Ο πιο "άκυρος" στίχος σε ελληνικό τραγούδι !

[Βετα]

Προφανώς και δεν θα σας απαντήσει διότι έχει να μπει 6 χρόνια στο φόρουμ.

Αγαπάμε Αλκίνοο Ιωαννίδη και Λίνα Νικολακοπούλου! Άλλωστε με τα τραγούδια τους μεγαλώσαμε!

Ήθελα μόνο να επισημάνω ότι κάποιες φορές μπορεί να μας διαφεύγει το νόημα κάποιου στίχου, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει νόημα. Η Νικολακοπουλου κάνει σαφή αναφορά στον άνθρωπο, που είναι "ο πηλός του Σαββάτου" . Επίσης, ο Τουρκογιωργης κάτι ήθελε να πει, αν σκεφτούμε ότι το πριονίδι το έριχναν στα πατώματα μαγαζιων, για συγκεκριμένους λόγους.... Όχι ότι δεν υπάρχουν άκυροι στίχοι ή άσχετοι αλλά βολικοι για να βγει η ρίμα, αλλα οι συγκεκριμένοι νομίζω ότι έχουν νόημα...

 

[Always Somewhere]

Δεν υπήρχε περίπτωση με την πορεία της κυρίας Νικολακοπούλου να μην υπήρχε βαθύτερο νόημα στους στίχους του τραγουδιού αυτού. Πολύ αγαπημένη καλλιτέχνης και στιχουργός με τεράστια πορεία στο τραγούδι.

 

[retro98]

Ας προσθέσω και εγώ μερικούς άκυρους στίχους που θυμήθηκα:

Λουκιανός Κηλαηδόνης - Εργένης (1973)

''Διάλεξις εδίδετο περί του Μαλακάση και είπε και αυτός ο έρημος να πάει να ξεσκάσει''
''Βεβαίως κάπως έπληξε πολλές χρονολογίες μα ευτυχώς υπήρξανε και οι απαγγελίες''

Διονύσης Σαββόπουλος - Η θεία Μάρω (1969)

''Κλαίνε ακόμα και οι σκληροί, μα έχει απόφαση σωστή η κυρία Μάρω''
''Θεία Μάρω, καλέ θεία Μάρω, αύριο πες μας για δράκους, πες μας για σπαθιά''
''Τηλεόραση φθηνή, ψυγεία, δόσεις, Ι.Χ. και οικοδομές. Πριζουνίκ, πρατήρια και χρηματιστήρια και διακοπές'' (που ακριβώς κολλάνε αυτά?)

 

[elamoriaekara]

Ωραίο θέμα.

"Ο ουρανός βρέχει αρκούδες
βρέχει αρκούδες που κατεβαίνουν και κάνουν τούμπες σαν πεταλούδες"

Εννοείται πως το θεωρώ μια χαρά τέχνη αλλά δεν θα ενδιαφερθώ ποτέ να μάθω το όποιο νόημα.....

 

[Βετα]

Πιτσιρίκα θυμάμαι τον Μουφλουζελη να τραγουδά "πως η προπαραλήγουσα ποτέ δεν περισπάται όταν η ληγουσα είναι μακρά". Εδώ δεν έχουμε απλώς άκυρο στίχο, έχουμε καταστρατηγηση κανόνα γραμματικής, που με πολύ ιδρώτα και αίμα, ενίοτε, μαθαίναμε εμείς των γενιών του πολυτονικού. Επίσης, όπως λέει και ένας κωμικός, όταν ο Λευτέρης Παπαδοπουλος έγραφε" χθες μεσάνυχτα και κάτι" παραβιαζε τον ορισμό του χρόνου όπως τον γνωρίζουμε, διότι χθες μεσάνυχτα και κάτι είναι... σήμερα!!!