Ο Τζόνι πήρε τ' όπλο του - Johnny Got His Gun (1971)

status

RetroAdept
Joined
11 Αύγ 2009
Μηνύματα
878
Αντιδράσεις
24
Συγχωρέστε με αλλά δεν γνωρίζω τον ελληνικό (αν υπήρξε ποτέ) τίτλο της ταινίας.

[edit] Dead pic [edit]

Έτυχε και συζητούσα για αυτήν την ταινία με την serano915 και ψάχνοντας δεν βρήκα κάτι στο φόρουμ..

Το βιβλίο και η ταινία είναι του Ντόναλτ Τράμπο που μετά από 40 χρόνια περίπου το μετέφερε στην μεγάλη οθόνη και βασίστηκα (από ότι διάβασα στο wiki) σε ένα άρθρο που είχε διαβάσει ο συγγραφέας για μια επίσκεψη σε ένα νοσοκομείο βετεράνων από τον Πρίγκηπα της Ουαλίας μετά το τέλος του Πρώτου παγκοσμίου πολέμου.

Η ταινία κατά την δικιά μου γνώμη είναι από τις λίγες που αφήνουν ένα σημάδι στην μνήμη όσων την έχουν δει, ένα πραγματικό αντιπολεμικό μανιφέστο με σκοπό να σοκάρει το κοινό.

Η ηθοποιία και ΆΡΙΣΤΗ και η γλαφυρή περιγραφή και οι εικόνες σου φέρνει ρίγη στην σπονδυλική στήλη.

Ο σκηνοθέτης μας μεταφέρει στις ημέρες και στις σκέψεις ενός νεαρού που τραυματίζεται από ένα βλήμα την τελευταία μέρα του στο μέτωπο, πριν απολυθεί με συνέπεια να χάσει τα άκρα του, και όλες τους τις αισθήσεις.

Θυμάμαι την είχε δείξει η κρατική (μπορεί και σε βίντεο να την είχα δει, ξεχνάω ρε παιδιά) και θυμάμαι τον τρόμο μου στην σκέψη του τι μπορεί να βρίσκεται κάτω από το κάλυμμα του προσώπου.

johnny_01.jpg
Προβολή συνημμένου 126820

Φυσικά η ταινία είναι MUST και κάποιος που θέλει να λέγετε σινεφίλ ΠΡΕΠΕΙ να την δει.

Η ταινία (από όσο διάβασα) είχε χαθεί από το ραντάρ μέχρι που οι Metallica κυκλοφορήσαν τον δίσκο "...And Justice for All. " το 1988 που οι στίχοι αναφέρονται στην συγκεκριμένη υπόθεση και το βίντεο κλιπ είναι εμπλουτισμένο με σκηνές από την ταινία.

Ο Τζόνι πήρε τ' όπλο του (1971)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αν υπάρχει ή γνωρίζεται τον τίτλο στα ελληνικά παρακαλώ να προστεθεί στον τίτλο του θέματος.
 
Johnny Got His Gun (1971) - Original Trailer

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Κλασσική αντιπολεμική ταινία του αντικομφορμισμού της δεκαετίας του 70 - την είχα δει σ' ένα μικρό σινεμαδάκι της Κυψέλης άπειρα χρόνια πριν. :)

Ταινία που φτιάχτηκε με μυριάδες δυσκολίες μια και ο Ντάλτον Τράμπο ήταν απ' τα top ονόματα στις μαύρες λίστες της Μακαρθικής Αμερικής. :angry:
 
Ενα mini review για την ταινία, από εμένα:

Πολύ ψυχοπλάκωμα.

Αυτά.
 
