Ο γάμος μου

Bambinella

Extra Galactic RetroEntity!
Joined
18 Mαϊ 2010
Μηνύματα
16.433
Αντιδράσεις
27.829
Σεπτεμβριος. Ο μηνας που παντρευτηκα.
Ο γαμος μου εγινε ημερα Σαββατο και απο την Πεμπτη το πρωι κατεφθασαν απο τα Γιαννενα οι συγγενεις του αντρα μου. Κοσμοσυρροη! Κατι λιγοι δικοι μου ηρθαν απο τη Θεσσαλονικη μολις τη μερα του γαμου, αλλα μπροστα στον αριθμο των Ηπειρωτοπουλων ηταν αμελητεα ποσοτης. :D
Το απογευμα της Πεμπτης μαζευτηκαμε ολοι στο καινουργιο σπιτι και κατι ξαδελφες του αντρα μου, ανυπαντρες γαρ, μας εστρωσαν το κρεβατι οπου αμεσως μετα το στρωσιμο επεσε ρυζι, ροδοπεταλα και καμποσα δεκαχιλιαρα. Σαν την πιστα της Φαντασιας ενα πραγμα.
Την αλλη μερα, Παρασκευη, δεν συναντηθηκα με τον μελλοντα συζυγο καθοτι γρουσουζια. Επειδη κατι τετοια δεν τα πιστευω, επεμενα να βρεθω μαζι του, αλλα εκεινος δεν ηθελε διοτι πιστευε πως επρεπε να τηρησουμε το εθιμο και τελικα περασε το δικο του. Δηλαδη αμα συναντιομασταν τοτε, τωρα θα ειχαμε παρει διαζυγιο; Πολυ με απασχολει αυτο.
Σαββατο πρωι μου φερανε το νυφικο, αλλα προηγουμενως ειχα ιστοριες μαζι του και καρδιοχτυπησα. Το ειχα παραγγειλει καπου δυο μηνες νωριτερα και αφου εκανα μια προβα μου ειπαν να παω τρεις μερες πριν το γαμο να κανω την τελικη. Οταν πηγα ομως δεν ειχαν κανει απολυτως τιποτα. Σαν να μην ειχε προηγηθει καμια προβα και το νυφικο δεν ηταν στα μετρα μου. Ετσι με βαλανε κατω βιαστικα και αρχισανε να διορθωνουν ο,τι επρεπε διοτι ο χρονος ηταν πλεον πολυ λιγος. Απο κουαφ ειχα κλεισει ενα στεμμα με στρας, αλλα τρεις μερες πριν το γαμο αυτο ειχε εξαφανιστει. Ψαχνοντουσαν να το βρουνε σε ολο το καταστημα, αλλα δε βρηκαν τιποτα. Τελικα ομως αυτο μου βγηκε σε καλο γιατι μου εδωσαν ενα αλλο ακομα πιο ομορφο απο εκεινο που ειχα ζητησει δυο μηνες νωριτερα. Νομιζω πως ηταν το ωραιοτερο νυφικο στεμμα που ειδα ποτε. Τους εβαλα ποστα για ολα αυτα και τους ειπα οτι απορουσα που δεν ειχαν κλεισει ακομα με τοση ελλειψη επαγγελματισμου που ειχαν. Αλλα ενταξει, απο ανοργανωσια, αλλο τιποτα. Στην Ελλαδα ζω. Δε ζω στην Ελβετια, οποτε ας μη ζηταω και πολλα.
