Ποιος είχε κλέψει την καρδιά της Κάντυ?
- Έναρξη μίζας bi-bi
- Ημερομηνία έναρξης
akaliakoukou
RetroMaNiaC
- Joined
- 19 Απρ 2008
- Μηνύματα
- 751
- Αντιδράσεις
- 5
Με ποιόν ήταν ερωτευμένη η Κάντυ, ε?
Θέλει ανάλυση αυτό!
Θα σας κάνω εδώ αντιγραφή, ένα κατεβατό που είχα γράψει πριν από 6 περίπου μήνες, στο άλλο φόρουμ της Κάντυ http://candy-candy.forum-2007.com/index.htm
(τότε δεν είχα ανακαλύψει ακόμα το ρετρό!)
Στο μεγαλύτερο σημείο, ίσως δίνω απάντηση σε αυτή την ερώτηση!...
Σκέφτομαι κάποια πράγματα για την εξέλιξη της ιστορίας και θα ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας.
Η Μιζούκι μας δίνει μια εικόνα που όσα χρόνια και να περάσουν, δε θα πάψει να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Τι θέλω να πω.
Η Κάντυ ουσιαστικά αγάπησε 3 ανθρώπους.
Τον Άλμπερτ, τον Άντονι και τον Τέρυ.
Θα μιλήσω πρώτα για τον Άντονι και τον Τέρυ.
Όταν πρωτογνώρισε τον Άντονι, νόμιζε ότι είχε μπροστά της τον πρίγκιπα του λόφου. (ο οποίος ήταν και ο πρώτος άνθρωπος που την έκανε να νιώσει ένα τσιμπιματάκι…)
Θυμάστε εκείνα τα χρόνια της τρυφερής παιδικής ηλικίας μας? Ακόμη και τότε νιώθουμε πράγματα… αισθήματα παιδικά και αθώα, που όμως όσα χρόνια κι αν περάσουν τα θυμόμαστε με τρυφερότητα…
Τον Άντονι όμως η Κάντυ(σε αντίθεση με τον πρίγκιπα) τον έζησε και τον αγάπησε. Και βρήκε ανταπόκριση στα αισθήματά της
Όμως έζησε το πιο βαρύ, το πιο επίπονο συναίσθημα που μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος. Το θάνατο. Και μάλιστα πέθανε ο αγαπημένος της. Κανένας πόνος δεν είναι τόσο μεγάλος όσο ο πόνος του θανάτου. Και μάλιστα πέθανε μπροστά στα μάτια της. Το κενό που αφήνει ένας άνθρωπος όταν πεθαίνει δεν περιγράφεται με λέξεις.
Ο μοναδικός γιατρός είναι ο χρόνος. Και η Κάντυ που αγάπησε με όλη της τη δύναμη, χρειάστηκε χρόνο. Ακόμα κι όταν μπήκε ο Τέρυ στη ζωή της, άργησε να δεχτεί και να καταλάβει τα αισθήματά της γιατί ακριβώς ήθελε το χρόνο της. Μόνο όταν ο Τέρυ άφησε το κολέγιο κατάλαβε η Κάντυ πόσο πολύ τον αγαπούσε!
Μα και σε μας δεν συμβαίνει αυτό? Πόσες φορές συνειδητοποιούμε τι νιώθουμε για κάποιον, όταν πάμε να τον χάσουμε?
Μετά ήρθε ο χωρισμός της με τον Τέρυ. Με τον Τέρυ, που στην ευαίσθητη ηλικία της εφηβείας ερωτεύτηκε. Και ήταν συνειδητοποιημένη πια ότι αυτό που ένιωθε ήταν έρωτας. (πόσο άσκημα μου ακούγεται τώρα που μεγάλωσα στη μεταγλώττιση η λέξη «φιλία»! Ευτυχώς στο περιοδικό η μετάφραση είναι καλύτερη!)
Και φυσικά ο χωρισμός θέλει το χρόνο του. Λίγο πολύ χωρισμό έχουμε βιώσει όλοι μας. (και η Μιζουκι φαντάζομαι). Κι όταν βιώνεις ένα χωρισμό, το ξέρουμε καλά, είναι σαν να βιώνεις ένα θάνατο.
