Ποια σχολική βαθμίδα θα επέλεγες αν...

Κανένα, ποτέ ξανά! Τα μαθητικά ήταν τα χειρότερα χρόνια της ζωής μου, και τα ελάχιστα ωραία που θυμάμαι ήταν εκτός σχολείου. Θα ήθελα μόνο να ξαναζούσα κάποιες στιγμές, αλλά γι' αυτές δεν αξίζει να γύριζα πίσω και ν' ανεχόμουν όλα τα υπόλοιπα. Επίσης θα ήθελα να έλεγα στον εαυτό μου τί έκανα στο μέλλον ώστε να είχα το κίνητρο να προσπαθήσω για ακόμα περισσότερα, καθως πάντα κινόμουν στη σιγουριά των δυνατοτήτων μου κι επαναπαυόμουν.


Θα ξαναζούσα ευχαρίστως όμως το δεύτερο έτος στο Πανεπιστήμιο. Ήταν τρελή χρονιά!
 
Β΄Γυμνασίου.

Ήμουν Προέδραρα στην τάξη και έδινα ευημερία στον λαό. Τα απογεύματα, ο 386 μου γνώριζε στιγμές δόξας.
 
Απρόσμενα μεγάλο το ποσοστό του "κανένα", τουλάχιστον για μένα! Δεν ξέρω αν μοιράζεστε και άλλοι την ίδια γνώμη, πάντως σε ένα τέτοιας θεματολογίας forum με ισχυρό το στοιχείο της νοσταλγίας δεν το περίμενα. Και μάλιστα χωρίς να διαφωνώ προσωπικά με την επιλογή. Ίσως να λέει και κάτι για όλο το σύστημα και τη λειτουργία του...
 
Ψηφίζω Δημοτικό δαγκωτό. Ανεμελιά, αγνότητα, αθωότητα, ατέλειωτο παιχνίδι και κυρίως αποκλειστικά όμορφα συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή μας μέσα από την ψυχοσύνθεση του μικρού παιδιού που τα πάντα φαινόντουσαν στα μάτια μας αγγελικά πλασμένα και εξιδανικευμένα! Φευ!
Γυμνάσιο και Λύκειο δεν μου λείπουν ιδιαίτερα. Η μάλλον καθόλου. Αγωνίες, στρες, άγχος ιδιαίτερα στην Γ' Λυκείου των Πανελλαδικών, ενώ άρχιζε να εισχωρεί στην ψυχή μας πονηριά, αισθήματα ανταγωνισμού, ζηλοφθονίας και η ανάγκη για σκληρή επιβιωση ιδιαίτερα όταν ανακαλύπταμε σιγά σιγά ότι ο κόσμος μας, μια μικρογραφία του οποίου ήταν το σχολείο, δεν ηταν τόσο αγγελικά πλασμένος, εξακριβώνοντας άσχημα και απωθητικά στοιχεία στον χαρακτήρα των ανθρώπων με τους οποίους συμβιώναμε, μαθητών και καθηγητών.
Θα εξαιρέσω ασφαλώς την επόμενη εκπαιδευτική βαθμίδα του Πανεπιστημίου, όπου η φοιτητική ζωή είχε πολύ όμορφα στοιχεία και κατ' επέκταση αναμνήσεις, που συνδέονταν με το πέρασμα από την εφηβεία στην ενηλικίωση. με περισσότερη αυτονμία και ωρίμανση για πιο επιτυχή αντιμετώπιση των αρνητικών ανθρώπων που ανέφερα πριν και πιο ομαλη επιβίωση σαν πρόκριμα για το πέρασμα στην επαγγελματική μας σταδιοδρομία και επιβίωση αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις στον σκληρό στίβο της ζωής αργότερα.
 
Εννοείται @κανένα, αλλά αν δεν είχα αυτή την επιλογή, θε έλεγα καλοκαίρι 6ης δημοτικού.

Η απόλυτη ανεμελιά, ελευθερία (=ασυδοσία ; ) και αυτονομία. Βόλτες με τα ποδήλατα μέχρι το παγοδρόμιο στο Πολύδροσο για πατινάζ, βόλτες στα Βριλήσσια των late 80s = εξοχή/λιβάδια, ιδιοκατασκευές/δεντρόσπιτα στα χωράφια με αμυγδαλιές, μόνοι στο σπίτι φίλου μέχρι το μεσημέρι (που επέστρεφαν οι γονείς μας από δουλειά), πρώτη απόπειρα μετακίνησης του αυτοκινήτου :biglaugh: και πολλά άλλα, συνθέτουν την καλύτερη ίσως χρονιά λίγο πριν την έναρξη του γυμνασίου..
 
