Ρετρομανία ή μεσαίωνας;

[Rakeesh]

Νομίζω οτι παρατηρώ μια παγκόσμια ρετρομανία. Το εύρος και τη βαρύτητά της βεβαια δεν το ξέρω, αλλα ας το συζητησουμε

Ας μη αναφερουμε τις λεγομενες Χρυσες Εποχες (πχ κινηματογραφου, κομικς κλπ) οι οποιες παρηγαγαν κλασσικά κομάτια τέχνης τα οποία, παρότι δεν είναι όλα κάποιας ποιότητας, δε θα κατέβουν ποτέ απο το βάθρο τους. Οι κλασικές Ελληνικές ταινίες δε σταμάτησαν να παίζουν ποτέ και μάλλον δε θα σταματήσουν ούτε στις επόμενες δεκαετίες (αν υπάρχει κόσμος ακόμα ).

Αναφέρομαι όμως και σε άλλα πιο προσφατα "κομμάτια". Πέραν της αναβίωσης της καλτ βιντεοκασέτας, αυτα τα χρονια βλεπουμε να επιστρεφουν franchises μετα απο χρονική απόσταση ρεκόρ. Ο Ιντιάνα Τζόουνς 4 χωρίζεται απο τον 3 19 χρόνια. Ποτε είχε ξανακουστεί σήκουελ να βγαίνει 19 χρόνια μετά; 8) Για να μη αναφερω Ροκυ, Ραμπο, Εξολοθρευτή.

Και καταλήγω στα παιχνίδια. Abandonware communities, emulators, remakes, διασκευες κλασικων μελωδιων.

Μεχρι και καινουργιες αξιολογες παραγωγες βασιζονται σε κατι παλιοτερο (πχ. Watchmen).

Μπορουμε να δωσουμε διαφορες ερμηνειες για ολα αυτα. Οπως πχ "Τα παλια παιχνιδια ηταν απλα και αρα ευκολα για να γινουν remake απο ερασιτεχνες" ή "οι κινηματογραφικες εταιρειες στοχευουν στους παλιους αλλα προσπαθουν να πορωσουν και τους καινουργιους" ή "σε 10 χρόνια θα κανουμε για τα το Underworld οπως κανουμε τωρα για τον Εξολοθρευτη".

Σκεφτομαι ομως το εξης: μηπως αυτο το φαινομενο ειναι ενδειξη καποιου πολιτισμικου μεσαίωνα. Μηπως καταλαβαμε οτι μολις περασαμε απο μια Χρυση Εποχη την οποια δεν μπορουμε να ξεπερασουμε και να παραγουμε νεα ανταξια εργα της;

Η αναβιωση του ρετρο βεβαια ειναι μια ευκολη και ετοιματζιδικη λυση. Ποιος θα ενδιαφερθει για μια ταινια με τετριμμενο πολεμο ανθρωπων και μηχανων; Αν ομως κοτσαρεις ενα "Εξολοθρευτης" ειναι αλλιως.

 

[theoritikos]

Υπάρχει μια πολύ λογική εξήγηση πίσω από την ρετρομανία.

Οι εταιρίες παραγωγής ταινιών έχουν στερέψει από ιδέες για νέα σενάρια, ή βαριούνται να φτιάξουν καινούριες, και στρέφονται προς την εύκολη λύση των remakes και των αναβιώσεων παλιών ταινιών, με την ιδέα πως θα τραβήξουν τους παλιούς οπαδούς εκείνων των ταινιών ή να τραβήξουν νέο κοινό για να του πουλήσουν ότι franchise σκεφτούν.

(Φυσικά, όλα αυτά θα γίνονται με την δικαιολογία της πειρατείας που δεν έχουν αρκετά έσοδα...)

Για τα παιχνίδια, ο κόσμος θυμάται τι έπαιζε και λάτρευε μικρός, επειδή τα έχουν συνδυάσει με ωραίες αναμνήσεις, και επειδή θέλουν να ξαναζήσουν λίγο έτσι κάνουν τα remakes.

