Ποια από τις παραστάσεις του "Θεάτρου της Δευτέρας" σάς άρεσε περισσότερο ???

[manosdark]

"Δόνια Ροζίτα", με τη Νόρα Βαλσάμη.Και κάποια με τον Τέλη Ζώτο, που ήταν μπάτλερ σε μια βίλα ή κάτι τέτοιο. Σύμφωνα με έρευνες, θα πρέπει να λεγόταν "Μια νύχτα έξω" αλλά αν μπορείτε βοηθείστε με.

Το θέατρολέγεται "ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ" παιζουν ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΒΙΛΙΚΑΣ, ΤΕΛΗΣ ΖΩΤΟΣ,ΜΑΡΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ και είναι το DVD Νούμερο 165 της Ραδιοτηλεόρασης

 

[elsint17]

πολυ δυσκολη επιλογη και πρεπει να ανασυρω απο την μνημη μου

θα ελεγα οτι ειχα γελασει παρα πολυ στο "ταξινζης σε 2 πιατσες" και στο "δεν πληρωνω δεν πληρωνω"

επισης πολυ καλα του σακελαριου "οι ρεμανοι ξαναρχονται""3 αποψεις¨" εκεινο με το πιατα που ηταν εξωγηινος δεν θυμαμαι τιτλο

φυσικα ο "δον καμιλο"

και το "ενα σκοιρακι στην σουιτα μου"

εμεινα στις κωμωδιες που λατρευω

 

[TZELASO]

Ήμουν πολύ μικρή αλλά ορισμένες παραστάσεις μου έχουν μείνει στο μυαλό. Να αναφέρω τις πιο βασικές αν και υπάρχουν κι άλλες που μου άρεσαν.

"Η κυρία του Μαξίμ" με τη Λάσκαρη... Το "Γαριδάκι".. Θυμάμαι την αρχή από το σατυρικό τραγουδάκι του έργου "Η Δούκισσα δε λέει σκλαβάκι, μα όλους σκλάβους τους θωρεί, και το φτωχό το Γαριδάκι.... " το άλλο δεν το θυμάμαι...

"To ημερολόγιο ενός τρελού" με τον Κώστα Καρρά σε ρόλο καριέρας...

"Το φιόρο του Λεβάντε" λατρεμένο... Θυμάμαι την ατάκα του Νιόνιου (Γεωγλερή): "Ο ένας το ένα απαρταμέντο, ο άλλος το άλλο απαρταμέντο" όπου απαρταμέντα (διαμερίσματα) ήταν οι δύο κόρες του αφέντη του...

"Αρσενικό και παλιά δαντέλα" με τις έξοχες Λαμπροπούλου και Ποδηματά και τον νεαρό Χριστοδούλου. Ο Μοσχίδης έκανε το πάστορα. Η ωραιότερη κωμωδία-θρίλερ που έγινε ποτέ. Ίσως και να είναι μοναδική στο είδος της.

Επίσης, θυμάμαι πόσο μου είχε αρέσει το "Τσάι και συμπάθεια" με την Όλγα Πολίτου.

Και πιο μεγάλη είχα δει το "Μελτεμάκι" με το Μόρτζο και τη Ζούνη. Αχ, τι ωραίο που ήταν!!!!!

"Διακοπή για τεχνικούς λόγους" με την Άννυ Πασπάτη και τον Αλμπέρτο Εσκενάζυ (έκανε τον Χριστό).

Και μια κωμωδία που μου άρεσε πολύ ήταν "Το σπίτι των τεσσάρων κοριτσιών" με τον Ιάκωβο Ψαρά στο ρόλο του μπαμπά. Η μικρή κόρη ήταν η Καφαντάρη. Έξοχη στην κωμωδία.

 

[elsint17]

Ήμουν πολύ μικρή αλλά ορισμένες παραστάσεις μου έχουν μείνει στο μυαλό. Να αναφέρω τις πιο βασικές αν και υπάρχουν κι άλλες που μου άρεσαν.
"Η κυρία του Μαξίμ" με τη Λάσκαρη... Το "Γαριδάκι".. Θυμάμαι την αρχή από το σατυρικό τραγουδάκι του έργου "Η Δούκισσα δε λέει σκλαβάκι, μα όλους σκλάβους τους θωρεί, και το φτωχό το Γαριδάκι.... " το άλλο δεν το θυμάμαι...

