπαροικίας, ο Γιάννος θα προσπαθήσει να πείσει τον κόσμο να εγκαταλείψει τον τσιφλικά και να αναζητήσει τη δική του γη. Τα πράγματα θα οξυνθούν ακόμη περισσότερο στον γάμο της κόρης του Βελούση, Πασχαλιάς (Νίκη Τριανταφυλλίδη) όπου ο Γιάννος θα σκοτώσει τον γιο του Κωνσταντή, Τάγκο (Νίκος Γαλανός). Ο Γιάννος θα εγκαταλείψει το χωριό και τη μάνα του (Ελένη Ζαφειρίου) και θα πάρει τα βουνά.

Πάνω στα βουνά θα βρει καταφύγιο στον παλιό του φίλο Φώτη Τόγκα (Γρηγόρης Ευαγγελάτος) και τους φίλους του. Γρήγορα θα ασπαστεί την ιδιότητα του ληστή και θα κλέβει πλούσιους για να μοιράζει τα λάφυρα στη φτωχολογιά. Παράλληλα θα κάνει ακόμα ένα εγχείρημα και θα τα καταφέρει. Ερωτευμένος όντας με αυτήν, κλέβει την Πασχαλιά από το σπίτι της και τη φέρνει στο βουνό. Σταδιακά η τελευταία θα ενδώσει στον έρωτα του Γιάννου.

Ο Βελούσης θα δοκιμάσει διάφορους τρόπους να σκοτώσει τον Γιάννο, στο τέλος όμως θα ανέβει ο ίδιος στο βουνό. Τα πράγματα είναι όμως προδιαγεγραμμένα. Η Πασχαλιά συντάσσεται με τον Γιάννο και διώχνει τον πατέρα της. Έξαλλος αυτός θα τη σκοτώσει, στιγμές πριν χαθεί και αυτός από το εκδικητικό μαχαίρι του Γιάννου.

Ο χαμός της Πασχαλιάς θα κάνει τον Γιάννο θηρίο ανήμερο. Μέσα σε μια κόλαση αυτοδικίας, θα κατέβει στον κάμπο και θα αρχίσει να σκοτώνει τους πλούσιους. Κάπου εδώ όμως θα σωθεί το λάδι στο καντήλι του. Ο Φώτος, πιεζόμενος από τον εκβιασμό να σκοτώσει τον Γιάννο ή να χάσει τη γυναίκα του (Πόπη Αστεριάδη) και το παιδί του, δίνει τέλος στη ζωή του. Ο Αστραπόγιαννος θα κατέβει στο χωριό να συναντήσει τον θάνατο.

Σχόλια. Η ταινία βασίζεται στην παλιά ιστορία του Αστραπόγιαννου, του θρυλικού κλέφτη και προστάτη των αδυνάτων που έδρασε στην περιοχή της Φωκίδας κατά την τελευταία περίοδο της Τουρκοκρατίας (περισσότερα παρακάτω). Με βάση αυτό το αφήγημα ο Πέτρος Μακεδών έγραψε το 1968-69 το ομώνυμο βιβλίο, του οποίου έγινε εδώ η κινηματογραφική μεταφορά. 

Η χρονική περίοδος στην ταινία αλλάζει και κατ' αυτόν τον τρόπο αλλάζει και η διαμόρφωση του ήρωα, η κεντρική ιδέα όμως δεν διαφοροποιείται ουσιωδώς. Το μείζον πρόβλημα που αναδεικνύεται είναι η κτήση της γης. Κάτι που χρονολογείται από τα αρχαία ακόμη χρόνια (πόλεις - κράτη) και τους Βυζαντινούς χρόνους (δυνατοί). Μια μειοψηφία ισχυρών οικονομικά νέμονται τον πλούτο της γης, αφήνοντας στους δουλοπάροικους ουσιαστικά κολίγους τόσα όσα να επιβιώνουν με το ζόρι. Οι οικονομικές σχέσεις δεν έχουν αλλάξει με την απελευθέρωση και ο φτωχός αγρότης βιώνει την ίδια καταπίεση και αγωνία για το αύριο.