Δεν την ξαναβλέπω μακάρι να μου χαρίσουν όλα τα κουστούμια από όλες τις ταινίες που μου αρέσουν! Εχω γράψει τις φρικτές μου αναμνήσεις και στο θρεντ ᾽᾽Σινεμά με το σχολείο᾽᾽ αλλά ας τα ξαναπώ. Δευτέρα Γυμνασίου η ταινία θα προβληθεί στον κινηματογραφο της πόλης μας πρωί διότι κάποιος πολύ άρρωστος την θεωρησε εκπαιδευτική. Οποιος δεν έρθει παίρνει απουσία αλλά το ξεφτέρι καθηγητής έχει πει στα αγόρια πως απο κει εμπνευστηκαν οι Μετάλικα το One (αλήθεια) και η ταινία ειναι πολεμικό δράμα. Και είχαμε απαρτία. Δράμα σιγουρα καθώς ο Τζονι που γύρισε απο το μέτωπο δεν έχει ουτε πρόσωπο,ούτε χέρια, ούτε πόδια, ούτε φωνή αλλά εμεις ακούμε τις σκέψεις του στο νοσοκομείο που τον έχουν ξεχάσει.

Δυο ώρες μετά όλη η δευτέρα γυμνασίου παραμιλά σε κατάσταση εντελώς νευρικού κλονισμού. Οι καθηγητές μουγκαμάρα. Ουτε ᾽᾽να το συζητήσουμε᾽᾽, ούτε ᾽᾽να βρούμε το νόημα᾽᾽. Αριστούργημα βέβαια. Το πιάσαμε το νόημα. Ο πόλεμος ειναι χαζό πράγμα και αντι να τρέχεις να σφάξεις τους βάρβαρους κάνε καλύτερα βαλίτσες και αντε να φορτωθεις στους συγγενεις στο εξωτερικό ή απλά κάνε την πάπια. Συμφωνώ. Δεν το ξαναβλέπω όμως. Ουτε που το ξαναναφέραμε στην ταξη και αφήσαμε το πράγμα να ξεχαστεί.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
εγω ειδα πρωτη φορα τη ταινια απο σκηνες στο βιντεοκλιπ των Metallica που απο τι ξερω αγορασαν τα

δικαιωματα της ταινιας τοτε.παντως αυτο που συνεβει στο Τζονι στην πραγματικοτητα πιστευω εχει συμβει

σε πολους να κανουν πειραματα πανω τους.Φρικη
 
Tην ταινία δεν την έχω δει, αλλά από το λίγα που "΄επιασα"στο βιντεο κλιπ των Μετάλικα και από όσα έχω ακούσει/διαβάσει,

κατάλαβα ένα πράγμα : ΜΑΚΡΙΑ !!!!!

Προφανώς παραείναι βαρύ για τις αντοχές μου.

Είμαι και σε ευαίσθητη ηλικία.
 
ειναι πολυ...για καποιον που δεν βλεπει τετοιες ταινιες.αλλα καταλαβαινεις οτι πειραματα εκτος απο ζωα(που και σαυτο ειμαι εναντιον) καναν και σε ανθρωπους.
 
Δεν αναφέρονται οι στίχοι από όλο το άλμπουμ, απλά απ' το κομμάτι "One" των Metallica! Άργησε μερικά χρόνια αλλά βρήκε την θέση της η εξαιρετική αυτή ταινία και στα Ελληνικά video club κάποια στιγμή!
 
Εξαιρετική αν και όντως ψυχοπλακωτική :(
 
Την είχαν βγάλει σε επανέκδοση πριν αρκετά χρόνια (μάλλον γύρω στο 2000) και την είχα δει στο θερινό Σινέ Ψυρρή.

Διάβαζα τότε σε εφημερίδες σχόλια του τύπου "Όποιος δει αυτή την ταινία γίνεται δυνάμει καλύτερος άνθρωπος" και πείστηκα...

Τι να πω λοιπόν... Δεν διαφωνώ ότι πρόκειται για μια εξαιρετική αντιπολεμική ταινία και το μήνυμά της είναι δυνατό και ξεκάθαρο. Είναι πάντως όχι απλώς γροθιά... αλλά μαχαιριά στο στομάχι.

