Ρετρό Ξένες Γλώσσες

thebest20

RetroMuseum GateKeepeR
Joined
24 Ιαν 2008
Μηνύματα
3.961
Αντιδράσεις
452
Αυτό τον καιρό παρακολουθώ μαθήματα αγγλικών για Proficiency και σκέφτηκα ότι θα πρέπει να υπάρχει ένα τέτοιο θέμα!Στην εποχή μας είναι απαραίτητες οι ξένες γλώσσες περισσότερο από παλιότερα λόγω του ανταγωνισμού στην αγορά εργασίας!Όμως παλιότερα ήταν τόσο διαδεδομένα τα ξενόγλωσσα πτυχία?Και τι συναισθήματα είχατε όταν πηγαίνατε να δώσετε κάποια ξένη γλώσσα?Και γενικά σας άρεσαν οι ξένες γλώσσες?

Εγώ πχ πήρα τα γαλλικά από το delf A1 ως το Α4 από τα 12 ως τα 14 μου (έδωσα Νοέμβρη 99 Α1,Νοέμβρη 2000 Α2+Α3 και Νοέμβρη 2001 Α4).Το Lower το είχα πάρει με τη δεύτερη,Δεκέμβρη 2001.Τα αγγλικά μ'αρέσουν,αν και από το 2002 είχα ξεκινήσει μαθήματα Proficiency τα εγκατέλειψα γρήγορα γιατί ξεκίνησα φροντιστήρια στα μαθήματα και δεν είχα χρόνο!Και μετά με τη σχολή πάλι δεν είχα τόσο χρόνο,έτσι τώρα που τελειώνω ξεκίνησα μαθήματα αγγλικών για να τα βελτιώσω!

Αγαπημένα tests ήταν τα WRITING,READING,USE OF ENGLISH.Για κάποιο λόγο το LISTENING δεν το πήγαινα,ενώ στο SPEAKING έπαιζε ρόλο και ο εξεταστής που συνήθως ήταν αυστηρές 50άρες αγγλίδες!

Τα αγγλικά τα έχω βελτιώσει με τα χρόνια,λόγω του internet,σε αντίθεση με τα γαλλικά που δεν θυμάμαι πολλά πράγματα!
 
Νομιζω τα Γαλλικα ειναι καραμπινατη ρετρο γλωσσα. Πριν η Αμερικη γινει υπερδυναμη και τα ΑΓγλικα γινουν το απολυτο must, τα Γαλλικα ηταν το must για να θεωρεισαι "μορφωμενος", εξ ου και λεμε "απο τζακι, με γαλλικα και πιανο (και μπαλετο)".

Ο πατερας μου ηταν καθηγητης γαλλικων και το κυριο εισοδημα του ηταν τα ιδιαιτερα. Δυστυχως τα τελευταια χρονια μειωνονταν οι πελατες και λιγο πριν βγει στη συνταξη ειχε μεινει με ενα μονο μαθημα

Εμενα παντως τα γαλλικα που εκανα μου χρησιμευσαν μονο μερικες φορες σε ταξιδια
 
Εγώ έκανα και γαλλικά και πιάνο!(αντί για μπαλέτο πήγαινα απλώς στο Λύκειο Ελληνίδων και γυμναστηριο). Στο πιάνο ημουν μέτρια εκανα 8 χρόνια και το άφησα αλλά τα γαλλικά τα λάτρευα. Αντίθετα με τα αγγλικά που γινόταν χαμός στα γαλλικα ημασταν λίγοι και το μάθημα πολιτισμενο και κοσμιο με slides που έδειχναν κάστρα από τον Λίγηρα,τραγουδια του Τζο Ντασεν και του Ζακ Μπρελ και ταινιες της nouvelle vague. Εφτασα μεχρι το certificate,το πήρα και τα αφησα δυστηχως. Τωρα δεν θυμαμαι πια σχεδον τιποτα μακαρι να ξανακανω καποια στιγμη. Θυμαμαι για λογοτεχνία καναμε συλλογη δηιγηματων οπου ειχε και το αγαπημενο "Dans la forete profonde" ,αν το λεω καλα με ηρωα πυργοδεσποτη που ερωτευεται γυναικα αλεπου.
 