Μοιραία λοιπόν μέσα από αυτήν την κατάσταση θα αναδειχθούν κάποιοι που θα θελήσουν να αλλάξουν τη μοίρα τους. Όχι γιατί γεννήθηκαν ήρωες αλλά γιατί δεν αντέχουν την πραγματικότητα και (κυρίως) θέλουν να παλέψουν για να την αλλάξουν. Λίγοι όμως θα τον ακολουθήσουν. Η σιδερένια φτέρνα της εξουσίας δεν αφήνει εύκολα τα θύματά της.

Μοιάζει πραγματικά με ήρωα αρχαίου ελληνικού δράματος ο Αστραπόγιαννος αφού διαπράττει την ύβρι να τα βάλει με τους θεούς και γνωρίζει ότι θα το πληρώσει με τη ζωή του. Έχει κάνει όμως την επιλογή του (καλύτερα μιας ώρας...) και δεν θα κάνει πίσω ούτε στιγμή.

Και μέσα σε όλα αυτά εμφανίζεται και το στοιχείο του έρωτα για να τονίσει την ευαίσθητη πλευρά του Γιάννου. Να δείξει ότι είναι και αυτός ένας συνηθισμένος άνθρωπος με πάθη και αδυναμίες, όχι ένα αγρίμι που σκοτώνει από ευχαρίστηση.

Ο σκηνοθέτης Νίκος Τζήμας έχει πετύχει να κάνει μια μεγάλη ταινία δουλεύοντας με μαεστρία στο  υλικό που απλόχερα του δόθηκε. Δεν είναι τυχαίο ότι βραβεύτηκε για την αρτιότερη παραγωγή στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1970. Και παίρνει το μέγιστο από τους συντελεστές.

Κορυφαίος όλων ο Νίκος Κούρκουλος σε έναν από τους κορυφαίους ρόλους στην κινηματογραφική καριέρα του. Σε πηγές που έχω διαβάσει, αναφέρεται ότι ο επαγγελματισμός του και η αφοσίωσή του στον ρόλο του τον οδήγησαν σε κάποιες περιπτώσεις να έχει ατυχήματα που όμως δεν τον εμπόδισαν να ολοκληρώσει με συνέπεια την σπουδαία του εμφάνιση.

Επίσης κορυφαία κρίνω την ερμηνεία β' ανδρικού ρόλου του Γρηγόρη Ευαγγελάτου, ενός ηθοποιού με σπουδαίες περγαμηνές που δυστυχώς εγκατέλειψε νωρίς τον κινηματογράφο για άλλες ασχολίες. Πιστεύω ότι ίσως θα του άξιζε και αυτού η βράβευση.

Από τις υπόλοιπες συμμετοχές δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια ιδιαίτερα εκτός ίσως από του Νάσου Κεδράκα, ενός ηθοποιού που ανέκαθεν εκτιμούσα και υπηρέτησε την τέχνη με συνέπεια σε πλήθος ρόλων. Καλές κρίνονται και οι ερμηνείες της Νίκης Τριανταφυλλίδη, του Γιάννη Αργύρη και της Ελένης Ζαφειρίου στον αιώνιο ρόλο της μάνας.

Για τη μουσική θα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία καθώς πρόκειται για μια από τις σπουδαιότερες κινηματογραφικές στιγμές του Μίμη Πλέσσα. Δυνατές συνθέσεις που ενισχύουν το ενδιαφέρον, απόλυτα εναρμονισμένες με το ιστορικό πλαίσιο (και αποσπάσματα από δημοτικές συνθέσεις). Κορυφαίες στιγμές οι ερμηνείες 4 κομματιών με μεγαλύτερη επιτυχία το μοιρολόι (Ήλιε φονιά) ερμηνευμένο σε πρώτη εκτέλεση από την Καίτη Αμπάβη. Η ίδια επίσης ερμηνεύει το Τραγούδι της μάνας ενώ ο Μιχάλης Βιολάρης τραγουδάει το Τραγούδι του κάμπου και το Να γύριζα στο σπίτι μου. Και τα 4 κομμάτια φέρουν την υπογραφή του ποιητή Τάσου Λειβαδίτη στους στίχους.

Πολύ καλή τέλος η φωτογραφία του Σταμάτη Τρύπου.

