Ο γάμος μου

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Bambinella
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Always Somewhere είπε:
Δες μας ειπατε ομως και ποιο τραγούδι είχατε βάλει για να χορέψετε μαζί με το έτερον ήμισυ ;

Για πείτε για πείτε... :)
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Σωστό σωστό τα τραγούδια είναι σημαντικά και συμβολικά. Έχουμε και λέμε:
Τραγούδι εισόδου στον χώρο: Rock you like a hurricane Scorpions
Χορός ζευγαριού: Stand by me το οποίο το ήθελα πάρα πολύ και η ταινία είναι από τις αγαπημένες του συζυγου. Σκεφτόμουν πάρα πολύ σοβαρά και τον χορότων μπιζελιών αλλά η δύναμη της πειθούς ήταν... αδύναμη οπότε..δεν
Χορός μπαμπά και νύφης και γαμπρού και μαμάς (χορέψαμε και τα δυό ζευγάρια συγχρόνως):
Επιλέξαμε το That's amore του Ντην Μάρτιν. Ακολούθησαν πολλά γλυκούλια τραγουδια όπου χόρεψε ο κόσμος πριν περάσουμε στο παραδοσιακό κομμάτι.
 
Always Somewhere είπε:
Δες μας ειπατε ομως και ποιο τραγούδι είχατε βάλει για να χορέψετε μαζί με το έτερον ήμισυ ;
Για πείτε για πείτε...
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Ο αντρας μου κι εγω ανοιξαμε τον χορο με αυτο το τραγουδι:

Perry Como - It's impossible
 
Εγώ παντρεύτηκα Μάϊο του σωτηρίου έτους 1999.

Κι αυτό που έκανα παίζει να μην το έχει κάνει καμία νύφη. Επειδή η διαδρομή από το σπίτι ως την εκκλησία ήταν μεγάλη κι εγώ από το άγχος μου είχα πιει τρία μπουκαλάκια νερό μετά έπρεπε να πάω τουαλέτα... Ο θείος μου που οδηγούσε και το νυφικό αυτ/το, μου έλεγε να κρατηθώ. Εγώ του είπα πως δεν γίνεται να κρατηθώ για όοολη την τελετή και μετά τη χαιρετούρα. Αδύνατον. Έτσι σκάω με τα νυφικά και τις κουάφ και όλα, στην πολυκατοικία του θείου μου που ήταν εκεί κοντά, ανέβηκα με το ασανσέρ, με είδαν κάτι γείτονες, έμειναν παγωτό, βέβαια στο τέλος είχαν βγει κι αυτοί από τα διαμερίσματα και μου έλεγαν "να ζήσετε κορίτσι μου!!" και μετά ωραία και καλά πήγα στην εκκλησία για να παντρευτώ!!

Το τραγούδι εισόδου στο κέντρο μετά ήταν το "Strangers in the night"!
 
Α, τι ωραίο θέμα!!! Πρώτα από όλα, να ζήσετε όσοι έχετε επέτειο μέσα στον Σεπτέμβριο, διότι απ' ότι βλέπω είναι αγαπημένος μήνας για γάμους.... :) Και τώρα που το σκέφτομαι και η αδελφή μου και η κολλητή μου είναι μαζί σας.... Σεπτέμβριο....

Εγώ πάντως παντρεύτηκα τον Ιανουάριο του 1999... Το νυφικό μου ήταν κάτασπρο, εντελώς ξώπλατο και έδενε στο λαιμό, με δύο φαρδιές τιράντες κεντημένες με περλίτσα.... Ήταν όλο από οργάντζα, είχε πολύ στενό μπούστο και πολύ φαρδιά φούστα, κοντό πέπλο και γάντια.... Τα παπούτσια μου ήταν η κλασική ψηλοτάκουνη γόβα, σε άσπρο - ασημί.... Δεν σήκωσα τα μαλλιά μου ψηλά όπως οι περισσότερες νυφούλες, αλλά τα άφησα κάτω, με χοντρή μπούκλα που νομίζω ότι μου πήγαινε πολύ περισσότερο από το σηκωμένο μαλλί.... Θυμάμαι ότι η βραδιά ήταν πάρα πολύ ωραία και καθαρή, αλλά φυσικά έκανε πολύ κρύο.... Ο πατέρας μου να μου λέει: "Παιδάκι μου, θα παγώσεις".... Η μαμά μου να λέει: "Να πάρουμε μία ετόλ"..... Εγώ πήγα στην εκκλησία χωρίς τίποτα.... Ούτε ετόλ, ούτε ξετόλ.... Όχι μόνο δεν κρύωνα, αλλά είχα καψώσει... Θα ήταν από την χαρά μου που παντρευόμουνα..... :p Αφήστε που πήγα στην ώρα μου στην εκκλησία.... Γιατί φοβήθηκα, καταλαβαίνετε.... Φοβήθηκα μήπως αργήσω και χάσω τον γαμπρό!!!!!!!!!! Πού θα ξανάβρισκα άλλον??????? :D :D

