Ο υπόκοσμος των μεγάλων ηλεκτρονικών. Μύθος η πραγματικότητα;

Getta Robo

RetroNuts!
Joined
27 Οκτ 2007
Μηνύματα
2.280
Αντιδράσεις
400
Απο την δεκαετια του 80 τα μεγαλα ηλεκτρονικα, ηταν πολος ελξης για ενα πολυ σοβαρο ποσοστο της (κυριως αντρικης) νεολαιας, κατι οπου και αποθεωσε τα παιχνιδια, και κατα προεκταση την ευρυτερη ενασχοληση μας με τον μαγικο κοσμο της τεχνολογιας.

Φυσικα, δεν ελειπαν και τα προβληματα. Πολλοι κατηγορουσαν αυτες τις επιχειρησεις οτι αποτελουν στεκι του νεαρου υποκοσμου, το εμποριο ναρκωτικων και λοιπων τσαμπουκαδων.

Ολα αυτα σε συνδιασμο με την φημη οτι τα παιδια εθιζοντε και στο τζογο μεσω αυτων, τα μεγαλα ηλεκτρονικα μας αποχαιρετησαν για πολλα χρονια καπου στις αρχες του 2000.

Το θεμα εχει πολλες πλευρες και ερωτησεις. Πιστευετε πως τα παραπανω ηταν προιον της φαντασιας των γονιων; Υπηρχε βαση για την δαιμονοποιηση τους; Πως θυμαστε εσεις το τοπικο σας στεκι για ηλεκτρονικα και τι περιστατικα ακουγατε η και ειχατε δει να συμβαινουν σε αλλες επιχειρησεις του χωρου;

Η σχεση μου μπορει να ηταν περιορισμενη σε σχεση με τους περισσοτερους αλλους συνομιλητες στο φορουμ, αλλα πλεον καταλαβαινω πως πολλοι γονεις σωστα ειχαν τις επιφυλαξεις τους.

Στα τοπικα ηλεκτρονικα οπου ηταν κοντα στο σπιτι μου, οι φασαριες μεταξυ των θαμωνων δεν ηταν καθολου σπανιες. Απο απλες παρεξηγησεις εως και μαχαιρωματα ηταν κατι το γνωστο και αρκετα δυστυχως συνηθες. Η εφοδος της αστυνομιας για ναρκωτικα και οχι μονο ηταν επισης αρκετα τακτικες. Λυπηρο για εμας τους παιχνιδαδες, αλλα σε πολλες περιπτωσεις οποιος ηθελε να προμηθευτει "εξωσχολικες" πρωτες υλες, το να παει στα ηλεκτρονικα της περιοχης του ηταν απο τις πρωτες επιλογες καποιου.

Με μεγαλη στεναχωρια θυμαμαι την μερα οπου διαβασα πως τα μεγαλα ηλεκτρονικα θα εκλειναν και δεν θα επαιζα ολα τα παιχνιδια οπου ηθελα να παιξω. Και με απεχθεια και αποστροφη αγνοουσα τους δικους μου καθε φορα που μου κανανε διαλεξη γιατι δεν θα επρεπε να πηγαινω στα ηλεκτρονικα.

Αλλα με ολα αυτα που καταλαβα και συνειδητοποιησα χρονια αργοτερα, δεν ηταν οι δικοι μας εντελως λαθος βαση ολων αυτων των γεγονοτων.

Πως ηταν η κατασταση λοιπον στα μεγαλα ηλεκτρονικα που συχναζατε εσεις;
 
Εγώ τότε έμενα στον Κορυδαλλό και κατά βάση, πήγαινα στο υπόγειο "Κριτσίλι". Αργότερα στο space που ήταν κοντά στην πλατεία μέμου. Δεν είχα τύχει σε εφόδους αστυνομίας ή τίποτα περίεργα σκηνικά εκτός από μικρο-τσακωμούς από παίχτες. Καθόμουν καμιά ώρα το πολύ γιατί δεν είχα άλλα λεφτά για να παίξω. Ουσιαστικά σαν παιδί που ήμουν το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να παίξω παιχνίδια. Δεν έδινα σημασία σε τίποτα άλλο.

Σίγουρα για τους γονείς πρέπει να ήταν κάτι φοβερό. Τσιγάρα, ναρκωτικά, να σε κλέψει κανείς και όπου αλλού μπορεί να πάει το μυαλό ενός ανθρώπου. Η φαντασία οργίαζε αφού και τα παιχνίδια δεν ήταν της εποχής τους, και έτσι έπεφταν κατά ριπάς οι γκρίνιες και οι απαγορεύσεις. Από την άλλη πλευρά και τα σχολεία δεν τα υποστήριζαν, το αντίθετο μάλιστα και έτσι γινόταν η κατάσταση για εμάς ακόμη χειρότερη.

Προσωπικά δεν δίνω στος γονείς γενικά, απόλυτο άδικο. Θυμάμαι ο πατέρας μου (που του άρεσε το pacman) με έπερνε που και που μαζί του να παίξω και εγώ όταν ήμουν πολύ μικρός. Αργότερα βέβαια ανήλικος ακόμη, πήγαινα μόνος μου. Αν υποθέσουμε πως τα ηλεκτρονικά υπήρχαν ακόμη και σήμερα σαν να μην είχε αλλάξει τίποτα, σαφώς θα πηγαίναμε να παίζουμε ακόμη και τώρα. Λογικά θα πέρναμε μαζί και τα παιδιά μας. Θα τα αφήναμε όμως να πάνε μόνα τους; Δεν νομίζω.
 