Και πάλι χρειάζεται ο χρόνος, να γιατρέψει τις πληγές και να απαλύνει το κενό που αφήνει η απουσία του αγαπημένου…
Όσο αναφορά τον Τέρυ και την Κάντυ, τι θα νιώθαμε αν παρατούσαν τη Σουζάννα στη μοίρα της και ζούσαν τον έρωτά τους? Μήπως θα αγαπούσε το ίδιο ο Τέρυ την Κάντυ αν τον πίεζε να μείνει μαζί της? Ένας τέτοιος χαρακτήρας ήταν η Κάντυ που γνωρίσαμε? Κι ο Τέρυ? Θα ήταν ο έντιμος χαρακτήρας που αγάπησε η Κάντυ αν παρατούσε τη Σουζάννα?
Είδαμε πόσο υπέφερε ο Τέρυ, κι όμως κατάφερε να ξαναβρεί τον εαυτό του.
Και αποφάσισε να μείνει κοντά στη γυναίκα που του έσωσε τη ζωή, που πήγε να αυτοκτονήσει για χατίρι του. Η εντιμότητά του, δεν του επέτρεψε να την παρατήσει και να πάει να ζήσει με την Κάντυ. Κι αν θα το έκανε, πάντα θα τους κυνηγούσε η σκιά της Σουζάννας και θα τους έκανε δυστυχισμένους
Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, δεν υπήρχε άλλη επιλογή για την εξέλιξη της ιστορίας. Το ιδανικό θα ήταν να βρεθεί κάποιος άλλος να ερωτευτεί με τη Σουζάννα και να μείνει μαζί της. Ή να πεθάνει η Σουζάννα. (όπως έγινε στη συνέχεια που έδωσε η Ιταλία.) όμως τέτοια πράγματα γίνονται μόνο στα παραμύθια. Η αληθινή ζωή είναι πιο σκληρή. Και μάλλον η Μιζούκι θέλησε να δώσει εικόνες από την πραγματική ζωή κι όχι να γράψει άλλο ένα παραμυθάκι.
Δυστυχώς στην αληθινή ζωή, λίγοι μεγάλοι έρωτες καταλήγουν να είναι για πάντα μαζί. (Κάντυ-Τέρυ) Κι αυτοί που πάνε στον πόλεμο και το λέει η καρδιά τους, δε γυρίζουν πίσω… (Στήαρ). Κι αυτοί που είναι έντιμοι και σωστοί… συχνά πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης. Οι μεγάλες προσωπικότητες, οι καλοσυνάτοι άνθρωποι, έχουν μεγάλες συμπάθειες και μεγάλες αντιπάθειες… (Κάντυ) … άσχετα με τις νοοτροπίες άλλων λαών και πολιτισμών, ο έρωτας είναι έρωτας και η εντιμότητα εντιμότητα.
Αυτή τη σκηνή του χωρισμού με τον Τέρυ στη σκάλα, ούτε κι εγώ ξέρω πόσες φορές την έχω δει…
Όμως όταν είδα την Κάντυ στο τελευταίο επεισόδιο να ανεβαίνει στο λόφο και να φωνάζει τα ονόματα των αγαπημένων της που έχασε για πάντα (Άντονι, Στήαρ, Τέρυ) , ένιωσα ξαφνικά ένα αίσθημα λύτρωσης.
Τότε ήταν που ανακάλυψε ποιος είναι ο Πρίγκιπάς της!.. ο πρίγκιπας, ο θείος Γουίλιαμ, ο φίλος…
Σ’ολη την πορεία της η Κάντυ τον είχε κοντά. Τον φύλακα άγγελό της. Τον Άλμπερτ! Ειδικά όταν έζησαν μαζί στο ίδιο σπίτι, παρόλο που πονούσε, ένιωθε σιγουριά και ασφάλεια δίπλα του. Από τότε που έμειναν μαζί άρχισα να πιστεύω ότι ίσως η Κάντυ μείνει στο τέλος μαζί του.
Αλλά ακόμα κι αν είχε στο μυαλό της αυτό η Μιζούκι, και πάλι η Κάντυ χρειάζεται το χρόνο της.
