ARETARA
RetroNuts!
- Joined
- 1 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 2.136
- Αντιδράσεις
- 2.279
Πονηρό θηλυκό... κατεργάρα γυναίκα!!! (1980)
RetroDB: http://www.retrodb.gr/wiki/index.php...AF%CE%BA%CE%B1
Μια αισθηματική ταινία του 1980 θα εξετάσω εδώ. Πρόκειται για την ταινία "Πονηρό θηλυκό, κατεργάρα γυναίκα" μια διασκευή του θεατρικού έργου του William Sommerset Maugham "Theatre" (1937). Το σενάριο σε ελεύθερη διασκευή του θεατρικού έργου έγραψε ο Κώστας Καραγιάννης ο οποίος επίσης υπογράφει τη σκηνοθεσία. Η παραγωγή είναι της κινηματογραφικής εταιρείας Καραγιάννης Καρατζόπουλος.
Το θέμα - το καστ. Μια θεατρική σταρ και θιασάρχης η Έλενα Ντάβαρη (Αλίκη Βουγιουκλάκη) βιώνει την mid 40s κρίση ταυτότητας και οικογένειας. Στα μάτια του κόσμου είναι παντρεμένη με τον ηθοποιό και θεατρικό επιχειρηματία Αλέξη Αλεξάνδρου (Άγγελος Αντωνόπουλος) και έχει ένα παιδί μαζί του, τον Γιαννάκη (Γιάννης Τσιλιβάκος), στην πραγματικότητα όμως έχουν χωρίσει και απλά συνυπάρχουν για επαγγελματικούς κυρίως λόγους. Η απόσταση μεταξύ τους την ωθεί στο να αναζητήσει την επανεπιβεβαίωσή της σε έναν νεαρό φέρελπι δικηγόρο, τον Τάκη Λίμπα (Δάνης Κατρανίδης). Ο τελευταίος όμως παριστάνει τον ερωτευμένο μάλλον για να προωθήσει τη σύντροφό του Βίκυ (Μαριαλένα Κάρμπουρη) στον θίασο της Έλενας.
Ο Αλέξης μαθαίνει τα τεκταινόμενα και αποφασίζει να απαντήσει με το ίδιο νόμισμα. Ανακοινώνει την πρόθεσή του να παντρευτεί τη συνεταίρο και κοινή φίλη του ζευγαριού, Μόνικα (Χαριτίνη Καρόλου) και παράλληλα να παραδώσουν τα μερίδιά τους στην επιχείρηση στην Έλενα. Η τελευταία καταρρέει και αποσύρεται στη δουλειά της και στο νέο της θεατρικό έργο, την Κάρμεν. Ωστόσο τα οικονομικά της ανοίγματα είναι μεγάλα και προειδοποιείται γι' αυτό από τον Τάκη. Σκέφτεται να τα παρατήσει αλλά ο οικονόμος της Πέτρος (Ντίνος Ηλιόπουλος) θα καταφέρει να τη μεταπείσει.
Η πρεμιέρα της παράστασης εξελίσσεται σε επιτυχία. Ο Αλέξης θα επισκεφτεί την Έλενα στα καμαρίνια και εκεί θα διαπιστώσει ότι αυτή ήταν και είναι η γυναίκα της ζωής του. Θα απομακρύνει από κοντά του τη Μόνικα (όπως και η Έλενα τον Τάκη) και θα ξανασμίξουν σαν ζευγάρι όπως παλιά.
Σχόλια. Η ταινία αυτή σηματοδοτεί την επανεμφάνιση της Αλίκης πολλά χρόνια μετά την τελευταία της ταινία με τον Φίνο, τη Μαρία της σιωπής (1973). Θα περίμενε κάποιος ότι λογικά θα συνοδευόταν από μια σπουδαία κινηματογραφική παραγωγή, αντάξια της φήμης της. Δυστυχώς όμως και κυρίως για τους πολυπληθείς θαυμαστές της το έργο επιεικώς ήταν ανεπαρκές, για να μην πω αποτυχία.
Όντως, η σεναριακή προσαρμογή του έργου του Μωμ απογοητεύει. Το ημερολόγιο γράφει 1980, πολλά έχουν αλλάξει ωστόσο το έργο μοιάζει αγκυλωμένο στις κινηματογραφικές αντιλήψεις των αρχών του '70. Πομπώδεις διάλογοι, παραμυθένιο σκηνικό, βίλες και απροσμέτρητη χλιδή κατασκευάζουν ένα σκηνικό εκτός ελληνικής πραγματικότητας. Δείτε για παράδειγμα τη σκηνή που δείχνει το κοινό του θεάτρου να χειροκροτάει στο τέλος ή την οδήγηση του Αλέξη προς το θέατρο (θυμίζει έντονα Πανικό), τη βαριά ενδυματολογία και τις εκτεταμένες σκηνές στη βίλα (Λεβίδη; όπως διάβασα κάπου). Η πλοκή ολοσδιόλου προβλέψιμη και προφανής.
Σαν να μην έφταναν αυτά, αστοχίες κάνουν αισθητή την εμφάνισή τους σε σημεία του έργου. Το παιδί που είναι 13 χρονών και το βοηθάει ο πατέρας του να κάνει κούνια (έλεος), οι τραβηγμένες από τα μαλλιά αστειότητες του Τόλη (Τόλης Πολάτος) και η ασυναρτησία λήψεων (από το δημοτικό θέατρο Πειραιά σε μαγαζιά της πλάκας και από το Μικρολίμανο στην Κηφισιά) απλά επιβεβαιώνουν την απελπιστική μετριότητα του αποτελέσματος. Μοιραία το καστ, παρόλο που αποτελείται από σημαντικούς ηθοποιούς κινείται σε ρηχά νερά.
Η Βουγιουκλάκη ωστόσο, μου άρεσε. Και μόνο με τη λάμψη της προδιαθέτει θετικά τον θεατή. Ίσως και η ίδια να προσπάθησε να δώσει κάτι περισσότερο λόγω και της επανεμφάνισής της. Από τους υπόλοιπους ρόλους θα ξεχωρίσω και τον Ντίνο Ηλιόπουλο, μια μορφή του ελληνικού κινηματογράφου που βέβαια αδικήθηκε εδώ από τον αστείο ρόλο που του διανεμήθηκε με εξαίρεση τη σκηνή στο θέατρο (Απόσπασμα 1). Επίσης ο Δάνης Κατρανίδης ως ανερχόμενος αστέρας τότε έδειξε και εδώ τη δυναμική και το ταλέντο του που τον ανέδειξε σε μια από τις σπουδαιότερες καλλιτεχνικές παρουσίες από το '80 και πέρα. Απλές διεκπεραιώσεις για τους υπόλοιπους (Αντωνόπουλος, Καρόλου, Ρηγόπουλος) δίχως κάποια σπουδαία προστιθέμενη αξία.
Καλή στιγμή η μουσική επιμέλεια του πολύπειρου Γιώργου Κατσαρού ενώ και το τραγούδι των τίτλων που παρουσιάζεται παρακάτω είναι πολύ καλό. Η φωτογραφία του Άρη Σταύρου αναγνωρίσιμη και στο στυλ και άλλων γνωστών ταινιών της εποχής (Τελευταία πτήση, Ένα γελαστό απόγευμα, Έξοδος Κινδύνου κλπ).
Μικρά - μικρά. Διάβασα ότι η ταινία περιέχει αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία της Βουγιουκλάκη. Χωρίς να είμαι σε θέση να το επιβεβαιώσω ή να το διαψεύσω, υποπτεύομαι ότι πρέπει να έχει να κάνει και με την παρουσία της στις θεατρικές επιχειρήσεις όπως υπονοείται στην ταινία.
Απόσπασμα 1. Ο οικονόμος της Έλενας, Πέτρος (Ντίνος Ηλιόπουλος) που έχει περάσει και αυτός από το σανίδι συμβουλεύει την κυρία του να μην εγκαταλείψει την προσπάθεια και να ανεβάσει το έργο.
Έλενα: - Δεν θα γίνει η πρεμιέρα Πέτρο...
Πέτρος: - Θέλετε να πείτε ότι δεν θα ανεβάσετε την παράσταση;
Έλενα: - Ναι. Δεν θα ανεβάσω το έργο. Καληνύχτα Πέτρο.
Πέτρος: - Έλενα! Δεν είναι αλήθεια αυτό...
Έλενα: - Και βέβαια είναι αλήθεια, χαχαχα...Βαρέθηκα. Τα βαρέθηκα όλα. Και πρώτα απ' όλα τον εαυτό μου... φτάνει πια, φεύγω, δικαίωμά μου δεν είναι;
Πέτρος: - Όχι, δεν είναι.
Έλενα: - Α, ναι. Ξέχασα. Το καθήκον απέναντι στο κοινό και στην ιδέα του θεάτρου... λόγια, λόγια, λόγια Πέτρο...Αυτά τα πιστεύαμε όταν ήμασταν 18 χρονών. Εμάς όμως, ποιος μας λογαριάζει; Δεν είμαστε άνθρωποι εμείς, δεν έχουμε σώμα, καρδιά, νεύρα, όχι, όχι, δεν τόχω σκοπό να πεθάνω πάνω σε τούτα τα σανίδια. Θέλω να πεθάνω στο σπίτι μου σαν άνθρωπος.
Πέτρος: - Σπίτι σου...
Έλενα: - Ναι, σαν άνθρωπος, όταν θα ρθει η ώρα μου.
Πέτρος: - Ναι, το έχω πει κι εγώ αυτό κάποτε σε κάποιον.
Έλενα: - Βλέπεις;
Πέτρος: - Σ' έναν παλιό, μεγάλο ηθοποιό, ήμουνα τότε στον θίασό του, πάνε πολλά χρόνια. Εκείνο το βράδυ ήρθε στο θέατρο κατάχλωμος, τσακισμένος, μόλις μπήκε σταμάτησε, δεν μπορούσε να ανασάνει, κρατούσε το χέρι του πάνω στην καρδιά του, έτρεξα να τον βοηθήσω να ξαπλώσει του λέω "είστε πολύ κουρασμένος, τι κάνετε, πρέπει να πάτε σπίτι σας" με κοίταξε, μου χαμογέλασε με κόπο και μου είπε: "Εδώ είναι το σπίτι μου, Πέτρο". Και βγήκε στη σκηνή. Εκεί πέθανε σε λίγο, πάνω σ' αυτά τα σανίδια!!!.... Με συγχωρείτε κυρία.
Video.
1. Μια συρραφή των τίτλων έναρξης και λήξης της ταινίας όπου ακούγεται το κομμάτι "Και τώρα που τελειώσαμε" σε ερμηνεία Γιώργου Γερολυμάτου, στίχους Ντίνας Μαρκοπούλου (πρώτη σύζυγος του Γιάννη Πάριου) και μουσική Γιώργου Κατσαρού. Διακρίνεται και ένα καφέ το Zodiac πρέπει αν δεν κάνω λάθος να είναι η στοά Broadway στην Πατησίων στο ύψος περίπου της Αγίου Μελετίου.
Φωτογραφίες.
1. Η Έλενα στη βίλα της. Διακρίνεται ο λογότυπος του Dior στο φουλάρι της.
2. Δύο ακόμη σκηνές στη βίλα. Αριστερά, η οικογένεια σύσσωμη μετά του υπηρετικού προσωπικού. Δεξιά, Τάκης και Έλενα στην πισίνα.
3. Τάκης και Έλενα κάπου στον Πειραιά.
4. Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά όπου θα ανεβάσει το έργο η Έλενα.
5. Σκηνή από τις πρόβες όπου βλέπουμε την Έλενα με τον μαέστρο της παράστασης (Γιώργος Κατσαρός). Δεν θυμάμαι άλλη ταινία να έχω δει τον Κατσαρό Live.
6. Ο γιος της Έλενας με το ΤΗΛΕΡΑΜΑ στα χέρια μιλάει με δυο νεαρές θαυμάστριες της μητέρας του στο θέατρο.
7. Έλενα και Αλέξης πάλι μαζί.
RetroDB: http://www.retrodb.gr/wiki/index.php...AF%CE%BA%CE%B1
Μια αισθηματική ταινία του 1980 θα εξετάσω εδώ. Πρόκειται για την ταινία "Πονηρό θηλυκό, κατεργάρα γυναίκα" μια διασκευή του θεατρικού έργου του William Sommerset Maugham "Theatre" (1937). Το σενάριο σε ελεύθερη διασκευή του θεατρικού έργου έγραψε ο Κώστας Καραγιάννης ο οποίος επίσης υπογράφει τη σκηνοθεσία. Η παραγωγή είναι της κινηματογραφικής εταιρείας Καραγιάννης Καρατζόπουλος.
Το θέμα - το καστ. Μια θεατρική σταρ και θιασάρχης η Έλενα Ντάβαρη (Αλίκη Βουγιουκλάκη) βιώνει την mid 40s κρίση ταυτότητας και οικογένειας. Στα μάτια του κόσμου είναι παντρεμένη με τον ηθοποιό και θεατρικό επιχειρηματία Αλέξη Αλεξάνδρου (Άγγελος Αντωνόπουλος) και έχει ένα παιδί μαζί του, τον Γιαννάκη (Γιάννης Τσιλιβάκος), στην πραγματικότητα όμως έχουν χωρίσει και απλά συνυπάρχουν για επαγγελματικούς κυρίως λόγους. Η απόσταση μεταξύ τους την ωθεί στο να αναζητήσει την επανεπιβεβαίωσή της σε έναν νεαρό φέρελπι δικηγόρο, τον Τάκη Λίμπα (Δάνης Κατρανίδης). Ο τελευταίος όμως παριστάνει τον ερωτευμένο μάλλον για να προωθήσει τη σύντροφό του Βίκυ (Μαριαλένα Κάρμπουρη) στον θίασο της Έλενας.
Ο Αλέξης μαθαίνει τα τεκταινόμενα και αποφασίζει να απαντήσει με το ίδιο νόμισμα. Ανακοινώνει την πρόθεσή του να παντρευτεί τη συνεταίρο και κοινή φίλη του ζευγαριού, Μόνικα (Χαριτίνη Καρόλου) και παράλληλα να παραδώσουν τα μερίδιά τους στην επιχείρηση στην Έλενα. Η τελευταία καταρρέει και αποσύρεται στη δουλειά της και στο νέο της θεατρικό έργο, την Κάρμεν. Ωστόσο τα οικονομικά της ανοίγματα είναι μεγάλα και προειδοποιείται γι' αυτό από τον Τάκη. Σκέφτεται να τα παρατήσει αλλά ο οικονόμος της Πέτρος (Ντίνος Ηλιόπουλος) θα καταφέρει να τη μεταπείσει.
Η πρεμιέρα της παράστασης εξελίσσεται σε επιτυχία. Ο Αλέξης θα επισκεφτεί την Έλενα στα καμαρίνια και εκεί θα διαπιστώσει ότι αυτή ήταν και είναι η γυναίκα της ζωής του. Θα απομακρύνει από κοντά του τη Μόνικα (όπως και η Έλενα τον Τάκη) και θα ξανασμίξουν σαν ζευγάρι όπως παλιά.
Σχόλια. Η ταινία αυτή σηματοδοτεί την επανεμφάνιση της Αλίκης πολλά χρόνια μετά την τελευταία της ταινία με τον Φίνο, τη Μαρία της σιωπής (1973). Θα περίμενε κάποιος ότι λογικά θα συνοδευόταν από μια σπουδαία κινηματογραφική παραγωγή, αντάξια της φήμης της. Δυστυχώς όμως και κυρίως για τους πολυπληθείς θαυμαστές της το έργο επιεικώς ήταν ανεπαρκές, για να μην πω αποτυχία.
Όντως, η σεναριακή προσαρμογή του έργου του Μωμ απογοητεύει. Το ημερολόγιο γράφει 1980, πολλά έχουν αλλάξει ωστόσο το έργο μοιάζει αγκυλωμένο στις κινηματογραφικές αντιλήψεις των αρχών του '70. Πομπώδεις διάλογοι, παραμυθένιο σκηνικό, βίλες και απροσμέτρητη χλιδή κατασκευάζουν ένα σκηνικό εκτός ελληνικής πραγματικότητας. Δείτε για παράδειγμα τη σκηνή που δείχνει το κοινό του θεάτρου να χειροκροτάει στο τέλος ή την οδήγηση του Αλέξη προς το θέατρο (θυμίζει έντονα Πανικό), τη βαριά ενδυματολογία και τις εκτεταμένες σκηνές στη βίλα (Λεβίδη; όπως διάβασα κάπου). Η πλοκή ολοσδιόλου προβλέψιμη και προφανής.
Σαν να μην έφταναν αυτά, αστοχίες κάνουν αισθητή την εμφάνισή τους σε σημεία του έργου. Το παιδί που είναι 13 χρονών και το βοηθάει ο πατέρας του να κάνει κούνια (έλεος), οι τραβηγμένες από τα μαλλιά αστειότητες του Τόλη (Τόλης Πολάτος) και η ασυναρτησία λήψεων (από το δημοτικό θέατρο Πειραιά σε μαγαζιά της πλάκας και από το Μικρολίμανο στην Κηφισιά) απλά επιβεβαιώνουν την απελπιστική μετριότητα του αποτελέσματος. Μοιραία το καστ, παρόλο που αποτελείται από σημαντικούς ηθοποιούς κινείται σε ρηχά νερά.
Η Βουγιουκλάκη ωστόσο, μου άρεσε. Και μόνο με τη λάμψη της προδιαθέτει θετικά τον θεατή. Ίσως και η ίδια να προσπάθησε να δώσει κάτι περισσότερο λόγω και της επανεμφάνισής της. Από τους υπόλοιπους ρόλους θα ξεχωρίσω και τον Ντίνο Ηλιόπουλο, μια μορφή του ελληνικού κινηματογράφου που βέβαια αδικήθηκε εδώ από τον αστείο ρόλο που του διανεμήθηκε με εξαίρεση τη σκηνή στο θέατρο (Απόσπασμα 1). Επίσης ο Δάνης Κατρανίδης ως ανερχόμενος αστέρας τότε έδειξε και εδώ τη δυναμική και το ταλέντο του που τον ανέδειξε σε μια από τις σπουδαιότερες καλλιτεχνικές παρουσίες από το '80 και πέρα. Απλές διεκπεραιώσεις για τους υπόλοιπους (Αντωνόπουλος, Καρόλου, Ρηγόπουλος) δίχως κάποια σπουδαία προστιθέμενη αξία.
Καλή στιγμή η μουσική επιμέλεια του πολύπειρου Γιώργου Κατσαρού ενώ και το τραγούδι των τίτλων που παρουσιάζεται παρακάτω είναι πολύ καλό. Η φωτογραφία του Άρη Σταύρου αναγνωρίσιμη και στο στυλ και άλλων γνωστών ταινιών της εποχής (Τελευταία πτήση, Ένα γελαστό απόγευμα, Έξοδος Κινδύνου κλπ).
Μικρά - μικρά. Διάβασα ότι η ταινία περιέχει αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία της Βουγιουκλάκη. Χωρίς να είμαι σε θέση να το επιβεβαιώσω ή να το διαψεύσω, υποπτεύομαι ότι πρέπει να έχει να κάνει και με την παρουσία της στις θεατρικές επιχειρήσεις όπως υπονοείται στην ταινία.
Απόσπασμα 1. Ο οικονόμος της Έλενας, Πέτρος (Ντίνος Ηλιόπουλος) που έχει περάσει και αυτός από το σανίδι συμβουλεύει την κυρία του να μην εγκαταλείψει την προσπάθεια και να ανεβάσει το έργο.
Έλενα: - Δεν θα γίνει η πρεμιέρα Πέτρο...
Πέτρος: - Θέλετε να πείτε ότι δεν θα ανεβάσετε την παράσταση;
Έλενα: - Ναι. Δεν θα ανεβάσω το έργο. Καληνύχτα Πέτρο.
Πέτρος: - Έλενα! Δεν είναι αλήθεια αυτό...
Έλενα: - Και βέβαια είναι αλήθεια, χαχαχα...Βαρέθηκα. Τα βαρέθηκα όλα. Και πρώτα απ' όλα τον εαυτό μου... φτάνει πια, φεύγω, δικαίωμά μου δεν είναι;
Πέτρος: - Όχι, δεν είναι.
Έλενα: - Α, ναι. Ξέχασα. Το καθήκον απέναντι στο κοινό και στην ιδέα του θεάτρου... λόγια, λόγια, λόγια Πέτρο...Αυτά τα πιστεύαμε όταν ήμασταν 18 χρονών. Εμάς όμως, ποιος μας λογαριάζει; Δεν είμαστε άνθρωποι εμείς, δεν έχουμε σώμα, καρδιά, νεύρα, όχι, όχι, δεν τόχω σκοπό να πεθάνω πάνω σε τούτα τα σανίδια. Θέλω να πεθάνω στο σπίτι μου σαν άνθρωπος.
Πέτρος: - Σπίτι σου...
Έλενα: - Ναι, σαν άνθρωπος, όταν θα ρθει η ώρα μου.
Πέτρος: - Ναι, το έχω πει κι εγώ αυτό κάποτε σε κάποιον.
Έλενα: - Βλέπεις;
Πέτρος: - Σ' έναν παλιό, μεγάλο ηθοποιό, ήμουνα τότε στον θίασό του, πάνε πολλά χρόνια. Εκείνο το βράδυ ήρθε στο θέατρο κατάχλωμος, τσακισμένος, μόλις μπήκε σταμάτησε, δεν μπορούσε να ανασάνει, κρατούσε το χέρι του πάνω στην καρδιά του, έτρεξα να τον βοηθήσω να ξαπλώσει του λέω "είστε πολύ κουρασμένος, τι κάνετε, πρέπει να πάτε σπίτι σας" με κοίταξε, μου χαμογέλασε με κόπο και μου είπε: "Εδώ είναι το σπίτι μου, Πέτρο". Και βγήκε στη σκηνή. Εκεί πέθανε σε λίγο, πάνω σ' αυτά τα σανίδια!!!.... Με συγχωρείτε κυρία.
Video.
1. Μια συρραφή των τίτλων έναρξης και λήξης της ταινίας όπου ακούγεται το κομμάτι "Και τώρα που τελειώσαμε" σε ερμηνεία Γιώργου Γερολυμάτου, στίχους Ντίνας Μαρκοπούλου (πρώτη σύζυγος του Γιάννη Πάριου) και μουσική Γιώργου Κατσαρού. Διακρίνεται και ένα καφέ το Zodiac πρέπει αν δεν κάνω λάθος να είναι η στοά Broadway στην Πατησίων στο ύψος περίπου της Αγίου Μελετίου.
Φωτογραφίες.
1. Η Έλενα στη βίλα της. Διακρίνεται ο λογότυπος του Dior στο φουλάρι της.
2. Δύο ακόμη σκηνές στη βίλα. Αριστερά, η οικογένεια σύσσωμη μετά του υπηρετικού προσωπικού. Δεξιά, Τάκης και Έλενα στην πισίνα.
3. Τάκης και Έλενα κάπου στον Πειραιά.
4. Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά όπου θα ανεβάσει το έργο η Έλενα.
5. Σκηνή από τις πρόβες όπου βλέπουμε την Έλενα με τον μαέστρο της παράστασης (Γιώργος Κατσαρός). Δεν θυμάμαι άλλη ταινία να έχω δει τον Κατσαρό Live.
6. Ο γιος της Έλενας με το ΤΗΛΕΡΑΜΑ στα χέρια μιλάει με δυο νεαρές θαυμάστριες της μητέρας του στο θέατρο.
7. Έλενα και Αλέξης πάλι μαζί.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