Σαββατο απογευματακι αρχισα να ετοιμαζομαι. Εκανα το μπανιο μου, αρωματιστηκα με το αρωμα της υπογραφης μου, το Diorissimo, και εκανα το μακιγιαζ μου με πολλη προσοχη. Πρωτη φορα τοσο μεγαλη! Μακιγιεζ δεν ηθελα γιατι ειχα τους λογους μου. Πρωτον, πιανει καλα το χερι μου στο βαψιμο και δευτερον δεν τους εχω καμια απολυτως εμπιστοσυνη καθοτι ΑΣΧΕΤΕΣ. Το δηλωνω αυτο υπευθυνως και εκ πειρας γιατι διαρκως βλεπω τερατουργηματα πανω σε γυναικεια προσωπα. Καμια δεν ξερει το προσωπο μου οπως εγω και καμια επισης δεν ξερει τι ακριβως μου παει. Οποτε η μακιγιεζ εμεινε σπιτι της.
Ηρθε ομως η κομμωτρια να μου φτιαξει τα μαλλια σε ψηλο κοτσο. Δικη μου που την ηξερα καπου δυο χρονια και φυσικα ημουν ευχαριστημενη μαζι της, αλλα εκεινη τη μερα φαινεται της κουλαθηκε το χερι και αργουσε. Αρχισα να τα παιρνω στο κρανιο και της ειπα να βιαστει, αλλα κι αυτη αρχισε να κανει βιαστικες κινησεις και τα εκανε χειροτερα. Στο τελος μου ειπε οτι δεν μπορουσε να βαλει το πεπλο που προοριζοταν για το πισω μερος του στεμματος - κουαφ. Ειδα κι αποειδα, τη βοηθησα κι εγω και τελικα το καταφεραμε.
Παμε τωρα στο δια ταυτα, δηλαδη στο νυφικο. Ηταν ενα νυφικο με στενο μπουστο και μακρυ μανικι που ομως αφηνε τους ωμους ακαλυπτους. Στα χερια φορουσα δαντελενια γαντια. Τοτε ακομα τα νυφικα ειχαν μανικια και δεν ηταν οπως τωρα που οι νυφες παντρευονται με εξωπλατο και τιραντακι Δεκεμβριο μηνα.
Απο τη μεση και κατω ηταν ολο κεντητο και ανοιγε με ενα πολυ φαρδυ φουρω και μακρια ουρα. Στο κεφαλι, οπως ελεγα, στεμμα με ενα πεπλο στερεωμενο στην πισω πλευρα και απο κοσμηματα μακρια σκουλαρικια και βραχιολι στρας. Γοβες 11ποντες που τις περπατησα καλα, παρ' ολο που το πολυ ψηλο τακουνι δεν το συνηθιζω γιατι το φοβαμαι.
Και αφου η κομμωτρια μου εφαγε το χρονο, εφτασα στην εκκλησια με ενα τεταρτο καθυστερηση και τον παπα θυμωμενο που αργησα. Ο αντρας μου με περιμενε με καμποσο τρακ και μου εδωσε την ανθοδεσμη με τον τροπο που του ειχα δειξει. Κουμπαρος μας ενας πρωτος ξαδελφος του αντρα μου που του αρεσουν πολυ τα πειραγματα, αλλα τι να κανουμε; Καθεις και τα ελαττωματα του. :)
Απο εκει κει περα ομως ολα πηγαν ρολοϊ και το Μυστηριο τελεσθηκε με ολους τους τυπους.
Απο εκεινο το απογευμα εχουν περασει πανω απο δυο δεκαετιες και μεσα στο Σεπτεμβριο εχω επετειο γαμου. Ενας γαμος που, δοξα τω Θεω, καλα κρατει και ειχε ως αποτελεσμα ενα παιδι, την κορη μας, που εδωσε καινουργιο νοημα στη ζωη μας.
Εσεις τι εχετε να θυμαστε απο το γαμο σας; Και αν αυτος δεν εγινε ακομα, πως τον ονειρευεστε;
 