Δεν ήξερα τόσες λεπτομέρειες για τα γεγονότα, και έμαθα τα περισσότερα από τη Λορένα και πραγματικά, Λορένα, θέλω να σε ευχαριστήσω! Δεν ήξερα ότι υπάρχουν οι τρεις νουβέλες, κι ότι στην μικρή συνέχεια που δόθηκε, η Κάντυ έγραψε 3 γράμματα.
Ειδικά μετά από τα γράμματα που έγραψε η Κάντυ και που τόσο ωραία μας τα μετέφρασε η Λορένα, άρχισα να πιστεύω ότι η Μιζούκι είχε στο μυαλό της να ερωτευτεί η Κάντυ με τον Άλμπερτ.
Και παρόλο που θα είναι ένα ευτυχές τέλος, όπως στα παραμυθάκια, και πάλι ανταποκρίνεται στην πραγματική ζωή. Ναι, θα είναι πολύ αίσιο τέλος η Κάντυ να γίνει γυναίκα του πάμπλουτου θείου Γουίλιαμ, του αρχηγού της οικογένειας των Άρτλει. (φαντάζομαι τα μούτρα της Ελίζας και το καταφχαριστιέμαι)
Όμως πόσες φορές στη ζωή μας η πραγματική αγάπη είναι μπροστά στα μάτια μας και δεν είμαστε σε θέση να τη δούμε? Πόσες φορές συνειδητοποιούμε μετά από πολλά χρόνια τι νιώθουμε για έναν άνθρωπο που είναι μπροστά μας και τόσο καιρό δεν τον βλέπαμε? Πόσες φορές αλήθεια δεν μπορούμε να δούμε πέρα από τη μύτη μας?
Θέλει ανάλυση αυτό!
Θα σας κάνω εδώ αντιγραφή, ένα κατεβατό που είχα γράψει πριν από 6 περίπου μήνες, στο άλλο φόρουμ της Κάντυ http://candy-candy.forum-2007.com/index.htm
(τότε δεν είχα ανακαλύψει ακόμα το ρετρό!)
Στο μεγαλύτερο σημείο, ίσως δίνω απάντηση σε αυτή την ερώτηση!...
Σκέφτομαι κάποια πράγματα για την εξέλιξη της ιστορίας και θα ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας.
Η Μιζούκι μας δίνει μια εικόνα που όσα χρόνια και να περάσουν, δε θα πάψει να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Τι θέλω να πω.
Η Κάντυ ουσιαστικά αγάπησε 3 ανθρώπους.
Τον Άλμπερτ, τον Άντονι και τον Τέρυ.
Θα μιλήσω πρώτα για τον Άντονι και τον Τέρυ.
Όταν πρωτογνώρισε τον Άντονι, νόμιζε ότι είχε μπροστά της τον πρίγκιπα του λόφου. (ο οποίος ήταν και ο πρώτος άνθρωπος που την έκανε να νιώσει ένα τσιμπιματάκι…)
Θυμάστε εκείνα τα χρόνια της τρυφερής παιδικής ηλικίας μας? Ακόμη και τότε νιώθουμε πράγματα… αισθήματα παιδικά και αθώα, που όμως όσα χρόνια κι αν περάσουν τα θυμόμαστε με τρυφερότητα…
Τον Άντονι όμως η Κάντυ(σε αντίθεση με τον πρίγκιπα) τον έζησε και τον αγάπησε. Και βρήκε ανταπόκριση στα αισθήματά της
Όμως έζησε το πιο βαρύ, το πιο επίπονο συναίσθημα που μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος. Το θάνατο. Και μάλιστα πέθανε ο αγαπημένος της. Κανένας πόνος δεν είναι τόσο μεγάλος όσο ο πόνος του θανάτου. Και μάλιστα πέθανε μπροστά στα μάτια της. Το κενό που αφήνει ένας άνθρωπος όταν πεθαίνει δεν περιγράφεται με λέξεις.
Ο μοναδικός γιατρός είναι ο χρόνος. Και η Κάντυ που αγάπησε με όλη της τη δύναμη, χρειάστηκε χρόνο. Ακόμα κι όταν μπήκε ο Τέρυ στη ζωή της, άργησε να δεχτεί και να καταλάβει τα αισθήματά της γιατί ακριβώς ήθελε το χρόνο της. Μόνο όταν ο Τέρυ άφησε το κολέγιο κατάλαβε η Κάντυ πόσο πολύ τον αγαπούσε!