Μετά από 10 χρόνια θυμάμαι ακόμη λεπτομέρειες της ταινίας. Σε όλο αυτό το διάστημα, καμιά άλλη δεν μου έχει εντυπωθεί στη μνήμη με αυτό τον τρόπο. Ίσως αυτός ήταν και ο στόχος του δημιουργού της - και τον πετυχαίνει απόλυτα.

Δεν θεωρώ ότι θα έπρεπε να την δει κανείς πριν συμπληρώσει τα 25 τουλάχιστον. Ειδικά για ένα έφηβο θα ήταν τραυματική, όπως φαίνεται και από τα προηγούμενα ποστ. Από τότε και μετά, όμως, και εφόσον το αντέχει, είναι σίγουρα μέσα στις "10 ταινίες που πρέπει κανείς να δει πριν πεθάνει". Ένα μάθημα ζωής. Ένα μάθημα και για την άσκοπη σπατάλη της ζωής.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Από τις πιο δυνατές ταινίες. Δεν είναι απλά αντιπολεμική ή αντιμιλιταριστική, είναι η απόλυτη ανθρωποκεντρική ταινία. Όσο για τον αν είναι ψυχοπλακωτική, εγώ διαφωνώ. Η ταινία αφυπνίζει και σκάει την ζαχαρωμένη, ρομαντική σαπουνόφουσκα μέσα στην οποία ζούμε. Απλά μας προσγειώνει στην πραγματικότητα
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αυτή η ταινία είναι υπέροχη κι έχει μεν πολύ δυνατά μηνύματα, αλλά ταυτόχρονα ανήκει στις ταινίες που δεν μπορώ να δω δεύτερη φορά, εκτός κι αν θελήσω ποτέ να πάθω κατάθλιψη. Άρα συμφωνώ με όλους όσους είπαν ότι δεν την αντέχουν. Πιστεύω ότι αξίζει σίγουρα να τη δει κάποιος μία φορά έστω, αλλά για άλλη φορά δύσκολο. Επίσης καλύτερα να μην τη δει κανείς ενώ περνάει ήδη κάποια άσχημη περίοδο στη ζωή του, γιατί θα αποτελειωθεί και θα θέλει να φουντάρει πουθενά. Η δεύτερη ταινία που ανήκει σ'αυτήν την κατηγορία για μένα, αν και αρκετά πιο light, είναι το The Elephant Man (1980).
 
πρέπει να προβάλετε ως εκπαιδευτική , διότι τα πιτσιρίκια νομίζουν ότι ο πόλεμος είναι call of duty
 
Domenica είπε:
Αριστούργημα βέβαια. Το πιάσαμε το νόημα. Ο πόλεμος ειναι χαζό πράγμα και αντι να τρέχεις να σφάξεις τους βάρβαρους κάνε καλύτερα βαλίτσες και αντε να φορτωθεις στους συγγενεις στο εξωτερικό ή απλά κάνε την πάπια.
Δεν έτυχε να δω την ταινία αλλά όσοι την είδατε, όντως αυτό το μήνυμα δίνει;
 
Alucard είπε:
Δεν έτυχε να δω την ταινία αλλά όσοι την είδατε, όντως αυτό το μήνυμα δίνει;
Κάπως έτσι. Είναι καθαρά αντιπολεμική ταινία και δείχνει τα κακά που μπορεί να προκαλέσει ο πόλεμος, αντιπαραθέτοντάς το αυτό με τα καλά μιάς ειρηνικής ζωής. Σου δίνει την αίσθηση ότι ο πόλεμος είναι μία ματαιότητα κι επίσης ρίχνει μπηχτές για τους ισχυρούς και τους αρχηγούς όλων αυτών, βγάζοντάς τους σκληρότατους, χωρίς ίχνος ανθρωπιάς. Είναι σίγουρα ταινία που σε κάνει να απεχθάνεσαι τον πόλεμο. Καταλαβαίνω ότι ο τίτλος μπορεί να μπερδέψει και να νομίσει κανείς ότι είναι μία ταινία που απλά περιγράφει τον πόλεμο, αλλά το αποτέλεσμα είναι εντελώς διαφορετικό και ο τίτλος είναι ειρωνικός θα έλεγα. Άρα μάλλον δεν θα σου κάνει η συγκεκριμένη ταινία να υποθέσω; :)
 