Σε κανένα.
Αλλά αν έπρεπε να επιλέξω οπωσδήποτε κάτι, θα έλεγα το Δημοτικό. Αλλά το Δημοτικό εκείνης της εποχής (1985-91).
Με τα ίδια μαθήματα που είχαμε τότε κι τα ίδια βιβλία, τη "Γλώσσα μου", το Εμείς κι ο κόσμος", το "Ανθολόγιο" κλπ.
Τότε που είχαμε 3 τετράδια όλα κι όλα (ορθογραφίας-αντιγραφής, ασκήσεων γλώσσας, μαθηματικών) όχι ένα σωρό που έχουν σήμερα.
Τότε που οι σάκες μας ήταν πούπουλα κι όχι όπως τώρα, λες κι περιέχουν πέτρες.
Τότε που είχαμε 1 δάσκαλο για όλα τα μαθήματα, κι όχι άλλο δάσκαλο για τη Μουσική, άλλο για τα Εικαστικά (δεν είχαμε Εικαστικά), άλλο για τις ξένες γλώσσες (δεν είχαμε ξένες γλώσσες), άλλο για την Πληροφορική (δεν είχαμε Πληροφορική).
Τότε που δεν κάναμε διαιρέσεις από την Α' τάξη, ούτε εξισώσεις άλγεβρας από την Ε'.
Με τις μαγνητικές κασετίνες μας με τα κουμπάκια, τις σάκες "Χατζηγιάννης", "Nakis", "Paxos" (κι ξερός!), τα μπλε τετράδια "Διεθνές", τα μολύβια με τις μύτες, τις γόμες που μύριζαν φρούτα...
Σε αυτό το Δημοτικό θα ήθελα να γύριζα, το παλιομοδίτικο, το ρετρό... :biglaugh:

Υ.Γ. θυμάστε πως μας έντυναν τότε οι μανάδες μας;; ότι έβρισκαν εύκαιρο μπροστά τους...αθλητική φόρμα κι λουστρίνι παπούτσι...:anim_smokin:
 
Τελευταία επεξεργασία:
Δεν θα ήθελα να γυρίσω στα σχολικά χρόνια με τίποτα αλλα αν έπρεπε να διαλέξω θα προτιμούσα τάξεις του γυμνασίου . Έχω αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς με κάτι τύπους :biglaugh:
 
Δεν θα ήθελα να γυρίσω στα σχολικά χρόνια με τίποτα αλλα αν έπρεπε να διαλέξω θα προτιμούσα τάξεις του γυμνασίου . Έχω αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς με κάτι τύπους :biglaugh:
διαλεξτε εναν να βοηθησω να τους λυσουμε,αλλα οχι με ξυλο,καθαρα πραγματα
 
Καμία. Για όλο το χρυσάφι του κόσμου, ούτε δευτερόλεπτο πάλι πίσω στο κολλαστήριο που λέγεται "σχολείο" .

Όσο για την ανεμελιά, τώρα είμαι περισσότερο ανέμελος από τότε. Τώρα έχω πάρει τις αποφάσεις μου για όλα, δεν με ενδιαφέρει να αλλάξω κάτι, ΟΚ, καλό το ρετρό, αλλά για αναμνήσεις μόνο. Θυμάμαι και τιμώ το παρελθόν, γιατί πάνω του πατάει το παρόν, που θα με πάει στο μέλλον. Τίποτε άλλο.
Συμφωνώ απόλυτα!
 
Ολα θα τα επελεγα, αλλα μονο για τους μηνες Ιουλιο-Αυγουστο. Για υπολοιπους μηνες την σχολη Μηχανικων Ασπροπυργου. Ενδιαφερουσα υλη, διαφορετικος τροπος διδασκαλιας, χρυσα κουμπια, σειρητια (φαε γουνα μου, φαε γουνιτσα μου που ελεγε κι ο νασρεντιν Χοτζας) εξοδους τα Σαββατοκυριακα, αθλητικες δραστηριοτητες, παρτακια, αλληλογραφια με Αγγλιδουλες
 
Άσχετο, μόλις ανακάλυψα ότι είχα απαντήσει στο θέμα αυτό και το '14 και είχα γράψει σχεδόν τα ίδια.

Τουλ. είμαι σταθερός στις απόψεις μου :biglaugh:
 
Δεν θα ήθελα να γυρίσω στα σχολικά χρόνια με τίποτα αλλα αν έπρεπε να διαλέξω θα προτιμούσα τάξεις του γυμνασίου . Έχω αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς με κάτι τύπους :biglaugh:
Boηθαω, αμα θελεις να τους σπασουμε στο ξυλο. Τι πειραξαν συνφορουμιτη μου και θα τους αφησω ετσι?
 
Πίσω
Μπλουζα