Παιδια υπάρχει το Capelle1 (ή κάπως έτσι) των Γαλλικών σκαναρισμένο κάπου ή να το ανεβάσω?
 
Εγώ από μικρός είχα μια καθημερινή επαφή με τα Γερμανικά, αφού πήγαινα σε ελληνογερμανικό δημοτικό. Από Γυμνάσιο και μετά συνέχησα σε φροντιστήριο μέχρι και τη Β Λυκείου (οπότε και πήρα το KDS), το οποίο μου φάνηκε παλούκι λόγω και της φούριας με τα μαθήματα του σχολείου ενόψει πανελληνίων την επόμενη χρονιά. Στη Γ Λυκείου τα παράτησα ΟΛΑ και αφοσιώθηκα στις πανελλήνιες. Πρέπει εδώ να αναφέρω ότι τα Γερμανικά υπήρξαν ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ βοήθεια στα Αρχαία Ελληνικά και στα Λατινικά (όταν μαθαίνεις να χρησιμοποιείς δοτική στην πρώτη δημοτικού και διάφορα άλλα "κουλά" όπως υποθετικές εγκλίσεις και ρηματικά επίθετα λίγα χρόνια αργότερα, όλα τα άλλα είναι κουραφέξαλα).

Όσον αφορά τα αγγλικά, θυμάμαι από μικρός μια έλξη, η οποία συνοδευόταν από μια απόλυτη άρνηση να παρακολουθήσω μαθήματα. Τα Γερμανικά με ξελάσπωσαν και πάλι, αφού με ελάχιστα μαθήματα και χωρίς ουσιαστική προετοιμασία στο 2ο έτος του Πανεπιστημίου πήγα και πήρα Proficiency με Α. Όταν άνοιξε το γράμμα που μου έστειλαν από το Βρετανικό Συμβούλιο ένας φίλος μου και μου το διάβασε πήγα να τρακάρω, αφού περίμενα να κοπώ μετά βαΐων και κλάδων.

Καλά, τα Ιταλικά ούτε καν που τα αναφέρω. Σε ηλικία 24 ετών που τα ξεκίνησα, και με το γλωσσικό background μου (τριτοδεσμίτης με ιδιαίτερη έφεση στο άγνωστο κείμενο, εκτενής γνώση γερμανικών και αγγλικών, βασική γνώση λατινικών) ήταν απλά "πταίσμα" σε σχέση με τα προηγούμενα.

Τα γαλλικά ΤΑ ΜΙΣΗΣΑ!!! Τα είχαμε δύο φορές την εβδομάδα σε γυμνάσιο και λύκειο ως β' ξένη γλώσσα και δεν την πάλευα με τίποτα! Τί τους βρίσκετε;;;

Μάλλον το νόημα που βγαίνει από αυτό το μακροσκελές post είναι ότι είναι ίσως καλύτερο για τους γονείς να μην πιέζουν τα παιδιά τους να κάνουν 45 γλώσσες + άλλα πράγματα (πιάνο, μπαλέτο, κωπηλασία, γιόγκα κ.τ.λ.) ταυτόχρονα, αλλά να φροντίσουν τα δύο - τρία πράγματα που θα προσφέρουν στα παιδιά τους να είναι συμβατά μεταξύ τους όσο και με τα ενδιαφέροντα των παιδιών τους.
 
silverwizard είπε:
Μάλλον το νόημα που βγαίνει από αυτό το μακροσκελές post είναι ότι είναι ίσως καλύτερο για τους γονείς να μην πιέζουν τα παιδιά τους να κάνουν 45 γλώσσες + άλλα πράγματα (πιάνο, μπαλέτο, κωπηλασία, γιόγκα κ.τ.λ.) ταυτόχρονα, αλλά να φροντίσουν τα δύο - τρία πράγματα που θα προσφέρουν στα παιδιά τους να είναι συμβατά μεταξύ τους όσο και με τα ενδιαφέροντα των παιδιών τους.
Πρώτα απ' όλα να σου πω οτι νιώθω για τα γερμανικά ότι νιώθεις για τα γαλλικά. :)

