phil_vr
RetroNuts!
- Joined
- 7 Μάρ 2007
- Μηνύματα
- 1.944
- Αντιδράσεις
- 64
Τοσο καιρο στο φορουμ και ολο το ανεβαλα.. Μιας και δεν εβλεπα ενα ειδικο αφιερωμα για τον καλυτερο φιλαρακο των εφηβικων μας χρονων, ειπα να δημιουργησω ενα. Για τον φιλαρακο που μας φορτωνοταν στην πλατη διχως παραπονο. Για τον φιλαρακο που αποτελεσε το πρωτο μας βημα προς την ελευθερια. Για τον φιλαρακο που μας βοηθησε να ανυπομονουμε να τελειωσει η σχολικη μερα, και μας προετρεπε ασχημα να κανουμε κοπανα. Για ποιον μιλω? Μα για ποιον αλλο? Τον καλυτερο φιλο που θα μπορουσε να εχει καποιος.. Το Honda C50.. Tον πάπο!
Η πιο γνωριμη και αγαπημενη φιγουρα των 80's..
Η κλασικη σχολικη μερα ξεκινουσε με αγουροξυπνημα, γαλα αν μας προλαβαινε η μητερα μας, αρπαγμα τσαντας και ποδαροδρομος. Στην διαδρομη θα βρισκαμε και αλλα φιλαρακια. Καπου στα μισα θα ακουγαμε τον γνωριμο ηχο απο το χωνι (εξηγηση για τα μετα-90's μελη: Χωνι=απλος σωληνας κομμενης εξατμισης, που εχει προστεθει στο τελικο κομματι ενα απλο μεγαλυτερο κυλινδρικης διατομης τελικο κομματι, διχως να περιεχει το παραμικρο απο σιγαστηρες και λαμακια και που εφερνε πολυ σε ανοιγμενη κονσερβα σε οψη) του Πέρη (Περικλής) να ερχεται απο δυο τετραγωνα μακρια! Οταν μας ειχε ηδη πλησιασει φυσικα δεν μπορουσε να αρθρωθει λεξη απο τον θορυβο. Σκοτωμος το ποιος θα κερδισει βολτα μεχρι το σχολειο στην πισω θεση!! Φυσικα αν κερδιζα εγω την βολτα η αισθηση απλα ηταν.. long live the king!
Στις φωτο οι τυπικες χρησεις του C50 ανα την υδρογειο.. Στην κινα, στην Αγγλια, και φυσικα στην Ελλαδα!
Το παπι αποτελεσε ενα απο τα πιο αγαπημενα μεσα μεταφορας στην νεολαια του 80 (και ακομα κραταει καλα, αν και πλεον τα παπια ειναι διαστημικου σχηματος και κυβισμου). Οποιος κατειχε ενα απλο, πρασινωπο, χαρβαλιασμενο στρογγυλοφαναρο, αποκτουσε το απολυτο prestige, και γινοταν θεμα του σχολειου σε πηγαδακια του στυλ "Ρε συ, ο ταδε πηρε παπι!". Τα παπια αποτελεσαν τα πρωιμα "παγκακια" του σχολειου και εκει καθοντουσαν οι προνομιουχοι κατοχοι τους μαζι με τους αμεσα επωφελημενους κολητους. Οταν τωρα βρισκοντουσαν 2-3 παπια μαζεμενα, η βολτα της παρεας ανηκε πλεον στην ημερησια διαταξη. Και αν δεν χωρουσαν ολοι? Problem solved.. Τρικαβαλο! Χιλιοι καλοι χωρουν. Τι δεν ειχαν τραβηξει τα αμοιρα παπια με την παρτη μας. Και να ηταν λιγο φτιαγμενα γινοταν καπως υποφερτο το μαρτυριο τους. Αλλιως, με τον 50αρακι κινητηρα, τσουκου τσουκου τα καταφερναν, αλλες φορες με επαρκη λαδια, αλλες φορες με συμπληρωμα ελαιολαδο (ποιος θα ετρεχε πρωινιατικα πριν το σχολειο να βρει λαδια για το παπι? Αφου το ελεγε και η μαμα. Αλτις.. αυτο ξερετε, αυτο εμπιστευεστε!), πολλες φορες με πυροβολημενους δισκους συμπλεκτη, αλλα και παλι δεν εμεναν.