 

[joe]

Ειναι πολυσυνθετο το θεμα πιστευω. Πιστευω πως εχει ψυχολογικη οσο και κοινωνικοοικονομικη βαση. Τα 80's ηταν για τις αναπτυγμενες δυτικες χωρες μια πολυ καλη εποχη για να μην πω χρυση. Η υπερκαταναλωση απο ολο και μεγαλυτερη μεριδα του πληθυσμου, οι πιστωσεις απο τραπεζες, η παραγωγη, η τεχνολογικη προοδος (μην ξεχναμε πως πολλα τεχνολογικα αγαθα του σημερα πρωτομπηκαν στα τραπεζια σχεδιασμου και αναπτυξης τοτε), θεμελιωθηκαν για τα καλα και γνωρισαν χρυσες μερες.

Ακομη και ασημαντες χωρες οικονομικα οπως η Ελλαδα πηραν την γευση τους, εστω και με περιεργες διεργασιες, απο την αναπτυξη του 80.

Παραλληλα η δεκαετια του 80 ειχε κατηγοριοποιηθει στο κεφαλι ολων μας σαν κιτς δεκαετια, με απαισια ντυσιματα και χτενισματα, την δεκαετια που θεμελιωθηκε η παθητικη σταση της κοινωνιας κτλ. Καποια απο αυτα εχουν βαση, αλλα καποια απο αυτα τα πιστευαμε γιατι απλα τα ζησαμε και δεν φανταζαν τοσο ''μαγικα'' οσο τα 70'ς ή τα εκρηκτικα 60'ς. Η μοδα ενω εκανε πολλες ''επισκεψης'' σε αυτες τις δεκαετιες, τα 80ς τα ειχε στην μαυρη λιστα. Μεχρι τα τελευταια χρονια. Ρουχα και χτενισματα επανηλθαν εστω και με μια εκσυγχρονισμενη νοτα. Ακομα και η χαιτη! Σιγα σιγα αρχισαμε να απενοχοποιουμε τα 80ς στην συνειδηση μας και η ολοενα αυξανομενη χρονικη αποσταση να τα περιβαλει με την μαγεια της νοσταλγιας οπως εγινε με αλλες δεκαετιες.

Η εποχη που ζουμε ειναι δυσκολη παγκοσμιως. Μετα απο τοση αναπτυξη φτασαμε στην αναμενομενη κατηφορα. Παραξαμε και παραγουμε πολυ περισσοτερα απο οτι αντεχουμε να καταναλωσουμε σαν ''δυτικος κοσμος''. Οσο μεγαλωνει το αποθεμα αγαθων και υπηρεσιων τοσο πεφτει η τιμη τους με αποτελεσμα να ειναι ασυμφορη η περεταιρω παραγωγη που θα επιτρεψει την παροχη εργασιας. Εν παση περιπτωση τα πραγματα οικονομικα ειναι ασχημα και αρχιζουμε να αναπολουμε την εποχη που ζουσαμε καλυτερες μερες (η εστω υπηρχε ζωντανη η ελπιδα πως ολα μπορουν να γινουν) οπως οι ξεπεσμενοι αριστοκρατες. Οποτε hello 80's...

Οσον αφορα τις ταινιες το θεμα απτεται της ολης οικονομικης παρακμης. Ο πηχης ανεβηκε πολυ για την παραγωγη ταινιων με ολο και πιο εντυπωσιακα θεαματα. Ελα ομως που ειναι μια αγορα ασταθης και υψηλου ρισκου... Ανετα μια ΄σιγουρη επιτυχια'' μετατρεπεται σε βατερλω. Οι συντελεστες πληρωνονται οποτε εχουν να κανουν μονο με το γοητρο, οι εταιρειες παραγωγης ομως μενουν να μαζεψουν τα σπασμενα. Στην προσπαθεια τους λοιπον να σιγουρεψουν οσο το δυνατο το αποτελεσμα, προσπαθουν να επενδυσουν σε ιδεες που ειναι ηδη κτημα του κοινου και πιθανα μερος της ποπ κουλτουρας. Ετσι δεν χρειαζεται να προωθησουν τον Ιντιανα Τζοουνς, ή τον Ραμπο σαν ιδεα, ενω ξερουν οτι ηδη υπαρχει μια εδραιωμενη πελατειακη βαση.