Είναι θέμα γούστου πιστεύω και το πώς η κάθε γλώσσα χτυπάει στον καθέναν. Εγώ λατρεύω τα Γαλλικά και το Πεντάμηνο Erasmus στην Γαλλία ήταν οτι καλύτερο έχω ζήσει. Έκανα απο μικρός - απο την μέση των 90's δηλαδή. Θυμάμαι το Artur le Cangurou και το Frequence Jeunes. Μπορεί και να υπάρχουν ακόμα! Στο γυμνάσιο είχαμε ένα απαίσιο βιβλίο: το Allo France, που οι περισσότεροι μάθαιναν παπαγαλία για να μην τους τα πρήζει η Γαλλικού.

Τα Αγγλικά ήταν μια άλλη ιστορία. Έμαθα πολύ αργά (ξεκίνησα στα 14 μου) και έκανα το lower μαζί με τις πανελλήνιες της β' λυκείου. Μετά ανέβηκα επίπεδο σχεδόν μόνος μου ασχολούμενος με το internet και τα games. Τώρα θα δώσω επίπεδο C2 Proficiency με μεγάλη ευκολία. Έτσι για να το έχω. Πάντως πήγα μικρός (αρχές δεκαετίας 90) και έκανα ένα βιβλίο με βιντεοκασέτα με ένα πράσινο τέρας που έτρωγε ρολόγια, μια πριγκίπισσα, τον κακό Corvax και έναν αληταρά ποντικό. Πως λεγόταν αυτό; Muzzy in Gondoland; Πολύ καλό!

Τρέφω μεγάλη συμπάθεια για τα Ισπανικά (την γλώσσα, μην παρεξηγηθούμε :p ) Μάλλον θα την αρχίσω μόλις ξεμπλέξω με τα Αγγλικά. :)
 
Στα αγγλικά θυμάμαι ότι την πρώτη χρονιά είχαμε ένα βιβλίο με δύο μαριονέττες,τον Konky και την Tinka...στο πίσω μέρος του βιβλίου είχε ένα χοντρό χαρτόνι με ζωγραφισμένες τις μαριονέττες,όπου τις έκοβες και έβαζες βίδες για να ενώσεις το σώμα τους.Πιο μετά είχαμε ένα βιβλίο με κάτι εξωγήινους,νομίζω ROM έλεγαν τον ένα,και είχαν έρθει από τον πλανήτη Andromeda.Αργότερα όταν σταματήσαμε τα βιβλία με εικόνες,είχαμε το Passport to English.

Στα γαλλικά στο σχολείο είχαμε το Allo France.Στο φροντιστήριο είχαμε το Frequence Jeunes και πιο μετά το Cafe Creme (νομίζω έτσι ήταν ο τίτλος)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Στο σχολείο είχαμε αυτό το παντελώς σαχλό βιβλίο το Allo France με τον κόκκορα στο εξώφυλλο. Στα αγγλικά στο Γυμνάσιο είχαμε κάτι τελείως μάπα βιβλία, στο στυλ των κλασσικών βιβλίων του ΟΕΔΒ, τα οποία και καλά θα συνοδεύονταν από χρήση κασσετοφώνου για το listening (γι' αυτό και είχε που και που το εικονίδιο μιας κασσέτας). Όσο το είδατε εσείς το κασσετόφωνο στο σχολείο, άλλο τόσο το είδα κι εγώ. Στα γερμανικά στο δημοτικό κάναμε τα Κ1 και Κ2, και παράλληλα το "Wer? Wie? Was?". Αργότερα (στη μέση και ανώτερη βαθμίδα) είχαμε την κλασσική κίτρινη γραμματική των Dreyer & Schmidt ("Lehr- und Uebungsbuch der deutschen Grammatik"), η οποία ακόμα και σήμερα - στις αναθεωρημένες της εκδόσεις - θεωρείται από πολλούς το απόλυτο must (αν και εμένα μου την έσπαγε η μη λογική διάρθρωσή της: την κλίση επιθέτων την είχε στο μέρος Γ). Σπάσιμο για πολύ κόσμο θυμάμαι ήταν η αλλαγή ορθογραφίας που άρχισε να ισχύει το 1998, αν και τη συνήθιζες αν ασχολιόσουν. Ως το 2005 η παλιά και η νέα ορθογραφία συνυπήρχαν, πράγμα που σήμαινε ότι μπορούσα να χρησιμοποιήσω την παλιά για "επίσημους" σκοπούς (όπως π.χ. σε εξετάσεις) χωρίς να θεωρείται λάθος. Ακόμα και τώρα, όταν βλέπω αυτό το "dass" (με διπλό s) κάτι με πιάνει...
 