Δεν έχω μεγάλη εμπειρία από οργανωμένα arcades στα 80s παρά μόνο από καφενεία που είχαν 2-3 καμπίνες και που κατά τα άλλα οι υπόλοιποι θαμώνες ήταν γερόντια που έπαιζαν το χαρτάκι τους, το ταβλάκι τους και μιλούσαν για τα καθημερινά τους προβλήματα. Οι περισσότερες εμπειρίες μου όμως ήταν από τα 90s. Κατά τις εμπειρίες μου, θα χώριζα τα μαγαζιά σε 2 μεγάλες κατηγορίες. Στην 1η κατηγορία ήταν το μαγαζί που είχε μόνο ηλεκτρονικά παιχνίδια κάθε είδους, φλίπερ κ.α. παιχνίδια. Στη 2η ήταν το μαγαζί που είχε ηλεκτρονικά παιχνίδια αλλά κάπου στο βάθος υπήρχαν μπιλιάρδα, βελάκια, και ακόμη πιο μέσα ή στο υπόγειο υπήρχαν τα κρυφά σκοτεινά δωμάτια όπου παιζόταν το μπαρμπούτι και άλλα παράνομα παιχνίδια. Νομίζω λοιπόν ότι οι φασαρίες κυρίως συνέβαιναν στην 2η κατηγορία. Όσο θυμάμαι πάντως τον εαυτό μου δεν υπήρξε κανένα επεισόδιο, ούτε ναρκωτικά ούτε τίποτα άλλο. Βέβαια μιλάω και για μια μικρή κοινωνία όπου για τέτοια φαινόμενα δεν είχα ακούσει ποτέ. Μια εποχή που είχαμε και τρέλα με τα μηχανάκια, συναναστρεφόμασταν και με την "αφρόκρεμα" της πόλης και μπορώ να διαβεβαιώσω ότι οι παρέες αυτές μπορεί να τα έκαναν όλα αλλά ναρκωτικά δεν είδα κανέναν να κάνει. Δε λέω ότι δεν υπήρχαν, φυσικά και υπήρχαν αλλά ήταν γνωστοί και λίγο απομονωμένοι. Δεν νομίζω όμως σε καμία περίπτωση ότι μπορεί να διακινούνταν στα μαγαζιά αυτά χωρίς να παίρνω και όρκο βέβαια.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Επειδη απο το 1987 εως την μαυρη εκεινη ωρα του καταραμενου νομου 3037/2002 εφαγα στην κυριολεξια ολη μου την ζωη μεσα σε αιθουσες με ηλεκτρονικα μπορω να πω πως οι γονεις ειχαν και δικιο αλλα και αδικο για της φοβιες τους και τα περι υποκοσμου σε αυτα τα μαγαζια.Καταρχην βιωσα αυτα τα μαγαζια στο χωριο μου σε χωρια γενικοτερα αλλα και σε καποιες κωμοπολεις αλλα και σε μεγαλες πολης και μπορω να πω με σιγουρια πως η καφριλα και γενικα οι καταστασεις που υπηρχαν στα χωρια ηταν δεκα φορες χειροτερα απ'οτι ηταν σε καποια αιθουσα με ηλεκτρονικα σε καποια μεγαλη πολη.Καταρχην σε κανεναν χωριο δεν υπηρχε περιπτωση ο καθε ιδιοκτητης να εφαρμοσει αυτο που εγραφε η νταμπελα που ειχε για τα ματια του κοσμου στο μαγαζι του και που ηταν η κλασικη με το απαγορευεται η εισοδος σε ατομα κατω των 17.Φυσικα το εκανε με την ανεση του γιατι ποτε δεν υπηρχε περιπτωση να κανει ντου η αστυνομια για να ελεγξει τους νεαρους που υπηρχαν στο μαγαζι.Πραγμα ομως που γινοταν πιο συχνα σε καποια μεγαλη πολη γιατι υπηρχαν και αστυνομικοι που οντως εκαναν ντου σε τετοια μαγαζια και τιμωρουσαν πολλες φορες με προστιμα τους ιδιοκτητες αν υπηρχαν μεσα παιδια μικρης ηλικειας.Στο χωριο ο καθε μπατσος απο τους λιγοστους που υπηρχαν σε καποια διπλανη κωμοπολη ηταν γνωστος η ακομα και φιλος με τον καθε μαγαζατορα που πολλες φορες εκανε τα στραβα ματια για δεικο του οφελος και πιο πολυ τον ενοιαζε να ειναι τιγκαρισμενο το μαγαζι με πιτσιρικαδες που κατεθεταν το χαρτζιλικι τους οποτε θα ειχε δουλεια ο μαγαζατορας και περισσοτερα λεφτα παρα να εδιωχνε τους μικρους σε ηλικεια οποτε θα υπηρχε και οικονομικη ζημια στο μαγαζι.