Διακρίσεις. Η ταινία απέσπασε στο 11ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το πρώτο βραβείο αρτιότερης παραγωγής και α' ανδρικού ρόλου (Νίκος Κούρκουλος). Φωτογραφία του βραβείου αρτιότερης παραγωγής μπορείτε να δείτε εδώ

Μικρά - μικρά. 1. Η ταινία είχε εξαιρετικά δαπανηρό προϋπολογισμός και λόγω αυτού ο Φίνος ήταν εξαιρετικά συγκρατημένος στην πραγματοποίηση του εγχειρήματος. Όπως φαίνεται και στον δικτυακό τόπο της εταιρείας:

"Ο σκηνοθέτης, Νίκος Τζίμας, αναφέρει για την ταινία: "Η ιδέα για τον «Αστραπόγιαννο» μού ήρθε όταν ήμουν στη φυλακή, με είχαν συλλάβει ως μέλος των Λαμπράκηδων. Όταν βγήκα προσπάθησα να πείσω τον Φίνο για την παραγωγή, αλλά εκείνος αντιδρούσε, θεωρούσε ότι ήταν υπερβολικά ακριβή ταινία για τα ελληνικά δεδομένα. Είχε υπολογίσει ότι το μέγιστο που μπορεί να φέρει μια ταινία από τις εισπράξεις στην Ελλάδα ήταν 2,5 εκατ. δραχμές, ήξερε ότι δεν μπορούσες να υπολογίζεις σε πωλήσεις στο εξωτερικό και επέμενε η πιο ακριβή παραγωγή του να μην ξεπερνά αυτό το όριο. Τελικά υποχώρησε. Ο «Αστραπόγιαννος» είχε προϋπολογισμό 3 εκατ. και έφερε 2,5 εκατ. από την Ελλάδα και 900.000 δραχμές από το εξωτερικό."

2.  Η ταινία απέσπασε στο 11ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τα βραβεία αρτιότερης παραγωγής και α' ανδρικού ρόλου (Νίκος Κούρκουλος). Φωτογραφία του βραβείου αρτιότερης παραγωγής μπορείτε να δείτε εδώ

3. Η ταινία βασίζεται στο βιβλίο του Πέτρου Μακεδόνα "Ο Αστραππόγιαννος" που γράφηκε μεταξύ 1968-69 και έγινε κινηματογραφική μεταφορά του στο έργο. Κάποια στοιχεία του σεναριογράφου εμφανίζονται εδώ

4. Περισσότερα για την πραγματική ιστορία του Αστραπόγιαννου μπορείτε να δείτε στο ομώνυμο ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη και εδώ (περιέχει και σχόλια για την ταινία)

Απόσπασμα 1.

Ένας γέροντας κολίγος (Λαυρέντης Διανέλλος) συλλογάται:

"Βαριά η ζωή του κολίγου. Σε ξένη δούλεψη, μονάχα ψίχουλα περισσεύουν για τον κόπο σου..."

Απόσπασμα 2.

Μόλις ο Κωνσταντής Βελούσης έχει κάνει πρόταση στον Αστραπόγιαννο να γίνει επιστάτης του και μία αγρότισσα πλησιάζει τον τελευταίο.

Αγρότισσα: - Ο θεός να σου χαρίζει μέρες παλικάρι μου, πάρε μας κι εμάς στη δούλεψή σου, μας βασανίζουν οι άλλοι επιστάτες γιε μου...

Αστραπόγιαννος: - Και τι θαρρείς θα 'μαι καλύτερος εγώ, θα 'μαι καλύτερος;

Απόσπασμα 3.

Μετά τον φόνο του γιου του Βελούση (Νίκος Γαλανός) ο Γιάννος πηγαίνει στο σπίτι του Παπαγρηγόρη (Φοίβος Ταξιάρχης?

Γιάννος: - Παπα πες μου κάτι. Είναι αμαρτία το αίμα που έχυσα στη μάχη; 

Παπαγρηγόρης: - Αμαρτία είναι να σκύβεις το κεφάλι στον κατακτητή. 

Γιάννος: - Ξεκοίλιασα κορμιά, έκοψα λαιμούς, πέρασα κάμπους γεμάτους με πτώματα...