Μα και σε μας δεν συμβαίνει αυτό? Πόσες φορές συνειδητοποιούμε τι νιώθουμε για κάποιον, όταν πάμε να τον χάσουμε?
Μετά ήρθε ο χωρισμός της με τον Τέρυ. Με τον Τέρυ, που στην ευαίσθητη ηλικία της εφηβείας ερωτεύτηκε. Και ήταν συνειδητοποιημένη πια ότι αυτό που ένιωθε ήταν έρωτας. (πόσο άσκημα μου ακούγεται τώρα που μεγάλωσα στη μεταγλώττιση η λέξη «φιλία»! Ευτυχώς στο περιοδικό η μετάφραση είναι καλύτερη!)
Και φυσικά ο χωρισμός θέλει το χρόνο του. Λίγο πολύ χωρισμό έχουμε βιώσει όλοι μας. (και η Μιζουκι φαντάζομαι). Κι όταν βιώνεις ένα χωρισμό, το ξέρουμε καλά, είναι σαν να βιώνεις ένα θάνατο.
Και πάλι χρειάζεται ο χρόνος, να γιατρέψει τις πληγές και να απαλύνει το κενό που αφήνει η απουσία του αγαπημένου…
Όσο αναφορά τον Τέρυ και την Κάντυ, τι θα νιώθαμε αν παρατούσαν τη Σουζάννα στη μοίρα της και ζούσαν τον έρωτά τους? Μήπως θα αγαπούσε το ίδιο ο Τέρυ την Κάντυ αν τον πίεζε να μείνει μαζί της? Ένας τέτοιος χαρακτήρας ήταν η Κάντυ που γνωρίσαμε? Κι ο Τέρυ? Θα ήταν ο έντιμος χαρακτήρας που αγάπησε η Κάντυ αν παρατούσε τη Σουζάννα?
Είδαμε πόσο υπέφερε ο Τέρυ, κι όμως κατάφερε να ξαναβρεί τον εαυτό του.
Και αποφάσισε να μείνει κοντά στη γυναίκα που του έσωσε τη ζωή, που πήγε να αυτοκτονήσει για χατίρι του. Η εντιμότητά του, δεν του επέτρεψε να την παρατήσει και να πάει να ζήσει με την Κάντυ. Κι αν θα το έκανε, πάντα θα τους κυνηγούσε η σκιά της Σουζάννας και θα τους έκανε δυστυχισμένους
Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, δεν υπήρχε άλλη επιλογή για την εξέλιξη της ιστορίας. Το ιδανικό θα ήταν να βρεθεί κάποιος άλλος να ερωτευτεί με τη Σουζάννα και να μείνει μαζί της. Ή να πεθάνει η Σουζάννα. (όπως έγινε στη συνέχεια που έδωσε η Ιταλία.) όμως τέτοια πράγματα γίνονται μόνο στα παραμύθια. Η αληθινή ζωή είναι πιο σκληρή. Και μάλλον η Μιζούκι θέλησε να δώσει εικόνες από την πραγματική ζωή κι όχι να γράψει άλλο ένα παραμυθάκι.
Δυστυχώς στην αληθινή ζωή, λίγοι μεγάλοι έρωτες καταλήγουν να είναι για πάντα μαζί. (Κάντυ-Τέρυ) Κι αυτοί που πάνε στον πόλεμο και το λέει η καρδιά τους, δε γυρίζουν πίσω… (Στήαρ). Κι αυτοί που είναι έντιμοι και σωστοί… συχνά πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης. Οι μεγάλες προσωπικότητες, οι καλοσυνάτοι άνθρωποι, έχουν μεγάλες συμπάθειες και μεγάλες αντιπάθειες… (Κάντυ) … άσχετα με τις νοοτροπίες άλλων λαών και πολιτισμών, ο έρωτας είναι έρωτας και η εντιμότητα εντιμότητα.