Ακομα θυμαμαι τους πολεμους που ειχα κανει μεχρι να παρω το τελικο ναι (η μαλλον, "Με επρηξες, παμε να το παρεις να τελειωνουμε με δαυτο!") απο τους γονεις μου για να εχω το δικο μου παπι. Και απο οσο θυμαμαι, ολοι μου οι φιλοι ειχαν το ιδιο warfare με τους δικους τους. Αλλοι την εβγαζαν καθαρη και καταφερναν να παρουν ενα πρασινο στρογγυλοφαναρο με πλατινες (και χαρβαλο να ηταν, ισα να κινειται), αλλοι εβαζαν πειθω και επαιρναν καινουριο μπλε η κοκκινο στρογγυλοφαναρο, και μερικοι που εβαζαν ΠΟΛΥ πειθω καταφερναν και επαιρναν τα ολοκαινουρια και νεα στην αγορα GLX (η μεταχειρισμενα τετραγωνοφαναρα Super Cub απο Ιαπωνια), με τα τετραγωνα φαναρια με τις τεσσερεις ταχυτητες και την καραμοντερνα σχεδιαση. Αν κρινω απο το αποτελεσμα το δικο μου, πρεπει να εβαλα ΠΟΛΥ πειθω, μιας και η χαρα μου οταν φεραμε πισω στο σπιτι ενα λευκο GLX με μπλε σελα απλα δεν μπορει να περιγραφει!
Ενα τυπικο νορμαλ ελληνικο παπι..
Απο την αποκτηση και μετα, υπηρχαν κανονες του πως πρεπει να ειναι ενα ελληνικο παπι.
- Οι δυο καθρεπτες επαιρναν αμεσως ξηλωμα και φυλαξη.
- Στην ποδια ειχαμε δυο δρομους: Η ξηλωνοταν δια παντος, η επαιρνε θεση στον παγκο και με πριονι κοβοντουσαν τα φτερα και στο κομμενο μερος εμπαινε πλαστικο διακοσμητικο "φιλετο" σαν των παρμπριζ αυτοκινητων
- Στην ηδη κομμενη ποδια προσαρτουνταν η λεγομενη "καρινα" στο κατω μερος (ηθελε προσοχη στο κατεβασμα πεζοδρομιων)
- Στην ηδη κομμενη ποδια προσαρτουνταν και πλαστικη λευκη σιτα στα ανοιγματα που ειχε για το καρμπυρατερ και το μπουζι
- Στα φλας ειχαμε δυο δρομους: Αφαιρεση η βαψιμο μαυρο στα πορτοκαλι τζαμακια
- Η κορνα ξηλωνοταν και εδινε θεση σε σειρηνα
- Το βυσμα του μπουζι ξηλωνοταν και εδινε την θεση του σε βυσμα με λαμπακι (αναβοσβυνε με το καθε σπινθηρισμα του μπουζιου)
- Το λουρι της σελας ξηλωνοταν και αυτο προς φυλαξη
- Το φιλτροκουτι ξηλωνοταν και βαζαμε μικρη χοανη
- Φουλαρι που κρεμοταν απο το τιμονι, διπλα στον λεβιε για το τσοκ του καρμπυρατερ
- Η εξατμιση ξηλωνοταν και βαζαμε ιδιοκατασκευη, η τις πανακριβες τοτε Sebring (30.000 το 1987)
- Η πινακιδα επαιρνε κλιση 90 μοιρων για να την βλεπει μονο ο θεος
- Τα αναγλυφα γραμματα στα λαστιχα τα τονιζαμε με blanco
- Τα μανισια "πατητηρια" του συνεπιβατη ξηλωνοντουσαν, και εμπαιναν μικροτερα μεταλικα ανακλινομενα που επιαναν στην βιδα των πισω αμορτισερ
- Τα πισω αμορτισερ ξηλωνοντουσαν και εδιναν την θεση τους σε αμορτισερ με ελατηρια
- Τα καπακια του μοτερ ξηλωνοντουσαν για νικελωμα, οπως και η μανιβελα, βαση εξατμισης και τα ταμπουρα των φρενων
- Οι πιο μερακληδες πηγαιναν κατευθειαν στην λυση των τριακτινων ζαντων
- Πασπαλισμα με αυτοκολητα πασης φυσεως κυριως με συγκροτηματα
- Πριονισμα το εμπρος φτερο (στα στρογγυλοφαναρα) και πριονισμα του πισω φτερου (στα GLX)
- Λυση του κυλινδροπιστονου στην αυλη του σπιτιου και αρμολογηση του με imitation κυλινδρο με 47mm διαμετρο και αντιστοιχο εμβολακι ελατηρια και φλαντζες, και ξηλωμα του 13αριου καρμπυρατερ με imitation καρμπυρατερ 17αρι. Ετσι το παπι αποκτουσε τον πολυποθητο 72αρι κυβισμο.