Θεμα με ναρκωτικα φυσικα και υπηρχε σε διαφορα μαγαζια αλλα παντα με την ανοχη του ιδιοκτητη που τον ενοιαζε μονο η πελατεια του αλλα μπορει να ειχε και αυτος σχεση με ελαφρα ναρκωτικα οποτε δεν υπηρχε κανενα προβλημα και κανενας νεαρος δεν φοβοταν μεσα σε αυτα τα μαγαζια γιατι πολυ απλα δεν υπηρχε περιπτωση να τον καρφωσει κανεις στους γονεις του αφου ολοι στο ιδιο καζανι εβραζαν.Δεν ειναι τυχαιο αλωστε που ολοι οι φιλοι μου που καπνιζαν η που εκαναν κανενα τσιγαριλικι το πρωτοεκαναν μεσα σε συγκεκριμενο μαγαζι κατω απο συγκεκριμενες συνθηκες γιατι ενοιωθαν ανετοι και ασφαλεις οσον αφορα το θεμα γονεις και μην τους το πει κανενας.Κλασικο παραδειγμα ιδιοκτητη ηταν ενας πολυ γνωστος μου λογο του οτι τα ειχα με την αδερφη του εκεινα τα χρονια που οταν εβγαινες απο την εξοδο που ειχε στης τουαλετες του μαγαζιου απο πισω ειχε κατι χωραφια και το δεικο του το κομματι το ειχε περιφραγμενο και σε ενα μερος στιβαζε της διαφορες κατεστραμενες η χαλασμενες καμπινες.Οποιος μπορουσε να δει απο το μοναδικο σημειο που μπορουσες να δεις εκει μεσα θα εβλεπε απλα της καμπινες ομως οι καμπινες ετσι οπως ηταν στιβαγμενες σχηματιζαν ενα πραγμα σαν κυκλο και στη μεση ο συγκεκριμενοος τυπος ειχε σπαρμενο εναν ολοκληρο ψιλομεγαλο κηπο με δενδριλια που μπορει να τα ειχε για την παρτη του αλλα ενα σωρο ηταν αυτοι οι πιτσιρικαδες που δοκιμασαν ετσι για να κανουν ενα τσιγαρο βρε αδερφε και που αργοτερα το γυρισαν στα σκληρα και καποιοι απο αυτους κατεληξαν να περασουν μερικα χρονακια σε καποια φυλακη ακομα και σημερα να ειναι εξαρτημενοι απο τα ναρκωτικα η μερικοι απο αυτους σημερα να κοιτανε τα ραδικια αναποδα η να τους βρουν σε κομματακια μεσα σε τσουβαλι απο λιπασματα και πεταμενους σε καποιον καδο η σε κανενα χαντακι η θαμενους πανω στο βουνο.

Περα απο τσιγαρα,ναρκωτικα κλπ ομως φυσικα υπηρχε και ο τζογος με ειδικα διαμορφωμενους μυστικους χωρους μεσα σε διαφορα μαγαζια που εισοδος γιαυτους τους χωρους γεινοταν απο συγκεκριμενη τουαλετα που και καλα ηταν κλειδωμενη επειδη ηταν χαλασμενη και που για να μπορεσεις να μπεις επερνες το κλειδι απο τον ιδιοκτητη και φυσικα οι ιδιοι και η ιδιοι εμπαιναν για να μη γινει καμια στραβη και που καποιος ξενος εμπαινε μονο οταν ερχοταν στο μαγαζι παρεα με καποιον απο τους συνηθεις υποπτους που ερχοταν για να παιξουν ποκερ,θαναση,μπιριμπα η ζαρια παντα με χοντρο χρημα σε σημειο να αυτοκτονησουν ανθρωποι και να αφησουν ορφανα πισω τους και χηρα γυναικα γιατι σε ενα βραδυ μεσα εχασαν ολα τα λεφτα απο την καπνοπουληση η την επιδοτηση απο τα χωραφια η τα ζωα.Το ιδιο πραγμα επισης γινοταν και με τα φρουτακια που οσο ηταν κανονικα στα μαγαζια ολο καλα και επισης ολα καλα μετα που και καλα απαγορευτηκαν και τα ειχαν ολοι σε καποια καμπινα που απο την μια ειχε pacman και με εναν διακοπτη το αλαζαν στα φρουτακια παντα φυσικα με την ανοχη συγκεκριμενος αστυνομικων που επερναν και αυτοι το κατιτις τους.Παρα πολοι ηταν οι νεοι που περα απο τα ηλεκτρονικα ηθελαν να δωσουν και μια ευκαιρια στα φρουτακια ετσι απο περιεργια η γιατι θα νομιζαν πως θα τα κονομουσαν αν τυχον και ειδαν σε καποια φαση καποιων μεγαλητερο να κερδιζει κανενα μεγαλο ποσο χωρις να ξερουν βεβαια πως ολα σχεδον ηταν ρυθμισμενα να δεινουν το 30% του συνολικου ποσου και σε πολλα μαγαζια το ποσοστο εφτανε ακομα και το 10%.Και εγω ειχα κολησει καποτε με τα φρουτακια αλλα λογο συγκεκριμενων γεγονοτων και καποιας μελετης επειδη και το μαγαζι ηταν γνωστο και τα ατομα που επαιζαν κερδισα καμποσα λεφτα μεχρι να μαλωσω με τον ιδιοκτητη και να με διωξει γιαυτον ακριβως τον λογο επειδη κερδιζα δηλαδη.Δεκαδες ομως αλλοι νεοι ειχαν χοντρο προβλημα με τα φρουτακια και εφταναν σε σημειο να κλεβουν λεφτα απο τους γονεις τους,απο το ταμειο του μαγαζιου του πατερα τους,απο της συνταξεις των παππουδων μεχρι και κοσμηματα απο την μανα τους εκλεβαν και τα πουλουσαν οσο οσο για να γναλουν λεφτα και να πανε να τα καταθεσουν στα φρουτακια.Πολλοι απο αυτους και σημερα ειναι εξαρτημενοι απο τα φρουτακια και εχω και παραδειγμα πολυ καλο φιλο παντρεμενο και με μικρο παιδι που απο τοτε ειχε κολησει και μεχρι σημερα εχει χασει εκατομμυρια που με παρακαλεσε η γυναικα του αν μπορω να τον βοηθησω και αφου του ειπα και γω καποια πραγματα πηγα την αλλη μερα του εβαλα τα mame στο laptop και εστρωσε ο ανθρωπος αρκετα μπορω να πω γιατι μπορει να παιζει στον υπολογιστη του αλλα δεν βαζει σε κινδυνο τα λεφτα του και την οικογενεια του.