perlastar είπε:
Κάπως έτσι. Είναι καθαρά αντιπολεμική ταινία και δείχνει τα κακά που μπορεί να προκαλέσει ο πόλεμος, αντιπαραθέτοντάς το αυτό με τα καλά μιάς ειρηνικής ζωής. Σου δίνει την αίσθηση ότι ο πόλεμος είναι μία ματαιότητα κι επίσης ρίχνει μπηχτές για τους ισχυρούς και τους αρχηγούς όλων αυτών, βγάζοντάς τους σκληρότατους, χωρίς ίχνος ανθρωπιάς. Είναι σίγουρα ταινία που σε κάνει να απεχθάνεσαι τον πόλεμο. Καταλαβαίνω ότι ο τίτλος μπορεί να μπερδέψει και να νομίσει κανείς ότι είναι μία ταινία που απλά περιγράφει τον πόλεμο, αλλά το αποτέλεσμα είναι εντελώς διαφορετικό και ο τίτλος είναι ειρωνικός θα έλεγα. Άρα μάλλον δεν θα σου κάνει η συγκεκριμένη ταινία να υποθέσω; :)

Μια χαρά μου κάνει, όπως εξάλλου μου κάνει και το Platoon χαρακτήρας του οποίου φιλοξενείται στο avatar μου :) Μπερδεύομαι απλά λίγο με τα «μηνύματα». Δεν είμαι σίγουρος πως οι ταινίες ενέχουν συνήθως τέτοια ή πως ερμηνεύονται πάντα σωστά.

Για την ταινία πάντως κι εφόσον υπάρχουν τέτοια μηνύματα, ο όρος «αντι-πολεμική» φαντάζομαι αναφέρεται στην αντίθεση του σκηνοθέτη με την «ένοπλη σύρραξη» μεταξύ των λαών. Κι αυτό γιατί κατά τα λοιπά όλη μας η ζωή είναι ένας καθημερινός κρυφός ή φανερός πόλεμος - χωρίς βέβαια όπλα - για την επικράτηση και την ισχυροποίηση του εαυτού και της θέσης μας.

Από την άλλη, το ποιοι πόλεμοι είναι «κακοί» και ποιοι «καλοί» είναι συνήθως σχετικό. Π.χ. η εμπλοκή της Αμερικής στον Μεγάλο Πόλεμο, μιας κι απʼ ότι είδα το σενάριο της ταινίας εκείνη την εποχή αφορά, τι είδους μήνυμα πρέπει να περάσει μέσω της ταινίας; Ότι καλώς βοήθησε τους συμμάχους ή πως έπρεπε να... ποιήσει τη νήσσα και να αφήσει την Ευρώπη μόνη να μάχεται τη Γερμανική Αυτοκρατορία;

Απʼ ότι είδα πάντως έχει ενδιαφέρον η προβολή της καθοδήγησης του λαού μέσω του φανατισμού σε αξίες που φαντάζουν ύψιστες. Και μόνο γιʼ αυτό θα την δω σύντομα :)