- Μαζι με ολα αυτα γινοταν δευτερη φυση η κατοχη ταλιρου (ναι, εκεινο το κερμα των 5 δραχμων) για να μπορουμε να ανοιγουμε ευκολα το δεξι καπακι (πανω απο την μανιβελα) που μεσα ειχαμε μικρο fast (οταν συνεβαινε το "Ωχ, παθαμε λαστιχο") η εργαλεια.
Η παραπανω συνταγη επρεπε να εκτελεστει τουλαχιστον στο 80% (οπωσδηποτε το φτιαξιμο σε 72αρι), για να μπορει να γινει ενα παπι politically correct στις ελληνικες παρεες.
** Αν ανεφερα πολλες φορες την λεξη "ξηλωμα" ειναι για να δωσει την αισθηση του τοτε!
Το δικο μου GLX, υπαρχει ακομα αν και στα χερια του πατερα μου πια υπεστιν retro-restoring.. που σημαινει οτι φοραει πλεον δυο καθρεπτες, τα φλασακια ξαναεγιναν πορτοκαλι, η Sebring μπηκε αποθηκη, τα 50mm εγιναν παλι τα αναιμικα 39mm (απο 80αρι εγινε 50αρι), το 13αρι καρμπυρατερ ξαναρουφαει βενζινη, η σελα φοραει μαυρο καλυμα, τα χρωματα του ξεθωριασαν.. κοινως, εχασε ολο του το glory. Το κυριως μοτερ του εχει γραψει πανω απο 150.000χμλ (σε διαφορα setup) και ποτε δεν με αφησε πουθενα. Ελπιζω να καταπιαστω καποια στιγμη μαζι του και παλι.
Αφιερωμενο σε ολους μας που χαρηκαμε με τα παπια μας (και των φιλων μας) την ελευθερια και τις ατελειωτες βολτες, τις κοπανες και τα καφετεριοgatherings, τις σουζες (και τις τουμπες!) και τις κοντρες και τις σπασμενες ντιζες στα κοντερ, την σχολικη "μουρη", τις βολτες με το amore, που σπρωχναμε ανελεητα οταν παθαιναμε λαστιχο στις ερημιες, τις α-λα-hells angels-εξορμισεις για καλοκαιρινο μπανακι, το απολυτο μεσο για clubοτσαρκα.. τοτε που ενα απλο παπι ειχε περισσοτερη αξια απο τα super duper διαστημικα 130cc πλαστικουρια made in freakin china του σημερα.
Η πιο γνωριμη και αγαπημενη φιγουρα των 80's..
Η κλασικη σχολικη μερα ξεκινουσε με αγουροξυπνημα, γαλα αν μας προλαβαινε η μητερα μας, αρπαγμα τσαντας και ποδαροδρομος. Στην διαδρομη θα βρισκαμε και αλλα φιλαρακια. Καπου στα μισα θα ακουγαμε τον γνωριμο ηχο απο το χωνι (εξηγηση για τα μετα-90's μελη: Χωνι=απλος σωληνας κομμενης εξατμισης, που εχει προστεθει στο τελικο κομματι ενα απλο μεγαλυτερο κυλινδρικης διατομης τελικο κομματι, διχως να περιεχει το παραμικρο απο σιγαστηρες και λαμακια και που εφερνε πολυ σε ανοιγμενη κονσερβα σε οψη) του Πέρη (Περικλής) να ερχεται απο δυο τετραγωνα μακρια! Οταν μας ειχε ηδη πλησιασει φυσικα δεν μπορουσε να αρθρωθει λεξη απο τον θορυβο. Σκοτωμος το ποιος θα κερδισει βολτα μεχρι το σχολειο στην πισω θεση!! Φυσικα αν κερδιζα εγω την βολτα η αισθηση απλα ηταν.. long live the king!
Στις φωτο οι τυπικες χρησεις του C50 ανα την υδρογειο.. Στην κινα, στην Αγγλια, και φυσικα στην Ελλαδα!
