thamonas είπε:
Όσον αφορά αυτά που λέει ο Karnov, σίγουρα κατα κάποιο βαθμό εχει δίκιο. Θα ήθελα να σας πάρω μια διαφορετική προσέγγιση για το όλο θέμα... Νομίζω οτί γύρω στο 89, είχε αρχίσει η πτώση των 8bitwn αλλά οι τιμές παρέμεναν υψηλές για τους 16bitous. Αλήθεια ποιος θα ήθελα να έχει τον spectrum_γομολάστιχα, αν μπορούσε να αγοράσει μια amiga 500αρα?? Μην ξεχνάς Karnov οτι ακόμα και οι συντάκτες του περιοδικού ήταν παιδιά λίγο μεγαλύτερα απο εμάς που και αυτοί ακόμα δεν είχαν access σε 16bitous υπολογιστές, παρά μονο στον εργασιακό τους χώρο. Ακόμη και αυτοί εντυπωσιαζόντουσαν με τα παιχνίδια αυτά, αυτά εξιτάραν την φαντασία τους, για αυτά έγγραφαν. Εγώ με τον Amstradako μου τότε, διάβαζα τα special reviews για το Defender of the crown (έ Billy?) και τα πρώτα graphic adventures και πραγματικά προσπαθούσα μέσα από τις φωτογραφίες και τον γραπτό λόγο, να φανταστώ πόσο υπέροχη εμπειρία θα ήταν να έπαιζα αυτά τα παιχνίδια.
Αυτό ήθελα σαν αναγνώστης παρόλο που ειχα 8bito. Τα παιχνίδια που αφορούσαν τον υπολοφιστή μου τα παρουσίαζε στα απλά reviews. Το περιοδικό δεν προωθούσε τα 16bita. Απλά ήταν καλύτερα μηχανήματα είχαν πολλές εφαρμογές πέρα από τα παιχνίδια.
Η εποχή του Pixel , ήταν η εποχή που για εμάς που συζητάμε εδώ , ήταν από τις πιο "'έντονες" και συναισθηματικά φορτισμένες της ζωής. Το στάδιο της προ-εφηβίας , εφηβίας. Όλα τα πράγματα εκείνης της εποχής , όταν τα θυμόμαστε , μας φαίνονται μαγικά.
Θα συμφωνήσεις μαζί μου , αν αναπολήσεις τις καφετέριες που πήγαινες, τα πάρτι , τα σινεμά , τα ουφάδικα , τα πάντα! Όλα έχουν στο νού μας μια ξεχωριστή αίγλη. Το Pixel , έτυχε να είναι από τα περιοδικά εκείνης της περιόδου.
Πιστεύω ότι αν υπήρχαν 25άρηδες εκείνης της εποχής, σημερινοί 45ρηδες , 50ρηδες , δεν θα το έχουν στην ίδια μοίρα που το έχουμε οι σημερινοί 35-40.Θα μπορούν να το δουν πιο αντικειμενικά.
Προσωπικά ήμουν από τους φανατικούς του Pixel από το 1986 (αρχές) μέχρι
αρχές του 1990 (αν θυμάμαι το Μάρτιο , ορκίστηκα ότι δεν θα το ξανα-αγοράσω).
Εκείνη την περίοδο εγώ ήμουν κολλημένος στο 6128.Τον είχαν άπειροι γνωστοί , παιδιά της γειτονιάς. Είχα βάλει και ένα floppy 5 1/4 από pc , οπότε είχα λύσει το πρόβλημα των ακριβών δισκετών , αφού αντί για 3άρες έπαιρνα 5.25 (1100δρχ οι πρώτες , 150δρχ οι δεύτερες). Επίσης με τέτοιο κύκλο με 6128 , έπαιζαν και τρελές "ανταλλαγές" οπότε είχαμε τα πάντα στον 6128.
Το Pixel , απλά μας "ενημέρωνε". Από το τέλος του 1989 όμως και μετά , η αίσθηση που δημιουργούσε το περιοδικό σχετικά με τα 8μπιτα ήταν , τουλάχιστον σε ολόκληρες τις παρέες μου της εποχής εκείνης , ήταν ότι
"ή πάτε στα 16bit ή είστε ανάξιοι να είστε κομπιουτεράδες και δεν ασχολούμαστε μαζί σας , σας αγνοούμε παντελώς".
Ο υπόλοιπος τύπος , δεν είχε ακόμη τέτοια απαξίωση στα 8μπιτα.
Συνέχισε να ασχολείται για 2 τουλάχιστον χρόνια ακόμη , μέχρι το 1992 , αφού και οι μεγάλοι οίκοι συνέχιζαν να βγάζουν software για τον 6128 , όπως συνεχίζουν ακόμη να βγάζουν games για το PS2 ή όπως συνέχιζαν μέχρι το 1994 να βγάζουν για 8μπιτες κονσόλες (nes-master system) ή και μέχρι το 1998 για τις 16μπιτες (snes-genesis).
Τη δική μου αυτή αίσθηση ,μοιαράζονταν -όπως επανέλαβα- πολλοί γνωστοί της γενιάς μου , οι οποίοι γύρω στο 1990 επειδή ήταν σε φάση προετοιμασίας για εισαγωγικές , δεν μπορούσαν να ζητήσουν από γονείς νέο υπολογιστή 16μπιτο , όπως οι μικρότεροι , αλλά θα ήθελαν να "ξεκλέβουν" καμιά ώρα από το διάβασμα ασχολούμενοι με τον 8μπιτο που τους "ξέμεινε". Μέχρι τότε , το Pixel ήταν ένα είδος "καθοδηγητή" για αυτή την ενασχόληση. Από τη στιγμή εκείνη και μετά , έδωσε την εντύπωση ότι δεν "
καταδεχόταν" πλέον και ότι
"σνομπάριζε". Ουσιαστικά λοιπόν , εμένα και τη φάρα μου , είχαμε την αίσθηση ότι μας "έδιωξε" από αναγνώστες του και πάψαμε να είμαστε τέτοιοι.