"To ημερολόγιο ενός τρελού" με τον Κώστα Καρρά σε ρόλο καριέρας...

"Το φιόρο του Λεβάντε" λατρεμένο... Θυμάμαι την ατάκα του Νιόνιου (Γεωγλερή): "Ο ένας το ένα απαρταμέντο, ο άλλος το άλλο απαρταμέντο" όπου απαρταμέντα (διαμερίσματα) ήταν οι δύο κόρες του αφέντη του...

"Αρσενικό και παλιά δαντέλα" με τις έξοχες Λαμπροπούλου και Ποδηματά και τον νεαρό Χριστοδούλου. Ο Μοσχίδης έκανε το πάστορα. Η ωραιότερη κωμωδία-θρίλερ που έγινε ποτέ. Ίσως και να είναι μοναδική στο είδος της.

Επίσης, θυμάμαι πόσο μου είχε αρέσει το "Τσάι και συμπάθεια" με την Όλγα Πολίτου.

Και πιο μεγάλη είχα δει το "Μελτεμάκι" με το Μόρτζο και τη Ζούνη. Αχ, τι ωραίο που ήταν!!!!!

"Διακοπή για τεχνικούς λόγους" με την Άννυ Πασπάτη και τον Αλμπέρτο Εσκενάζυ (έκανε τον Χριστό).

Και μια κωμωδία που μου άρεσε πολύ ήταν "Το σπίτι των τεσσάρων κοριτσιών" με τον Ιάκωβο Ψαρά στο ρόλο του μπαμπά. Η μικρή κόρη ήταν η Καφαντάρη. Έξοχη στην κωμωδία.

"το γαριδακι" δεν το γνωριζω καν σαν θεατρικο; ξερεις τον συγγραφεα του;

και στην συγκεκριμενη παρασταση θυμασαι ποιοι επαιζαν;

 

[Nemo]

Τα δύο που μου έρχονται πρώτα στο μιαλό.

Ο απίθανος "Δον Καμίλο" το οποίο έχω δει επανειλλημένα

και το "Ρομανσερο" επειδή για κάποιο απροσδιόριστο λόγο μου έχει αφήσει ζωντανή θετική ανάμνηση .

 

[ΦΖΠ1]

Το "Δατ'ς ωλ", το είδα πρόσφατα μέσω διαδικτύου (όχι στην τηλεόραση). Είναι σε μια μορφή που έχει και λίγες εξωτερικές, κινηματογραφικές σκηνές (στην αρχή), αλλά ωστόσο είναι συγκλονιστική παράσταση. Καλογερόπουλος, Αντωνίου, Τζουμάκης, στα καλύτερά τους...

Βεβαίως, δεν είναι τυχαίο : το κείμενο το υπογράφει ο Γιώργος Παπακυριάκης, και τη σκηνοθεσία ο Ντίνος Δημόπουλος...

 

[TZELASO]

"το γαριδακι" δεν το γνωριζω καν σαν θεατρικο; ξερεις τον συγγραφεα του;

και στην συγκεκριμενη παρασταση θυμασαι ποιοι επαιζαν;

Δεν είναι το Γαριδάκι.... Η παράσταση λεγόταν "Η κυρία του Μαξίμ" και η Λάσκαρη έκανε μια πεταλουδίτσα της νύχτας που την έλεγαν χαιδευτικά-κοροϊδευτικά "Το Γαριδάκι" και ξυπνάει στο κρεβάτι ενός καθωσπρέπει παντρεμένου κύριου ένα πρωί, οπότε αρχίζουν τα μπερδέματα. Και μου έχει μείνει στο μυαλό... το τραγουδάκι... Δεν βρίσκω τη παράσταση πουθενά.. Έχω ψάξει στο YouTube... αλλά τίποτα. Δε θυμάμαι συντελεστές, ήμουν πολύ μικρή αλλά θυμάμαι πόσο πολύ μου είχε αρέσει. Και δεν υπάρχει. Κρίμα.

 

[BETTY BOOP]

Το Φιορο του Λεβαντε (1980)

Moυ αρεσει πολύ ο ηθοποιός Γιωργος Γεωγλερης που υποδύεται το Νιονιο