Περα απο ολα αυτα υπαρχουν πολλα και διαφορα ακομα που γινοταν σε αυτα τα μαγαζια αλλα δεν μπορω να τα γραψω εδω μεσα για πολλους και διαφορους λογους.Φυσικα δεν ηταν ολα αυτα τα μαγαζια του υποκοσμου και ολα τα στραβα γινοταν εκει μεσα μην τρελαθουμε κιολας γιατι υπηρχαν και μαγαζια που ηταν ολα τα λεφτα και που ολα ηταν τελεια χωρις να υπαρχει τιποτα απο τα παραπανω και ολα ηταν μια χαρα.Ελα ομως που αυτα τα μαγαζια μαζευαν ελαχιστο κοσμο γιατι τους ειχαν κολησει την ταμπελα των ''φλωρικων'' μαγαζιων και ολοι πηγαιναμε σε ολα τα υπολοιπα αθλια μαγαζια με ολα τα παραπανω προβλημα.Για να τελειωνω οπως ειπα και στην αρχη δεινω και δικιο αλλα και αδικο στους γονεις και δικιο ειχαν για ολα τα παραπανω ασχετα που δεν ηξεραν ουτε τα μισα που γινοταν εκει γιατι αν ηξεραν ουτε την πορτα θα μας αφηναν να περασουμε και αδικο τους δεινω γιατι ολα τα μαγαζια τα εβαζαν σε ενα καλαθι οποτε και τα καλα μαγαζια τα επερνε και αυτα η μπαλα και δεν αφηναν τα παιδια να πηγαινουν σε αυτα.

Ετσι λοιπον φυσικα και υπηρχε ο υποκοσμος και δεν ηταν μυθος αλλα οχι σε ολα τα μαγαζια και κυριως αλλο πολη και αλλο χωριο γιατι μπορει η πολη να εχει περισσοτερο κοσμο κλπ αλλα στα χωρια γινονται πολλα περισσοτερα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
telonio είπε:
Αργότερα στο space που ήταν κοντά στην πλατεία μέμου.
Στο ιδιο μαγαζι πηγαιναμε!!! :D

Και μετα για κανα σουβλακι στο σουβλατζιδικο που υπηρχε διπλα.... :D

telonio είπε:
Δεν είχα τύχει σε εφόδους αστυνομίας ή τίποτα περίεργα σκηνικά εκτός από μικρο-τσακωμούς από παίχτες. Καθόμουν καμιά ώρα το πολύ γιατί δεν είχα άλλα λεφτά για να παίξω. Ουσιαστικά σαν παιδί που ήμουν το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να παίξω παιχνίδια. Δεν έδινα σημασία σε τίποτα άλλο.
Μια απο τα ιδια επισης. ;)
 
Το δικο μου στεκι ηλεκτρονικων ηταν ενας ημι-υπογειος χωρος στην Ανω Τουμπα (Μπούλκα το λεγαμε, ετσι λεγοταν ο ιδιοκτητης νομιζω), πισσα σκοταδι μεσα και τιγκα στην καπνα, ακριβως οπως αρεσει στον συνονοματο metal.. :p

Στο βαθος ειχε ενα μπαρ οπου ηταν ο ιδιοκτητης, ο οποιος η τοτε ραδιο αρβυλα ελεγε οτι μπαινοβγαινε στην στενη για λογους διακινησης/εμποριας..

Στο ακομα πιο τερμα του χωρου, ειχε μια πρασινη κουρτινα (απο την πισω μερια δεν εμαθα ποτε τι κρυβεται)..

Για να μη τα πολυλογω, καποια μερα μαθευτηκε οτι εκλεισε για τελειωτικη φορα, και θελαμε να πιστευουμε οτι ο αστικος μυθος επιβεβαιωθηκε..

Αυτη η πνιχτη, αποπνικτικη,γεματη καχυποπτα βλεματα απο διαφορους τυπους οταν σε κοιτουσαν εκει μεσα, η αισθηση κατι επικινδυνου αλλα απροσδιοριστης απειλης που σε κατεκλειε, ΔΕΝ θα ξαναβρεθει ποτέ, και ΔΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Eγώ πάντως πήγαινα μόνο στο μαγαζί με τα ηλεκτρονικά που είχαμε στο χωριό μου και στα 20+ χρόνια που έφαγα εκεί μέσα δεν θυμάμαι να είχε γίνει κάποιο περιστατικό. Ολα όμορφα και οικογενειακά, παρόλο που στα χαρτιά απαγορευόταν οι πιτσιρικάδες να μπαίνουν. Ουτε κρυμμένα δωμάτια υπήρχαν ούτε τίποτα. Κανονικά 2 μπιλιάρδα και 2-3 ξύλινα ποδοσφαιράκια στο κέντρο, γύρω γύρω arcades, απέξω κανα δύο μηχανήματα με κουκλάκια και πιο πέρα τραπεζάκια γιατί ήταν καφετέρια. Εξω παιδάκια να πρήζουν τους γονείς να τους δώσουν κέρματα και μέσα στο μαγαζί τίγκα στα πιτσιρίκια και άντε 5-6 ενήλικους να παίζουν κανα μπιλιάρδο ή tetris.

Τουλάχιστον σαν πιτσιρικάς πέρναγα πολύ ωραία εκεί κάθε απόγευμα-βράδυ.
 