Αυτή τη σκηνή του χωρισμού με τον Τέρυ στη σκάλα, ούτε κι εγώ ξέρω πόσες φορές την έχω δει…
Όμως όταν είδα την Κάντυ στο τελευταίο επεισόδιο να ανεβαίνει στο λόφο και να φωνάζει τα ονόματα των αγαπημένων της που έχασε για πάντα (Άντονι, Στήαρ, Τέρυ) , ένιωσα ξαφνικά ένα αίσθημα λύτρωσης.
Τότε ήταν που ανακάλυψε ποιος είναι ο Πρίγκιπάς της!.. ο πρίγκιπας, ο θείος Γουίλιαμ, ο φίλος…
Σ’ολη την πορεία της η Κάντυ τον είχε κοντά. Τον φύλακα άγγελό της. Τον Άλμπερτ! Ειδικά όταν έζησαν μαζί στο ίδιο σπίτι, παρόλο που πονούσε, ένιωθε σιγουριά και ασφάλεια δίπλα του. Από τότε που έμειναν μαζί άρχισα να πιστεύω ότι ίσως η Κάντυ μείνει στο τέλος μαζί του.
Αλλά ακόμα κι αν είχε στο μυαλό της αυτό η Μιζούκι, και πάλι η Κάντυ χρειάζεται το χρόνο της.
Δεν ήξερα τόσες λεπτομέρειες για τα γεγονότα, και έμαθα τα περισσότερα από τη Λορένα και πραγματικά, Λορένα, θέλω να σε ευχαριστήσω! Δεν ήξερα ότι υπάρχουν οι τρεις νουβέλες, κι ότι στην μικρή συνέχεια που δόθηκε, η Κάντυ έγραψε 3 γράμματα.
Ειδικά μετά από τα γράμματα που έγραψε η Κάντυ και που τόσο ωραία μας τα μετέφρασε η Λορένα, άρχισα να πιστεύω ότι η Μιζούκι είχε στο μυαλό της να ερωτευτεί η Κάντυ με τον Άλμπερτ.
Και παρόλο που θα είναι ένα ευτυχές τέλος, όπως στα παραμυθάκια, και πάλι ανταποκρίνεται στην πραγματική ζωή. Ναι, θα είναι πολύ αίσιο τέλος η Κάντυ να γίνει γυναίκα του πάμπλουτου θείου Γουίλιαμ, του αρχηγού της οικογένειας των Άρτλει. (φαντάζομαι τα μούτρα της Ελίζας και το καταφχαριστιέμαι)
Όμως πόσες φορές στη ζωή μας η πραγματική αγάπη είναι μπροστά στα μάτια μας και δεν είμαστε σε θέση να τη δούμε? Πόσες φορές συνειδητοποιούμε μετά από πολλά χρόνια τι νιώθουμε για έναν άνθρωπο που είναι μπροστά μας και τόσο καιρό δεν τον βλέπαμε? Πόσες φορές αλήθεια δεν μπορούμε να δούμε πέρα από τη μύτη μας?
Elena
RetroWannaBe
- Joined
- 15 Mαϊ 2008
- Μηνύματα
- 66
- Αντιδράσεις
- 2
Γεια σας, παιδιά!
Είμαι καινούργια στο forum. Ο κύριος λόγος που έγινα μέλος είναι γιατί κι εγώ είμαι μια Candy fan, και θα ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας! Αγαπημένη σειρά που με έχει αγγίξει από οποιοδήποτε άλλο anime.
Για να επανέλθω στο θέμα που συζητάτε..
Τη συγκεκριμένη σειρά την πρωτοείδα όταν ήμουν γύρω στα 4 και είχα συγκλονιστεί! Επειδή ήμουν πολύ μικρή και μάλλον είχα χάσει και μερικά επεισόδια, πίστευα ότι ο πρίγκιπας του λόφου ήταν ο Άντονυ. Τον είχα για πρότυπο άντρα (τρελή αδυναμία !!!) και πίστευα ότι ήταν ο ιδανικός για την Candy. Μέχρι που δυστυχώς ήρθε εκείνο το επεισόδιο..που χάσαμε τον Αντωνάκη μας..