Εγώ ποτέ δεν είχα έφεση στις γλώσσες! Παιδεύτηκα πολύ με τα αγγλικά, άμα κάνεις κακή αρχή...Τελικά, το Lower το κατάφερα, αλλά δεν απέκτησα ποτέ ευφράδεια, παρά τα ταξίδια και το διαδύκτιο. Στα γαλλικά κατάφερα και πήρα το DELF 1 αλλά πλέον δε θυμάμαι τίποτα. Άμα δεν το έχεις...
 
Εγώ έφεση στις γλώσσες (συμπεριλαμβανομένων του προγραμματισμού ;) ) θα έλεγα ότι είχα, αλλά και να μην είχα τις έμαθα με τη μέθοδο του "σκάσε και κολύμπα". Ήμουν 11 χρονών όταν μετακομίσαμε στο Βέλγιο, σε μια βάση του ΝΑΤΟ γεμάτη Αμερικάνους. Έτσι στα δύο χρόνια που μείναμε εκεί έμαθα και Αγγλικά αφού έκανα παρέα κυρίως με Αμερικανάκια και βέβαια Γαλλικά αφού πήγαινα σε Γαλλόφωνο σχολείο.
 
silverwizard είπε:
Στο σχολείο είχαμε αυτό το παντελώς σαχλό βιβλίο το Allo France με τον κόκκορα στο εξώφυλλο. Στα αγγλικά στο Γυμνάσιο είχαμε κάτι τελείως μάπα βιβλία, στο στυλ των κλασσικών βιβλίων του ΟΕΔΒ, τα οποία και καλά θα συνοδεύονταν από χρήση κασσετοφώνου για το listening (γι' αυτό και είχε που και που το εικονίδιο μιας κασσέτας). Όσο το είδατε εσείς το κασσετόφωνο στο σχολείο, άλλο τόσο το είδα κι εγώ.
Λες το TASK!!! Το θυμάμαι κι εγώ! Χάλια βιβλίο!!!

Εγώ γενικά λάτρευα τις γλώσσες και τις έπαιρνα και τις παίρνω πολύ εύκολα! Αγγλικά πήρα το lower (του Cambridge) με B στα 14, αλλά μετά μουλάρωσα και δεν ήθελα ούτε 2η ξένη γλώσσα (Γερμανικά) ούτε να συνεχίσω αγγλικά.

Ιταλικά έμαθα μεγάλη (22) και τα λάτρεψα! Αλλά για τα αγγλικά το σκυλομετανιώνω που δεν συνέχισα τότε. Γερμανικά δεν θέλησα ποτέ να μάθω. Τώρα ο επόμενος στόχος μου είναι τα Ισπανικά! :)
 
alkis21 είπε:
Εγώ έφεση στις γλώσσες (συμπεριλαμβανομένων του προγραμματισμού ;) ) θα έλεγα ότι είχα, αλλά και να μην είχα τις έμαθα με τη μέθοδο του "σκάσε και κολύμπα". Ήμουν 11 χρονών όταν μετακομίσαμε στο Βέλγιο, σε μια βάση του ΝΑΤΟ γεμάτη Αμερικάνους. Έτσι στα δύο χρόνια που μείναμε εκεί έμαθα και Αγγλικά αφού έκανα παρέα κυρίως με Αμερικανάκια και βέβαια Γαλλικά αφού πήγαινα σε Γαλλόφωνο σχολείο.
Don't get me wrong, αλλά εν τέλει έτσι μαθαίνεται μια γλώσσα καλά. Ακόμα και αν κάνεις μαθήματα, όσα διπλώματα κι αν πάρεις, αν δεν πας να τα μιλήσεις κάπου που τα μιλάνε ως κυρίως γλώσσα, δεν αποκτάς ούτε ευφράδεια, ούτε πιάνεις το πνεύμα της γλώσσας.

