Μιας και επανηρθε στην επιφανεια το παρων thread να καταθεσω
και την δικη μου εμεπειρια και -παρολιγον- επαφη με τις πολεμικες τεχνες.
Βρισκομαστε στο 1986,πιτσιρικας ο γραφων (9 ετων) και τα απογευματα πηγαινε στην τεραστια αυλη του σχολειου του για να παιξει μπαλα και αλλα ευγενη παιγνιαν (πολεμο,κρυφτο,κλεφτες κι αστυνομους κλπ...), καποια στιγμη σε καποια καλυψη/αποκρυψη που ειχε κανει στο πλαινο μερος του σχολειου παιζοντας με αλλα παιδακια κρυφτο, ακουει κατι φωνες...(Ιιιιιιιααααααα,Iιιιιιιαααααα...)....απο παρακειμενο κτηριο.Παραξενεμενος και παρασυρμενος απο τις φωνες,ως αλλος Οδυσσεας που μαγευτηκε απο το τραγουδι των Σειρηνων,
παραταει την κρυψωνα του και παει να εξερευνηση απο που ακουγονται οι φωνες.
Μετα απο λιγο βρισκεται μπροστα σε ενα γκρι κτηριο με μια μεγαλη τζαμενια πορτα στην εισοδο του,και διπλα απο την πορτα μια πινακιδα με κατι αλλοκοτα (για αυτον) γραμματα να ειναι γραμμενα καθετα και με επικεφαλιδα που γραφει πανω-πανω "Σχολη Καρατε". Εντυπωσιασμενος απο την ανακαλυψη - και εκμεταλευομενος το γεγονος οτι η πορτα ηταν ανοιχτη - γλυστραει σαν χελι μεσα στο κτηριο.Μπροστα του μια σκαλα που οδηγει στον οροφο ωπου βρισκονταν η σχολη.Αρχιζει δειλα-δειλα να ανεβαινει ενα ενα τα σκαλοπατια,ενω στεκει βουβος και εκθαμπος μπροστα απο τις τεραστιες φωτογραφιες που διακοσμουν την σκαλα,καθε βημα και διαφορετικη φωτογραφια.Φτανοντας στον οροφο,μενει εκπληκτος απο αυτο που αντικριζει...δεκαδες παιδακια (σχεδον συνομηλικα του) και μεγαλυτερης ηλικιας ατομα,ντυμενοι ολοι με λευκες στολες και χρωματιστες ζωνες να κανουν καποιες παραξενες κινησεις και να φωναζουν ολοι...Ιιιιιιιιιααααα!!!!
Στεκεται αποσβολωμενος στην πορτα της αιθουσας και χαζευει τους ανθρωπους στα λευκα....
Ξαφνικα,μια φωνη του αποσπα την προσοχη
"Θελεις κατι; Μπορω να βοηθησω;" ...
Φοβουμενος οτι εκανε κατι κακο,κανει να φυγει αλλα δισταζει και με τρεμαμενη φωνη καταφερνει να απαντησει στον κυριο με την λευκη στολη και την μαυρη ζωνη - ο οποιος μοιαζει σαν υπερηρωας στα ματια του - που βρισκεται μπροστα του...
" Εεεεε....οοοοχι...εεεε,να...απλα εβλεπα και....συγνωμη....εγω ξερετε...ακουσα...." για να τον σταματησει η φωνη του κυριου που βρισκονταν μπροστα του και να του απαντησει σε ευθυμο τονο...
"Χαχαχαχαχα...Καταλαβα,μπορεις να δεις οσο θες. Να, κατσε εκει,δεν ενοχλεις και βλεπε οσο θελεις".
Αυτο ηταν...απο τοτε και σχεδον καθε απογευμα,που τον εχανες που τον εβρισκες τον πιτσιρικο,
χωμενο στην σχολη καρατε να παρακολουθει τα μαθηματα που εκαναν οι υπολοιποι.
Μεχρι που παιρνει την γενναια αποφαση και το αναφερει στην μητερα του...
"Μαμα,θελω να με γραψεις στο καρατε".
Φυσικα δεν υπηρχε περιπτωση η μητερα του πιτσιρικου να τον αφησει να παει. Ο πιτσιρικος ομως παρα την αρνηση,εξακολουθουσε ομως να πηγαινει και να βλεπει ωσπου μια μερα τυχαινει το αναπαντεχο.
Ξεχασμενος απο το θεαμα που εβλεπε και μη εχοντας καταλαβει οτι περασε η ωρα,ακουει στην σκαλα της σχολης,την φωνη της μητερας του να τον φωναζει γεματη αγωνια!!!
Ξαφνου την βλεπει μπροστα του εξαλλη και ετοιμη να τον σφαλιαρισει... :takethat: ...ωσπου επεμβαινει δασκαλος της σχολης
"Κυρια μου, τι κανετε; Ο μικρος δεν εκανε τιποτα,απλα ερχεται και βλεπει".
Και ως απαντηση ο δασκαλος σε αυτο, εισπρατει την εξης απαντηση
"Και εγω που θες να το ξερω; Εξαφανιζεται και δεν λεει κουβεντα!
Παω να παιξω λεει και ερχεται και χωνεται εδω....μου το ειπαν οι γειτονισσες που τον ειδαν!".
Και ξαφνικα πανω στον διαλογο μεταξυ μανας και δασκαλου, ακουγεται η φωνη του πιτσιρικου...
"Μαμα,για ρωτα...μπορει να με παρει;".
Tελικα για να μην του χαλασει το χατηρι του πιτσιρικου της, η μητερα ρωταει τον δασκαλο...
"Τελος παντων,επειδη βλεπω οτι του αρεσει και περναει ωρες εδω, μπορω να τον γραψω; Κανετε εγγραφες;"
"Βεβαια και κανουμε εγγραφες,πρεπει ομως να γνωριζετε οτι το καρατε ειναι λιγακι δυσκολο,και οτι μπορει να ποναει ο μικρος τις πρωτες εβδομαδες απο την προπονηση και τα ανοιγματα που απαιτουνται."
Πονος;;;;;!!!!!
Αυτο ηταν....ο δασκαλος με μια λεξη μονο γκρεμισε το ονειρο του πιτσιρικου...ο οποιος εφυγε αποητευμενος και με το κεφαλι κατω απο την σχολη,εχοντας στα αυτια του -οχι την γκρινια καθ'οδον της μανα του - αλλα την απαντηση του δασκαλου...του ανθρωπου με την λευκη στολη και την μαυρη ζωνη!!!