Παπαγρηγόρης: - Αμαρτία είναι να ντροπιάζεις το πρόσωπο του Θεού. Να είσαι δούλος.

Γιάννος: - Και τώρα τι είμαι; (...) Δεν μπορώ να ξαναγυρίσω στο χωριό, σκότωσα τον γιο του αφέντη.

Παπαγρηγόρης: - Φύγε απ' το σπίτι του Θεού!!!

Γιάννος: - Και τι θαρρείς, πως έχει σύνορα ο πόλεμος; Όπου έχει δούλους και αδικία είναι πόλεμος!!!

Απόσπασμα 4

Ένας φτωχός κολίγος ο Γιώργος Μπέλλος (Νάσος Κεδράκας) ανεβαίνει στο λημέρι του Αστραπόγιαννου για να τον ειδοποιήσει για την παγίδα που του ετοιμάζουν. Εδώ συνομιλεί με την Πασχαλιά.

Κολίγος: -  Η μοίρα του κολίγου είναι στο έλεος του αφέντη. Και τ' άδικο περισσεύει όπως και πρώτα. Το μόνο στήριγμα του φτωχού ραγιά είναι οι κλέφτες σαν τον Αστραπόγιαννο που κατέβαιναν από τα βουνά για να υπερασπιστούν το δίκιο του. Κρίμα που θα χαθεί κι αυτός γρήγορα...Θα τον φάνε...γιατί μαζί με τους χορτάτους είναι πάντα κι οι πουλημένοι...

Video. Στιγμές από την ταινία στο video που ακολουθεί.




Φωτογραφίες.

1. Ο Αστραπόγιαννος μόλις έχει επιστρέψει στο χωριό και γλεντάει στη γιορτή με τη μάνα του (γριά Μουρμούρα).

Προβολή συνημμένου 193196

2. Όμορφη λήψη της Πασχαλιάς και του Γιάννου πάνω στα άλογα. Υπάρχει ακόμα μία mirror.

Προβολή συνημμένου 193197

3. Ο Γιάννος σέρνει ταπεινωμένους τους επιστάτες του Βελούση (Κατά σειρά Σπύρος Καλογήρου, Γιώργος Οικονόμου, Χρήστος Νάτσιος) για να τους παραδώσει στο αφεντικό τους.

Προβολή συνημμένου 193198

4. Ο Φώτος και ο Αστραπόγιαννος συναντούνται στα βουνά. Αργότερα θα δώσουν όρκους αίματος.

Προβολή συνημμένου 193199

5. Ο Φώτος με την αρραβωνιαστικιά του (Πόπη Αστεριάδη). 

Προβολή συνημμένου 193200

6. Η Πασχαλιά.

Προβολή συνημμένου 193201

7. Ο Μπέλλος ανεβαίνει ασθμαίνων προς το κρησφύγετο του Γιάννου. Τα ορεινά γυρίσματα έγιναν στην περιοχή της Πάρνηθας ενώ τα πεδινά στον κάμπο της Βοιωτίας.

Προβολή συνημμένου 193202

8. Ο Αστραπόγιαννος θρηνεί πάνω από το πτώμα της αγαπημένης του.

Προβολή συνημμένου 193203
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το βιβλίο του Πέτρου Μακεδόνα κυκλοφόρησε σε διάφορες εκδόσεις, εδώ βλέπουμε ένα αντίτυπο του 1971 που παρά τα χρόνια είναι σε αρκετά καλή κατάσταση τουλάχιστον εξωτερικά, και εδώ μία έκδοση του 2014.
 
Ενδιαφέρουσα η επιλογή της Πόπης Αστεριάδη που δεν την ήξερα για ηθοποιό καθόλου.

Πάντως είναι περίεργο που μεσούσης της δικτατορίας εγκρίθηκε μια τέτοια ταινία, μια που είχε τόσο έντονα πολιτική χροιά και δικαιολογούσε τη βία στο όνομα της κοινωνικής και οικονομικής απελευθέρωσης.
 