Στην πόλη που μεγάλωσα υπήρχαν τα συνοικιακά ουφάδικα και 4 μεγάλα στο κέντρο της πόλης.Στα συνοικιακά ο κύριος όγκος ήταν από παιδιά δημοτικού μέχρι την τελευταία τάξη του Γυμνασίου. Στα μεγάλα πήγαιναν ηλικίες Λυκείου, μερικοί του Γυμνασίου που ήταν πιο θαρραλέοι και ενήλικες. Στα 3 από τα μεγάλα ένα μικρό παιδί ήταν αδιανόητο να πάει, επειδή δέχονταν bullying από τα μεγαλύτερα παιδιά, και σε δυο από αυτά ήταν γνωστό ότι γίνονταν διακίνηση και χρήση ναρκωτικών. Όσοι ήθελαν να το παίξουν μάγκες πήγαιναν σε αυτά τα δυο αλλά στιγματίζονταν από τα άλλα παιδιά. Πολλές φορές μάλιστα είχαν εντοπιστεί χρησιμοποιημένες σύριγγες στην είσοδο αυτών των μαγαζιών.

Απο την άλλη, υπήρχαν δυο-τρια συνοικιακά που είχαν περίεργη φήμη λόγω των θαμώνων του ή λειτουργούσαν σαν βιτρίνα για να καλύψουν άλλες παράνομες δραστηριότητες. Σε αυτά δεν πατούσε κανένα παιδί, μόνο οι πολλοί θαρραλέοι.

Σε γενικές γραμμές, δεν θυμάμαι κάποιο περιστατικό που να με έκανε να φοβηθώ, καθώς η κοινωνία ήταν μικρή και μαθαίνονταν αμέσως αυτά τα πράγματα. Όσα περιστατικά θυμάμαι ήταν από παιδιά που το έπαιζαν τσαμπουκάδες, λόγω του νεαρού της ηλικίας.
 
Εγω μεγαλωσα στην Καλλιθεα στην Αθηνα, και η περιοδος 85-96 ηταν αρκετα "βρωμικη". Τα πραγματα ηταν περιπου οπως τα περιεγραψε ο metalcandyman και ο getta robo , στην κακη τους συνηθως εκδοχη. Αστυνομικοι με ουφαδικα οπου γινοταν το ελα να δεις, ναρκωτκα, τζογος, προστασια και λιγα λεω...Φυσικα με ανηλικους μεσα, αφου ποτε δεν γινοταν εφοδος. Μονο σε ενα απο τα τελευταια, το plauman, την πεφτανε για τα φρουτακια τα οποια γυριζαν εγκαιρα με τηλεκοντρολ σε pacman και wonderboy. Εκει το κλιμα ηταν σχετικα "ευρωπαικο" και συνηθως ηταν ησυχα και ανετα, με παντα δυνατα games οπως sega rally, daytona, tekken, 18th wheeler, sports jam, virtua striker, point blank, time crisis και δεν συμμαζευεται.

Προσωπικα πηγαινα για τα arcades και τα μπιλιαρδα, αν και ενιοτε κορακευα κανα φρουτακι/ιπποδρομο για χαβαλε παντα και με λιγα χρηματα για ξοδεμα, ελεγχομενα. Μπλεχτηκα σε καβγαδες μερικες φορες, αλλα παντα με προκαλουσαν αλλοι, συνηθως για ανοητους λογους, μαγκια κλπ αλλα οχι στα κυριλε μαγαζια, σε κατι δυναστειες η εκβους, οπου ηταν λιγο πιο νταρκ το ολο κλιμα.

Συνεπως ναι, ειχαν απολυτο δικιο να ανησυχουν οι γονεις, εγω δεν θα αφηνα το παιδι μου σε τετοια μερη σε καμια περιπτωση. Ηταν ομως αλλιως τοτε, πιο αγρια εποχη αναλογως που βρισκοσουν. Σημερα εχουν ηρεμησει τα πραγματα και ευτυχως δεν υπαρχουν ολα αυτα στο μεγεθος πιυ υπηρχαν τοτε, ενω βεβαια δεν υπαρχουν καν τα ουφαδικα παρα σε μερικα εμπορικα κεντρα και αυτα, ειναι μερη χωρις ταυτοτητα.
 
Σαν φανατικος των coin-ops, εχω παει σε απειρα τετοια ουφαδικα. Επιτηδες εψαχνα με τη μηχανη καινουργια ουφαδικα, σε μακρυνες περιοχες, για να παιξω παιχνιδια που δεν ειχα παιξει. Μπορω να γραψω καμια 10αρια ιστοριες, μια απο καθε στεκι.

Για να μην γραφω σελιδες, στα γρηγορα θυμαμαι

1. στο Μαρουσι, στο σταθμο απο επανω, ο ιδιοκτητης ειχε θεματα με την αστυνομια (γενικα με "προστασια") και εβαζε μεσα μονο ατομα με ταυτοτητα (ανω των 17) και παντα πηγαινα με εναν μεγαλυτερο φιλο μου, και λεγαμε οτι ειχαμε την ιδια ηλικια. Ειχαν γινει πεσιματα απο αστυνομιες, και ειχαν τραβηξει φιλους μου στο τμημα. Εγω πηγαινα σε ωρες με λιγο κοσμο (μεσημερι) για να μην με βουτηξουν σε καποιο πεσιμο και με τρεχουν στο τμημα.

2. Στο Μαρουσι, απο την κατω πλευρα του σταθμου, υπηρχε ενα αγαπημενο ουφαδικο, στεγαζε για ενα διαστημα και το προς στεγαση κλαμπ της ΑΕΚ, εδειχνε και αγωνες, δεν χρειαζεται να παω για οπαδικα θεματα, καταλαβατε.