Περιττό να πω ότι είχα σοκαριστεί..κλάμα..πένθος..άστα να πάνε.Για να συνέλθει η παιδική μου ψυχολογία..αποφάσισα να σταματήσω να το βλέπω, γιατί για εμένα άλλος δεν υπήρχε για την Candy!! Έβλεπα βέβαια που και που, αλλά ποτέ δεν είχα ολοκληρωμένη εικόνα.
Έτσι πέρασαν τα χρόνια, με το αναπάντητο ερώτημα.. με ποιον κατέληξε η Candy? Με μεγάλη μου χαρά ανακάλυψα τα επεισόδια (thanks TCIGP, είστε απίθανοι!!). Φυσικά δεν έχασα ευκαιρία και κάθισα να τα δω!!
Πιστεύω ότι η Candy αγάπησε και τους τρεις. Ίσως με διαφορετικό τρόπο, αλλά σίγουρα όλοι τους αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της. Ο πρώτος της έρωτας, το πρώτο σκίρτημα το ένιωσε με τον πρίγκιπα του λόφου. Μια εικόνα που την συντρόφευε για πολλά χρόνια και έπαιζε μεγάλο ρόλο σε πολλές από τις επιλογές της, που της καθόρισαν τη ζωή.
Ο λόγος για τον οποίο αγάπησε αρχικά τον Άντονυ, ήταν η εκπληκτική ομοιότητα που είχε με τον πρίγκιπα. Με τον καιρό βέβαια ανακάλυψε το μεγαλείο της ψυχής του και δεν ήταν πλέον ο Άντονυ που έμοιαζε με τον πρίγκιπα, αλλά ο Άντονυ, εκείνο το γλυκό αγόρι με την χρυσή καρδιά. Ήταν ουσιαστικά ο πρώτος της έρωτας με ανταπόκριση, αν και ανεκπλήρωτος.
Ο Τέρρυ, πάλι, από την άλλη ήταν κάτι τελείως διαφορετικό. Είχε περάσει πλέον στην εφηβεία της και έχουν αλλάξει πολλά. Ήταν μια σχέση αγάπης μίσους, γεμάτη πάθος. Στην αρχη, δεν τα πήγαιναν ιδιαίτερα καλά, γιατί έψαχνε στο πρόσωπό του να βρει τον Άντονυ,πράγμα αδύνατο γιατί ήταν τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες. Πάντα βέβαια υπήρχε χημεία μεταξύ τους, που εξελίχθηκε και κατέληξε σε αυτόν τον φλογερό έρωτα! Όμως, όπως συμβαίνει ως συνήθως, αυτοί οι μεγάλοι έρωτες δεν καταλήγουν μαζί. Μένουν ανολοκλήρωτοι..Δεν απομυθοποιούνται..ίσως με αυτόν τον τρόπο είναι και τόσο δυνατοί.
Με τον Άλμπερτ ήταν κάτι διαφορετικό. Δεν μπορείς να τον χαρακτηρίσεις κεραυνοβόλο έρωτα..ήταν μια αγάπη που ξεκίνησε από παλιά με γερά θεμέλεια. Για την Candy o Άλμπερτ ήταν ένα από τα λίγα στηρίγματά της. Πάντα πρόσφερε τη βοήθειά της, αλλά σπάνια τη ζητούσε από τους γύρω της. Ήθελε να τα αντιμετωπίζει μόνη της. Με τον Άλμπερτ όμως ήταν διαφορετικά. Ήταν ο μόνος, στον οποίον έδειχνε την αδύναμη πλευρά της. Και αυτό γιατί του είχε εμπιστοσύνη και ήξερε πάντα ότι θα την βοηθήσει. Τον αγαπούσε και όσο περνούσε ο καιρός τα συναισθήματά της μεγάλωναν, σε σημείο που πίστευε ότι δεν μπορούσε να κάνει μακριά του. Αρχισε να τον βλέπει διαφορετικά και σιγά σιγά να της αρέσει στον καιρό της συγκατοίκησης, αλλά τα γεγονότα με τον Τέρρυ δεν την άφησαν να συνειδητοποιήσει την αλλαγή που συνέβαινε.