Τελευταία επεξεργασία:
Καλη επετειο, παιδια. Ελπιζω να προλαβα και να μην περασε.
 
Α, ο γάμος μου... Θα μπορούσα να κάνω μια παρουσίαση σαν αυτές που κάνω για τις ταινίες αλλά φοβάμαι μη με παρεξηγήσετε....
Αυτό που αξίζει να σας πω είναι πως ο φωτογράφος μας ήταν ένα λαμόγιο που χρωστούσε σε όλον τον κόσμο. Θα μου πείτε τι σχέση έχει.. Λίγες βδομάδες μετά το γάμο κι ενώ τον είχαμε πληρώσει, έκλεισε νύχτα το μαγαζί του κι έφυγε στο εξωτερικό χωρίς να μας δώσει τις φωτογραφίες και τα άλμπουμ. Τον ψάχναμε καμιά διετία, ο άντρας μου του έστελνε στο φμπ να μας τις στείλει έστω σε ηλεκτρονική μορφή, δε μας απάντησε ποτέ. Μέσω κάτι κοινών γνωστών μάθαμε μετά από χρόνια πως είχε προβλήματα αργότερα ψυχολογικά κ τέτοια οπότε εγκαταλείψαμε τις προσπάθειες. Κι έτσι, εκτός από τη βάφτιση μου που χάθηκαν οι φωτογραφίες, δεν έχω ούτε από το γάμο μου, εκτός από κάποιες ερασιτεχνικές της κακιάς ώρας που τράβηξαν κάτι φίλοι.
Φυσιολογικά αυτό θα με στεναχωρούσε, αλλά καθόλου δε με στεναχωρεί διότι ποτέ δε μου άρεσε να με τραβάνε φωτογραφίες. Πρέπει να έχω λιγότερες από δέκα που φαίνομαι κανονικά κι αναγνωρίζομαι.
Φυσικά όλοι μου οι συγγενείς γνωρίζουν την πετριά μου και κάποτε μου είπε ο αδερφός μου «έλα βρε Λένα να σε βγάλω μια φωτογραφία. Θα πεθάνεις κάποτε και τα παιδιά σου θα βάλουν στο μνήμα αυτή απ το νηπιαγωγείο που ζωγραφίζεις»
Ήταν ισχυρό επιχείρημα και παραλίγο να με πείσει αλλά σκέφτηκα πως έχω και φωτογραφία ταυτότητας :)
 
@karapiperim Εντυπωσιαζομαι που το πηρες τοσο ελαφρα και μπραβο σου. Εγω στη θεση σου θα εσκαγα, αλλα αφου εχεις κακο ιστορικο με τις φωτογραφισεις, ενταξει, ολα μια χαρα.
 
Και γω 25 Σεπτεμβρίου. Ο γάμος μας έγινε την εποχή των παχέων αγελάδων (sic) και ότι ειχαν αναδειχθεί τα κτήματα για δεξιώσεις. Ο γάμος ήταν όπως τον θέλαν όλοι: και βαλς χορέψαμε και τσάμικακαι καλαματιανά χορέψαμε και αρνιά ψητά είχαμε και μέχρι να τα πούνε και να πιούνε δυό τρία ποτά οι φίλοι μας τα χα νε παίξει από τον χορό οι πολύ μπαρμπάδες και μετά ξεκίνησε το... πάρτυ. Βάλαμε πολλά τραγούδια ροκ εντ ρολ και σίξτυς όπου ξεσαλώσανε οι γονείς μου και οι φίλοι τους. Όταν βάλαμε το staying alive δεν πρέπει να μεινε κανένας καθιστός εκτος από 5-6 γιαγιαδες με μπαστουνια. Το γλέντι τελείωσε στις 8 το πρωϊ αφού είχαμε πετάξει τον γαμπρό στην πισίνα μετά πετάξαμε και τον κουμπάρο και έναν άλλο που δεν τον ήξερα καλά αλλά παραπονιόταν μετά ότι του ξεκολλήσαν οι σόλες από τα παπούτσια. Σερβίραμε και πρωινό, ζεστά κρουασάν και κουλούρι σουσαμένιο.
Και η προετοιμασία του γάμου πηγε μια χαρά χωρίς παρατράγουδα και με πολλούς φίλους και συγγενείς. Όλα πήγαν τέλεια όπως τα θέλαμε και μπορώ να πω ότι το ευχαριστηθήκαμε και οι γονείς και εμείς.
 
Εντυπωσιαζομαι που το πηρες τοσο ελαφρα και μπραβο σου. Εγω στη θεση σου θα εσκαγα, αλλα αφου εχεις κακο ιστορικο με τις φωτογραφισεις, ενταξει, ολα μια χαρα.
Όχι καλέ τι να σκάσω... μη σου πω ανακουφιστηκα κιόλας... τα λεφτά λίγο λυπήθηκα αλλά το ξεπέρασα κι αυτό..
Την πρώτη φωτογραφία μου που θα ανεβάσω σε ίντερνετ θα την ανεβάσω εδώ στο προφίλ μου στο ρετρομανιαξ :' )
 
Παιδιά είναι πολύ όμορφα όλα αυτά που γράφετε!

