Ποιά ήταν η ΠΡΩΤΗ ταινία που είδατε στο σινεμά;

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας filmmusic
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
H πρωτη μου ταινια στο σινεμα ηταν το 84 το [ Λουφα και παραλλαγη ]
 
Η πρώτη μου ταινία ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 80 στο δημοτικό. Δε θυμάμαι το τίτλο αλλά το θέμα ήταν οι περιπέτειες του Ηρακλή. Το είδα σε ένα συνοικιακό κινηματογράφο και δε μου άρεσε καθόλου.
 
πρωτη ταινια που θυμαμαι να με ειχαν παει ηταν η χιονατη και οι 7 νανοι σε ενα σινεμα στους αμπελοκηπους δεν θυμαμαι να πολυπηγαινα σινεμα ημουν του βιντεο περισοτερο οτι εβγαινε σε βιντεο παντα το εβλεπα οταν μεγαλωσα και ανοιξε και το village το κλασσικο στο μαρουσι που εχει κλεισει τωρα πηγαιναμε αρκετα συχνα και βλεπαμε ταινιες οποτε εκει εχω δει παρα πολλες και μου λειπει αρκετα σαν σινεμα γιατι εκει περασα πολυ ωραιες στιγμες πηγαινα και στο διανα συνηθως με το σχολειο η οταν υπηρχε ταινια σαν το scary movie Πχ που στα village τοτε δεν αφηναν κανεναν κατω των 18 να μπει και οσοι εμπαιναν εδειχναν ταυτοτητα οποτε πηγαιναμε εκει που μας αφηναν παντα να μπουμε
 
Καλοκαιρακι ηταν θυμαμαι,εν ετη 1983-84,σε ενα απο τα δυο καλοκαιρινα σινεμα

που υπηρχαν στα εξωτικα Σεληνια,στην μαγευτικη Σαλαμι(υ)κονο.

Ωπου το ενα επαιζε το "Καμικαζι,Αγαπη μου"...με τον Σταθη Ψαλτη. :)

Χμμμμ.... :wait2: ....Γιατι θυμαμαι οτι το εχω ξαναναφερει καπου εδω μεσα;:what:

Anyway...

Εκστασιασμενος που εβλεπα για πρωτη φορα τοσο μεγαλη τηλεοραση.... :o

Εεε...ενταξει...μην κοροιδευετε...μικρο παιδακι ημουν... :baby2: :baby2:...που να ξερω την διαφορα. :D

Αξεχαστη μου ειχε μεινει η σκηνη που στο τελος ο Ψαλτης μαζι με την Φινου

"πετανε" με την μηχανη στα συννεφα...

EDIT

Θυμηθηκα που το ξαναναφερα... :d@redevil ...εδω περα! :D
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αν θυμάμαι καλά πρέπει να ήταν η Mrs Doubtfire με τον αείμνηστο Robin Williams.
 
Η πρώτη μου ταινία σε ηλικία περίπου 5 χρονών μάλλον ήταν θρησκευτικού περιεχομένου, ή "Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ" (σε 2 ή 3 συνέχειες βέβαια...) ή "Οι Δέκα Εντολές" (που βέβαια με είχε εντυπωσιάσει πολύ).

Η πρώτη ταινία που είδα μόνος μου, έφηβος ήταν σε θερινό μια b-movie με ένα νεαρό ζευγάρι και έναν χιμπατζή που άρπαξαν ένα αεροπλάνο και ο χιμπατζής έγινε πιλότος :D
 
Παρόλο που στο Δημοτικό μας είχαν πάει και είδαμε μια Ευρωπαϊκή ταινία που σχεδόν τίποτα δε θυμάμαι από αυτή (και προφανώς ούτε καν ποία ήταν), η 1η ταινία που πήγα εγώ και είδα στο cinema (με γονέα και ξαδέρφια) ήταν το Home Alone 2 (Home Alone 2: Lost in New York ο πλήρης title..) Μετά, θυμάμαι, η επόμενη ήταν το φανταστικό Lion King και λίγο αργότερα (ούτε καν year μάλλον) το Jurassic Park.
 