Φυσικά όταν έμαθε ότι ο πρίγκιπας ήταν ο Άλμπερτ, ότι ο πρώτος της έρωτας που επηρέασε πολλές επιλογές, ήταν ο άντρας που ήταν πάντα στο πλευρό της και δεν την είχε αφήσει ποτέ, ήταν σαν να έκλεισε ένας κύκλος μέσα της και να ένιωσε μια λύτρωση από όλα τα γεγονότα που τις είχαν συμβεί στο παρελθόν.
Έγραψα πάρα πολλά,ε..?!
Είμαι καινούργια στο forum. Ο κύριος λόγος που έγινα μέλος είναι γιατί κι εγώ είμαι μια Candy fan, και θα ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας! Αγαπημένη σειρά που με έχει αγγίξει από οποιοδήποτε άλλο anime.
Για να επανέλθω στο θέμα που συζητάτε..
Τη συγκεκριμένη σειρά την πρωτοείδα όταν ήμουν γύρω στα 4 και είχα συγκλονιστεί! Επειδή ήμουν πολύ μικρή και μάλλον είχα χάσει και μερικά επεισόδια, πίστευα ότι ο πρίγκιπας του λόφου ήταν ο Άντονυ. Τον είχα για πρότυπο άντρα (τρελή αδυναμία !!!) και πίστευα ότι ήταν ο ιδανικός για την Candy. Μέχρι που δυστυχώς ήρθε εκείνο το επεισόδιο..που χάσαμε τον Αντωνάκη μας..
Περιττό να πω ότι είχα σοκαριστεί..κλάμα..πένθος..άστα να πάνε.Για να συνέλθει η παιδική μου ψυχολογία..αποφάσισα να σταματήσω να το βλέπω, γιατί για εμένα άλλος δεν υπήρχε για την Candy!! Έβλεπα βέβαια που και που, αλλά ποτέ δεν είχα ολοκληρωμένη εικόνα.
Έτσι πέρασαν τα χρόνια, με το αναπάντητο ερώτημα.. με ποιον κατέληξε η Candy? Με μεγάλη μου χαρά ανακάλυψα τα επεισόδια (thanks TCIGP, είστε απίθανοι!!). Φυσικά δεν έχασα ευκαιρία και κάθισα να τα δω!!
Πιστεύω ότι η Candy αγάπησε και τους τρεις. Ίσως με διαφορετικό τρόπο, αλλά σίγουρα όλοι τους αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της. Ο πρώτος της έρωτας, το πρώτο σκίρτημα το ένιωσε με τον πρίγκιπα του λόφου. Μια εικόνα που την συντρόφευε για πολλά χρόνια και έπαιζε μεγάλο ρόλο σε πολλές από τις επιλογές της, που της καθόρισαν τη ζωή.
Ο λόγος για τον οποίο αγάπησε αρχικά τον Άντονυ, ήταν η εκπληκτική ομοιότητα που είχε με τον πρίγκιπα. Με τον καιρό βέβαια ανακάλυψε το μεγαλείο της ψυχής του και δεν ήταν πλέον ο Άντονυ που έμοιαζε με τον πρίγκιπα, αλλά ο Άντονυ, εκείνο το γλυκό αγόρι με την χρυσή καρδιά. Ήταν ουσιαστικά ο πρώτος της έρωτας με ανταπόκριση, αν και ανεκπλήρωτος.
Ο Τέρρυ, πάλι, από την άλλη ήταν κάτι τελείως διαφορετικό. Είχε περάσει πλέον στην εφηβεία της και έχουν αλλάξει πολλά. Ήταν μια σχέση αγάπης μίσους, γεμάτη πάθος. Στην αρχη, δεν τα πήγαιναν ιδιαίτερα καλά, γιατί έψαχνε στο πρόσωπό του να βρει τον Άντονυ,πράγμα αδύνατο γιατί ήταν τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες. Πάντα βέβαια υπήρχε χημεία μεταξύ τους, που εξελίχθηκε και κατέληξε σε αυτόν τον φλογερό έρωτα! Όμως, όπως συμβαίνει ως συνήθως, αυτοί οι μεγάλοι έρωτες δεν καταλήγουν μαζί. Μένουν ανολοκλήρωτοι..Δεν απομυθοποιούνται..ίσως με αυτόν τον τρόπο είναι και τόσο δυνατοί.