Σας εύχομαι παντοτινή ευτυχία. Να χαίρεστε και τα παιδάκια σας!
 
Όχι καλέ τι να σκάσω... μη σου πω ανακουφιστηκα κιόλας... τα λεφτά λίγο λυπήθηκα αλλά το ξεπέρασα κι αυτό..
Την πρώτη φωτογραφία μου που θα ανεβάσω σε ίντερνετ θα την ανεβάσω εδώ στο προφίλ μου στο ρετρομανιαξ :' )

Δεσμεύτηκες! Μη μας την κάνεις γυριστή μετά. Εκτός αν πας για πολιτικός.
 
Τι εγινε, ρε παιδια; Ολοι Σεπτεμβριο παντρευτηκαμε;
 
Τι εγινε, ρε παιδια; Ολοι Σεπτεμβριο παντρευτηκαμε;
Α εγώ αν παντρευομουν ποτε θα παντρευομουν Ιουλιο σε ένα ξωκλησσι στην Λευκαδα με τραπέζι μετά όλους εσάς !
 
Εκτός αν πας για πολιτικός.
Πολιτικός όχι βέβαια ποτέ.. Έχω ιδιαίτερα ανεπτυγμένη την αίσθηση του γελοίου για να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο

Τι εγινε, ρε παιδια; Ολοι Σεπτεμβριο παντρευτηκαμε;
Εγώ Αύγουστο, ξέχασα να το γράψω

Α εγώ αν παντρευομουν ποτε θα παντρευομουν Ιουλιο σε ένα ξωκλησσι στην Λευκαδα με τραπέζι μετά όλους εσάς !
Έρχομαι Αριάδνη, μέχρι σέλφι θα βγάλω :)
 
Πολιτικός όχι βέβαια ποτέ.. Έχω ιδιαίτερα ανεπτυγμένη την αίσθηση του γελοίου για να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο


Εγώ Αύγουστο, ξέχασα να το γράψω


Έρχομαι Αριάδνη, μέχρι σέλφι θα βγάλω :)
Και κουμπάρος ο ...ελέφαντας , εσείς κορίτσια μου παρανυφοι ολοι
 
Όταν επιτραπεί και σε μας, θα τον ονειρευτώ. Σύμφωνα κι αηδίες με βρίσκουν ασύμφωνο. Ή παντρευόμαστε κανονικά ή βήχουμε.
 
Όταν επιτραπεί και σε μας, θα τον ονειρευτώ. Σύμφωνα κι αηδίες με βρίσκουν ασύμφωνο. Ή παντρευόμαστε κανονικά ή βήχουμε.
Ναι αλλά το σύμφωνο λύνει και ένα πρόβλημα της κοινής πορείας και της δημιουργίας κοινής περιουσίας. Μην νομίζεις ότι όλοι γουστάραμε ψητά αρνιά και κουφέτα. Κάποιοι κάναμε και το χατήρι των γονιών τόσο όσο να μην νιώθουμε καταπιεσμένοι από τα γούστα τους.
Το πάρτυ με τους φίλους είναι που μένει σαν ανάμνηση έντονη...
 
Ναι αλλά το σύμφωνο λύνει και ένα πρόβλημα της κοινής πορείας και της δημιουργίας κοινής περιουσίας. Μην νομίζεις ότι όλοι γουστάραμε ψητά αρνιά και κουφέτα. Κάποιοι κάναμε και το χατήρι των γονιών τόσο όσο να μην νιώθουμε καταπιεσμένοι από τα γούστα τους.
Το πάρτυ με τους φίλους είναι που μένει σαν ανάμνηση έντονη...

Δεν αντιλέγω καθόλου. Αλλά το σύμφωνο μου κάνει σε μεσοβέζικη κοροϊδία. Άμα είναι μάγκες να καθιερώσουν πολιτικό γάμο για ΟΛΟΥΣ. Δεν αρέσει η λέξη γάμος; Ας το πουν Μελπωμένη.

Από το ολότελα βέβαια...

Με μερικούς αρκούδους και πολύ χοιρινό είναι το απόλυτο πάρτι.
 
Πίσω
Μπλουζα