Οι γονείς μου δεν με πήγαιναν σχεδόν ποτέ σινεμά, και από τις λίγες φορές που με πήγαν, η πρώτη έτυχε να είναι (δυστυχώς) μία ταινία Μπόλυγουντ με ένα "πρωτότυπο" σενάριο δύο νεαρών, τον Ράτζι και τη Ρίτα, να ερωτεύονται ενώ ανήκαν σε διαφορετικές κάστες. Το '90 ήταν, και επειδή δεν είχα ξαναδει μεγάλη οθόνη μου έκανε ενύπωση. Μου άρεσαν επίσης οι φωνές των Ινδών που κλασικά τραγουδούσαν σε όλη σχεδόν την ταινία. Αν όμως την έβλεπα τώρα, σίγουρα θα είχα κοιμηθεί στο κάθισμα.
 
Φυσικά κινούμενα σχέδια, "Mπερνάρ και Μπιάνκα, κομμάντος σωτηρίας" !
 
Οι φανταρίνες, καμικάζι αγάπη μου και το the kopanoi (με χρονολογική σειρά), ήταν από τις πρώτες που έχω ανάμνηση στο cinema. Μάλιστα, επειδή εκείνη την εποχή δεν υπήρχε στο Χαλάνδρι cinema, πηγαίναμε Ν. Ιωνία (δεν θυμάμαι το όνομα του κιν/φου).

Θυμάμαι την αδερφή μου να βαριέται αφόρητα και εγώ να παλεύω να πιάσω τα νοήματα και τους διαλόγους.

30 τόσα χρόνια μετά, σκέφτομαι πως ο father ήταν αρκετά προχώ να με μυήσει στον μελλοντικό cult cinema.. χαχαχα
 
Θυμάμαι πεντακάθαρα το Annie του 1982 που το είχα δει όταν είχε βγει. Δε θυμάμαι πιο πριν τίποτα, οπότε την θεωρώ ως την πρώτη που είδα στο σινεμά.
 
arpacolla είπε:
Μετά, θυμάμαι, η επόμενη ήταν το φανταστικό Lion King και λίγο αργότερα (ούτε καν year μάλλον) το Jurassic Park.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Μάλλον ανάποδα θα τα είδες καθώς το Lion King βγήκε το 1994 ενώ το Jurassic park το 1993. ;)

Εκτός πια αν το είδες καθυστερημένα σε καμιά επανάληψη καλοκαίρι..

PT8 είπε:
Οι φανταρίνες, καμικάζι αγάπη μου και το the kopanoi (με χρονολογική σειρά), ήταν από τις πρώτες που έχω ανάμνηση στο cinema. Μάλιστα, επειδή εκείνη την εποχή δεν υπήρχε στο Χαλάνδρι cinema, πηγαίναμε Ν. Ιωνία (δεν θυμάμαι το όνομα του κιν/φου).
Θυμάμαι την αδερφή μου να βαριέται αφόρητα και εγώ να παλεύω να πιάσω τα νοήματα και τους διαλόγους.

30 τόσα χρόνια μετά, σκέφτομαι πως ο father ήταν αρκετά προχώ να με μυήσει στον μελλοντικό cult cinema.. χαχαχα
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Είχαν βγει αυτές οι ταινίες στο σινεμά;;

Νόμιζα ότι ήταν βιντεοταινίες! :o
 
Indeed είχαν βγει!
 
Δε θυμάμαι σίγουρα ποια ήταν η πρώτη, πιθανόν "Ο Πόλεμος Των Άστρων" στον κινηματογράφο Όσκαρ (Αχαρνών, Κάτω Πατήσια), ή το "Φαντασία" του Ντίσνεϋ στο Ράδιο Σίτυ (Πατησίων).
 
