Πολεμικές - Μαχητικές Τέχνες

Στην επαρχια οι μισοι ηταν ας το πουμε με την πλευρα της παλης-βαρη και οι αλλοι με κουνγκ φου-καρατε.
Γνωσεις δεν υπηρχαν και ο καθενας εκανε οτι του ερχοταν,στα ξυλουργεια πηγαιναμε και παιρναμε οτι ξυλακια περισσευαν και βαζαμε να τα κραταει ο αλλος και να τα σπαμε ''με καρατια'' για να γινει λεει το χερι μας ''σκληρο'' κολοκυθια δηλαδη. Ειχαμε εναν που ειχε παει σε γυμναστηριο καρατε στην Αθηνα και γυρισε μετα απο χρονια στην πολη,περπαταγε με τα χερια ανοιχτα και το επαιζε ζορικος,προκαλουσε συνεχως,εκανε ντε και καλα πως εριχνε μπουνια στον τοιχο,κλωτσια στην πορτα κλπ μονο που μια μερα την πατησε,μπλεχτηκε σε καυγα με ενα παιδι που δουλευε σιδερας οπου του εριξε δυο μπουνιες στο προσωπο του ανοιξε η μυτη και τελος μια για παντα το υφακι.
 
Όπως είχε πει ο Mike Tyson "όλοι έχουν ένα σχέδιο μέχρι να φάνε μπουνιά στην μάπα". Την δεκαετία του '70 και του '80 υπήρχε τεράστια άγνοια σχετικά με τις πολεμικές τέχνες και μια πολύ γερή δόση μυστικισμού. Θεωρούσαμε ότι ο Bruce Lee είναι ένας πραγματικός πολεμιστής που θα μπορούσε να δείρει τον καθένα, ενώ στην πραγματικότητα ήταν απλά ένας ηθοποιός. Αποδίδονταν σχεδόν υπερφυσικές δυνάμεις στους "μεγάλους δασκάλους" πολεμικών τεχνών. Και αυτό γιατί δεν είχαν ποτέ τεσταριστεί σε πραγματικές συνθήκες για να δούμε τι πραγματικά λειτουργεί και τι είναι "bullshido". Η κατάσταση άλλαξε άρδην το 1993 με την διοργάνωση Ultimate Fighting Championship όπου αθλητές διαφόρων πολεμικών τεχνών μπήκαν στο κλουβί. Πλέον γνωρίζουμε ποιες τεχνικές είναι χρήσιμες σε μια μάχη και ποιες είναι τελείως άκυρες. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακό να ασχολείται κανείς με κάποιες πολεμικές τέχνες, εξάλλου είναι πολύ καλή γυμναστική, απλά πρέπει να γνωρίζει ότι δεν κάνουν για αυτοάμυνα. Η καλύτερη πολεμική τέχνη εξάλλου για τέτοιες περιπτώσεις είναι το τρέξιμο.
 
Θεωρούσαμε ότι ο Bruce Lee είναι ένας πραγματικός πολεμιστής που θα μπορούσε να δείρει τον καθένα, ενώ στην πραγματικότητα ήταν απλά ένας ηθοποιός.

Ηταν καυγατζης στα νειατα του,ειχε μικρομπλεξιματα αλλα και απο την σχολη τον ειχαν διωξει δεν ηταν ''θεωρητικος'' δηλαδη, ολα αυτα ΠΡΙΝ τον κινηματογραφο. Τα γαντια για αγωνες ΜΜΑ αυτος τα ειχε εφευρει,το Jeet Kune Do το διδασκε με την φιλοσοφια 'να ασκεις την τεχνη σου με τα ρουχα που φορας'' αρα δεν ειχε εφετζιδικα λακτισματα στον αερα και τα συναφη. Η εποχη τοτε ηταν της φιλοσοφιας να σταματησεις την επιθεση του αντιπαλου πριν την ολοκληρωσει,δεν ειχε τοσο θεαμα ουτε νοκ αουτ με αιματα στους αγωνες. Αν προσεξες ολοι αυτοι των Κουνγκ-φου Καρατε πυγμαχουν εξαιρετικα περιορισμενα και δεν εχουν καμια αμυνα στο προσωπο, ειναι πολυ ''ανοιχτοι'' εκει.
Ο Ταισον σε streetfight ειχε τραυματισει το χερι του (βλεπεις δεν ειχε επιδεσμο-γαντι) ενω ο Χολυφιελντ ειχε δηλωσει πως δεν τσακωνεται εξω στον δρομο ''για να μην χτυπησει'' (και πως θα κανει επαγγελματικο αγωνα μετα). Το να πεφτεις κατω σε ελαστικο και να καθεσαι αρκετη ωρα κατω να προσπαθεις να κανεις arm-bar στον αλλον δεν γινεται στον δρομο, το τσιμεντο ειναι σκληρο ή κατω θα εχει λαδια,γυαλια και εαν ερθει ''ενισχυση'' ενω εσυ δεν εχεις επαφη με το περιβαλλον εισαι χαμενος απο χερι.
Ολα ειναι σε τι κατασταση βρισκεσαι εκεινη την στιγμη και με το σκεπτικο πως δεν θα βγει μαχαιρι ή πυροβολο οπλο. Μιια-δυο μπουνιες σε μεθυσμενο ή χαπακωμενο δεν θα σταματησουν το επεισοδιο αλλα μια λαβη,αρπαγη και πεταγμα να σκασει κατω σαν καρπουζι θα τον κανουν πολλες φορες να μην εχει κουραγιο να σηκωθει,οχι ομως πως με μια-δυο γροθιες δεν μπορεις να βγαλεις καποιον εστω προσωρινα νοκ αουτ και να κερδισεις χρονο να αποχωρησεις (αν και συνηθως αυτα τα ''ξερα'' νοκ αουτ αποδισουν μονο σε αγυμναστους-ανιδεους).
 
Πίσω
Μπλουζα