 

[Wally]

O Joe επιασε το θεμα απο τη σωστη πλευρα του...

 

[manos426f]

Μόλις έγινε "terminated" ένα ακόμη πιθανό θέμα-άρθρο του Phoenix...

Καλά έλεγε ο Maddog τις προάλλες,ότι με το internetι,όλο και κάποιος άλλος θα γράψει-μιλήσει για κάτι που έχεις σαν ιδέα στο μυαλό σου...

Άτιμε Rakeesh !!!

 

[Rakeesh]

Ποτε δεν ειναι αργα. Κοιτα πως διορθωνονται τα πραγματα :


Συντονιστειτε στο επομενο Phoenix για περισσοτερες ενδιαφερουσες αποψεις πανω στο θεμα καθως και αλλη πλουσια αρθρογραφια

 

[manos426f]

Χα,χα,χα,όχι μωρέ,δε πειράζει,ας αναπτυχθούν οι απόψεις εδώ,άλλωστε σε τέτοια θέμματα η δομή ενός forum ευνοεί τη συζήτηση,που είναι και το ζητούμενο..!

 

[zxspec83]

Πέραν των παραπάνω πολύ ενδιαφερόντων του theoritikos και του joe, σκεφτείτε και τους εξης παράγοντες: (αναφέρομαι περισσότερο στην Ελλάδα)

- Βασικός υπεύθυνος για την εξάπλωση του ρετρό είναι το Ίντερνετ. Μόλις τα τελευταία δέκα χρόνια έγινε πανεύκολο να βρίσκεις αρχικά πληροφορίες και στη συνέχεια και τα ίδια τα τραγούδια, τις ταινίες, τις σειρές κ.ο.κ.

- Η γενιά μας (ας πούμε γεννηθέντες μεταξύ 1965 και 1975) είναι computer-literate, πιο ανοιχτή και πιο μορφωμένη (στατιστικά μιλώντας) από τις προηγούμενες, έχει πολλαπλά ενδιαφέροντα και την ψάχνει γενικώς περισσότερο. Πού να ψάξει ο πενηντάρης στο Ίντερνετ να βρει για την Dionne Warwick.

- Η δεκαετία του 1980 ειδικά για την Ελλάδα είναι, για μεγάλο μέρος του πληθυσμού, μια εποχή σχετικής ευημερίας. Τα λεφτά άρχισαν να εισρέουν από την ΕΟΚ, αρκετοί απέκτησαν οικονομική άνεση και αρχίσαμε να βλέπουμε πράγματα που οι ΗΠΑ και η Δυτική Ευρώπη τα είχαν ήδη από τη δεκαετία του '70. Ο κόσμος άρχισε να βγαίνει περισσότερο, να ακούει ξένη μουσική, να νοικιάζει βιντεοκασέτες κλπ. Τα ήθη έγιναν πιο ελεύθερα. Άλλος ένας λόγος να βγαίνει κανείς περισσότερο... Λογικό ήταν λοιπόν να γίνει η δεκαετία του 80 στην Ελλάδα πρώτη αντικείμενο ρετρολατρείας μοντέρνας μορφής. Υπάρχει φυσικά και η δεκαετία του 1960, αλλά αυτό μάλλον οφείλεται στην υπερπροβολή της μέσα από την τηλεόραση ήδη από το 1980 (πόσες φορές έχετε δει αυτές τις αθάνατες ελληνικές ταινίες; )

- Και φυσικά, ο βασικός ψυχολογικός λόγος που αναφέρει ο theoritikos: ήμασταν νέοι, είχαμε όλη τη ζωή μπροστά μας, είχαμε την άνεση να βγαίνουμε, να ακούμε τη μουσική μας, κάναμε και ένα χρόνο οικονομίας για να αγοράσουμε το home computer μας. Τα χρόνια αυτά περάσαν ευχάριστα και τα αναπολούμε με νοσταλγία. Μετά τα 25, όλοι προσγειώνονται στην πραγματικότητα, δουλεύουν σαν σκυλιά και δεν έχουν πλέον χρόνο να τα παρακολουθούν όλα αυτά. Άρα κολλάς σε αυτά που θυμάσαι.