 
Να ξέρω να μην την δω λοιπόν... :D όχι γιατί μου αρέσουν οι πόλεμοι και οι σκοτωμοί, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω την αξία τέτοιων ταινιών. Κανένας δεν έχει εξαρχής διάθεση να σκοτωθεί ή να ακρωτηριασθεί, αλλά μερικές φορές δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Σκεφτείτε πχ το 1912 ή το '40, να έλεγαν " δεν βαριέσαι ". Όταν αμύνεσαι ή προσπαθείς να απελευθερώσεις υπόδουλους , ο πόλεμος είναι αυτό που λέμε, αναγκαίο κακό.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Alucard είπε:
... Απ'ότι είδα πάντως έχει ενδιαφέρον η προβολή της καθοδήγησης του λαού μέσω του φανατισμού σε αξίες που φαντάζουν ύψιστες. Και μόνο γι'αυτό θα την δω σύντομα :)
Πολύ καλά το έπιασες αυτό. Όντως η ταινία στέκεται σ'αυτό το φαινόμενο, και δείχνει ότι συχνά αυτό αρχίζει από την οικογένεια, και πόσο κακό μπορεί να κάνουν διάφορα μηνύματα που παίρνει από τους γονείς ένα αθώο παιδί.

RIO είπε:
Να ξέρω να μην την δω λοιπόν... :D όχι γιατί μου αρέσουν οι πόλεμοι και οι σκοτωμοί αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τη αξία τέτοιων ταινιών. Κανένας δεν έχει εξαρχής διάθεση να σκοτωθεί ή να ακρωτηριασθεί αλλά μερικές φορές δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Σκεφτείτε πχ το 1912 ή το '40 να έλεγαν δεν βαριέσαι. Όταν αμύνεσαι ή προσπαθείς να απελευθερώσεις υπόδουλους , ο πόλεμος είναι αυτό που λέμε αναγκαίο κακό.
Ναι, τέτοιες διακρίσεις δεν κάνει η συγκεκριμένη ταινία. Αυτό όμως είναι επειδή λειτουργεί σε άλλο επίπεδο, και είναι εντελώς ανθρωποκεντρική, όπως είχε πει και ο Iggy. Δίνει γενικά το μήνυμα ότι ο πόλεμος είναι μία ματαιότητα, κι ότι θα μπορούσαν οι λαοί να τα βρουν μεταξύ τους, αν ήθελαν όλες οι πλευρές φυσικά. Άρα μιλάμε για ένα γενικό ιδεολογικό επίπεδο, και δεν τίθεται θέμα του αναγκαστικού πολέμου, επειδή κάποιος άλλος άρχισε πρώτος. Εννοείται ότι αν μία χώρα πρέπει να αμυνθεί, οφείλει να το κάνει, η ταινία δεν αφορά καθόλου αυτό το θέμα. Για μένα καλώς κάνουν και υπάρχουν και ταινίες όπως αυτή, γιατί αλλιώς δεν θα βγει ένα ισχυρό αντιπολεμικό μήνυμα πού να αφορά την ίδια τη γέννηση του πολέμου. Υπάρχουν κι άλλες ταινίες που μπορούν να αναφερθούν στο θέμα της αναγκαστικής υπεράσπισης της χώρας. Αν αυτά τα δύο διαφορετικά πράγματα συγχέονταν στην ίδια ταινία, νομίζω ότι θα γινόταν μπέρδεμα, και θα χανόταν η ισχύς του μηνύματος που θέλει να περάσει. Ο τρόπος που το κάνει βέβαια, είναι εντελώς σοκαριστικός και μαύρος, και δεν αφήνει περιθώρια ούτε για την παραμικρή ελπίδα ή αισιοδοξία. Το γεγονός αυτό, αφενός την κάνει φοβερά ψυχοπλακωτική, και πολύ δύσκολη για να την ξαναδει κάποιος, αφετέρου όμως αυτό το σοκ γίνεται επίτηδες, ακριβώς για να περάσει καλύτερα το μήνυμα της φρίκης του πολέμου. Γι'αυτό και συμφωνώ κι εγώ με αυτό που ειπώθηκε ήδη, ότι καλό θα ήταν να τη δουν όλοι, έστω και μία φορά.

Από τις λίγο πιο χαλαρές και ωραίες στιγμές της ταινίας για μένα, είναι η εμφάνιση ενός ηθοποιού που συμπαθώ πολύ, του Donald Sutherland, σ'έναν περίεργο ρόλο θα έλεγα, αυτόν του Χριστού.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα