"Πολιτικό" κουίζ

Στο "ενας ηρωας με παντουφλες" το 1958, με τον στρατηγο που του ετοιμαζουν αγαλμα στην πλατεια, γινεται αναφορα για τα λαμογια που τρωνε απο τοοοοτε. Και γενικα γινονται πολλες αναφορες για το υπαρχον συστημα
 
@rapide μας εντυπωσιάζει που το "Ξύπνα Βασίλη" γυρίστηκε και προβλήθηκε μέσα στη δικτατορία, γιατί, όσο και να αλλάζει απόψεις ο Μάνος της ταινίας με την απόκτηση των χρημάτων, είναι μία ταινία που και για διαδηλώσεις μιλάει και για συνδικαλισμό και για την "Φαρλάκαινα" που πίνει το αίμα των εργαζομένων της. Θα περίμενε κάποιος πως η λογοκρισία της εποχής θα έκοβε ένα τέτοιο θέμα.

@τάκη οι "Βάσεις κι η Βασούλα" είναι του 1975 και κόβονται λόγω μεταπολίτευσης. Μπράβο για τον "Παπατρέχα":). Διαβάζοντάς σε θυμήθηκα το σχόλιο με το Καλέντζι και τον ψάλτη. Πάντως ακριβώς ο ίδιος διάλογος υπάρχει και στο "Μιας πεντάρας νιάτα" όπου ο Μιχαλακόπουλος προσπαθεί να βρει λύσεις για να συμπληρώσει το εισόδημά του ο Ληναίος κι όταν του προτείνει να γίνει αριστερός ψάλτης ο Ληναίος ρωτάει αν θα τραγουδάει τραγούδια του Θεοδωράκη :D .

@rio όντως το "Υιέ μου, υιέ μου" είναι η άλλη ταινία που είχα στο μυαλό μου και που θίγει το θέμα της επιστροφής των πολιτικών προσφύγων. Ο Τρύφων (Σταυρίδης) που έχει περάσει "στο παραπέτασμα" επιστρέφει στην τελευταία σκηνή στην "Αμαλούσκαγια" (Κρεβατά) και κάνει την τελική χαλάστρα στον Κωνσταντάρα.

@λορένα το "Ένας ήρωας με παντούφλες" είπα να το αφήσουμε απ' έξω με τη λογική ότι δεν μιλάει (ούτε καν "κλείνει το μάτι") για συγκεκριμένα γεγονότα ή πρόσωπα. Αλλιώς οι ελληνικές ταινίες που σατιρίζουν το διαχρονικό (δυστυχώς :( ) πολιτικό - πελατειακό σύστημα είναι πάμπολλες. Με κυριότερη βέβαια το "Υπάρχει και φιλότιμο".

Εγώ μόνο μία ταινία ακόμα έχω στο μυαλό μου. Χρονικά είναι στο όριο πριν - μετά τη δικτατορία (δηλαδή εγώ την είχα για πριν αλλά μετά την "αποκάλυψη" του "Ξύπνα Βασίλη" το έψαξα και είναι μετά :p ) και κάνει μόνο ένα φευγαλέο σχόλιο για κορυφαίο πολιτικό γεγονός που άρχιζε εκείνη την περίοδο σε χώρα του εξωτερικού.
 
Επίσης και στο " Οικογένεια Χωραφά" (1968), όταν λένε να δώσουν το παιδί σε Αμερικανούς, η Κοντού λέει πως θα αντιδράσει ο μικρός, γιατί δεν συμπαθεί τους Αμερικανούς λόγω...Βιετνάμ!
 
@rio άλλη μια ταινία που δεν είχα σκεφθεί :) . Τώρα που το γράφεις νομίζω ότι λέει η Κοντού στον Αλεξανδράκη "είναι μάλλον με τον Χο τσι Μινχ" για να τον πείσει ότι το παιδί τους δεν συμπαθεί τους Αμερικάνους :cool:

Η ταινία πάντως που θυμήθηκα εγώ μιλάει για άλλη χωρά, πολύ πιο εξωτική ;)
 
Τακη, δεν εχει γινει απολυτως κανενα λαθος με το Ξυπνα Βασιλη. Δεν ειναι του '66. Γυριστηκε στα τελη του '68, και ακριβως γι' αυτον το λογο διευκρινιζεται στην αρχη του εργου (αμεσως μετα τους τιτλους αρχης) οτι η υποθεση εκτυλισσεται το 1966. Καποια γεγονοτα οπως περιγραφονται στην ταινια, θα ηταν αδυνατον να διαδραματιστουν κατα το πραγματικο ετος γυρισματος.