- Η τάση ρετρό έχει γίνει αντικείμενο απίστευτης εκμετάλλευσης από "εμπόρους" που δεν χρειάζεται να παράγουν κάτι καινούργιο. Αναμασάνε και ξαναπροσφέρουν τα παλιά. Εύκολο και άκοπο χρήμα.

Είναι πολύ ενδιαφέρον πάντως το πώς λειτουργεί το φόρουμ. Ο καθένας προσφέρει κάποιες ιδέες. Στο τέλος τα συνθέτεις και βγάζεις μια κοινωνιολογική πραγματεία...

 

[Rakeesh]

- Η δεκαετία του 1980 ειδικά για την Ελλάδα είναι, για μεγάλο μέρος του πληθυσμού, μια εποχή σχετικής ευημερίας.

Ο προβληματισμος μου εχει να κανει και με το γιατί 10 χρόνια πριν σνομπάραμε τη δεκαετία του 80; Αρχισαμε να δινουμε προσδιορισμο του κιτς, το οποιο πιο παλια ηταν ανυπαρκτο (καθοτι τοτε ηταν τροπος ζωης). Γυρισαμε την πλατη στις βιντεοκασετες και τη ντισκο. Τωρα, 20 χρονια μετα βλεπουμε μια επιστροφη.

- Και φυσικά, ο βασικός ψυχολογικός λόγος που αναφέρει ο theoritikos: ... Άρα κολλάς σε αυτά που θυμάσαι.

Αντερώτημα: Τοτε γιατι βλεπουμε και τους νεωτερους να εχουν μια αγαπη για το '80; Ισως λογω κοινωνικης πιεσης απο τους μεγαλυτερους που νοσταλγουν και εν τελει κινουν τα νηματα του ιντερνετ;

Εγω οταν ημουν 18αρης δεν ετρεφα καμια ιδιαιτερη αγαπη για το 80 ουτε για το 70 ουτε νομιζω καποιος συνομηλικος μου.

 

[zxspec83]

Καλές απορίες rakeesh...

Πιθανές απαντήσεις:

1. Ίσως χρειάζεται να περάσει ένα διάστημα για να νοσταλγήσεις κάτι. Τη δεκαετία 1990-2000 ήμασταν (φαντάζομαι και συ) 20-30 χρονών. Ασχολούμασταν με άλλα πράγματα. Ίσως επειδή μετά το 1990 επανήλθε στη μόδα η πιο προσεγμένη εμφάνιση. Σύγκρινε π.χ. την εμφάνιση της Μαντόνας στο Papa dont Preach και στο Frozen. Ποια είναι πιο εντυπωσιακή; Εκείνη τη στιγμή τα '80s μας φάνηκαν αστεία ή και γελοία. Κιτς δηλαδή. Όταν μετά τα 30 πλέον μπαίνεις στο νόημα, νοσταλγείς τα πιο ουσιώδη.

2. Πολλοί 18άρηδες πράγματι είναι ενθουσιασμένοι με τα eighties. Ένας λόγος είναι σίγουρα αυτός που αναφέρεις. Το ρυθμό δίνει ακόμη η γενιά μας. Η μουσική αυτή ακούγεται πολύ. Όταν ακούς κάτι συνέχεια, το συνηθίζεις και σου φαίνεται οικείο. Άρα το θεωρείς και δικό σου.

Άλλοι λόγοι; Τα 80s έβγαλαν ωραία μουσική, με ωραία μηνύματα. Έχει κάτι το γοητευτικό. Είναι ταυτόχρονα παλιά και μοντέρνα. Διαφέρει από τα γλυκερά και υπερρομαντικά 50s και 60s και έχει beat που την κάνει ελκυστική και σήμερα.

 

[ChrisTOS]

Κάθε δεκαετία έχει τα καλά και τα κακά της τα οποία φιλτράρονται από το πέρασμα του χρόνου. Έτσι μια ωραιοποιημένη δεκαετία του 80 είναι πιο εύκολο να εχει απήχηση ακόμα και σε νεότερες γενιές.

Στο θέμα που τίθεται με τις προηγούμενες δεκαετίες, μην ξεχνάμε ότι τα 60 και 70 ήταν αρκετά πολιτικοποιημένες εποχές, και η πολιτικοποιηση του τότε δεν είναι επίκαιρη. Δεν υπάρχει Βιετνάμ, δεν υπάρχει ανάγκη κινήματος για πολιτικά δικαιώματα η σιδηρούν παραπέτασμα ούτε για την ισότητα των δύο φύλων. Όλα αυτά είναι προβλήματα που λίγο πολύ έχουν πάρει τον δρόμο τους, δεν έχουν λυθεί αλλά πηγαίνουμε προς τα κει..

 

[joe]

Ο προβληματισμος μου εχει να κανει και με το γιατί 10 χρόνια πριν σνομπάραμε τη δεκαετία του 80; Αρχισαμε να δινουμε προσδιορισμο του κιτς, το οποιο πιο παλια ηταν ανυπαρκτο (καθοτι τοτε ηταν τροπος ζωης). Γυρισαμε την πλατη στις βιντεοκασετες και τη ντισκο. Τωρα, 20 χρονια μετα βλεπουμε μια επιστροφη.


Αντερώτημα: Τοτε γιατι βλεπουμε και τους νεωτερους να εχουν μια αγαπη για το '80; Ισως λογω κοινωνικης πιεσης απο τους μεγαλυτερους που νοσταλγουν και εν τελει κινουν τα νηματα του ιντερνετ;

Εγω οταν ημουν 18αρης δεν ετρεφα καμια ιδιαιτερη αγαπη για το 80 ουτε για το 70 ουτε νομιζω καποιος συνομηλικος μου.

1 H αληθεια ειναι οτι σε θεματα μοδας τα 80ς υστερουν κατα πολυ. Απο ρουχα εως κομμωσεις. Οι παραγοντες που θετουν τις τασεις της μοδας οταν στερεψαν απο νεες ιδεες εκαναν επιστροφη στο παρελθον με εμφαση στα 70ς. Ολη η βιομηχανια της μοδας και διαφημισης εστιασε στο να ας κανει να δεχθουμε ξανα πραγματα που μεχρι τοτε (τι θαυμα) θεωρουσαμε ξεπερασμενα. Πχ τα παντελονια καμπανες. Αν εβλεπες εναν αντρα με παντελονι καμπανα κατα τα τελη 80ς αρχες 90ς θα επεφτες κατω απο τα γελια. Τελη των 90ς επανηλθαν τοσο μαζικα που ολες οι γυναικες τα εβαλαν και πολλοι αντρες επισης.

Τα τελευταια χρονια αφου ξεκατινιασαν τα 70'ς ειπαν να επαναφερουν τα 80'ς. Μεχρι η χαιτη και η αφανα επεστρεψε θριαμβευτικα (ελεος). Οσο μεγαλωνει η χρονικη αποσταση τοσο εξιδανικευονται οι εποχες και τα χαρακτηριστικα τους.

2 Οι νεοι σημερα εχουν τοσο αγαπη για τα 80ς οσο εμεις για τα 60ς και 70ς. Ειναι ευκολο οταν ακους τους μεγαλυτερους να μιλανε για τα παλια καλα χρονια να παρασυρθεις.

 

[johnny19818]

Επιπλέον πιστεύω ότι όσο μεγαλώνουμε τόσο νοσταλγούμε όλο και περισσότερο τα ανέμελα χρόνια που υπήρχε μια σχετική ευημερία όπως αναφέρθηκε. Η παιδική και εφηβική μας ηλικία έλαβε χώρα εκείνες τις δεκαετίες 80, 90 και μας αρέσει (στην πλειοψηφία) να θυμόμαστε πως περάσαμε εκείνα τα όμορφα χρόνια. Αν όχι από τώρα σε 5+ χρόνια θα αναπολούμε και τη δεκαετία του 2000 όπου τα κινητά τηλέφωνα μπήκαν περισσότερο στη ζωή του μέσου ανθρώπου, το ίντερνετ επίσης έγινε πιο προσιτό κ.α. Πιστεύω είναι η φυσική ροή των πραγμάτων και το ίντερνετ συμβάλλει στην αναπόληση αυτών των αναμνήσεων.