Αλήθεια, ανέφερα το Muzzy in Gondoland και το αναφέρω ξανά. Κανένας δεν το είχε αυτό; Να και κομμάτι απο το video.

http://www.youtube.com/watch?v=AhUMKL2ovuw
 
Marioland είπε:
Don't get me wrong, αλλά εν τέλει έτσι μαθαίνεται μια γλώσσα καλά. Ακόμα και αν κάνεις μαθήματα, όσα διπλώματα κι αν πάρεις, αν δεν πας να τα μιλήσεις κάπου που τα μιλάνε ως κυρίως γλώσσα, δεν αποκτάς ούτε ευφράδεια, ούτε πιάνεις το πνεύμα της γλώσσας.
Ε προφανώς... το βασικό είναι να την χρησιμοποιείς στην καθημερινότητά σου.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Έχοντας πάει σε ελληνογαλλικό σχολείο, έχω να πω ότι η γαλλική είναι πολύ σπαστική γλώσσα. Για το γεγονός ότι κάποτε ήταν lingua franca και πια δεν είναι, φταίει η ίδια η Γαλλία, που εγκλωβισμένη στη μεγαλομανία της δεν έκανε τίποτα για την προώθησή της (όπως κάνει τα τελευταία χρόνια η Ισπανία με τη δική της γλώσσα).

Από την άλλη, επειδή είναι η δυσκολότερη λατινογενής γλώσσα, αν την ξέρεις υποτυπωδώς καλά, σου είναι πολύ εύκολο να μάθεις χωρίς ιδιαίτερο κόπο μια ευκολότερη (μ' αυτόν τον τρόπο έμαθα ιταλικά, τα οποία μου φάνηκαν παιχνιδάκι).

Γενικά, αν δεν αναπαράγεις μια γλώσσα, την ξεχνάς. Γαλλικά και ιταλικά είναι γλώσσες χωρίς ιδιαίτερο μέλλον. Γερμανική και ισπανική αντίθετα, θα έχουν περισσότερους ομιλητές μελλοντικά. Για την αγγλική, ουδείς λόγος...
 
Πάντως και εγώ λόγω ελληνογαλλικού σχολείου συμφωνώ πως τα γαλλικά είναι σπαστικά σαν γλώσσα. Εδώ όμως υπάρχει ένας διαχωρισμός. Όταν μας ανάγκαζαν στην Λεόντειο να διαβάζουμε ώρες επί ωρών με "στρυφνές" καθηγήτριες επόμενο είναι να τα συχαθώ. Το 2005 όμως όταν έκανα και ένα ταξίδι στο Παρίσι για να δω ένα παλιό μου συμμαθητή σε erasmus, έμεινα πραγματικά έκπληκτος από την γοητεία της γλώσσας... Αν και λόγω μεγάλης αποχής δεν μπορούσα να μιλήσω όπως έπρεπε τουλάχιστον καταλάβαινα τα πάντα. Γαλλικά έφτασα μέχρι dalf και το μόνο καλό που έμεινα από το σχολείο ήταν τα διπλώματα- αν και επειδώ τώρα έχω μπεί στην αγορά εργασίας μπορώ να σας πω με απόλυτη βεβαίοτητα πως οι γλώσσες πλην των αγγλικών είναι το τελευταίο που κοιτάνε σε ένα βιογραφικό...-
 
Dimitrissss είπε:
Γαλλικά και ιταλικά είναι γλώσσες χωρίς ιδιαίτερο μέλλον. Γερμανική και ισπανική αντίθετα, θα έχουν περισσότερους ομιλητές μελλοντικά. Για την αγγλική, ουδείς λόγος...
Επέτρεψέ μου να διαφωνήσω. Έχεις δει πόσες Γαλλόφωνες χώρες υπάρχουν και πόσες Γερμανόφωνες; Τα Γαλλικά μπορεί να μην έχουν τον πληθυσμό που έχουν τα ισπανικά (λόγω λατινικής Αμερικής) και τα Κινέζικα, αλλά απο τα γερμανικά ΣΙΓΟΥΡΑ έχουν περισσότερο κόσμο. Ενδεικτικά, περίπου 29 χώρες έχουν τα Γαλλικά ως επίσημη γλώσσα ενώ τα Γερμανικά ομιλούνται επίσημα μόνο σε 5. Αν βάλουμε και τις μή επίσημες χώρες όπως το Λίβανο (για τα Γαλλικά) και την Ρουμανία (για τα Γερμανικά) οι αριθμοί εκτοξεύονται, με την Γαλλία να προηγείται σημαντικά.