Και εγώ δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς ποια ήταν η πρώτη μου ταινία στο σινεμά!..Το σίγουρο είναι πως δεν ήταν με τους γονείς μου,αλλά με το σχολείο..Συνήθιζαν τότε (αρχές της δεκαετίας του '80), όταν πια σταμάτησε να υπάρχει σχολείο τη μέρα του Σαββάτου,να προβάλλονται σε κάποιον από τους τρεις κινηματογράφους της κωμόπολης μου,είτε ταινίες παιδικές, είτε ταινίες ιστορικού περιεχομένου.Η ώρα προβολής ήταν μόνο πρωινή και μόνον για παιδιά (μάλλον μόνο του δημοτικού,δεν θυμάμαι να υπήρχαν γυμνασιόπαιδα).Η συμμετοχή δεν ήταν υποχρεωτική.Αλλά πήγαινε το 80% των 2 δημοτικών που υπήρχαν τότε.Υπήρχαν και κληρώσεις με πολλά δώρα (όχι κάτι ακριβό).
Και θυμάμαι,πως μία από της ταινίες εποχής που είχαμε δει ήταν το "Helen of Troy" (1956)..Αυτό πρέπει να ήταν κάποιο Σάββατο του 1982 (εγώ ήμουν 8 χρονών περίπου).Δεν ξέρω εάν ήταν αυτή η ταινία που πρωτοείδα ή κάποια άλλη.
Όπως επίσης,εκείνο το διάστημα ,μας είχαν πάει καθημερινή (χάσαμε μάθημα εκείνο το πρωινό),όλο το δημοτικό,να δούμε το "Μάθε παιδί μου γράμματα".Την ίδια περίοδο ήταν.Αλλά επειδή δεν θυμάμαι να εντυπωσιάστηκα με τη μεγάλη οθόνη,τα δυνατά ηχεία,την τεράστια αίθουσα,άρα νομίζω πως αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά.
Από τα 9,αλλά σίγουρα στα 10 μου,πήγαινα μόνος μου (ή και με φίλους) και στις απογευματινές ή βραδυνές προβολές.Πάντα Παρασκευή ή Σάββατο.Όχι στις προβολές των 23:00 το βράδυ.Αυτές που άρχιζαν είτε στις 18:30,είτε στις 21:00.
Ε,κωμόπολη ήταν..Το ένα σινεμά ήταν στα 70 μέτρα βορειότερα του σπιτιού μου και το άλλο στα 70 μέτρα νοτιότερα..Ο τρίτος ήταν 200 μέτρα πιο κάτω.Όλα στον κεντρικό δρόμο."Παρκάραμε" το ποδήλατο ακριβώς έξω από τον κινηματογράφο (γιατί το ποδήλατο το είχαμε τότε όπως έχουν τα σημερινά παιδιά τα κινητά,κάτι απαραίτητο δηλαδή),και εκεί το βρίσκαμε απείραχτο μετά από 2 ώρες που τελείωνε η ταινία..
Με κάθε επιφύλαξη λοιπόν,η πρώτη ταινία μου ήταν "Ο Τρωικός πόλεμος" (1956).
 
Ιουλιος του 1979 σε σινεμα στην Αιδηψο, παιδακι του δημοτικου ακομα.
Ειδα τη ελληνικη ταινια Η βαλιτσα του παπα και δεν μου αρεσε καθολου. Μαλλον απο μικρη ειχα απεχθεια προς τις σαχλοκωμωδιες, αλλα με πηγανε χωρις να με ρωτησουνε.
 