Την ώρα που πήγα να ανέβω τα σκαλιά της εκκλησίας, κατάλαβα ότι πατάω το νυφικό μου.... Όπως είχα περάσει το χέρι μου στο μπράτσο του μπαμπά μου, δεν το κρατούσα καθόλου και πατούσα τη φαρδιά φούστα μου όπως ανέβαινα στα σκαλοπάτια.... Οπότε μετά από 5-10 σκαλιά, δεν μπορούσα να πάω παραπάνω.... :D :D :D Έτρεξε η θεία μου και πρώτη ξαδέλφη της μαμάς μου, να με ξεμπερδέψει... Και ο μπαμπάς μου να λέει: "Να είδες? Έπρεπε εγώ να σε πιάνω για να κρατάς εσύ το νυφικό.... Γι' αυτό στους βασιλικούς γάμους γίνεται πρώτα πρόβα...." :D :D Εν πάση περιπτώσει, ξεμπερδεύτηκα και ανέβηκα τα υπόλοιπα σκαλιά για να φτάσω στον άντρα μου που περίμενε... Από εκεί και ύστερα, όλα πήγαν πολύ καλά και περάσαμε καταπληκτικά και στην δεξίωση που ακολούθησε μετά.... και εμείς και οι καλεσμένοι μας.... Νομίζω ότι τον μεγαλύτερο ρόλο τον παίζει η μουσική στις δεξιώσεις.... Έχω πάει σε τόσες δεξιώσεις που ακριβώς μετά τον γαμήλιο χορό αρχίζουν τα ζεμπέκικα και τα τσιφτετέλια και μετά από μία ώρα έχει πιαστεί το κεφάλι σου, σκυλοβαριέσαι και σηκώνεσαι και φεύγεις.... Είχα πει στον di-j λοιπόν ότι θέλω συγκεκριμένο πρόγραμμα... Ήταν νεαρός, πανέξυπνος και κατάλαβε ακριβώς τι θέλω.... Όση ώρα τρώγαμε απαλή μουσική, ανοίξαμε τον χορό με βαλς και μετά χόρεψαν βαλς και ταγκό οι μεγάλοι, μετά έβαλα δεκαετία του '60 και σύγχρονα ξένα χορευτικά, χόρεψαν και οι μεγάλοι και οι μικροί.... Μετά έβαλα νησιώτικα (δε θα μπορούσα να κάνω αλλιώς) και αργά πλάκωσα τα τσιφτετέλια και τα ζεμπέκικα.... Έτσι, χόρευαν όλοι μέχρι τελικής πτώσεως και μέχρι που αναγκαστήκαμε να φύγουμε γιατί είχε πάει 3 η ώρα και ήταν όρος του ξενοδοχείου να φύγουμε εκείνη την ώρα.... Δηλαδή, φύγαμε 4 παρά τέταρτο αλλά τέλος πάντων.... Πραγματικά, είχαμε περάσει καταπληκτικά! Από τότε έχουν περάσει 21 συναπτά έτη.... :)
 
TZELASO είπε:
Όχι μόνο δεν κρύωνα, αλλά είχα καψώσει... Θα ήταν από την χαρά μου που παντρευόμουνα.....
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Nαι......Δε γραφω αυτο που σκεφτομαι γιατι μετα θα πρεπει να αυτοδιαγραφω. :D
 
Ο δικός μου γάμος είχε κάποιες ιδιομορφίες. Αρχές των '90ς και μετά από δύο σχεδόν χρόνια που ζούσαμε μαζί αποφασίσαμε με το έτερον ήμισυ να κάνουμε στα γρήγορα έναν πολιτικό γάμο και αργότερα τους επίσημους θρησκευτικούς (ορθόδοξο και καθολικό). Αρχές καλοκαιριού λοιπόν άρχισα το τρέξιμο με τα χαρτιά, γιατί χρειαζόταν και επίσημες μεταφράσεις για την πλευρά της συζύγου, ληξιαρχεία, δημοσιεύσεις κλπ. και κλείσαμε Παρασκευή 14 Αυγούστου το απόγευμα στο δημαρχείο.

Ήταν μία περίοδος που δουλεύαμε πολύ και οι δύο στην ίδια εταιρεία και με το ζόρι πήραμε άδεια την Παρασκευή και τη Δευτέρα (ένεκα ανεπίσημος ο γάμος). Ωστόσο Παρασκευή πρωί μας πήρε τηλέφωνο η ιδιαιτέρα του Γενικού και εκεί που νόμιζα για να μας ευχηθεί, μας είπε ότι η σύζυγος είχε σύσκεψη τη Δευτέρα στις 11.00 και εγώ στις 13.00 με τον Γενικό και αλλοδαπούς που θα ερχότανε. Μα δεν του είπατε ότι παντρεύομαι σήμερα, τη ρώτησα και μου απαντάει: "του το είπα αλλά μου είπε, το ξέρω, έ, σήμερα παντρεύεται, όχι τη Δευτέρα"!. Έτσι λοιπόν χάσαμε την ημέρα του μέλιτος.......

Επανέρχομαι στο γάμο, ετοιμαστήκαμε λοιπόν, η νύφη φόρεσε ένα ωραίο και κομψό επίσημο μπλε φόρεμα με σχέδια που αγοράσαμε για αυτό το σκοπό από μπουτίκ του Κολωνακίου, εγώ ένα ασημί μεταξωτό σακκάκι από μετάξι που είχα φέρει από τη Μπανκόγκ και σκούρο μπλέ παντελόνι με κατάλληλο πουκάμισο και γραβάτα (κόντεψα να σκάσω από τη ζέστη) και ξεκινήσαμε για το δημαρχείο, εγώ με το αυτοκίνητό μου και η νύφη στο αυτοκίνητο των κουμπάρων.

Εδώ να σημειώσω ότι ο γάμος θα ήταν κυριολεκτικά "γάμος κάμπριο 2+2" (= γαμπρός - νύφη - κουμπάρος - κουμπάρα), αν δεν διέκοπταν η αδελφή μου και ο γαμπρός μου τις διακοπές τους και να εμφανιστούν στο δημαρχείο..... Έτσι ήμασταν 6 άτομα σύνολο, μια και οι γονείς ήταν στην επαρχία και στο εξωτερικό, συγγενείς και φίλοι σε διακοπές. Φυσικά δεν τυπώσαμε προσκλήσεις, είπαμε, οι επίσημοι θα ήταν οι θρησκευτικοί.

Στέκομαι λοιπόν εγώ μόνος στα σκαλιά του δημαρχείου, εμφανίζονται τα αδέλφια μου και να ο κουμπάρος, που όμως άρχισε τα εθιμοτυπικά κόλπα να κάνει κύκλους (4 συνολικά) γύρω στο τετράγωνο κορνάροντας για να παραδόσει επιτέλους τη νύφη. Μπήκαμε στο χώρο τελετών όπου μας περίμενε ένας πολύ ευγενικός Αντιδήμαρχος, τον οποίο προφανώς τραβήξαμε από τα μπάνια του.... Επίσης ήταν ένας κύριος από το τεχνικό προσωπικό, με φόρμα, ο οποίος μόλις μπήκαμε πάτησε ένα κουμπί σε ένα μαγνητόφωνο για να παίξει τη γνωστή γαμήλια μελωδία, αλλά έβγαιναν μόνο παραμορφωμένοι ήχοι.... Μας είπαν να περάσουμε έξω και να ξαναμπούμε, προσπάθησε ο τεχνικός, πάλι τα ίδια (μάλλον θα είχαν χαλάσει τα λαστιχάκια), οπότε προχωρήσαμε χωρίς μουσική υπόκρουση. Ο Αντιδήμαρχος μπερδευόταν με το πρώτο όνομα της συζύγου και τελικά χρησιμοποίησε το δεύτερο που ελληνόφερνε σε ελληνική μετάφραση. Είπαμε τα ΝΑΙ, μας έδωσαν ένα αναμνηστικό μετάλλιο του Δήμου με περιστέρια, καθώς επίσης και ευχές οι παρευρισκόμενοι και αποχωρήσαμε.