Το παπι αποτελεσε ενα απο τα πιο αγαπημενα μεσα μεταφορας στην νεολαια του 80 (και ακομα κραταει καλα, αν και πλεον τα παπια ειναι διαστημικου σχηματος και κυβισμου). Οποιος κατειχε ενα απλο, πρασινωπο, χαρβαλιασμενο στρογγυλοφαναρο, αποκτουσε το απολυτο prestige, και γινοταν θεμα του σχολειου σε πηγαδακια του στυλ "Ρε συ, ο ταδε πηρε παπι!". Τα παπια αποτελεσαν τα πρωιμα "παγκακια" του σχολειου και εκει καθοντουσαν οι προνομιουχοι κατοχοι τους μαζι με τους αμεσα επωφελημενους κολητους. Οταν τωρα βρισκοντουσαν 2-3 παπια μαζεμενα, η βολτα της παρεας ανηκε πλεον στην ημερησια διαταξη. Και αν δεν χωρουσαν ολοι? Problem solved.. Τρικαβαλο! Χιλιοι καλοι χωρουν. Τι δεν ειχαν τραβηξει τα αμοιρα παπια με την παρτη μας. Και να ηταν λιγο φτιαγμενα γινοταν καπως υποφερτο το μαρτυριο τους. Αλλιως, με τον 50αρακι κινητηρα, τσουκου τσουκου τα καταφερναν, αλλες φορες με επαρκη λαδια, αλλες φορες με συμπληρωμα ελαιολαδο (ποιος θα ετρεχε πρωινιατικα πριν το σχολειο να βρει λαδια για το παπι? Αφου το ελεγε και η μαμα. Αλτις.. αυτο ξερετε, αυτο εμπιστευεστε!), πολλες φορες με πυροβολημενους δισκους συμπλεκτη, αλλα και παλι δεν εμεναν.
Ακομα θυμαμαι τους πολεμους που ειχα κανει μεχρι να παρω το τελικο ναι (η μαλλον, "Με επρηξες, παμε να το παρεις να τελειωνουμε με δαυτο!") απο τους γονεις μου για να εχω το δικο μου παπι. Και απο οσο θυμαμαι, ολοι μου οι φιλοι ειχαν το ιδιο warfare με τους δικους τους. Αλλοι την εβγαζαν καθαρη και καταφερναν να παρουν ενα πρασινο στρογγυλοφαναρο με πλατινες (και χαρβαλο να ηταν, ισα να κινειται), αλλοι εβαζαν πειθω και επαιρναν καινουριο μπλε η κοκκινο στρογγυλοφαναρο, και μερικοι που εβαζαν ΠΟΛΥ πειθω καταφερναν και επαιρναν τα ολοκαινουρια και νεα στην αγορα GLX (η μεταχειρισμενα τετραγωνοφαναρα Super Cub απο Ιαπωνια), με τα τετραγωνα φαναρια με τις τεσσερεις ταχυτητες και την καραμοντερνα σχεδιαση. Αν κρινω απο το αποτελεσμα το δικο μου, πρεπει να εβαλα ΠΟΛΥ πειθω, μιας και η χαρα μου οταν φεραμε πισω στο σπιτι ενα λευκο GLX με μπλε σελα απλα δεν μπορει να περιγραφει!
Ενα τυπικο νορμαλ ελληνικο παπι..
Απο την αποκτηση και μετα, υπηρχαν κανονες του πως πρεπει να ειναι ενα ελληνικο παπι.
- Οι δυο καθρεπτες επαιρναν αμεσως ξηλωμα και φυλαξη.
