Πράγματι από το γκέιμς έχω κοιτάξει μόνο 2-3 τεύχη, όμως νομίζω ήταν αρκετά για να βγάλω ένα συμπέρασμα. Τα ριβιούς δεν είχαν επιχειρήματα, και φαίνονταν γραμμένα από συντάκτες, που δεν είχαν καμία σχέση με τον τύπο του παιχνιδιού που ανέλυαν. Δηλαδή δεν μπορείς να δώσεις ρεβιού αρ πι τζι σε συντάκτη που παίζει αθλητικά παιχνίδια. Με τι εμπειρία να το γράψει; Αλλά το τραγικότερο είναι ότι κάνουν λάθη λόγο της άγνοιας τους. Κάποιος έγραφε χαρακτηριστικά "οι πραγωγοί του παιχνιδιού δεν ξέρουν καλή γεωγραφία, ενώ πετάς πάνω από το Τόκυο, βλέπεις τον πύργο του Άιφελ". Μου θυμίζει το επιχείρημα του αλμανάκο "Χειρότερο παιχνίδι ξύλου του Street Fighter 3. Ενώ όλοι οι άλλοι βγάζουν 3Δ, αυτοί επιμένουν στα 2Δ. Και μεις τους δίνουμε αυτό που τους αξίζει." Εκτός αν είσαι μέχρι 15, που νομίζω ότι σε αυτές τις ηλικίες στοχεύουν. Όσο για τα αγγλικά, αν δεν τα γνωρίζεις αρκετά καλά, δεν θα μπορέσεις να παίξεις και το παιχνίδι αρκετά καλά, αφού τα κείμενα πάλι στα αγγλικά θα είναι. Και αν υπήρχε κοινό του γκειμπρο, το γκειμπρο δεν θα έκλεινε.