Πήγαμε οι 6 για το επίσημο δείπνο σε ένα κεντρικό ρεστωράν των Αθηνών με διακόσμηση art nouveau, επιλογή της συζύγου που της αρέσει το συγκεκριμένο στυλ. Ωραιότατο το φαγητό με μενού 7 πιάτων και περάσαμε καλά με την μικρή παρέα, έως αργά.

Τελικά, αυτός ήταν ο γάμος μας, μια και τον επόμενο χρόνο είχα ένα σοβαρό τροχαίο, μετά ήρθαν τα παιδιά, αναβάλαμε τους θρησκευτικούς μέχρι να μεγαλώσουν να είναι παρανυφάκια και να φέτος, να του χρόνου, τελικά μείναμε έτσι........ Να σημειώσω ότι ο γιός μου γεννήθηκε επίσης στις 14 Αυγούστου!

Λυπάμαι βλέποντας τώρα προς τα πίσω το να μην έχουμε κάνει ένα γάμο με όλα τα έθιμα και τους συγγενείς και φίλους, ωστόσο παρηγοριόμαστε με τη σκέψη ότι ζούμε πολύ αρμονικά και ευτυχισμένα!

ΥΓ: Πάντως έχω μία δικλείδα ασφαλείας: Όταν έκανα τη δημοσίευση του γάμου, έβαλα τα 2 ονόματα του πεθερού μου, ενώ έχει τρία (αμάν πια με αυτά τα ονόματα....). Όταν το είδε ο ληξίαρχος και το συνέκρινε με τις επίσημες μεταφράσεις, μου είπε ότι αυτό κανονικά αποτελεί πρόβλημα και ο γάμος μπορεί νομικά να κηρυχθεί άκυρος. Τελικά το αποσιωπήσαμε, ωστόσο..... αν θέλω....... όποτε θέλω.........
 
Τελευταία επεξεργασία:
Μμμμ..... Μήνα του μέλιτος δεν πήγαμε κι εμείς ποτέ.... Όταν παντρευτήκαμε είχαμε τόσες επαγγελματικές υποχρεώσεις (ειδικά ο άντρας μου) που δεν μπορούσαμε να φύγουμε καθόλου.... Παντρευτήκαμε Σάββατο και Δευτέρα γυρίσαμε στην δουλειά.... Αλλά δε βαριέστε.... Μια ιδέα είναι όλα, τελικά...
 
TZELASO είπε:
Μμμμ..... Μήνα του μέλιτος δεν πήγαμε κι εμείς ποτέ.... Όταν παντρευτήκαμε είχαμε τόσες επαγγελματικές υποχρεώσεις (ειδικά ο άντρας μου) που δεν μπορούσαμε να φύγουμε καθόλου.... Παντρευτήκαμε Σάββατο και Δευτέρα γυρίσαμε στην δουλειά.... Αλλά δε βαριέστε.... Μια ιδέα είναι όλα, τελικά...νια
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Ουτε κι εμεις πηγαμε μηνα του μελιτος, αλλα οχι λογω δουλειας. Ο αντρας μου ειχε παρει αδεια λογω γαμου κι εγω απο τοτε που παντρευτηκα σταματησα να εργαζομαι και δεν ξαναεργαστηκα ποτε εκτοτε. Οποτε, αν θελαμε ειχαμε μπολικο χρονο.
Το θεμα ειναι ομως οτι κανεις μας δεν συμπαθει ιδιαιτερα τις μετακινησεις. Ιδιως εγω που δεν ειμαι καθολου του σουρτα φερτα.
Θεωρησαμε αδιανοητο μετα την τεραστια κουραση της προετοιμασιας και της τελετης να ξεκινησουμε ταξιδι. Να παμε που;
Ειχαμε ενα ομορφο καινουργιο σπιτι και θελαμε να μεινουμε σ' αυτο και να το χαρουμε. Σιγα μην περναμε πλοια και τραινα για να καταληξουμε σε ξενοδοχειο!
Μειναμε σπιτακι μας, ειδαμε τα δωρα μας με την ησυχια μας, βγαιναμε συχνα για ψωνια τα πρωινα, καναμε βολτες στη Αθηνα και ιδιως στην Πλακα και τα βραδια πηγαιναμε σε διαφορα ωραια μερη για φαγητο. Και πανω απο ολα ημασταν στο δικο μας σπιτι.
Τα χρηματα που θα διναμε σε ξενοδοχεια και μετακινησεις τα γλεντησαμε οπως θελαμε και μαλιστα περισσεψανε για να αγορασουμε και καποια ειδη πρωτης αναγκης.
 