- Στην ποδια ειχαμε δυο δρομους: Η ξηλωνοταν δια παντος, η επαιρνε θεση στον παγκο και με πριονι κοβοντουσαν τα φτερα και στο κομμενο μερος εμπαινε πλαστικο διακοσμητικο "φιλετο" σαν των παρμπριζ αυτοκινητων
- Στην ηδη κομμενη ποδια προσαρτουνταν η λεγομενη "καρινα" στο κατω μερος (ηθελε προσοχη στο κατεβασμα πεζοδρομιων)
- Στην ηδη κομμενη ποδια προσαρτουνταν και πλαστικη λευκη σιτα στα ανοιγματα που ειχε για το καρμπυρατερ και το μπουζι
- Στα φλας ειχαμε δυο δρομους: Αφαιρεση η βαψιμο μαυρο στα πορτοκαλι τζαμακια
- Η κορνα ξηλωνοταν και εδινε θεση σε σειρηνα
- Το βυσμα του μπουζι ξηλωνοταν και εδινε την θεση του σε βυσμα με λαμπακι (αναβοσβυνε με το καθε σπινθηρισμα του μπουζιου)
- Το λουρι της σελας ξηλωνοταν και αυτο προς φυλαξη
- Το φιλτροκουτι ξηλωνοταν και βαζαμε μικρη χοανη
- Φουλαρι που κρεμοταν απο το τιμονι, διπλα στον λεβιε για το τσοκ του καρμπυρατερ
- Η εξατμιση ξηλωνοταν και βαζαμε ιδιοκατασκευη, η τις πανακριβες τοτε Sebring (30.000 το 1987)
- Η πινακιδα επαιρνε κλιση 90 μοιρων για να την βλεπει μονο ο θεος
- Τα αναγλυφα γραμματα στα λαστιχα τα τονιζαμε με blanco
- Τα μανισια "πατητηρια" του συνεπιβατη ξηλωνοντουσαν, και εμπαιναν μικροτερα μεταλικα ανακλινομενα που επιαναν στην βιδα των πισω αμορτισερ
- Τα πισω αμορτισερ ξηλωνοντουσαν και εδιναν την θεση τους σε αμορτισερ με ελατηρια
- Τα καπακια του μοτερ ξηλωνοντουσαν για νικελωμα, οπως και η μανιβελα, βαση εξατμισης και τα ταμπουρα των φρενων
- Οι πιο μερακληδες πηγαιναν κατευθειαν στην λυση των τριακτινων ζαντων
- Πασπαλισμα με αυτοκολητα πασης φυσεως κυριως με συγκροτηματα
- Πριονισμα το εμπρος φτερο (στα στρογγυλοφαναρα) και πριονισμα του πισω φτερου (στα GLX)
- Λυση του κυλινδροπιστονου στην αυλη του σπιτιου και αρμολογηση του με imitation κυλινδρο με 47mm διαμετρο και αντιστοιχο εμβολακι ελατηρια και φλαντζες, και ξηλωμα του 13αριου καρμπυρατερ με imitation καρμπυρατερ 17αρι. Ετσι το παπι αποκτουσε τον πολυποθητο 72αρι κυβισμο.
- Μαζι με ολα αυτα γινοταν δευτερη φυση η κατοχη ταλιρου (ναι, εκεινο το κερμα των 5 δραχμων) για να μπορουμε να ανοιγουμε ευκολα το δεξι καπακι (πανω απο την μανιβελα) που μεσα ειχαμε μικρο fast (οταν συνεβαινε το "Ωχ, παθαμε λαστιχο") η εργαλεια.
Η παραπανω συνταγη επρεπε να εκτελεστει τουλαχιστον στο 80% (οπωσδηποτε το φτιαξιμο σε 72αρι), για να μπορει να γινει ενα παπι politically correct στις ελληνικες παρεες.
** Αν ανεφερα πολλες φορες την λεξη "ξηλωμα" ειναι για να δωσει την αισθηση του τοτε!
Το δικο μου GLX, υπαρχει ακομα αν και στα χερια του πατερα μου πια υπεστιν retro-restoring.. που σημαινει οτι φοραει πλεον δυο καθρεπτες, τα φλασακια ξαναεγιναν πορτοκαλι, η Sebring μπηκε αποθηκη, τα 50mm εγιναν παλι τα αναιμικα 39mm (απο 80αρι εγινε 50αρι), το 13αρι καρμπυρατερ ξαναρουφαει βενζινη, η σελα φοραει μαυρο καλυμα, τα χρωματα του ξεθωριασαν.. κοινως, εχασε ολο του το glory. Το κυριως μοτερ του εχει γραψει πανω απο 150.000χμλ (σε διαφορα setup) και ποτε δεν με αφησε πουθενα. Ελπιζω να καταπιαστω καποια στιγμη μαζι του και παλι.
Αφιερωμενο σε ολους μας που χαρηκαμε με τα παπια μας (και των φιλων μας) την ελευθερια και τις ατελειωτες βολτες, τις κοπανες και τα καφετεριοgatherings, τις σουζες (και τις τουμπες!) και τις κοντρες και τις σπασμενες ντιζες στα κοντερ, την σχολικη "μουρη", τις βολτες με το amore, που σπρωχναμε ανελεητα οταν παθαιναμε λαστιχο στις ερημιες, τις α-λα-hells angels-εξορμισεις για καλοκαιρινο μπανακι, το απολυτο μεσο για clubοτσαρκα.. τοτε που ενα απλο παπι ειχε περισσοτερη αξια απο τα super duper διαστημικα 130cc πλαστικουρια made in freakin china του σημερα.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