3. Στο Μαρουσι, στο εμπορικο αιθριο, ειχα ουφαδικα μαζι με μπιλιαρδα, εκει συχνα γινοντουσαν τσαμπουκαδες και επεφταν ψιλες. Εκλεισε συντομα. Γενικα ηταν κακοφημα, με διαφορα νταλαβερια, χαπια κτλ.

4. Εαν ουφαδικο που πηγαινα συνεχεια ηταν του Τσιμογιαννη, στην οδο Τζωρτζ. Σε αυτο και αλλο ενα λιγο πιο κατω, σε ενα υπογειο της Ακαδημιας, υπηρχε κλασικο προβλημα με πρεζακηδες, επαιζες SF και απο διπλα σου επριζε τα νευρα ο "ελα φιλαρακι, δωσε ενα 50ρικο να παιξω και εγω" αλλα φυσικα δεν θα το επερνε για να παιξει. Τελευταια χρονια στον τσιμογιαννη εβαλαν σεκιουριτα στην πορτα.

5. Σε ενα αλλο μεγαλο ουφαδικο που πηγαινα, στο gema στο σταθμο Ανω Πατησια, ειχε αρκετους μαστουρες, και στα ηλεκτρονικα και απέξω.

6. Καποια αλλα μαγαζια ηταν τελειως παρακμιακα, θυμαμαι ενα στο κατω στενο απο το Χοντος της Ομονοιας, οπου ειχε μερικες μικρες καμπινες για ξεκαρφωμα, και οι βασικες δραστηριοτητες ηταν φρουτακια, αλλα και υπολογιστες στα πρωτα χρονια του ιντερνετ για παρανομες και περιεργες τσοντες, αλλα και "γνωριμιες". Ηταν τοσο καμενο μαγαζι, που θυμαμαι οτι ειχε και γυναικες που ελεγαν στους "παικτες" (τυποι 50+ με καραφλα και πουρο) να πανε καμια βολτα ή εαν ψαχνουν παρεα, κανονικο ψαρεμα για σεξ.

7. Σε ενα αλλο παλι ουφαδικο, ηξερα οτι υπηρχαν μεσα και εξω ατομα που την επεφταν σε μικρους (σαν εμενα) και με απειλη βιας ή με κανα μαχαιρι, τους εκλεβαν (τα 3 πενηνταρικα που ειχαν τα παιδια δημοτικου), σε αυτα πηγαιναμε παρεα με 5-6 ατομα, και ποτέ αργα.

8. Τα μαγαζια με φρουτακια και το ολο θεμα ειναι γνωστο, αλλα σε μερικα μαγαζια ο ιδιοκτητης επερνε και ενεχυρο, εδιναν καποιοι κανα ρολοι ή αλλο αντικειμενο και τους εδινε πιστωση να παιξουν στα φρουτακια, ειχαν χασει πολλα χρηματα κτλ σε τετοια μαγαζια.

Εαν κατσω και θυμηθω τα απειρα ουφαδικα που εχω παει, θα γραφω ιστοριες μεχρι αυριο.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Για τα φρουτάκια έκλεισαν τα ηλεκτρονικά κα όχι για το καλό των πιτσιρικάδων. Θυμάμαι ένα πολυ μικρό μαγαζάκι με φρουτάκια γύρω στα σαράντα τετραγωνικά και έβγαζε το χρόνο περί 150 εκατομμύρια δραχμές απο λίγα φρουτομηχανήματα. Φυςικα αυτό ήτανε γνωςτο απο το κράτος. Οποτε μετα τα κλείσανε η κυβερνηςη και φτιάξανε το Λόττο για να μαζεύει τα λεφτά απο τον τζόγο το κράτος νόμιμα. Το ίδιο έγινε και στην Ιταλία και την ίδια περίοδο έκλεισαν και εκεί, γύρω στο 2.000.
 
Όχι ακριβώς. Ο νόμος βγήκε για να πάρει το κράτος τον έλεγχο στα φρουτάκια και να φτιάξει monitoring σύστημα στον τότε ΟΠΑΠ όπου το κάθε μαγαζί που θέλει να έχει "τυχερά παίγνια" να πληρώνει για άδεια και να δίνει μέρος των κερδών του πίσω.

Από τότε πέρασαν πολλά κύματα, κόμματα και κυβερνήσεις και ακόμα και τώρα που πουλήθηκε ο ΟΠΑΠ, δεν προχωράει το πράγμα γρήγορα. Οι άδειες δόθηκαν, ανάδοχος υπάρχει αλλά κουλοχέρηδες σε μαγαζιά όχι ακόμα.

Παρόλα αυτά τα ουφάδικα άνηκαν σε μια άλλη εποχή και δεν έχουν θέση σήμερα. Φοβάμαι ότι το ίδιο θα συμβεί και στους κινηματογράφους και δε μιλώ για τους συνοικιακούς που έχουν ήδη πεθάνει, αλλά για τα plex. Είναι θέμα χρόνου να έχουμε όλοι VDSL και να στριμάρει το Netflix ακόμα και στο τελευταίο σπίτι στην άκρη του πουθενά.

Κέρδος για τις εταιρίες που γλιτώνουν μεσάζοντες και φτάνουν απευθείας στον τελικό καταναλωτή.

Και εγώ στο Space πήγαινα στον Κορυδαλλό αν και δεν υπήρχαν φράγκα, μάζευα και την τελευταία δραχμή για να πάρω Amiga! Υπόκοσμος πάντα θα υπήρχε αλλά όχι στα δικά μου μάτια, νομίζω έχει σχέση και με τον άνθρωπο, αν είσαι επιρρεπής ή θέλεις να μπλέξεις θα παρατηρείς κάποια πράγματα καλύτερα.