Απο την άλλη, οι Γλώσσες και το μέλλον τους δεν θέτονται με ποσοτικά κριτήρια αλλά με ποιοτικά. Π.Χ. Η Γαλλική παραμένει η γλώσσα της διακρατικής νομοθεσίας γιατί παντρεύει τα Ελληνικά και στοιχεία σαξονικής γλώσσας, οπότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί εύκολα και ταυτόχρονα να κάνει ξεκάθαρα κάποια πράγματα με λίγες λέξεις. Η Ιταλική παραμένει η γλώσσα των καλλιτεχνών και ιδιαίτερα των μουσικών. Τόσες και τόσες λέξεις στην μουσική όπως ο όρος "Vibrato" ή ονόματα όπως Cello, Piano και άλλα όργανα που σημαίνουν κάτι στην Ιταλική. Θα μπορούσα μέχρι αύριο να σου πω ΓΙΑΤΙ ή κάθε γλώσσα όχι απλά έχει μέλλον, αλλά θα μπορεί να κρατήσει την θέση της, αν οι άνθρωποι που μιλάνε θέλουν πραγματικά. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα. Αν το παίρναμε αριθμητικά, τότε η γλώσσα μας θα έπρεπε να ήταν νεκρή, ενώ δεν είναι! Είναι ολοζώντανη μέσα απο την ύπαρξή της, την χρήση της και την επιρροή που ασκεί σε άλλες γλώσσες.

ΟΚ αρκετά offtopic βγήκα. Συγγνώμη. Σταματάω εδώ. :)
 
Να παραθέσω κι εγώ την εμπειρία μου από την εκμάθηση ξένων γλωσσών.Ξεκίνησα από το νηπιαγωγείο με απλές λεξούλες και συνέχισα στο δημοτικό με καθημερινό μάθημα στην τάξη.Χαρακτηριστικά θυμάμαι ότι έπρεπε να ακούμε την κασέτα με το μάθημα στο σπίτι, κάτι το οποίο δεν είδα με καλό μάτι και το απέφευγα (!).Είχα όμως καλές σχέσεις με γραμματική και ορθογραφία.Στην Ε τάξη έδωσα palso elementary στο οποίο δυσκολεύτηκα λόγω listening και γενικότερα δεν μπορούσα να καταλάβω τη νοοτροπία του.Στην Στ τάξη θυμάμαι μια φωνακλού δασκάλα και η σχέση μου με τα αγγλικά κάπου χαλάρωσε...Στο lower δυσκολευόμουνα αφάνταστα στο listening αφού άλλα άκουγα και άλλα καταλάβαινα...

Στην Δ και Ε τάξη έκανα γαλλικά ως δεύτερη ξένη γλώσσα με την οποία ανέπτυξα από την αρχή καλή σχέση. Στην ΣΤ τάξη έδωσα εξετάσεις για να μπω Γυμνάσιο σε ελληνογαλλικό σχολείο.Ήμουνα σε προχωρημένο τμήμα και δίναμε εξετάσεις για certificat και delf, είχα και μια στριμμένη καθηγήτρια με την οποία μάθαμε πολλά...Τελικά πιστεύω ότι παίζει πολύ σημαντικό ρόλο τι αρέσει στον καθένα και τι βγαίνει από μέσα του ως προς τη μάθηση...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Να ρωτήσω έχει κανένας Proficiency?Έδωσα κάνοντας μαθήματα,αλλά για προσωπικούς λόγους είχα διακόψει για κάποιο διάστημα,και συνέχισα σε άλλο φροντιστήριο!Τελικά κόπηκα στο Listening!Eσείς το είχατε πάρει από παλιά?
 
Πίσω
Μπλουζα