exetlaios
Retro PaTRi@RcH
- Joined
- 17 Mαϊ 2006
- Μηνύματα
- 4.461
- Αντιδράσεις
- 1.058
Από το 1984 μέχρι τις αρχές δεκαετίας του 90' , στην Αγγλιά έπεσε μια εποχή έντονης λογοκρισίας με αποτέλεσμα πολλά θρίλλερ να απαγορευτούν (αυτά τα έργα έγιναν γνωστά ως "Video Nasties").
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, οι τιμές για ένα uncut πρωτότυπο VHS, να εκτιναχτεί στα ύψη.
Ευτυχώς, στην χώρα μας δεν υπήρχε τέτοιο πρόβλημα και έτσι όλα τα έργα κυκλοφορούσαν χωρίς λογοκρισία.
Αυτό τα έκανε ανάρπαστα στους συλλεκτικούς κύκλους, όχι μόνο της Αγγλίας αλλά και όλων των ευρωπαικών χωρών, όπου πολλά έργα είχαν λογοκριθεί ή απαγορευτεί.
Πολλοί επιτείδιοι εκείνη την εποχή, κυριολεκτικά σάρωναν τις γειτονιές, βρίσκοντας μικρά συνοικιακά βίντεο κλαμπ, κυρίως όσα ετοιμάζονταν να κλείσουν, καθώς η μόδα των βίντεο-κλαμπ είχε αρχίσει να ξεφουσκώνει και πολλά μαγαζιά έκλειναν.
Εκεί εντόπιζαν όσα έργα είχαν χαρακτηριστεί ως "video nasties" στην Αγγλία, τα αγόραζαν σε εξευτελιστική τιμή και τα πούλαγαν πανάκριβα στην Αγγλία.
Υπήρχε βέβαια πάντα ο κίνδυνος, το πακέτο σου να ανοιχτεί από τα Αγγλικά τελωνεία και να κατασχεθεί, αλλά αυτό ήταν σπάνιο και άξιζε τον κόπο.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που κάνανε γερές μπάζες, με αυτό το ιδιότυπο βίντεο-σαφάρι.
Κάποια στιγμή όμως το μυστικό διέρευσε και οι βιντεοκλαμπάδες "ξύπνησαν".
Έτσι έβλεπες ταινίες όπως η "7η πύλη της Κολάσεως" ή το "ολοκαύτωμα των κανιβάλων" να πουλιούνται προς 20.000 δρχ, ποσό-ρεκόρ για εκείνη την εποχή !
Και πάλι βέβαια άξιζε τον κόπο, γιατί αν είχες τις κατάλληλες διασυνδέσεις, μπορούσες να "σπρώξεις" το Canniball Holocaust (σε αυθεντικό VHS) προς 100 λίρες αγγλίας !
Όμως αρχές της δεκαετίας του 90', τα περισσότρα βίντεο-κλαμπ είχαν κλείσει, οι παλιές ταινίες ήταν πλέον δυσεύρετες και τις λίγες που είχαν μείνει, τις είχαν ήδη αρπάξει οι πρώτοι "σαφάρηδες".
Έτσι οι πιθανότητες να βρεις μια κόπια του "Anthropophagus" ήταν απειροελάχιστη, αλλά έτσι και τα κατάφερνες, την μοσχοπούλαγες !
Το ρεκόρ το είχε μάλλον το "BEAST IN THE HEAT" που είχε φτάσει να πωλείται στην μαύρη αγορά, ακόμα και 200 λίρες !
Όσοι πάντως πρόλαβαν και ασχολήθηκαν με το συγκεκριμένο "σπορ", έκαναν καλές μπάζες. Από "παλιούς" του σπορ, είχα ακούσει ιστορίες για άτομα που πήγανε Αγγλία μόνο με 10-20 βιντεοκασσέτες και χωρίς χρήμα και με τα λεφτά που βγάλανε όταν τις πούλησαν, κάνανε μισό μήνα διακοπές !
Όταν κυκλοφόρησε το DVD, και μπορούσες πλέον να βρεις τα επίμαχα έργα στο ίντερνετ και σε 2-3 μέρες να είναι στην πόρτα σου και με εικόνα διαμάντι, συνέβη κάτι απίστευτο !
