Προσκοπισμός....

[Van_M]

Παιδιά, ποιοί από εσάς ήταν πρόσκοποι στα παιδικά τους χρόνια;

Υπήρξα ενεργό μέλλος προσκοπικού συστήματος της πόλης που μεγάλωσα (Βέροια) από την ηλικία των 9 χρόνων μέχρι και τα 15 μου. Προσωπικά ήταν ένας ΘΥΣΑΥΡΟΣ όμορφων εμπειριών και σημαντικής κοινωνικοποίησης για 'μενα. Και μόνο το γεγονός ότι πηγαίναμε πολυήμερες εκδρομές στο ύπαιθρο, με βοήθησε να μη γίνω αυτό που λένε 'μαμάκιας'!

Είχα φτάσει μάλιστα και αρκετά ψηλά στην 'ιεραρχία' καθώς είχα αποκτήσει διαδοχικά Χαλκινο, Αργυρό και εν τέλει Χρυσό Βέλος και διετέλεσα Ενομοτάρχης του Συστήματος στο αποίο ήμουν μέλος.

το λινκ του Σωματος Ελλήνων Προσκόπων

http://www.sep.org.gr/index_mem.php

Ειληκρινά, αν ποτέ αξιωθώ να κάνω ποτέ παιδιά, δεν θα με νιάζουν ούτε τα γαλλικά και τα πιάνα, ούτε οι στοιβοι και οι πρωταθλητισμοί ούτε τίποτα άλλο εκτός από το να γίνουν μέλη του προσκοπισμού!

 

[Playmolover]

Εγώ δεν ήμουν, μάλλον τώρα στα 32 μου θα γίνω καθώς η αρραβωνιαστικιά μου είναι βαθμοφόρος...

 

[pooky(1)]

Μια φορά τόλμησαν οι δικοί μου να με στείλουν και έγινα μύλος με τους "βαθμοφόρους". Σιγά και μην έχανα το χρόνο μου κάνοντας πράγματα που απαιτούν κάποιοι άλλοι.....

Ευτυχώς έπειτα από καραχοντρό επεισόδειο οι δικοί μου ούτε που ξανασκέφτηκαν να μου αναφέρουν τη λέξη "πρόσκοπος"!!!!!

Παιδιά, ποιοί από εσάς ήταν πρόσκοποι στα παιδικά τους χρόνια; Υπήρξα ενεργό μέλλος προσκοπικού συστήματος της πόλης που μεγάλωσα (Βέροια) από την ηλικία των 9 χρόνων μέχρι και τα 15 μου. Προσωπικά ήταν ένας ΘΥΣΑΥΡΟΣ όμορφων εμπειριών και σημαντικής κοινωνικοποίησης για 'μενα. Και μόνο το γεγονός ότι πηγαίναμε πολυήμερες εκδρομές στο ύπαιθρο, με βοήθησε να μη γίνω αυτό που λένε 'μαμάκιας'!

Είχα φτάσει μάλιστα και αρκετά ψηλά στην 'ιεραρχία' καθώς είχα αποκτήσει διαδοχικά Χαλκινο, Αργυρό και εν τέλει Χρυσό Βέλος και διετέλεσα Ενομοτάρχης του Συστήματος στο αποίο ήμουν μέλος.

Δεν αμφιβάλω, ξέρω πολλά παιδιά που μέσα από το σώμα αυτό είχαν εκπληκτικές εμπειρίες. Μπράβο σου που κατάφερες να ανέβεις. Είναι καλό να έχεις μία ταυτότητα.

Απλά εγώ δεν κόλλαγα με τίποτε. Ούτε στο σχολείο, ούτε στους προσκόπους, ούτε πουθενά. Αλλά, παραδόξως, λόγω εξαιρετικού βαθμού τρέλλας κόλλησα περίφημα στο στρατό, όντας όμως σε μοίρα παρανοϊκών ψυχάκηδων!!!!!!!!

 

[rigardie]

Υπηρξα και εγώ πρόσκοπος και μάλιστα είχα πάρει και χρυσό τρίφηλο (και ήμουν και ενωμοτάρχης)

Κρίμα που δεν έχω χρόνο για τον προσκοπισμό

 

[Zippo]

Ο ξάδελφος μου ήταν στους προσκόπους αλλα εγώ ποτε δεν ασχολήθηκα με το σπόρ. Πάντως ίσως σκευτώ να γράψω τα παιδιά μου (όταν κάνω) αν είναι τόσο καλά όσο λένε.

 

[Wally]

Παντως οι παιχτες της αποψινης εθνικης Ελλαδος καλυτερα για προσκοπακια (ή καλυτερα για λυκοπουλα-οδηγους) μου κανουν παρα για ποδοσφαιριστες...

 

[Juanita]

Ναι... μιά ψιλοπίκρα τη βγάζουν...

Αλλά δεν πειράζει!!!

Μας έχουν προσφέρει αμέτρητες χαρές!! :cheers:

Εγώ δεν έχω πάει ''οδηγήτρια'' (έτσι δε λένε τις προσκοπινες;;; :what: )

αλλά ένα καλοκαίρι παρακολουθούσα ειδικά μαθήματα για να πάω ομαδάρχης σε κάποια κατασκήνωση... Άσχετο, ε;;; recry:

 

[Nemo]

Για 3 χρονια λυκοπουλο (4η - 6η δημοτικου) .



Τι θυμαμαι ποιο εντονα ?

Με κοντα παντελονια ,στο καταχειμωνο να ανεβαινουμε στο καταφυγιο στο Χορτιατη, οπου αφου ξεκουραζομασταν λιγο ,μετα τις περισοτερες φορες το ριχναμε στο ποδοσφαιρο (γουαου).

Ωραια ηταν, βασικα αυτο που δεν χωνευα με τιποτα τοτε, ηταν τα τραγουδια (με τις ακαταλαβιστικες αρλουμπες- ή τουλαχιστον ετσι μου φαινονταν τοτε ).

Υ.Γ. Θυμαμαι ακομα την προκαταληψη και την αρνητικη αντιδραση καποιων συγγενικων προσωπων με εντελως διαφορετική επιχειρηματολογια και μαλιστα με αντιθετη ιδεολογική αφετηρια .

Ο ενας (ο θρησκος) υποστηριζε οτι ο Προσκοπισμος ηταν , ελεγχομενος τους Μασσωνους και προθαλαμος τους .

Ενας άλλος παλι θεωρούσε τον προσκοπισμο φυτωριο δεξιων .

(Βεβαια κανενας απο τους 2 δεν ειχε προσωπικη εμπειρια , απλως επανελαμβανε ακριτα

, κατι που ειχε ακουσει)

Προσωπικα το μονο κουσουρι που μου αφησε η συντομη θητεια μου στον προσκοπισμο ,ειναι το σεβασμο και την αγαπη στην φυση .

 

[Plink]

Ήμουν και εγώ πρόσκοπος!!

Βέβαια όχι σε ηλικία λυκόπουλου...

Πήγα πρώτη φορά όταν ήμουν 1η Γυμνασίου, μετά από παρότρυνση ενός πολύ καλού φίλου.

Έκατσα περίπου 4 χρόνια.

Η συνολική εμπειρία μόνο θετική ήταν.

Το κουσούρι που μου άφησε, όπως ήδη αναφέρθηκε από τον φίλο Nemo, είναι η αγάπη και ο σεβασμός για τη φύση και το περιβάλλον.

Μπορώ να πω ότι θυμάμαι με μεγάλη νοσταλγία τις απίστευτες εκδρομές που κάναμε. Είχα την ευκαιρία να βρεθώ σε μέρη που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έβλεπα ποτέ (όπως στην κορυφή του Ολύμπου!).

 

[exetlaios]

Ένα πράγμα που θα άλλαζα να ξαναζούσα τα παιδικά μου χρόνια,

θα ήταν να πήγαινα πρόσκοπος.

Λυπάμαι που έχασα την εμπειρία αυτή.

 

[Rygar]

Εγώ είχα φτάσει μέχρι ανιχνευτής, αλλά δεν είχα προλάβει να πάρω κάποιο βαθμό, άλλωστε θέλει και διάβασμα που δεν το γούσταρα και πολύ τότε, είχα και το σχολείο και τα φροντιστήρια, πού χρόνος. Πάντως για τα 3 χρόνια που ήμουν, ομολογώ ότι είχα περάσει αρκετά καλά. Πολύς ανταγωνισμός όμως ρε παιδί!! Σε τέτοιο σημείο που ορισμένες να αφήνεις την άμιλλα στην άκρη και να κοιτάς τον πισινό σου και μόνο.

 

[Giama]

Δεν είχα συναντήσει ποτέ κανέναν που να ήταν στους προσκόπους, έλεγα δηλαδή ότι ήταν ελάχιστοι, και εδώ βλέπω ότι το μισό forum έχει πάει!

Χμμ... απ'όσα διάβασα μάλλον έχασα τελικά που δεν ασχολήθηκα...

 

[telonio]

Εγω πάντως έζησα για μία ημέρα ενήλικες προσκόπους (εγώ δεν ήμουν ποτέ πρόσκοπος απλά είχα ενταχθεί στην ομάδα τους για μία ημέρα λόγω έκτακτης ανάγκης). Παρατήρησα αυτό που περιγράφει και ο Νίκος. Υπήρχε αρκετός ανταγωνισμός μεταξύ τους σε σημείο που στεκόμουν και τους κοίταγα σαν χάνος. Και όχι τίποτα άλλο, δεν μιλάω για πιτσιρίκα αλλά για μεγάλους ανθρώπους. Μπορεί να έπεσα και στην περίπτωση βέβαια δεν λέω. Μια μέρα ήταν αυτή.

 

[pooky(1)]

Αντίγραφο της πραγματικής ζωής. Για το λόγο αυτό είχα πλακωθεί την πρώτη και μοναδική μέρα που πήγα στους "Προσκόπους". Είχαν έρθει κάτι, στην δική μου τώρα ηλικία, τυπάδες που μάλλον είχαν πάρει πολύ σοβαρά το ρόλο τους ή δεν είχαν δει γυναίκα στην παραγματική ζωή και πήγαν να βγάλουν κόμπλεξ ανωτερότητας.

Στην πρώτη φράση που δεν έδωσα σημασία μου είχε απαντήσει ένας με φράση του στυλ: "Οι διαταγές μας πρέπει να εκτελούνται άμεσα και τσακίσου να κάνεις αυτό που σου είπα"..

Του απάντησα να πάει σε κανά παλιόμπαρο μπας και βρει καμιά ευκαιρία αν ξελαμπικάρει και μετά να μου ξαναμιλήσει όπως μου μίλησε. Έπειτα φαντάζεστε τι έγινε. Ήρθαν και άλλοι προς "συνετισμόν" μου, ενώ άλλα δύο απάλευτα τυπάκια σαν και μένα άρχισαν να τους βρίζουν.

Όταν το μάθημα των "θρησκευτικών" τελείωσε κάλεσαν τους δικούς μου να με παραλάβουν πακέτο και τους συνέστισαν ότι καλό θα ήταν να μην ξαναπατήσω εκεί. Με πείραξε λέμεεεεε. Τι να σας πω δεν έφαγα για ένα ολόκληρο λεπτό.

 

[theoritikos]

Δεν πήγα ποτέ πρόσκοπος, αν και για ένα διάστημα ήθελα να πάω λόγω της αγάπης μου για τους Μικρούς Εξερευνητές. Δεν άρεσε και τόσο η ιδέα στους γονείς μου βλέπετε..

 

[Kambia]

Εμενα παλι δεν μου αρεζε η ιδεα οτι θα επρεπε να εκτελω διαταγες! Μια μερα πηγα και αυτο ηταν ολο. Και μπορω να πω οτι δεν το μετανιωσα ποτε παροτι μου εχουν πει πολλες φορες οτι θα γινομουν καλη προσκοπος.

 

[Zippo]

καλα στους πρόσκοπους εκτελούνται διαταγές όπως στο στρατό; Νόμιζα οτι ήταν μόνο χαρούμενα παιδιά που κάνουν καλές πράξεις.

 

[pooky(1)]

Εμενα παλι δεν μου αρεζε η ιδεα οτι θα επρεπε να εκτελω διαταγες! Μια μερα πηγα και αυτο ηταν ολο. Και μπορω να πω οτι δεν το μετανιωσα ποτε παροτι μου εχουν πει πολλες φορες οτι θα γινομουν καλη προσκοπος.

......έμαθα ότι συναρμολογείς και υπολογιστές ε; :acoustic: :acoustic:

 

[ambu_dare]

Μάλιστα... αρκετά ενδιαφέρον θέμα θα έλεγα αυτό που ανοίξατε.

Πέρασα αρκετά χρόνια και σαν λυκόπουλο αλλά και σαν ναυτοπρόσκοπος αργότερα, ώσπου κάποια στιγμή δεν με σήκωνε άλλο η ατμόσφαιρα και έκοψα λάσπη. Μπορεί βεβαίως να ήταν απλά θέμα του ότι άλλαξαν τα ενδιαφέροντα μου ή ότι έκλεισε ο κύκλος μου σε αυτό το θέμα. Όντως είναι ένα μέρος όπου μαθαίνεις πολλά και χρήσιμα θα έλεγα πράγματα, όπως φυσικά η επαφή με την φύση - η ευγενής άμιλλα - η συμμετοχή και η ομαδικότητα - όμορφες ασκησούλες, κλπ, κάτι σαν τους παιδικούς σταθμούς για τα μικρά παιδιά που λένε. Μεγαλώνοντας σιγά - σιγά μαθαίνεις και άλλα πράγματα, ενώ δυστυχώς φτάνει και η ώρα όπου μερικά από αυτά δεν παύουν να σε ενοχλούν, όπως το γλύψιμο - ο έντονος και αθέμιτος πολλές φορές ανταγωνισμός, έως και κλίκες - παρέες - σκληροί πυρήνες. Πάντως προσωπικά δεν μπορώ να επιβεβαιώσω τα περί κομματικών ή άλλων ελέγχων που αναφέρθηκαν, αν και δεν είναι πρώτη φορά που τα ακούω, ίσως να είναι ότι δεν είχα "ενσωματωθεί" πλήρως στα τελευταία χρόνια και τελικά η αποχώρηση μου να μην μου επέτρεψε να δω άλλα πράγματα από τα απολύτως προβλεπόμενα, ή μπορεί να μην είναι χαρακτηριστικό όλων (ή και κανενός) "συστήματος" τελικά. Πάντως επειδή αναφέρθηκε το θέμα της πειθαρχίας, άποψη μου είναι ότι σαφώς και χρειάζεται και όχι μόνο εκεί. Δεν μπορείς να είσαι απείθαρχος και να το παίζεις επαναστάτης σε όλα. Όταν πηγαίνεις κάπου πρέπει να είσαι έτοιμος να ακολουθείς και τους όποιους κανόνες και η πειθαρχεία στους προσκόπους είναι ένα από τα βασικά στοιχεία, καθώς δεν μπορεί κάποιος σε ένα τέτοιο περιβάλλον να κάνει ό,τι γουστάρει. Βεβαίως, η πειθαρχεία και ο σεβασμός αναλογεί σε εκείνους που το αξίζουν, που το έχουν κερδίσει και όχι απαραίτητα σε όλους, οπότε μακροπρόθεσμα ανάλογες συμπεριφορές απαιτούν αντίστοιχες απαντήσεις.

Σίγουρα είναι ένα μέρος όπου τα παιδιά μαθαίνουν αρκετά χρήσιμα πράγματα και όπου περνάνε ευχάριστες και δημιουργικές ώρες ενώ παράλληλα κάνουν και φίλους, ειδικά στην εποχή μας που αποξενώνονται μέσα σε 4 τοίχους. Τώρα για το εάν έστελνα το παιδί μου στους προσκόπους; Ίσως και να το έκανα, όμως δεν θα το άφηνα τελείως ανεξέλεγκτο, θα το είχα υπό την επίβλεψη μου, όπως φυσικά κάνω και με τον παιδικό σταθμό σήμερα, και θα κάνω με το σχολείο του και ό,τι άλλο ασχοληθεί ενεργά αύριο. Δεν έχει να κάνει απαραίτητα με το τί αναφέρθηκε παραπάνω, αλλά του τί κάνω εν γένη τόσο για την ασφάλεια του παιδιού μου, όσο και την σωστή του διαπαιδαγώγηση.

Αλήθεια, δεν σας είπα; Έχω και φωτογραφίες από παρελάσεις με τις στολές - κυρίως του λυκόπουλου... Και όχι, δεν πρόκειται να τις ανεβάσω...

 

[pooky(1)]

καλα στους πρόσκοπους εκτελούνται διαταγές όπως στο στρατό; Νόμιζα οτι ήταν μόνο χαρούμενα παιδιά που κάνουν καλές πράξεις.

Εκτελούνται διαταγές και μάλιστα οι διαταγές αυτές δίνονται από άτομα που επί το πλείστον την έχουν δει κάπως. Τουλάχιστον από την μέρα που εγώ έζησα προσωπικά, μόλις μαζευτήκαμε στο μέρος που προβλεπόταν και δεν ήταν οι γονείς παρόντες άρχισε μια άτυπη κόντρα μεταξύ των αρχηγών (ή όπως αλλοιώς θέλουν να λέγονται) που αμέσως εξελίχθηκε σε ψυχολογικό πόλεμο.

Ευτυχώς ή δυστυχώς εκείνη τη μέρα υπήρχαν και άλλοι δύο όμοιοί μου μαζί με μένα...........