Με τον Άλμπερτ ήταν κάτι διαφορετικό. Δεν μπορείς να τον χαρακτηρίσεις κεραυνοβόλο έρωτα..ήταν μια αγάπη που ξεκίνησε από παλιά με γερά θεμέλεια. Για την Candy o Άλμπερτ ήταν ένα από τα λίγα στηρίγματά της. Πάντα πρόσφερε τη βοήθειά της, αλλά σπάνια τη ζητούσε από τους γύρω της. Ήθελε να τα αντιμετωπίζει μόνη της. Με τον Άλμπερτ όμως ήταν διαφορετικά. Ήταν ο μόνος, στον οποίον έδειχνε την αδύναμη πλευρά της. Και αυτό γιατί του είχε εμπιστοσύνη και ήξερε πάντα ότι θα την βοηθήσει. Τον αγαπούσε και όσο περνούσε ο καιρός τα συναισθήματά της μεγάλωναν, σε σημείο που πίστευε ότι δεν μπορούσε να κάνει μακριά του. Αρχισε να τον βλέπει διαφορετικά και σιγά σιγά να της αρέσει στον καιρό της συγκατοίκησης, αλλά τα γεγονότα με τον Τέρρυ δεν την άφησαν να συνειδητοποιήσει την αλλαγή που συνέβαινε.
Φυσικά όταν έμαθε ότι ο πρίγκιπας ήταν ο Άλμπερτ, ότι ο πρώτος της έρωτας που επηρέασε πολλές επιλογές, ήταν ο άντρας που ήταν πάντα στο πλευρό της και δεν την είχε αφήσει ποτέ, ήταν σαν να έκλεισε ένας κύκλος μέσα της και να ένιωσε μια λύτρωση από όλα τα γεγονότα που τις είχαν συμβεί στο παρελθόν.
Έγραψα πάρα πολλά,ε..?!
akaliakoukou
RetroMaNiaC
- Joined
- 19 Απρ 2008
- Μηνύματα
- 751
- Αντιδράσεις
- 5
Γεια σου Έλενα!
Καλώς ήρθες!!!
juliet
Retro Member
- Joined
- 5 Σεπ 2009
- Μηνύματα
- 114
- Αντιδράσεις
- 0
Γεια σας! πολύ χαίρομαι που ανακαλύπτω την Candy ξανά! Κορυφαία σειρά. Πολύ κρίμα που πια τα παιδικά δεν μοιάζουν καθόλου με αυτά που ξέραμε εμείς! Ποιον αγάπησε; Όλους! Όλους τους αγαπάει αυτή! Με τον τρόπο της. Αλλά ερωτεύτηκε δύο φορές, μία τον Άντονι και μία τον Τέρυ. Τον Άλμπερτ δεν πρόλαβε να τον ερωτευτεί γιατί τελείωσε το ανιμέ και γιατί δεν μπορεί είναι ο θειός της. Ακόμα και σήμερα που βλέπω την Κάντυ μετά από 10 χρόνια και βάλε το τέλος της με αφήνει πάντα με μία αίσθηση πικρίας και απογοήτευσης και οτι της μένει πια είναι ο θείος Ουίλιαμ! Νομίζω οτι η Μιζούκι την αντιμετωπίζει άδικα. Την αφήνει εκεί από όπου την ξεκίνησε με ένα κάρο αναμνήσεις και τίποτα άλλο. Μα μετά από ένα τόσο έντονο χωρισμό, τον θάνατο του Στιούαρτ που είναι εμπειρίες καθοριστικές για την εξέλιξη μίας γυναίκας είναι δυνατόν να της δίνει αυτό το τέλος; Να μένει με τον θείο της. Ωραία η οικογένεια αλλά από έρωτα ναδα. Στο τέλος ανακαλύπτει οτι ήταν μία ονειροπαρμένη που φαντασιονόταν πρίγκιπες...και ακόμα χειρότερα τον βρήκε που τον βρήκε δεν μπορεί να κάνει και τίποτα γιατί είναι ο αγαπημένος της Άλμπερτ, που ναι με τον αγαπάει αλλά είναι μακράν από τον έρωτα της ζωής της (τον έρωτα όπως τον είχε γνωρίσει) και είναι και ο θείος της. Αχ έλεος.