Οι τιμές για τις παλιές φθαρμένες VHS, όχι μόνο δεν πέσανε, αλλά σχεδόν διπλασιάστηκαν !
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, οι τιμές για ένα uncut πρωτότυπο VHS, να εκτιναχτεί στα ύψη.
Ευτυχώς, στην χώρα μας δεν υπήρχε τέτοιο πρόβλημα και έτσι όλα τα έργα κυκλοφορούσαν χωρίς λογοκρισία.
Αυτό τα έκανε ανάρπαστα στους συλλεκτικούς κύκλους, όχι μόνο της Αγγλίας αλλά και όλων των ευρωπαικών χωρών, όπου πολλά έργα είχαν λογοκριθεί ή απαγορευτεί.
Πολλοί επιτείδιοι εκείνη την εποχή, κυριολεκτικά σάρωναν τις γειτονιές, βρίσκοντας μικρά συνοικιακά βίντεο κλαμπ, κυρίως όσα ετοιμάζονταν να κλείσουν, καθώς η μόδα των βίντεο-κλαμπ είχε αρχίσει να ξεφουσκώνει και πολλά μαγαζιά έκλειναν.
Εκεί εντόπιζαν όσα έργα είχαν χαρακτηριστεί ως "video nasties" στην Αγγλία, τα αγόραζαν σε εξευτελιστική τιμή και τα πούλαγαν πανάκριβα στην Αγγλία.
Υπήρχε βέβαια πάντα ο κίνδυνος, το πακέτο σου να ανοιχτεί από τα Αγγλικά τελωνεία και να κατασχεθεί, αλλά αυτό ήταν σπάνιο και άξιζε τον κόπο.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που κάνανε γερές μπάζες, με αυτό το ιδιότυπο βίντεο-σαφάρι.
Κάποια στιγμή όμως το μυστικό διέρευσε και οι βιντεοκλαμπάδες "ξύπνησαν".
Έτσι έβλεπες ταινίες όπως η "7η πύλη της Κολάσεως" ή το "ολοκαύτωμα των κανιβάλων" να πουλιούνται προς 20.000 δρχ, ποσό-ρεκόρ για εκείνη την εποχή !
Και πάλι βέβαια άξιζε τον κόπο, γιατί αν είχες τις κατάλληλες διασυνδέσεις, μπορούσες να "σπρώξεις" το Canniball Holocaust (σε αυθεντικό VHS) προς 100 λίρες αγγλίας !
Όμως αρχές της δεκαετίας του 90', τα περισσότρα βίντεο-κλαμπ είχαν κλείσει, οι παλιές ταινίες ήταν πλέον δυσεύρετες και τις λίγες που είχαν μείνει, τις είχαν ήδη αρπάξει οι πρώτοι "σαφάρηδες".
Έτσι οι πιθανότητες να βρεις μια κόπια του "Anthropophagus" ήταν απειροελάχιστη, αλλά έτσι και τα κατάφερνες, την μοσχοπούλαγες !
Το ρεκόρ το είχε μάλλον το "BEAST IN THE HEAT" που είχε φτάσει να πωλείται στην μαύρη αγορά, ακόμα και 200 λίρες !
Όσοι πάντως πρόλαβαν και ασχολήθηκαν με το συγκεκριμένο "σπορ", έκαναν καλές μπάζες. Από "παλιούς" του σπορ, είχα ακούσει ιστορίες για άτομα που πήγανε Αγγλία μόνο με 10-20 βιντεοκασσέτες και χωρίς χρήμα και με τα λεφτά που βγάλανε όταν τις πούλησαν, κάνανε μισό μήνα διακοπές !
Όταν κυκλοφόρησε το DVD, και μπορούσες πλέον να βρεις τα επίμαχα έργα στο ίντερνετ και σε 2-3 μέρες να είναι στην πόρτα σου και με εικόνα διαμάντι, συνέβη κάτι απίστευτο !
Οι τιμές για τις παλιές φθαρμένες VHS, όχι μόνο δεν πέσανε, αλλά σχεδόν διπλασιάστηκαν !
