stakovios
Human RetroDatabase
- Joined
- 21 Αύγ 2009
- Μηνύματα
- 3.242
- Αντιδράσεις
- 1.009
Ήταν 1993 και ο παππούς μου, αν και πολύ ηλικιωμένος, συνήθιζε να τραγουδά με τη γιαγιά μου από δίπλα. Εκείνη τη χρονιά τον ηχογράφησα και μου είπε μερικούς στίχους από το παραδοσιακό τραγούδι "Η Βλάχα". Πολλά χρόνια αργότερα, τον Οκτώβριο του 2005, γυρίσαμε ένα βίντεο, με τον ίδιο και τη γιαγιά, αποσπάσματα από το οποίο παρουσιάζονται στο μικρό αλλά νοσταλγικό βίντεο που έφτιαξα ο ίδιος στη μνήμη τους. Δυο μήνες μετά το βίντεο, ο παππούς κοιμήθηκε για πάντα και σχεδόν ένα χρόνο μετά, "έφυγε" και η γιαγιά μου.
Τον παππού από την πλευρά του μπαμπά μου, ο οποίος είχε και το όνομά μου, δεν τον πρόλαβα, απεβίωσε το 1974. Ακόμα και σήμερα όταν πηγαίνω στο χωριό μου μιλούν για εκείνον.
Το 1993 είχε "φύγει" και η γιαγιά μου, μητέρα του μπαμπά μου. Θυμάμαι πόσο δραστήρια και έξυπνη ήταν και πόσες κακουχίες πέρασε στην προσφυγιά. Χωρίς να έχει βγάλει το σχολείο, ήξερε πολλά και στην τηλεόραση αναγνώριζε και στα βαθειά της γεράματα την κάθε ηθοποιό.
Δεν ήθελα να ονομάσω αυτό το νήμα Ρετρό παππούδες, γιατί νομίζω ότι οι παππούδες δεν θα είναι ποτέ ρετρό, με την έννοια ότι θα τους θυμόμαστε πάντα και είναι κατά κάποιον τρόπο διαχρονικοί. Άλλωστε, του παιδιού μου το παιδί....;
Τι θα θυμάμαι από τον παππού που φαίνεται στο βίντεο; Που με ανέβαζε πάνω στο γαϊδουράκι και με πήγαινε βόλτες ή που μου έλεγε ιστορίες για τον πόλεμο του 1940 και τη γιαγιά να μας φτιάχνει παραδοσιακά γλυκά. Εις μνήμην τους, λοιπόν.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