Μάριε το Κριτσίλι είναι αυτό που σήμερα πουλάει δορυφορικά;

BTW Ωραίο Thread!
 
Νομιζω οτι ολα ηταν στα πλαισια της ακουσιας ή εκουσιας υστεριας των 80s οπου καποιοι (καλλιτεχνες, πολιτικοι ταγοι κτλ) θελανε να μας πεισουν οτι ζουμε σε μια αθλια κοινωνια με ναρκωτικα, βια, πορνεια, ανασφαλεια, μαυριλα και στεναχωρια.

Θα ηθελα να ηξερα...οσοι λεγανε τοτε αυτες τις αηδιες...γιατι το βουλωνουν σημερα που εχουμε πνιγει στα ναρκωτικα, τη βια, την πορνεια, την ανασφαλεια και την μαυριλα?

Και για να επιστρεψω στο ωραια θεμα του Gettta...καθε χωρος μαζικης εστιασης μαζευει και "μπουμπουκια". Ηξερες ομως τι να περιμενεις. Στη χειροτερη κανας τσαμπουκας, να παιζαμε καμια ψιλη. Σημερα μπορει να πας να παιξεις (αν βρεις) κανα μπλιμπλικι και να ξυπνησεις χωρις νεφρο ή αν εισαι δεσποινις να σου αλλαξουν "επαγγελματικο προσανατολισμο" με τη βια...
 
Για ΟΛΑ φταιει ο ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ στην ΖΟΥΓΚΛΑ!! :diablotin:
 
Πάντως εγώ στην πόλη μου δεν είχα δει κανένα μηχάνημα με φρουτάκια αλλά παρ'όλα αυτά έκλεισαν όλα τα μαγαζιά και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και τα μηχανάκια βρέθηκαν ξαφνικά να στέκουν σβηστά. Θυμάμαι έναν συμφοιτητή μου όταν μου είχε ανακοινώσει εκείνη την εποχή ότι απαγορεύθηκαν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια του είπα "δηλαδή τα ΜΑΜΕ είναι παράνομα;" και μου είπε χαρακτηριστικά "ακόμη κι αν παίζεις παιχνίδια στο κινητό σου θεωρήσε παράνομος"!! Η τρέλα δεν πάει στα βουνά!!
 
viking4a είπε:
Για ΟΛΑ φταιει ο ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ στην ΖΟΥΓΚΛΑ!! :diablotin:
Εργαλείο του συστήματος. Είναι ένα από τα δέντρα στην εικόνα.

Για το Space που είπα προηγουμένως. Θυμάμαι εκείνο το καιρό ότι η πλατεία Μέμου που βρισκόταν το συγκεκριμένο μαγαζί ήταν τίγκα στη σύριγγα κάθε πρωί γύρω από τα παγκάκια. Δε ξέρω αν συσχετίζονται, κάποιοι ίσως το κάνουν, δεν έχω άποψη
 
Από μια σταλιά παιδί,επειδή ο νονός μου είχε μαγαζί με ηλεκτρονικά μεγάλωσα μέσα σε αυτά,έλιωσα και αυτές τις στιγμές που έμπαινα στην πόρτα του μαγαζιού,η όλη ατμόσφαιρα με μαστούρωνε(και δε μιλάω για ναρκωτικά κανονικά)αλλά για τις οθόνες που έβλεπα με τεράστια χαρά...Το μαγαζί αυτό ήταν στη Λάρισα όπου μέσα εκεί αγάπησα τα video games και εκεί είχε έναν κανονικό χώρο για video games μόνο και έναν ξεχωριστό για τις πιο μεγάλες ηλικίες για να παίζει φρουτάκια.Ποτέ δεν εξαναγκάστηκε κανείς να παίξει φρουτάκια σε εκείνο το χώρο,όποιος ενδιαφέρονταν ψαχνόταν μόνος του...Και τον καταλαβαίνω απόλυτα,όπως και πολλούς ιδιοκτήτες.Όταν έχεις μία επιχείρηση,κοιτάς να ανεβάσεις το τζίρο της και φυσικά όπως είπα πριν κανένας δεν σε αναγκάζει να παίξεις φρουτάκια αν δε το θέλεις ο ίδιος.

Μετά πήγαινα πολύ στο χωριό μου Βελεστίνο Βόλου στα τοπικά ηλεκτρονικά και ήμουν μόνιμος θαμώνας(αφού ένας μεγαλύτερος για να με πειράξει,έλεγε εδώ κομάσαι ?)Σκοτεινός χώρος,αλλά λάτρευα το Power Spikes εκεί.Σε εκείνο το χώρο υπήρχαν φασαρίες και ο ιδιοκτήτης βρέθηκε νεκρός με τραγικό τρόπο (οικονομικές διαφορές ίσως και με ψιλοδιακίνηση)Όταν το έμαθα ήθελα να το ανοίξω εγώ ξανά...Τόσο πολύ θα μου έλειπε.

Σε μεμονωμένα μαγαζιά στα χωριά που πήγαινα όπως Πελασγία,Αχίλλειο,Πτελεός κτλ τα ηλεκτρονικά είχαν πιο υγιή μορφή και τα είχανε για διασκέδαση και μόνο.Εκεί έπαιξα πάρα πολλά παιχνίδια και δεν είχε άλλα δωματιάκια.

Στον Ωρωπό θυμάμαι ο ιδιοκτήτης άλλαζε τα ηλεκτρονικά σε όσους θέλανε σε φρουτάκια,αλλά πάντα έπεφτε σύρμα όταν ήταν να έλθει η αστυνομία(από το ίδιο το τμήμα)και έτσι δεν είχε πρόβλημα.