bambinella 100 είπε:
Ιουλιος του 1979 σε σινεμα στην Αιδηψο, παιδακι του δημοτικου ακομα.
Ειδα τη ελληνικη ταινια Η βαλιτσα του παπα και δεν μου αρεσε καθολου. Μαλλον απο μικρη ειχα απεχθεια προς τις σαχλοκωμωδιες, αλλα με πηγανε χωρις να με ρωτησουνε.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
"Τραυματική" εμπειρία στο σινεμά είχα και εγώ,σε αυτή την ηλικία (την παιδική τέλος πάντων)..Όπως έγραψα και πιο πάνω,έπαιζαν ταινίες για τα παιδιά του Δημοτικού,κάθε Σάββατο πρωί.Την ταινία την διαφήμιζαν (ή έρχονταν Παρασκευή πρωί στο σχολείο) με αυτοκίνητο μεγάφωνο!
Μία Παρασκευή λοιπόν,ακούστηκε έξω από το δρόμο:
" Αύριο,στο σινεμά Ολύμπιοoooooν..η μεγάλη ταινίαααα...η τιτανομαχία, "Ταρζάν εναντίον Μπρους Λι"! ".
Τρελαθήκαμε!.Όλοι μας..Είναι δυνατόν?..Ο Ταρζάν (ο Τζόνι Βαισμίλερ που βλέπαμε κάθε Κυριακή μεσημέρι) εναντίον του καρατέκα Μπρους Λι?..Δεν υπήρχε περίπτωση να το χάσουμε.Δεν κοιμήθηκα εκείνο το βράδυ Παρασκευής!..Μέχρι που 'ρθε το Σάββατο.
Και πήγαμε!..Και περιμέναμε όλοι μας τη μεγάλη μονομαχία,του Ταρζάν εναντίον του Μπρους Λι..Και άρχισε!..Και μείναμε με το στόμα ανοιχτό!!!
Δεν το πίστευα..Δεν ήταν ταινία!..Ήταν θέατρο σκιών!..Είναι δυνατόν?..Εμένα δεν μου άρεσε ποτέ ο Καραγκιόζης!Δεν μου άρεσαν τα θέατρα σκιών.Δεν γελούσα,δεν διασκέδαζα!..Και ήρθε ο άλλος,έφτιαξε μια φιγούρα του Ταρζάν και μια φιγούρα του Μπρους Λι και "έπαιζε"!
Ήθελα να κλάψω,να φωνάξω.Νευρίασα,δεν ήξερα με ποιον τα ΄χα.Με αυτούς που με κορόιδεψαν,με τον εαυτό μου που άφησα να με κοροϊδέψουν?..Μίσησα ακόμα πιο πολύ το θέατρο σκιών!..Αν ήμουν μεγαλύτερος,θα τους φώναζα:"shame on you"..
Δεν πληγώθηκα ποτέ περισσότερο στο σινεμά,ακόμα και από την χειρότερη ταινία που μπορεί να χω δει, αργότερα όταν μεγάλωσα!

(υγ: παρεμπιπτόντως , νικητής της μονομαχίας ήταν ο Ταρζάν)
 
Θα μπορουσες να φωναζες "Ντροπη σας" ακομα καλυτερα.
Ουτε κι εγω συμπαθησα ποτε Καραγκιοζη και κινουμενα σχεδια.
 
Bambi,το ξέρω..Αλλά το δικό μας "ντροπή σας",ακούγεται μετριοπαθές..Αφήνει και περιθώριο άφεσης.Κάτι σαν "ντροπή σας,αλλά θα μπορούσατε να ήσασταν πιο ειλικρινείς"!..Άλλωστε,στο δικό μας λεξιλόγιο,υπάρχουν δεκάδες άλλες λέξεις,πιο "εντυπωσιακές" που θα εξέφραζαν ό,τι ένιωθα εκείνη την ώρα.
Ενώ το αγγλικό λεξιλόγιο,τι να ΄χει?..Έχει τρεις,τέσσερις λέξεις-φράσεις "δυναμικές"..Και το "shame on you",είναι μία από αυτές. Ακούγεται πιο κατηγορηματικό,πιο ανένδοτο,πιο αφοριστικό.Σαν να λέμε "ντροπή σας,είστε κατάπτυστοι γι αυτό που μας κάνατε,είστε ασυγχώρητοι".
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα