Στο Ρετρομάνιαξ είμαστε ακόμα; Γιατί διαβάζω για κάτι ηθοποιούς πχ Πανταζάρας που πρέπει να είναι μικρότεροι από μένα.
Με κίνδυνο να φανώ ξινή (πάλι, πάλι, πάλι...) να πω οτι διαφωνώ εντελώς με τα τελευταία ποσταρίσματα για πλειστους λόγους.
Πρώτον κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να περιμένει με το πέρας της εργασίας του να συζητήσει, να φωτογραφηθεί ή να χαμογελάει στα πόσα άτομα κοινό. Αυτό μπορώ να το αιτιολογήσω με λόγους άπειρους, όπως οτι βιάζεται, οτι είναι άρρωστος, οτι είναι σε κακή διάθεση, οτι δεν έπιασε την απόδοση που ήθελε, οτι δεν ικανοποιήθηκε ο ίδιος από το κοινό κτλ. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να φωτογραφίζονται ούτε με τους συγγενείς τους. Αλλά εδώ υπάρχει και κάτι άλλο πολύ πιο σημαντικό. Ζούμε στην εποχή των σόσιαλ. Τα δύο προηγούμενα χρόνια διάφοροι καλλιτέχνες βρέθηκαν απολογούμενοι επειδή άνθρωποι οι οποίοι κατηγορήθηκαν για βαρύτατα αδικήματα είχαν ποστάρει φωτογραφίες μαζί τους στα σόσιαλ. Θέλω να πω οτι ο Χ καλλιτέχνης δε γνωρίζει ποιος είναι αυτός που του ζητά φωτογραφία. Μπορεί να είναι παλιάνθρωπος, να δέρνει τη γυναίκα του, να κακοποιεί ζώα. Για ποιο λόγο να συνδεθεί έστω και τυχαία μαζί του; Αυτός είναι και ο λόγος που πιστεύω πως οι καλλιτέχνες θα σταματήσουν εντελώς τη συνήθεια της φωτογραφίας στα επόμενα χρόνια. Οι καλλιτέχνες ζούνε από την εικόνα τους, βιοπορίζονται από αυτή. Πρέπει να είναι απάνθρωπο να είσαι σε μόνιμα καλή διάθεση για να μη σου σούρουν στο ίντερνετ τα εξ αμάξης. Κι αν οι φτασμένοι έχουν την πολυτέλεια να μην ενδιαφέρονται, αυτοί που τώρα φτιάχνονται δεν την έχουν. Κι έτσι ανέχονται οτιδήποτε.
Θα μου πείτε, αποκλείεται ο καλλιτέχνης να θέλει να μιλήσει για την παράσταση; Όχι, δεν αποκλείεται. Έχει και σε μένα συμβεί, και με ηθοποιούς και με τραγουδιστές να μας ρωτήσουν πως μας φάνηκε η παράσταση. Αυτό το κρίνεις κι εκείνη την ώρα. Ένας άνθρωπος που κλειδώνεται για ώρα στο καμαρίνι του προφανώς ΔΕ ΘΕΛΕΙ να συζητήσει. Οπότε για ποιο λόγο να "εκβιάσεις" αυτή τη συζήτηση; Αφού ο άλλος δε θέλει.
Κι αν δε σου άρεσε η παράσταση και κλαις τα λεφτά σου δεν έχεις δικαίωμα να τους το πεις; Εδώ θα απαντούσα όχι. Παίρνεις ένα ρίσκο πηγαίνοντας στο θέαμα. Υπάρχει πάντα η πιθανότητα να είναι μάπα το καρπούζι. Αν τώρα τόσο πολύ δε σ άρεσε και δε μπορείς να ησυχάσεις και σου τριβελίζει το μυαλό (όπως η κριτική του Τιμογιαννάκη για τους εχθρούς στην Καραπιπεριμ) ε, τότε γράψε στο Αθηνόραμα.
Τέλος να πω οτι θεωρώ απαράδεκτα τα σχόλια για τις ταξιθέτριες. Μπορεί να έγιναν κι έτσι τα πράγματα, δεν το αμφισβητώ αλλά καλά είναι να μην εκθέτουμε εργαζόμενους σε εν εξελιξει παραστάσεις. Μπορεί να δεχθούν επίπληξη ή να χάσουν τη δουλειά τους. Κι αυτό ξέρετε για πολλούς ανθρώπους στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε είναι τουλάχιστον απελπιστικό.
Εν ολίγοις ο καλλιτέχνης πληρώνεται για να παίξει ένα έργο. Πως θα σας φαινότανε να δουλεύετε σε μπαρ και κάθε ένας με την αιτίαση πως πληρώνει το ποτό του να απαιτούσε τη συντροφιά σας; Ξέρετε πως λέγεται αυτό ε;