Αλλωστε, το στυλ, η μοδα και η αισθητικη που επικρατουν στο φιλμ, παραπεμπουν ξεκαθαρα σε τελη δεκαετιας του '60.
 
retrofan είπε:
@rapide μας εντυπωσιάζει που το "Ξύπνα Βασίλη" γυρίστηκε και προβλήθηκε μέσα στη δικτατορία, γιατί, όσο και να αλλάζει απόψεις ο Μάνος της ταινίας με την απόκτηση των χρημάτων, είναι μία ταινία που και για διαδηλώσεις μιλάει και για συνδικαλισμό και για την "Φαρλάκαινα" που πίνει το αίμα των εργαζομένων της. Θα περίμενε κάποιος πως η λογοκρισία της εποχής θα έκοβε ένα τέτοιο θέμα.
Δεν νομίζω ότι "έκοβαν" τέτοιες ταινίες. Άλλωστε πρόκειται για κωμωδία, και δεν παίρνει θέση με τους μεν ή τους δε. Σατιρίζει όχι μόνο τη "Φαρλάκαινα" αλλά και τους αριστερούς. Γενικώς την όλη κατάσταση πριν τη χούντα. Το "Ξύπνα Βασίλη" είναι μία ταινία μεγάλης εταιρείας και ήταν λιγάκι απίθανο να κοπεί στη λογοκρισία.

Εγώ απ' ό,τι κατάλαβα τους ενοχλούσε η αριστερή προπαγάνδα, κάτι που δεν έχει η συγκεκριμένη ταινία.
 
σκεφτομαι για τον ηλια του 16 αν , ο κακομοιριασμενος από την ζωή κλεφτης Χτζηχριστος, οταν αποκτά λίγη εξουσια, τσουπ, ξεσπά κατα τοπυ Βεγγου!! με φαπες και χαστουκια..ο Βεγγος δεν το ξεχασε ποτέ, το ξυλο της χρονιας του εφαγε..

τι ηθελε να πει η ταινια, πως αν καποιος αποκτα λιγη εξουσια και γινεται λιγο ανωτερος, τα βαζει με τον αλλον που βρισκεται σε ενδεια, αν και πριν ηταν συντροφοι και φιλοι;
 
Για να κλείσουμε κι αυτό το κουίζ, νομίζω ότι ένας αρκετά πλήρης κατάλογος των κωμωδιών του παλιού (πριν τη μεταπολίτευση :) ) ελληνικού κινηματογράφου με άμεσες ή έμμεσες αναφορές στα σύγχρονά τους πολιτικά γεγονότα είναι ο ακόλουθος (κι ευχαριστώ από καρδιάς όλους τους συμφορουμίτες και συμφορουμίτισσες που συνέβαλαν με τις αναμνήσεις τους στο να φτιαχτεί :thanx2: )

1. Οι γερμανοί ξανάρχονται (κατοχή κι ο εμφύλιος προ των πυλών)

2. Η καφετζού (ιστορία των κομμουνιστικών ασυρμάτων)

3. Στουρνάρα 288 (γεγονότα της Κύπρου)

4. Δεσποινίς διευθυντής (πάμπολλες ατάκες πολιτικού περιεχομένου δια στόματος κομμουνιστή κλητήρα Βασίλη, μέχρι και η ρήξη Μάο - Μόσχας :) )

5. Η κόμισσα της φάμπρικας (τα Ιουλιανά σε πλήρη εξέλιξη)

6. Ξύπνα Βασίλη (όπως και στο 5, τα Ιουλιανά και οι διαδηλώσεις)

7. Οι κυρίες της αυλής (η επιστροφή των πολιτικών προσφύγων)

8. Υιέ μου , υιέ μου (ομοίως η επιστροφή του πρώτου κύματος από το ανατολικό μπλοκ)

9. Θα σε κάνω βασίλισσα (παράνομο ΚΚΕ με πιστό οπαδό τον Γεράσιμο -Γιάννη Βογιατζή- :) )

10. Η κόρη μου η σοσιαλίστρια (σοσιαλισμός της μόδας και πορεία ειρήνης στον Μαραθώνα)

11. Ο παπατρέχας (ΕΔΑ και Μίκης Θεοδωράκης)

12. Μιας πεντάρας νιάτα (ομοίως Μίκης Θεοδωράκης και οι αριστερές του ιδέες)

13. Ο γεροντοκόρος (αποστασία και ανένδοτος αγώνας)

14. Κάλιο πέντε και στο χέρι (η εξωτερική πολιτική της Αμερικής)

15. Οικογένεια Χωραφά (ο πόλεμος του Βιετνάμ)

16. Ο Ηλίας του 16ου (φοιτητικές διαδηλώσεις)

17. Τι 30, τι 40, τι 50 (κίνημα του 35΄ αλλά και μέτρα του Παττακού)

18. Το κοροϊδάκι της πριγκιπέσσας (πάλι τα μέτρα του Παττακού ... και η φαλάκρα του :) )

Και τρεις ακόμα:

19. Καπετάν φάντης μπαστούνι (ο καπετάνιος, μετά το ναυάγιο, καταλήγει στην Κίνα όπου μόλις έχει ξεκινήσει η πολιτιστική επανάσταση και "όλοι κυκλοφορούν με το κόκκινο βιβλιαράκι του Μάο")

20. Το αμαξάκι (δεν το είχα σκεφθεί από την αρχή αλλά το σχόλιο της αρχόντισσας για τον Βενιζέλο που "έφαγε" τον βασιλιά Αλέξανδρο, είναι ίσως το μοναδικό που υπάρχει σε ελληνική ταινία ως έμμεση αναφορά στον πρώτο μας -και ομοίως επώδυνο :( - εμφύλιο του 20ου αιώνα)

21. Η Ρένα είναι οφ σάιντ (όταν η Βλαχοπούλου ρωτάει για έναν ποδοσφαιριστή και της λένε ότι είναι "αριστερός", απορεί πώς δεν τον έχει πιάσει ακόμα η Ασφάλεια)

κι επειδή οι μνήμες αυτού του φόρουμ ποτέ δεν τελειώνουν, μαζί με τις ευχαριστίες μου στην Αριάδνη άλλη μια ταινία

 


22.
Η ανθισμένη αμυγδαλιά (πολιτική Τρικούπη!)


 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ρετροφαν, υπάρχει και άλλη μια χαρακτηριστική: ο Σταυρίδης διατηρεί εναν καφενέ και είναι αντίθετος με την οικονομική πολιτική του Τρικούπη- και μάλιστα η ταινια ειναι εποχης με διασημους ηθοποιους-θαμώνες του καφενέ- ο Σταυρίδης συνέχεια φωνάζει: Δεν με κάνουν μια μερα πρωθυπουργό, ωρυεται για τους νεους οικονομικους φορους, γνωρίζει κανείς τίτλο!
 
Την Ανθισμενη Αμυγδαλια, εννοεις αριαδνη.....
 

''εχει γούστο να πεσε ο Τρικούπης και να κάνανε αυτόν πρωθυπουργό''

''δεκάρα πήγε ο καφες επί Τρικούπη''
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Επίσης "Η Βουλευτίνα" του 1966 είναι εξ ορισμού πολιτική.

Και στο "Πατέρα κάτσε φρόνιμα"(γυρίστηκε πριν το πραξικόπημα) υπάρχει πολιτική αναφορά. Υπάρχει ο διάλογος:

-Έρχεται.

-Ποιος, ο Καραμανλής;
 
α]θανασακης ο πολιτευομενος[1954]ολη η ταινια.για καποιους λεει που αλλαζουν συνθηματα,και ψαχνουν για αρχηγο,η το αντιστροφο.λες και ειναι σημερα γυρισμενη.β]στο ξυπνα βασιλη τους βολευε τους τοτε κρατουντες η δυσφημηση των πολιτικων παραταξεων.γ]..δεν τους βολευε ομως ο παραβας ,στο κοροιδακι της πριγκηπεσας.γιατι σε ολη την ταινια ηταν ολο μπηχτες και καρφια,με συνεπεια λιγο αργοτερα να σταλει στη γυαρο.
 
Και να μην ξεχνάμε τα "Κορίτσια για φίλημα", όπου οι πρωταγωνιστές παρακολουθούν από ένα μπαλκόνι τους βασιλικούς γάμους, και αν μου επιτρέπει o retrofan να παραβώ έναν από τους περιορισμούς του και να αναφέρω το "Η Αλίκη δικτάτωρ".Ακόμα και σήμερα μου δημιουργεί απορία πως κατάφερε η ταινία να περάσει από τη λογοκρισία και να προβληθεί καν.Έχει βαρύτατες νύξεις.Μεγάλη μαγκιά της μακαρίτισσας να αψηφήσει το όποιο κόστος, γιατί δεν ήταν και λίγοι οι ηθοποιοί που είχαν τρεξίματα με την ασφάλεια τότε.
 
Υπάρχει κι άλλη "πολιτική" ατάκα στο "Η κυρά μας η μαμή": Ο πονόδοντος στον δεξιό τραπεζίτη με τη Βασιλειάδου να σχολιάζει ότι "Τραπεζίτης και αριστερός δεν γίνεται" :lol:

Πάντως αν σκεφτεί κανείς τις υπερβολές της χουντικής λογοκρισίας, είναι απορίας άξιο πώς επιτράπηκαν ταινίες σαν το "Ξύπνα Βασίλη" όταν είχαν κοπεί άλλα κι άλλα. Δεν απαγορευόταν μόνο η αριστερή προπαγάνδα, άλλωστε η χούντα μιλούσε γενικά για τη "φαυλοκρατία" (κι εγώ, μικρό παιδάκι τότε, άκουγα "παυλοκρατία" κι αναρωτιόμουνα τι τους έφταιγε ειδικά ο βασιλιάς Παύλος... δεν ήμουνα κουφός, αλλά αν σκεφτείτε ότι ακούγαμε στα μεσαία κύματα από έναν σταθμό δεκάδες χιλιόμετρα μακρυά πάλι καλά που έκανα λάθος σε ένα μόνο γράμμα). Ίσως έτσι κατάφεραν να το περάσουν, ότι δηλαδή κατάγγελναν γενικά το παλιό πολιτικό σύστημα και το πώς εξαπατούσε τους πολίτες (και έδειχνε τους αριστερούς για υποκριτές)
 
Πίσω
Μπλουζα