Ηθελα σήμερα να ανοίξω τέτοιο θρέντ, αλλά η αναζήτηση ηταν επιτυχής και απορώ πώς μου ξέφυγε αυτό το θρεντ. Τεσπά.....
Οι τοπικές εκδρομές ηταν ασφαλώς πολύ κοντά, καθότι με τα πόδια. Και οι 2 περιοχές παραθαλάσσιες (Δόξα τη Χαλκίδι!), οπότε εάν ήταν Μάιος μερικοί πλατσούριζαν. Ευτυχώς οι περιοχές αυτές υπάρχουν ακόμα και δέχονται επισκέψεις από το δικό μου παλιό σχολείο μηνιαίως. Ξέρω άλλα σχολεία όμως που δυστυχώς ψάχνουν μέρος για τοπική εκδρομή καθότι οι περιοχές αναψυχής τους είναι...πρώην. Επίσης εκδρομές στον Παρνασσό/Αράχωβα για στάση για γκαϊφέ, θυμάμαι και μία ντίσκο κάπου εκεί με όνομα Ηνίοχος, όπου πάνω ήταν καφέ και κάπου είχε μια σκάλα με την προτομή του Ηνιόχου, την οποία ακολουθούσες για να βρεθείς σε μια κανονικότατη ντίσκο με εξέδρα και ένα σωρό ρομποτικά, λειζες και μηχανήματα τεχτητού καπνού. Αλλο μέρος ήταν η Αίγινα, ο Πόρος, ενώ άλλες τάξεις είχαν πάει και Υδρα. Τέλος, θέλω με λύπη να σημειώσω ότι είμασταν η μόνη τάξη (Γ' Λυκείου) που δεν καταφέραμε να κανονίσουμε 5ήμερη
, λόγω έλλειψης συμμετοχών. Ηθελαν τα καμάρια να διαβάσουν μια εβδομάδα παραπάνω (άσχετο, αλλά ελάχιστοι από αυτούς πέρασαν). Αυτά.... Εκδρομές από το Δημοτικό θυμάμαι ελάχιστες, σίγουρα όμως θυμάμαι ότι τα 1-2 μέρη που πηγαίναμε και ήταν ούτε στο χιλιόμετρο, υπάρχουν ακόμα, ευτυχώς για τα παιδάκια...
Και κάτι που μόλις θυμήθηκα, επειδή λοιπόν οι γονείς μου ήταν καθηγητές στο ίδιο σχολείο (Γυμνάσιο η μάνα, Λυκειο ο πατέρας, δυο ξεχωριστά κτήρια με κοινό προαύλιο), γνώριζα μια μέρα πριν ότι την επόμενη θα πάμε εκδρομή...