Στο Μαρούσι δεν τα πρόλαβα,μόνο 1-2 χρόνια και ποτέ δε δέθηκα με το χώρο.Θυμάμαι τον ιδιοκτήτη,έναν γκριζομάλλη μόνο και λίγα πράγματα.

Τέλος στην Κηφισιά πάνω από τα Star View πηγαίναμε στο Bowling Center,αφήναμε το σχολίο και πηγαίναμε για Metal Slug με έναν κολλητό.Εκεί ήταν τεράστιος χώρος και γινόταν διάφορα αλλά εκτός μαγαζιού.

Με μία σύνοψη oι γονείς μας ήταν όπως πάντα υπερβολικοί,αλλά τότε ξέρανε οτι εμείς θα κάνουμε αυτό που θέλαμε τελικά ό,τι και αν λέγανε.Ναι κάποιοι τέτοιοι χώροι κρύβανε κινδύνους,αλλά ο αποκλειστικός υπέυθυνος για το τι θα γίνεται εντός και εκτός μαγαζιού ήταν ο ιδιοκτήτης,δηλαδή ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά του καθόριζε και όλα τα υπόλοιπα πράγματα που αναφέρατε κι εσείς.
 
Shock είπε:
Μάριε το Κριτσίλι είναι αυτό που σήμερα πουλάει δορυφορικά;
Αντώνη όχι, ήταν το υπόγειο μέσα στη στοά του κτηρίου. Η κύρια είσοδος ήταν από τις σκάλες που φένονται ακόμη και σήμερα επί της οδού Θήρας. Η άλλη είσοδος είναι μια ξεκάρφωτη πόρτα επί της οδού Σάμου (δίπλα από το μαγαζί που πουλάει δικοσμητικά).
 
Shock είπε:
Όχι ακριβώς. Ο νόμος βγήκε για να πάρει το κράτος τον έλεγχο στα φρουτάκια και να φτιάξει monitoring σύστημα στον τότε ΟΠΑΠ όπου το κάθε μαγαζί που θέλει να έχει "τυχερά παίγνια" να πληρώνει για άδεια και να δίνει μέρος των κερδών του πίσω.
Από τότε πέρασαν πολλά κύματα, κόμματα και κυβερνήσεις και ακόμα και τώρα που πουλήθηκε ο ΟΠΑΠ, δεν προχωράει το πράγμα γρήγορα. Οι άδειες δόθηκαν, ανάδοχος υπάρχει αλλά κουλοχέρηδες σε μαγαζιά όχι ακόμα.

Παρόλα αυτά τα ουφάδικα άνηκαν σε μια άλλη εποχή και δεν έχουν θέση σήμερα. Φοβάμαι ότι το ίδιο θα συμβεί και στους κινηματογράφους και δε μιλώ για τους συνοικιακούς που έχουν ήδη πεθάνει, αλλά για τα plex. Είναι θέμα χρόνου να έχουμε όλοι VDSL και να στριμάρει το Netflix ακόμα και στο τελευταίο σπίτι στην άκρη του πουθενά.

Κέρδος για τις εταιρίες που γλιτώνουν μεσάζοντες και φτάνουν απευθείας στον τελικό καταναλωτή.

Και εγώ στο Space πήγαινα στον Κορυδαλλό αν και δεν υπήρχαν φράγκα, μάζευα και την τελευταία δραχμή για να πάρω Amiga! Υπόκοσμος πάντα θα υπήρχε αλλά όχι στα δικά μου μάτια, νομίζω έχει σχέση και με τον άνθρωπο, αν είσαι επιρρεπής ή θέλεις να μπλέξεις θα παρατηρείς κάποια πράγματα καλύτερα.

Μάριε το Κριτσίλι είναι αυτό που σήμερα πουλάει δορυφορικά;

BTW Ωραίο Thread!
Έχεις δίκιο, εγώ τα είπα χοντρά χοντρά.

Οσο αφορά όμως τα ηλεκτονικάδικα, ένα φιλαράκι μου που είναι στην Ιαπωνία ζουν και βασιλεύουν. Και το κορυφαίο είναι οτι έχουν τα παλιά παιχνίδια, αυτά που μας αρέσουν King of Draagons, Alien vs Predator, Dungeons & Dragons, Willow, Metal Slug και πολλά άλλα.....Αχ...Ιαπωνία!
 
Shock είπε:
Για το Space που είπα προηγουμένως. Θυμάμαι εκείνο το καιρό ότι η πλατεία Μέμου που βρισκόταν το συγκεκριμένο μαγαζί ήταν τίγκα στη σύριγγα κάθε πρωί γύρω από τα παγκάκια. Δε ξέρω αν συσχετίζονται, κάποιοι ίσως το κάνουν, δεν έχω άποψη
Αντωνη,υπηρξε περιοδος που στην Πλ.Μεμου φοβοσουν οχι απλα να κυκλοφορησεις,αλλα να περασεις.... :precry:

Θυμαμαι, οταν πρωτοξεκινησα στα 15 μου να συχναζω μαζι με τον αδερφο μου στην Rainbow γυρω στο 1992

- η οποια ηταν στεκι για χρονια του αδερφου μου και μετεπειτα και δικο μου - οι τοτε

συνομηλικοι 23αρηδες φιλοι του και οι κανα-δυο χρονια μεγαλυτεροι,ακουγα να λενε....

"η Μεμου ηταν αγνωριστη πριν 7 με 10 χρονια καμια σχεση με σημερα,που ειναι πιο ησυχα τα πραγματα".
 
Πίσω
Μπλουζα