Πάντως είναι περίεργο που μεσούσης της δικτατορίας εγκρίθηκε μια τέτοια ταινία, μια που είχε τόσο έντονα πολιτική χροιά και δικαιολογούσε τη βία στο όνομα της κοινωνικής και οικονομικής απελευθέρωσης.
Νομίζω ότι η αντιμετώπιση της όλης κατάστασης από την πλευρά των δικτατόρων θα πρέπει να ειδωθεί υπό το πρίσμα του πνεύματος αναδημιουργίας και εξάλειψης της παλιάς (παρηκμασμένης κατ' αυτούς) καθεστηκυίας τάξης και του φιλολαϊκού προφίλ που προωθούσε το καθεστώς.Ας μην ξεχνάμε ότι η Χούντα είχε προχωρήσει σε γενναία μέτρα απαλοιφής των χρεών των αγροτών προς την Αγροτική Τράπεζα (τη στιγμή που και οι παλαιότερες Κυβερνήσεις είχαν προβεί σε αντίστοιχες κινήσεις ρύθμισης και όχι απαλοιφής) με συνέπεια τη δημιουργία φιλικού κλίματος της συγκεκριμένης μερίδας του πληθυσμού. Στο αφήγημα αυτό νομίζω πρέπει να ενταχθεί και η αποδοχή της ταινίας μολονότι περνάνε "απαλά" και κάποια αριστερής απόχρωσης μηνύματα που δείχνουν να συγχωρούνται. 
 
Σωστά αυτά για την εικόνα που προωθούσε το καθεστώς, αλλά η ταινία δεν δείχνει ένα "φωτισμένο" αρχοντόπουλο που καταλαβαίνει το λάθος και την αδικία και μεγαλόψυχα αλλάζει τις συνθήκες, κάτι σαν το "Η κόρη μου η σοσιαλίστρια" στο πιο αγροτικορεαλιστικό. Ή έστω έναν "φωτισμένο" αρχιαστυνομικό να παίρνει το μέρος των αδικημένων (κάνοντας το δικό  του πραξικόπημα). Βάζει έναν από τους από αδικημένους τους ίδιους να ξεσηκώνεται (ασκώντας βία) εναντίον των καταπιεστών του. Και ναι μεν το πληρώνει με τη ζωή του, αλλά είναι ο ήρωας που συμπαθούμε. ΘΕΛΟΥΜΕ να κερδίσει. Και ο σκηνοθέτης (σεσημασμένο μέλος των Λαμπράκηδων) ήταν εθνικώς ύποπτος, πράγμα γνωστό στους λογοκριτές του καθεστώτος. Την εποχή που φτιάχτηκε ήμουν μόλις 13 κι έτσι δεν θυμάμαι καθόλου τι είχε γραφτεί τότε και πώς είχε παρουσιαστεί από τις εφημερίδες.

Τέλος πάντων, δεν έχει σημασία γιατί επιτραπηκε η ταινία, σημασία έχει ότι φτιάχτηκε. Δεν με ενδιαφέρει να τη δω (δεν αντέχω ψυχοπλακωτικά έργα :) ) αλλά ήταν σημαντική για την εποχή της.
 
Πάντως, αφού περί λογοκρισίας ο λόγος να πω ότι το Ήλιε φονιά πέρασε από το λεπίδι της επιτροπής και έτσι το Παρασκευή Μεγάλη σταυρώσαν τον Χριστό (Παρασκευή ήταν η 21η Απριλίου 1967) αντιακαταστάθηκε από το Κάτω στο σταυροδρόμι σκοτώσανε τον νιο
 
Κουράγιο κοτζάμπαση, σφίξου λιγάκι!!! Ξέχνα τον πλούτο και θα δεις πώς θ' αλλάξει η μορφή του κόσμου!!! Ο Αστραπόγιαννος και η ομάδα του "προχωράνε" σε αναγκαστική και άνευ αποζημίωσης απαλλοτρίωση των χρεών των κολλίγων στον τσιφλικά. Κορυφαία σκηνή του έργου. Και ένα αντίστοιχο απόσπασμα από το βιβλίο που διάβασα στα σχόλια του video:

" ... - Φέρε μου τα κιτάπια με τα χρωστικά! ούρλιαξε οξωνού. Φέρε μου τα κοντράτα με τον τούρκο! - Έλεος, καπετάνιο, κλαψούρισε ο τσιφλικάς. - Φέρε μου τα χαρτιά! πρόσταξε ο Αστραπόγιαννος και τον σημάδεψε με το μπιστόλι. - Τι να τα κάνεις τα χαρτιά, καπετάνιο; Είναι άχρηστα για την αφεντιά σου. Θα σας δώκω ένα πουγκί χρυσάφι, κι αντέστε στην ευχή της Παναγιάς. - Δεν είμαστε ληστές, κοτσάμπαση! Πολεμάμε για τη φτωχολογιά. Πάρ' το χαμπάρι, δεν πέθανε τ' Αρματολίκι. Δε χάνεται η ελπίδα του ραγιά, όπως δε χάθηκε και τότες με τον τούρκο. Ομπρός, φέρε μας τα κατάστιχά σου δίχως χασομέρι. Σήκωσε το κοκόρι στο μπιστόλι του, αλαφιάστηκε ο τσιφλικάς, χλόμιασε, τραβήχτηκε παρέκει και τους έδειξε την κάσα. Γονάτισε ο Αστραπόγιαννος και την άνοιξε, έσκυψαν πάνωθέ του οι σύντροφοί του. (...) Άδραξε τα τεφτέρια ο Αστραπόγιαννος και τα χρυσόδετα κιτάπια, σίμωσε στο τζάκι, τα 'ριξε σωρό και τους έβανε φωτιά. Φωτίστηκε άξαφνα ο οντάς, οι φλόγες στο τζάκι έπαιξαν συναμεταξύ τους, σαν να 'ταν ξέγνοιαστα παιδιά σε πανηγύρι. Γένηκαν στάχτη τα χρέη των φτωχών κι απόμεινε άκληρος ο τσιφλικάς σαν αποκάηκαν τα συμφωνητικά του. ". [Από το Βιβλίο (που 'χει γράψει ο Πέτρος Μακεδών) "ΑΣΤΡΑΠΟΓΙΑΝΝΟΣ", σελίδα 155, εκδόσεις Λιβάνη, 1994.]

 
Η ταινία αποτελεί την κορυφαία κινηματογραφική στιγμή του Κούρκουλου. Δεν πιστεύω ότι αυτός ο μεγάλος ηθοποιός έπαιξε στην πραγματικότητα τον ρόλο του Αστραπόγιαννου. Ο Αστραπόγιαννος υποδύθηκε τον Κούρκουλο. Αν ζούσε την ίδια εποχή ο αληθινός ήρωας της ταινίας ευχαρίστως θα παραχωρούσε την θέση του, τα ηρωικά του κατορθώματα και την εν γένει ιστορική του παρουσία στον ηθοποιό. Φοβερή η μουσική της ταινίας από τον μεγάλο Μίμη Πλέσσα.
Η ταινία πέρα από τα ανδραγαθήματα, τις σκηνές βίας και δολοφονιών είχε και μια ξεχωριστή διάσταση και ομορφιά. Την παρουσία σε αυτήν της ηθοποιού με τα πιο όμορφα μάτια στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου και αναλαμβάνω την ευθύνη της απολυτότητας. Της απαστράπτουσας Νίκης Τριανταφυλλίδη που σε συνδυασμό με τα υπέροχα χρώματα και την μεστή φωτογραφία της ταινίας κυριολεκτικά φωταγώγησε τον κάμπο, όλα τα τοπία που πήρε μέρος και κυρίως την καρδιά του σκληρού ήρωα. Αν παρατηρήσετε οι σκηνές απροκάλυπτης βίας και επιθετικότητας του Αστραπόγιαννου ξεκίνησαν μετά την δολοφονία της καλής του. Και ο πιο σκληρός άντρας μπροστά στην απώλεια του υπέρλαμπρου έρωτα του θα λύγιζε. Η μοίρα το θέλησε να την ακολουθήσει πολύ γρήγορα σε άλλη πλέον διάσταση.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Μόνο σ’ αυτή π’ αγάπησα
μη φτάσει το χαμπέρι
γιατί είναι είκοσι χρονών
κι από καημό δεν ξέρει

 
Πίσω
Μπλουζα