Μαζί σου Bambi.... Εν τω μεταξύ, εμείς πάντα φεύγουμε μεγάλα χρονικά διαστήματα και πάμε Σκόπελο, όπου περνάμε πάντα καταπληκτικά, οπότε εμένα προσωπικά, δεν μου έλειψε το ταξίδι του μέλιτος καθόλου...

Σχετικά με αυτό που είπες για τα δώρα.... Το βράδυ του γάμου, κοιμηθήκαμε στη σουίτα που μας είχε κάνει δώρο το ξενοδοχείο... Το πρωί ξυπνήσαμε, πήραμε πρωϊνό και γυρίσαμε σπίτι όπου μείναμε με το στόμα ανοιχτό!!!! Υπήρχαν δώρα σε όοοοολη τη σαλοτραπεζαρία και στην κουζίνα!!!!! Πραγματικά, ήταν μια απόλαυση να τα ανοίγουμε και μας πήρε αρκετό χρόνο!
 
TZELASO είπε:
Σχετικά με αυτό που είπες για τα δώρα.... Το βράδυ του γάμου, κοιμηθήκαμε στη σουίτα που μας είχε κάνει δώρο το ξενοδοχείο... Το πρωί ξυπνήσαμε, πήραμε πρωϊνό και γυρίσαμε σπίτι όπου μείναμε με το στόμα ανοιχτό!!!! Υπήρχαν δώρα σε όοοοολη τη σαλοτραπεζαρία και στην κουζίνα!!!!! Πραγματικά, ήταν μια απόλαυση να τα ανοίγουμε και μας πήρε αρκετό χρόνο!
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Σε καταλαβαινω, σε καταλαβαινω!! :)
Εμεις οταν ανοιξαμε τα δωρα, πηρα ενα τετραδιο και σημειωνα ποιος μας χαρισε τι. Το τετραδιο αυτο το κοιταω ακομα και σημερα μια - δυο φορες το χρονο, ετσι απο νοσταλγια. Το βασικο ειναι βεβαια οτι ξερουμε παντα τι λαβαμε και απο ποιον γιατι τοσα χρονια μετα θα ηταν αδυνατον να τα θυμομαστε ολα.
 
Εγώ πάλι, τα κατέγραψα ένα-ένα σε ένα καταπληκτικό μικρό άλμπουμ (με πολύ όμορφο και ρομαντικόy γαμήλιο θέμα στο εξώφυλλο)... Εννοείται ότι το έχω ακόμα.... :)
 
Eagle 1 είπε:
Λυπάμαι βλέποντας τώρα προς τα πίσω το να μην έχουμε κάνει ένα γάμο με όλα τα έθιμα και τους συγγενείς και φίλους, ωστόσο παρηγοριόμαστε με τη σκέψη ότι ζούμε πολύ αρμονικά και ευτυχισμένα!

ΥΓ: ....Τελικά το αποσιωπήσαμε, ωστόσο..... αν θέλω....... όποτε θέλω.........
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Ααα έτσι....έχε χάρη που καταλάβαμε ότι έχεις έναν ευτυχισμένο γάμο αλλιώς θα ψάχναμε τη γυναίκα σου να της δείχναμε τι έγραψες... "όποτε θέλω". Παντόφλα από όλες μας εδώ μέσα. Παθώς και μαθώς.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα