Ρετρό...γυμναστήρια!!
- Έναρξη μίζας don dokken
- Ημερομηνία έναρξης
Shadowdancer2501
RetroAdept
- Joined
- 5 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 1.002
- Αντιδράσεις
- 34
@ DareDevil Εύγε!! Τrain Hard or Go Home δηλαδή! Keep up the good work. Πάντα υπάρχει σεβασμός στις κοπέλες που κάνουν δουλειά στο gym και δεν έρχονται για... P.R.
Όσο για τα φαρμάκια...είναι επιλογή με μεγάλο ρίσκο και θέλει προσοχή.
...άκου o Coleman στο θυληκό του χαχαχαχα...
Όσο για τα φαρμάκια...είναι επιλογή με μεγάλο ρίσκο και θέλει προσοχή.
...άκου o Coleman στο θυληκό του χαχαχαχα...
noxrider
RetroMaNiaC
- Joined
- 13 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 814
- Αντιδράσεις
- 75
Να καταθέσω μια εμπειρία...Είχα γνωρίσει πριν μια δεκαετία την πρωταθλήτρια Body Building γειτονικής μας χώρας.Ήταν έτσι ακριβώς σε διάπλαση και πόρωση στο full με το αντικείμενο.Με αφοπλιστική ειλικρίνεια μου είπε επί λέξη: "Όλα είναι θέμα χημείας".Παιδιά έπαθα πλάκα με την ευγένεια της,την υψηλή νοημοσύνη της και τους λεπτούς της ευγενικούς τρόπους,παρά τον μυικό όγκο και το παρουσιαστικό.Ένα πραγμάτικο μάθημα για μένα,από τότε δεν κρίνω ποτέ από την εμφάνιση.Shadowdancer2501 είπε:@DareDevil...διάολε :eeek: :eeek: :eeek:
Αν κάνεις πλάκα...μαγκιά σου
Αν δε κάνεις πλάκα... και πάλι μαγκιά σου + RESPECT
Και επειδή διάβασα πολλά ελεύθερα, τρι-σετ, δι-σετ και σουπερ-σετ και έκρηξη, πρόσεχε μόνο μη γίνεις έτσι στο τέλος...
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
D@redevil
Retired Admin
- Joined
- 31 Οκτ 2008
- Μηνύματα
- 8.888
- Αντιδράσεις
- 622
Αν και εκτροχιάζω το τόπικ, η επιλογή φαρμακευτικής υποβοήθησης, είναι αυτό που λέω: Επιλογή!
Ανάλογα με τους στόχους σου και με το ρίσκο που είσαι διατεθιμένος/-η να πάρεις. Αν δεν κάνω πρωταθλητισμό και οι στόχοι μου δεν είναι καν αγωνιστικοί, δεν βλέπω το λόγο να μπω στη διαδικασία χημικής υποστήριξης....
Γνωρίζω bodybuilders & αθλητές γενικότερα, οι οποίοι είναι πολύ συνειδητοποιημένοι, είτε "παίρνουν", είτε δεν "παίρνουν". Ο μύθος που θέλει τους "φουσκωτούς" άντρες χαζούς, έχει πεθάνει προ πολλού. Γενικά, οι περισσότεροι/-ες που ξέρω είναι μορφωμένοι/ -ες, καλλιεργημένοι/ -ες και πειθαρχημένοι/ -ες.
Όντως, επειδή έχω εμπλακεί άπειρες φορές σε παραπλήσιες συζητήσεις, δεν εμπίπτει στο δικό μου αισθητικό στόχο, να φτάσω το επίπεδο των αθλητριών παραπάνω. Εντούτοις, έχουν τα άπειρα respect μου, αφενός για τη δουλειά που υπονοείται (γιατί μόνο φάρμακα, δεν κάνουν τίποτα!), αφετέρου για τις επιλογές τους και το θάρρος τους να εμμένουν, όταν όλοι οι υπόλοιποι κοροϊδεύουν με -ρατσιστικά πολλές φορές- σχόλια!
Και πάλι ζητώ συγνώμη για το offtopic και για να αποζημιώσω:
Rachel Mc Lish - η πρώτη Μs Olympia το 1980:
Έτσι περίπου γίνονται τα γυναικεία σώματα με σωστή διατροφή, προπόνηση και μια ξεγυρισμένη γράμμωση!
Για όσους ενδιαφέρονται: http://en.wikipedia.org/wiki/Rachel_McLish
Ανάλογα με τους στόχους σου και με το ρίσκο που είσαι διατεθιμένος/-η να πάρεις. Αν δεν κάνω πρωταθλητισμό και οι στόχοι μου δεν είναι καν αγωνιστικοί, δεν βλέπω το λόγο να μπω στη διαδικασία χημικής υποστήριξης....
Γνωρίζω bodybuilders & αθλητές γενικότερα, οι οποίοι είναι πολύ συνειδητοποιημένοι, είτε "παίρνουν", είτε δεν "παίρνουν". Ο μύθος που θέλει τους "φουσκωτούς" άντρες χαζούς, έχει πεθάνει προ πολλού. Γενικά, οι περισσότεροι/-ες που ξέρω είναι μορφωμένοι/ -ες, καλλιεργημένοι/ -ες και πειθαρχημένοι/ -ες.
Όντως, επειδή έχω εμπλακεί άπειρες φορές σε παραπλήσιες συζητήσεις, δεν εμπίπτει στο δικό μου αισθητικό στόχο, να φτάσω το επίπεδο των αθλητριών παραπάνω. Εντούτοις, έχουν τα άπειρα respect μου, αφενός για τη δουλειά που υπονοείται (γιατί μόνο φάρμακα, δεν κάνουν τίποτα!), αφετέρου για τις επιλογές τους και το θάρρος τους να εμμένουν, όταν όλοι οι υπόλοιποι κοροϊδεύουν με -ρατσιστικά πολλές φορές- σχόλια!
Και πάλι ζητώ συγνώμη για το offtopic και για να αποζημιώσω:
Rachel Mc Lish - η πρώτη Μs Olympia το 1980:
Έτσι περίπου γίνονται τα γυναικεία σώματα με σωστή διατροφή, προπόνηση και μια ξεγυρισμένη γράμμωση!
Για όσους ενδιαφέρονται: http://en.wikipedia.org/wiki/Rachel_McLish
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Shadowdancer2501
RetroAdept
- Joined
- 5 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 1.002
- Αντιδράσεις
- 34
Right on sister
Δε θα μπορούσε να τα πει κάποιος καλύτερα. 110% μαζί σου σε αύτα που λες!
Δε θα μπορούσε να τα πει κάποιος καλύτερα. 110% μαζί σου σε αύτα που λες!
Shadowdancer2501
RetroAdept
- Joined
- 5 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 1.002
- Αντιδράσεις
- 34
Εδώ ο Σπύρος Μπουρνάζος σε μια πολυ πρόσφατη συνεντευξη του. Ειδικά το 2ο μέρος απαντά στο "τι είναι ρετρό gym".
Σπύρος Μπουρναζος - Ο μεγαλύτερος Έλληνας bodybuilder ! part 1/3
Σπύρος Μπουρναζος - Ο μεγαλύτερος Έλληνας bodybuilder ! part 1/3
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
kafriko arni
RetroN00b
- Joined
- 4 Mαϊ 2010
- Μηνύματα
- 22
- Αντιδράσεις
- 0
χεχε εγώ είμαι τυχερός και πάω σε ένα από τα λίγα πλέον εναπομείναντα σιδεράδικα δηλαδή:
άντρες τούμπανα με κολάν ή πολύ φαρδιές φόρμες ριγέ που στενεύουν κάτω, τεράστια μπλουζάκια κομμένα τόσο ώστε να έχει μείνει πολύ λίγο ύφασμα, προπονήσεις χωρίς μπλούζες (όχι όμως και σε πάγκους) και συνεχή ποζαρίσματα σε καθρέφτες, γυναίκες με ολόσωμα κολάν/φόρμες ή πολύ κοντά σορτσάκια και ραντωτά μπλουζάκια, καμάκια δεκαετίας 80 (άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι στο Ναύπλιο που μένω γυρίστηκε και η ταινία τα καμάκια
), μουσική ντίσκο ξένη 80's και rock/hard rock/metal ως επί τω πλείστω. άντρες/γυναίκες κάνουν "βαριές" ασκήσεις, συνδρομή μικρή, μικρός χώρος αλλά ζεστός, δεν έχει χώρο για αερομπικοφλωριές, τοίχοι γεμάτοι με αφίσες παλιών "ιερών τεράτων", βογγητά και ξέχασα να πω είναι σε υπόγειο!!!
επίσης έχουμε πολλούς αγωνιστικούς αλλά και μη-αγωνιστικούς-φαρμακωμένους, κάτι που εν τέλει ενώ προσδίδει ένα "άρωμα" τρουίλας από τη μία, από την άλλη με χαλάει γιατί ξεσπούν συχνά διαμάχες-ψιλοκαυγάδες με την τέστο να χτυπάει κόκκινο.
αν και πλέον κάποια πράγματα πάνε να αλλάξουν όπως
-η μουσική, πλέον πέφτει πολύ χατζηγιαννοβλακεία κάποιες ώρες
-το ντύσιμο και ο κόσμος έχουν αλλάξει το τελευταίο διάστημα, λόγω οικονομικών μας ήρθαν πολλοί από άλλα γυμναστήρια από το χειμώνα και δώθε (εξού και η αλλαγή μουσικής φαντάζομαι)
-αλλάξανε αρκετές αφίσες με άλλες καινούριων μποντυμπιλντεράδων και φιτνες γυναικών
άντρες τούμπανα με κολάν ή πολύ φαρδιές φόρμες ριγέ που στενεύουν κάτω, τεράστια μπλουζάκια κομμένα τόσο ώστε να έχει μείνει πολύ λίγο ύφασμα, προπονήσεις χωρίς μπλούζες (όχι όμως και σε πάγκους) και συνεχή ποζαρίσματα σε καθρέφτες, γυναίκες με ολόσωμα κολάν/φόρμες ή πολύ κοντά σορτσάκια και ραντωτά μπλουζάκια, καμάκια δεκαετίας 80 (άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι στο Ναύπλιο που μένω γυρίστηκε και η ταινία τα καμάκια
), μουσική ντίσκο ξένη 80's και rock/hard rock/metal ως επί τω πλείστω. άντρες/γυναίκες κάνουν "βαριές" ασκήσεις, συνδρομή μικρή, μικρός χώρος αλλά ζεστός, δεν έχει χώρο για αερομπικοφλωριές, τοίχοι γεμάτοι με αφίσες παλιών "ιερών τεράτων", βογγητά και ξέχασα να πω είναι σε υπόγειο!!!επίσης έχουμε πολλούς αγωνιστικούς αλλά και μη-αγωνιστικούς-φαρμακωμένους, κάτι που εν τέλει ενώ προσδίδει ένα "άρωμα" τρουίλας από τη μία, από την άλλη με χαλάει γιατί ξεσπούν συχνά διαμάχες-ψιλοκαυγάδες με την τέστο να χτυπάει κόκκινο.
αν και πλέον κάποια πράγματα πάνε να αλλάξουν όπως
-η μουσική, πλέον πέφτει πολύ χατζηγιαννοβλακεία κάποιες ώρες
-το ντύσιμο και ο κόσμος έχουν αλλάξει το τελευταίο διάστημα, λόγω οικονομικών μας ήρθαν πολλοί από άλλα γυμναστήρια από το χειμώνα και δώθε (εξού και η αλλαγή μουσικής φαντάζομαι)
-αλλάξανε αρκετές αφίσες με άλλες καινούριων μποντυμπιλντεράδων και φιτνες γυναικών
don dokken
RetroMasteR
- Joined
- 14 Μάρ 2009
- Μηνύματα
- 1.532
- Αντιδράσεις
- 244
καλα ειπα οτι ο τυπος ειναι δικος μου!!
απολιθωμα των 80ς!!
στο Ναυπλιο εκανα τα πρωτα μου βηματα ως καμακιστης και εχω περασει καλοκαιρια ολοκληρα εκει!
(διδαχτηκα απο ιερα τερατα...)
αμα εχεις και θητεια σε σιδεραδικο...μορ ρησπεκτ.
απολιθωμα των 80ς!!
στο Ναυπλιο εκανα τα πρωτα μου βηματα ως καμακιστης και εχω περασει καλοκαιρια ολοκληρα εκει!
(διδαχτηκα απο ιερα τερατα...)
αμα εχεις και θητεια σε σιδεραδικο...μορ ρησπεκτ.
kafriko arni
RetroN00b
- Joined
- 4 Mαϊ 2010
- Μηνύματα
- 22
- Αντιδράσεις
- 0
don dokken είπε:
στο Ναύπλιο ιδρύθηκε και ο πρώτος σύλλογος καμακίων στην ελλάδα, με όνομα octapus. ιδρυτικά μέλη κάποιοι πατεράδες συμμαθητών μου. το σήμα ήταν ένα χταπόδι που κρατούσε καμάκια στα πλοκάμια του 
WalkerYannis
RetroActive
- Joined
- 30 Δεκ 2009
- Μηνύματα
- 217
- Αντιδράσεις
- 27
Τα σύγχρονα όργανα, πάντως, όταν η άσκηση γίνει σωστά, είναι πολύ ασφαλέστερα για το μυοσκελετικό.
Omenforever
RetroMasteR
- Joined
- 26 Mαϊ 2006
- Μηνύματα
- 2.073
- Αντιδράσεις
- 1.580
Τελευταία απομεινάρια πραγματικών "σιδεράδικων", μάλλον είναι τα δημοτικά γυμναστήρια. Τυπική εικόνα: Ένα πολυμηχάνημα τύπου "Ηρακλής" στη μέση, με τα συρματόσκοινα του να κόβονται κάθε λίγο και λιγάκι. Οι μπάρες να έχουν στραβώσει από τη μεγάλη χρήση (κάποιες γράφουν CCCP επάνω) , τα μαξιλάρακια των πάγκων να έχουν ξεκολλήσει και να τοποθετούνται στη θέση τους πριν από κάθε άσκηση, σκονισμένα/πατημένα στρώματα, οι τοίχοι και τα ξύλινα πατώματα σε αποσάθρωση.
Κύριοι θαμώνες: Παιδιά που κάνουν στίβο και προσπαθούν να γυμναστούν με προϊστορικά μέσα (...) , αγύμναστοι τζαμπατζήδες(που ψειρίζουν και κανά βαράκι για το σπίτι, λες και θα το κάνουν τίποτα) , γραφικά λεβεντοπαλλήκαρα ηλικίας 50+, και τρελοπαρέες που σιχαίνονται τα mainstream γυμναστήρια.
Κύριοι θαμώνες: Παιδιά που κάνουν στίβο και προσπαθούν να γυμναστούν με προϊστορικά μέσα (...) , αγύμναστοι τζαμπατζήδες(που ψειρίζουν και κανά βαράκι για το σπίτι, λες και θα το κάνουν τίποτα) , γραφικά λεβεντοπαλλήκαρα ηλικίας 50+, και τρελοπαρέες που σιχαίνονται τα mainstream γυμναστήρια.
Πολυ σωστή η παρατήρηση για τα δημοτικά γυμναστήρια! Η γυναικεια αμφιεση μπορεί να ειναι πλεόν πιο κομψή με στυλάτα,χαλαρά βαμβακερά αλλά συχνά συνοδευεται απο αδιάβροχο μεικ απ στόκο, βλεφαριδα κάγκελο, μαλλι σιδερωμένο με κεραμικά ψαλιδια και ανεβασμένο περιτεχνα με διάφορα λαστιχάκια, κοκκαλάκια και στέκες καθώς και πολύ χρυσαφικο σε δάκτυλα και αυτιά.
Εμένα μου αρέσουν τα καλτ και τα παρακμιακά αλλά το γυμναστήριο το θέλω ασφαλές και (κατα δύναμιν) πολυτελές και αστραφτερο με ξενέρωτες μουσικές εκπομπες απο τηλεοράσεις, υδραυλικά οργανα και αν γινεται πισινα και σάουνα. Δυστηχώς σε λογικο κοστος έχω βρει αυτόν τον απαιχτο συνδυασμο μονο στην Σκωτια οποταν τι να κάνω συμβιβάζομαι με τα δημοτικά ή συνοικιακά. Οποταν έχω δει και εγώ κάποιους απο τους γραφικούς χαρακτήρες που αναφέρθηκαν. Πάντα ειναι συγκινητικο ομως οταν ένας τυπος με κτηνώδη γράμμωση βλέπει εμέ την αδαη νοικοκυρούλα να παλευω και προσφέρεται να μου δειξει την σωστη χρηση του οργάνου που μοιάζει συχνά να βγηκε απο τα υπογεια της Γκεστάπο με τροχαλιες, σιδερα, αφρολεξ να φαινονται κάτω απο το σχισμένο πλαστικο και ανατριχιαστικούς ήχους.
Οταν ημουν μικρή πήγαινα για χρονια σε ρετρο ᾽καλό᾽ γυμναστήριο οπου έκανα ᾽ρυθμική γυμναστική᾽ και στους τοιχους ειχε αφισες της ηγέτιδας Τζέην Φοντα με το κοκκινο κορμάκι καθώς και το Flashdance. Εγώ ειχα κορμάκι μπλε φωσφοριζέ καθως και διάφορα στραφταλιστά κολάν σε ροζ και ασημι. Ολα συνθετικά και κολλητά βέβαια. Οργανα κάναμε με μέτρο για ᾽να μην φουσκώσουμε᾽. Θυμάμαι και το κασετόφωνο με τις 80ς μουσικουλες. Μετά παράτησα το αερομπικ και αρχισα τα κλασσικά -διαδρομο, ποδηλατο, αυτο το πολυμηχανημα που γυμνάζει περιπου τα πάντα και κάνεις το χαμστεράκι για καμια ώρα και (μη βαράτε) πιλάτες.
Πάντως μακράν η καλύτερη γυμναστική ολων ειναι το ατέλειωτο περπάτημα. Ειδικά με τακούνια. Εχω λιώσει δεκάδες ζευγάρια ειδικά παλιοτερα που θεωρούσα τα ισια παπουτσια προσβολή κατά της γυναικειας φύσης. Και μια και το λέμε - τιποτα πιο κιτς απο ρουχα γυμναστικής φορεμένα εκτος γυμναστηριου εκτός και αν τρέχεις στο παρκο.
Εμένα μου αρέσουν τα καλτ και τα παρακμιακά αλλά το γυμναστήριο το θέλω ασφαλές και (κατα δύναμιν) πολυτελές και αστραφτερο με ξενέρωτες μουσικές εκπομπες απο τηλεοράσεις, υδραυλικά οργανα και αν γινεται πισινα και σάουνα. Δυστηχώς σε λογικο κοστος έχω βρει αυτόν τον απαιχτο συνδυασμο μονο στην Σκωτια οποταν τι να κάνω συμβιβάζομαι με τα δημοτικά ή συνοικιακά. Οποταν έχω δει και εγώ κάποιους απο τους γραφικούς χαρακτήρες που αναφέρθηκαν. Πάντα ειναι συγκινητικο ομως οταν ένας τυπος με κτηνώδη γράμμωση βλέπει εμέ την αδαη νοικοκυρούλα να παλευω και προσφέρεται να μου δειξει την σωστη χρηση του οργάνου που μοιάζει συχνά να βγηκε απο τα υπογεια της Γκεστάπο με τροχαλιες, σιδερα, αφρολεξ να φαινονται κάτω απο το σχισμένο πλαστικο και ανατριχιαστικούς ήχους.
Οταν ημουν μικρή πήγαινα για χρονια σε ρετρο ᾽καλό᾽ γυμναστήριο οπου έκανα ᾽ρυθμική γυμναστική᾽ και στους τοιχους ειχε αφισες της ηγέτιδας Τζέην Φοντα με το κοκκινο κορμάκι καθώς και το Flashdance. Εγώ ειχα κορμάκι μπλε φωσφοριζέ καθως και διάφορα στραφταλιστά κολάν σε ροζ και ασημι. Ολα συνθετικά και κολλητά βέβαια. Οργανα κάναμε με μέτρο για ᾽να μην φουσκώσουμε᾽. Θυμάμαι και το κασετόφωνο με τις 80ς μουσικουλες. Μετά παράτησα το αερομπικ και αρχισα τα κλασσικά -διαδρομο, ποδηλατο, αυτο το πολυμηχανημα που γυμνάζει περιπου τα πάντα και κάνεις το χαμστεράκι για καμια ώρα και (μη βαράτε) πιλάτες.
Πάντως μακράν η καλύτερη γυμναστική ολων ειναι το ατέλειωτο περπάτημα. Ειδικά με τακούνια. Εχω λιώσει δεκάδες ζευγάρια ειδικά παλιοτερα που θεωρούσα τα ισια παπουτσια προσβολή κατά της γυναικειας φύσης. Και μια και το λέμε - τιποτα πιο κιτς απο ρουχα γυμναστικής φορεμένα εκτος γυμναστηριου εκτός και αν τρέχεις στο παρκο.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
kafriko arni
RetroN00b
- Joined
- 4 Mαϊ 2010
- Μηνύματα
- 22
- Αντιδράσεις
- 0
κατηγορηματικά όχι. όταν δουλεύεις σε μηχανήματα δε δουλεύει το σώμα όπως πρέπει γιατί:WalkerYannis είπε:
1)δε δουλεύουν όλοι οι σταθεροποιητικοί/συναγωνιστές/ανταγωνιστές μύες
2)μικρό εύρος κίνησης
3)κίνηση μη φυσική
4)νευροκινητικό σύστημα "κοιμάται"
5)μικρή έκκριση ορμονών
6)ανελαστικότητα
όλα τα παραπάνω έχουν σαν αποτέλεσμα την αύξηση(της πιθανότητας) των τραυματισμών αλλά και τυχόν επιδείνωσή τους. χώρια του ότι τα αποτελέσματα είανι υποδεέστερα...
ΔΕΝ αναφέρομαι σε περιπτώσης αποκατάστασης που εκεί πάλι δυνήθως τα μηχανήματα είναι περισσότερο επιβλαβή σύμφωνά με όλο και περισσότερες νέες μελέτες.
το πρόβλημα με τα ελεύθερα βάρη είναι η λάθος τεχνική ΚΑΙ ο εγωισμός.
δεν έχουν καλή τεχνική και θέλουν να βάλουν πολλά κιλά και τότε.... [edit]!!!
αν κάνεις σκουώτ πχ σε σμιθ και έχεις αποκτήσει μυικές ανισοροπίες όπως προείπα σε συνδοιασμό με το ότι δε μαθαίνεις τη σωστή τεχνική όταν θα κάνεις ελεύθερο αν πονέσεις θα πεις "να έκανα ελεύθερα και πόνεσα/τραυματίστηκα. τα ελεύθερα σε καταστρέφουν!!!"
με τον μπαρδόν κιόλας αλλά [edit] μπλε! τα γυμναστήρια που σέβονται τον εαυτό τους δεν έχουν όργανα παρά μόνο τα απαραίτητα....
τα όργανα είναι λύση για να μην πληρώνεις γυμναστές για επιτήρηση με κίνδυνο λοιπόν να τους ζητάνε ευθύνες άρα και από σένα, τον ιδιοκτήτη, όπως επίσης και ότι είναι μπάνικα, προσφέρουν απομόνωση και πρηξίματα και ο κόσμος ΝΟΜΙΖΕΙ ότι έχει αποτελέσματα...
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ιωσήφ Μπλάσκος
RetroN00b
- Joined
- 6 Mαϊ 2011
- Μηνύματα
- 2
- Αντιδράσεις
- 2
Σεβαστοί φίλοι,
κατ'αρχάς συγχαρητήρια προς τον δημιουργό και τους συμμετέχοντας εις το πολύ ενδιαφέρον παρών θέμα.
Επιτρεψατέ μου ορισμένας παρατηρήσεις και συμπληρώσεις.
1. Προφανώς αναφέρεστε σε ιδιωτικά γυμναστήρια των Αθηνών. Για την ιστορία λοιπόν το πρώτο ιδιωτικό γυμναστήριο ελειτούργησε υπό τον Καρβέλα στο Κολωνάκι το 1960. Εις ουδεμίαν περίπτωσιν τα γυμναστήρια των συμπαθεστάτων Κωστογλάκη, Μπουρνάζου, Περσίδου κλπ δεν είναι τα πρώτα. Επισημαίνω ότι γυμναστήρια υπήρχανε και παλαιώτερα άλλά ανήκαν σε αθλητικά σωματεία (του Πανελληνίου, του Παναθηναικού, της ΑΕΚ, του Ολυμπιακού κλπ) . Ο Περσίδης εγυμνάζετο στο τμημα τζουντο του Πανελληνίου , ο Κωστογλάκης εις το γυμναστηριο του Μεγαρίτου και ο πολυ πιο μετά Μπουρνάζος εις του Κωστογλάκη όταν ήλθε εις την Αθήνα από την Αμφιλοχίαν.
2. τα όργανα που διέθετε ένα καλώς εξοπλισμένο γυμναστήριον της εποχής του '60 παρέπεμπoν περισσότερο εις την ενόργανο γυμναστική και ολίγο από πάλη - πυγμαχία, ήτοι κρίκοι, ίππος, κορίνες, στρώματα, σκοινιά αναριχήσεως, ιατρικές μπάλλες αλτήρες, πολύζυγο και σάκκος . Μπάρες και πάγκοι δεν υπήρχανε παρά μόνον σταθεροί αλτήρες . Η προπόνησις θα έλεγα ήτο κάτι λίγο απ'όλα. Λίγο βάρη, λίγο μονόζυγο, λίγο πάλη γινόσουν "ο μικρός ήρωας". Η ιδέα ότι ημπορούσε να καθήσει κάποιος 2 και 3 ώρες ημερησίως καταπωνόντας σίδερα ήτο αδιανόητος. Θα'ρθει είκοσι χρόνια αργότερα...
3. Το επόμενο μικρό ιδιωτικό γυμναστήριο που άνοιξε κάπου στα 1967-68 ήτο του Ζαπατινα . Ο Ζαπατίνας ήτο κι εκείνος που εξεκίνησε τους διαγωνισμούς Μίστερ Αθήνα το 1966 που θα οδηγούσαν ες το μπόντυ μπίλντινγκ όπως το γνωρίζουμε σήμερον. Ο Ζαπατίνας άρχισε να πωλεί πρώτος ως έμπορος (είχε τον Αθλητή) σιδερένιους πάγκους και μπάρας ενώ εξέδιδε το περιοδικό "σύγχρονος Άδωνις". Ταυτογχρόνως άνοιξε και το γυμναστήριο των Λεβή αλλά αυτοί εδέχοντο μόνον γυναίκας γι'αυτό και μετεξελίχθησαν σε στούντιο αδυνατίσματος.
4. Αμέσως μετά ελειτούργησε το ευμεγέθες (με τα δεδομενα της εποχής) γυμναστήριον του Μεγαρίτου εις την οδό Πατησίων. Ο Μεγαρίτης ήτο παλαιστής και κατσέρ. Ο Κωστογλάκης εγυμναζετο εις το γυμναστηριο του Μεγαρίτου κι ητο κι αυτός κατσερ με το καλλιτεχνικόν "ο μογγόλος Κόστο". Ο Μεγαρίτης εδίδασκε και καράτε ή καρά τε όπως το ονόμαζε.
5. αμέσως μετα το 1970-71 ανοίγουν σχολές καράτε ο Βερώνης κι ο Ζαχόπουλος.
6. η τρέλα με τας πολεμικάς τέχνας διαρκεί καμια δεκαριά έτη τροφοδωτουμένη υπό του κινηματογράφου. Ανοίγουν ένα σωρό σχολαί από ελάχιστους σχετικούς και πολλούς ασχέτους. Το 1977 ο Περσίδης εκδίδει το περιοδικόν "Δυναμικό, τζούντο, καράτε"
7. Το 1980 ο κινηματογράφος αρχίζει να επιβάλλει την μόδα του μπόντυ μπίλντινγκ. Χρειάζεται να εφευρεθούν νέα όργανα! Το πρώτο γυμναστήριο κατάμεστο με βαρη που είδα εις την Αθήνα, επρόκειτο περί του γυμναστηρίου της Αμερικανικής Βάσεως το 1977. Εντύπωσιν μου έκαμαν τα πλαστικοποιημένα βάρη που ήσαν "made in taiwan".
8. Κάπου εδω στο 1980 ανοίγει κι ο Κωστογλάκης το γυμναστηριόν του όπου εδίδασκετο κουνγκ Φου! Είπαμε η τρέλα με τα καρατε ήτο ακόμα μεγάλη.
9. το 1982 ο Περσίδης αποφασίζει να αλλάξει αντικείμενον. Από τα καράτε- τζουντο μεταπηδά εις το μπόντυ μπίλντινγκ. Απαλοίφει από την επωνυμία του περιοδικού του το "Τζουντο-Καράτε" μένει μόνον ο τίτλος "Δυναμικό" κι αρχίζει να ασχολείται πιο πολύ με θεματα μπόντυ-μπίλντιγκ συναγωνιζόμενος τον "Αθλητή" του Ζαπατίνα. Παίρνει την αντιπροσώπευση του Τζο Γουάιντερ, αρχίζει να κατασκευάζει μηχανάς για βάρη, να διοργανώνει και να συμμμετέχει με αθλητάς εις αγώνας υπό την αιγίδα της οργανώσεως του Γουάιντερ. Ο Περσίδης εμάζεψε όλους τους δυσαρεστημένους από τον Ζαπατίνα. Μία παρένθεσις: ο κοινός νους περίπου μέχρι και το 1980 εις την Ελλάδα προκατηλαμβάνετο τελείως αρνητικώς με όποιον ησχολείτο με τα βαρέα αθλήματα, βάρη, καράτε κλπ . Εχαρακτηρίζετο ίσως ως αλήτης οπωσδήποτε όμως ως χαμάλης ή μπεχλιβάνης , ίσως όχι και αδίκως, διότι κατά 80% μόνον οικοδόμοι, αχθοφόροι, εργάται κλπ ησχολούντο με τέτοια. Για τον λόγο τούτο, ο Ζαπατίνας εις τους διαγωνισμούς του, προωθούσε εις τας πρώτας θεσεις σπουδαστάς, φοιτητάς, πρόσωπα που η κοινωνία έβλεπε ευμενέστερα.
10. Κατα την ιδία περίοδο ,μέσω του Κωστογλάκη, ο Περσίδης γνώρισε τον Μπουρνάζο κι εξέδωσε και κάνα δύο βιβλία μαζί του για την προπόνηση με βάρη. Αυτό ετράβηξε μέχρι το 85-86 ώσπου ο Περσίδης συνειδητοποιώντας ότι μπάινει μέσα, εγκατέλειψε τον Γουάιντερ και τας διοργανώσεις και επανήλθε εις τα διαδικαστικά του καράτε.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία,
φιλικά
Ιωσήφ Μπλάσκος
κατ'αρχάς συγχαρητήρια προς τον δημιουργό και τους συμμετέχοντας εις το πολύ ενδιαφέρον παρών θέμα.
Επιτρεψατέ μου ορισμένας παρατηρήσεις και συμπληρώσεις.
1. Προφανώς αναφέρεστε σε ιδιωτικά γυμναστήρια των Αθηνών. Για την ιστορία λοιπόν το πρώτο ιδιωτικό γυμναστήριο ελειτούργησε υπό τον Καρβέλα στο Κολωνάκι το 1960. Εις ουδεμίαν περίπτωσιν τα γυμναστήρια των συμπαθεστάτων Κωστογλάκη, Μπουρνάζου, Περσίδου κλπ δεν είναι τα πρώτα. Επισημαίνω ότι γυμναστήρια υπήρχανε και παλαιώτερα άλλά ανήκαν σε αθλητικά σωματεία (του Πανελληνίου, του Παναθηναικού, της ΑΕΚ, του Ολυμπιακού κλπ) . Ο Περσίδης εγυμνάζετο στο τμημα τζουντο του Πανελληνίου , ο Κωστογλάκης εις το γυμναστηριο του Μεγαρίτου και ο πολυ πιο μετά Μπουρνάζος εις του Κωστογλάκη όταν ήλθε εις την Αθήνα από την Αμφιλοχίαν.
2. τα όργανα που διέθετε ένα καλώς εξοπλισμένο γυμναστήριον της εποχής του '60 παρέπεμπoν περισσότερο εις την ενόργανο γυμναστική και ολίγο από πάλη - πυγμαχία, ήτοι κρίκοι, ίππος, κορίνες, στρώματα, σκοινιά αναριχήσεως, ιατρικές μπάλλες αλτήρες, πολύζυγο και σάκκος . Μπάρες και πάγκοι δεν υπήρχανε παρά μόνον σταθεροί αλτήρες . Η προπόνησις θα έλεγα ήτο κάτι λίγο απ'όλα. Λίγο βάρη, λίγο μονόζυγο, λίγο πάλη γινόσουν "ο μικρός ήρωας". Η ιδέα ότι ημπορούσε να καθήσει κάποιος 2 και 3 ώρες ημερησίως καταπωνόντας σίδερα ήτο αδιανόητος. Θα'ρθει είκοσι χρόνια αργότερα...
3. Το επόμενο μικρό ιδιωτικό γυμναστήριο που άνοιξε κάπου στα 1967-68 ήτο του Ζαπατινα . Ο Ζαπατίνας ήτο κι εκείνος που εξεκίνησε τους διαγωνισμούς Μίστερ Αθήνα το 1966 που θα οδηγούσαν ες το μπόντυ μπίλντινγκ όπως το γνωρίζουμε σήμερον. Ο Ζαπατίνας άρχισε να πωλεί πρώτος ως έμπορος (είχε τον Αθλητή) σιδερένιους πάγκους και μπάρας ενώ εξέδιδε το περιοδικό "σύγχρονος Άδωνις". Ταυτογχρόνως άνοιξε και το γυμναστήριο των Λεβή αλλά αυτοί εδέχοντο μόνον γυναίκας γι'αυτό και μετεξελίχθησαν σε στούντιο αδυνατίσματος.
4. Αμέσως μετά ελειτούργησε το ευμεγέθες (με τα δεδομενα της εποχής) γυμναστήριον του Μεγαρίτου εις την οδό Πατησίων. Ο Μεγαρίτης ήτο παλαιστής και κατσέρ. Ο Κωστογλάκης εγυμναζετο εις το γυμναστηριο του Μεγαρίτου κι ητο κι αυτός κατσερ με το καλλιτεχνικόν "ο μογγόλος Κόστο". Ο Μεγαρίτης εδίδασκε και καράτε ή καρά τε όπως το ονόμαζε.
5. αμέσως μετα το 1970-71 ανοίγουν σχολές καράτε ο Βερώνης κι ο Ζαχόπουλος.
6. η τρέλα με τας πολεμικάς τέχνας διαρκεί καμια δεκαριά έτη τροφοδωτουμένη υπό του κινηματογράφου. Ανοίγουν ένα σωρό σχολαί από ελάχιστους σχετικούς και πολλούς ασχέτους. Το 1977 ο Περσίδης εκδίδει το περιοδικόν "Δυναμικό, τζούντο, καράτε"
7. Το 1980 ο κινηματογράφος αρχίζει να επιβάλλει την μόδα του μπόντυ μπίλντινγκ. Χρειάζεται να εφευρεθούν νέα όργανα! Το πρώτο γυμναστήριο κατάμεστο με βαρη που είδα εις την Αθήνα, επρόκειτο περί του γυμναστηρίου της Αμερικανικής Βάσεως το 1977. Εντύπωσιν μου έκαμαν τα πλαστικοποιημένα βάρη που ήσαν "made in taiwan".
8. Κάπου εδω στο 1980 ανοίγει κι ο Κωστογλάκης το γυμναστηριόν του όπου εδίδασκετο κουνγκ Φου! Είπαμε η τρέλα με τα καρατε ήτο ακόμα μεγάλη.
9. το 1982 ο Περσίδης αποφασίζει να αλλάξει αντικείμενον. Από τα καράτε- τζουντο μεταπηδά εις το μπόντυ μπίλντινγκ. Απαλοίφει από την επωνυμία του περιοδικού του το "Τζουντο-Καράτε" μένει μόνον ο τίτλος "Δυναμικό" κι αρχίζει να ασχολείται πιο πολύ με θεματα μπόντυ-μπίλντιγκ συναγωνιζόμενος τον "Αθλητή" του Ζαπατίνα. Παίρνει την αντιπροσώπευση του Τζο Γουάιντερ, αρχίζει να κατασκευάζει μηχανάς για βάρη, να διοργανώνει και να συμμμετέχει με αθλητάς εις αγώνας υπό την αιγίδα της οργανώσεως του Γουάιντερ. Ο Περσίδης εμάζεψε όλους τους δυσαρεστημένους από τον Ζαπατίνα. Μία παρένθεσις: ο κοινός νους περίπου μέχρι και το 1980 εις την Ελλάδα προκατηλαμβάνετο τελείως αρνητικώς με όποιον ησχολείτο με τα βαρέα αθλήματα, βάρη, καράτε κλπ . Εχαρακτηρίζετο ίσως ως αλήτης οπωσδήποτε όμως ως χαμάλης ή μπεχλιβάνης , ίσως όχι και αδίκως, διότι κατά 80% μόνον οικοδόμοι, αχθοφόροι, εργάται κλπ ησχολούντο με τέτοια. Για τον λόγο τούτο, ο Ζαπατίνας εις τους διαγωνισμούς του, προωθούσε εις τας πρώτας θεσεις σπουδαστάς, φοιτητάς, πρόσωπα που η κοινωνία έβλεπε ευμενέστερα.
10. Κατα την ιδία περίοδο ,μέσω του Κωστογλάκη, ο Περσίδης γνώρισε τον Μπουρνάζο κι εξέδωσε και κάνα δύο βιβλία μαζί του για την προπόνηση με βάρη. Αυτό ετράβηξε μέχρι το 85-86 ώσπου ο Περσίδης συνειδητοποιώντας ότι μπάινει μέσα, εγκατέλειψε τον Γουάιντερ και τας διοργανώσεις και επανήλθε εις τα διαδικαστικά του καράτε.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία,
φιλικά
Ιωσήφ Μπλάσκος
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
don dokken
RetroMasteR
- Joined
- 14 Μάρ 2009
- Μηνύματα
- 1.532
- Αντιδράσεις
- 244
RESPECT!
takero
RetroN00b
- Joined
- 3 Mαϊ 2014
- Μηνύματα
- 71
- Αντιδράσεις
- 74
Καλτ 80s γυμναστήριο στην Ηλιούπολη είναι το ΠΑΛΛΑΔΙΟΝ (λειτουργεί ακόμα). Θυμάμαι το μακρινό 1990 κάτι "μυροβλήτες" με φαρδιές παντελόνες και πεσμένη κόμη να λένε για τις "πρωτείνες" σε κάτι πουθενάδες (σαν και του λόγου μου!): "δεν έχω πάθει τίποτα από τα χαπάκια"!!!
D@redevil
Retired Admin
- Joined
- 31 Οκτ 2008
- Μηνύματα
- 8.888
- Αντιδράσεις
- 622
Ξαναδιάβασα από την αρχή το θέμα, αφενός διότι ήθελε ένα "σουλούπωμα" λόγω χαμένων φωτός και πεσμένων yt videos κι αφετέρου διότι μου ξύπνησε κάποιες αναμνήσεις! Κάπου κοντά στα μέσα της δεκαετίας του '90 θυμάμαι πολύ έντονα τη μόδα του αερόμπικ που την (επαν)έφεραν τα πάλαι ποτέ Vis Vitalis. Τότε, η διπλανή μου στο σχολείο ξημεροβραδιαζόταν στο γυμναστήριο (είχε ξεκινήσει από ενόργανη) κι έλιωνε στις απανωτές προπονήσεις αερόμπικ, όταν εγώ μετά τον τραυματισμό μου και το τέλος των βλέψεών μου για πρωταθλητισμό στο τέννις, το είχα γυρίσει στις κακές συνήθειες.... Η Ειρήνη λοιπόν (η συμμαθήτριά μου) έκανε τη μια προπόνηση μετά την άλλη κι εγώ κάπνιζα περίπου 1 πακέτο τσιγάρα τότε, ανατριχιάζοντας με την ενέργεια που (κατά την άποψή μου) δαπανούσε... Ήταν δε, τόσο αφοσιωμένη, που ανάλογα το επίπεδο δυσκολίας και το ύφος του γυμναστή, ήταν διατεθειμένη να ακολουθεί αυτούς που έκαναν καλό (και δύσκολο!) πρόγραμμα σε όλη τη Θεσσαλονίκη, ανάλογα το μέρα και το μέρος που είχαν πρόγραμμα!!!
Θυμάμαι να συζητάμε τα μελλοντικά μας σχέδια και να μου λέει ότι θέλει να πάει γυμναστική ακαδημία και να τελειώσει την τότε γνωστότατη GR.A.F.T.S. (GReek Aerobic & Fitness Training School), ώστε να διδάξει. Τότε το σνόμπαρα όλο αυτό - είχα πάρει το μερίδιό μου από επίπονες προπονήσεις κι εφόσον δεν είχα ελπίδες με το τέννις, δεν ήθελα & δε μ' ενδιέφερε να ασχοληθώ με οτιδήποτε αφορούσε τον αθλητισμό γενικότερα. Παρόλα αυτά, θυμάμαι το εξαιρετικό σώμα που είχε (ειδικά τους τετρακέφαλους) και κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού ήθελα να μπορούσα να χτίσω το ίδιο σώμα, αλλά αποφεύγοντας τη διαδικασία.
Με τα πολλά και τα λίγα λοιπόν, με έπεισε μια μέρα και με πήγε στα Vis Vitalis που ήταν κάπου στην Ανάληψη (συγχωρέστε μου την αμνησία - έχουν περάσει και πολλά χρόνια), με σκοπό να κάνουμε μια προπόνηση για να πειστώ. Ε, ρε παιδιά, το τι με μαζεύαν από το πάτωμα, δε μπορώ να σας το περιγράψω!... Ντεμέκ ήταν εύκολη προπόνηση (αφού δεν την σκότωσα την Ειρήνη - έχε χάρη που δεν είχα κουράγιο να σταθώ) και ήταν για αρχάριους και δε θα κουραστώ καθόλου κ.λ.π., κ.λ.π. Έτσι λοιπόν, αναθεώρησα για την αεροβική, που τη θεωρούσα φλώρικη κι απλή κι εύκολη και (το πιάσατε το νόημα, να μη συνεχίσω).
Μέχρι και σήμερα εξακολουθώ να έχω την αεροβική σε μικρή εκτίμηση, αλλά βάζω μια παρένθεση στο εξής: εξαρτάται πάντα ποιος κάνει το πρόγραμμα!
Παραθέτω κι ένα κειμενάκι που βρήκα για τα Vis Vitalis & την GR.A.F.T.S., για να μείνει στο χρονοντούλαπο, μιας και βλέπω ότι σιγά-σιγά εξαφανίζονται τα στοιχεία:
Σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ πώς λέγανε την ιδιοκτήτρια των Vis Vitalis...
Θυμάμαι να συζητάμε τα μελλοντικά μας σχέδια και να μου λέει ότι θέλει να πάει γυμναστική ακαδημία και να τελειώσει την τότε γνωστότατη GR.A.F.T.S. (GReek Aerobic & Fitness Training School), ώστε να διδάξει. Τότε το σνόμπαρα όλο αυτό - είχα πάρει το μερίδιό μου από επίπονες προπονήσεις κι εφόσον δεν είχα ελπίδες με το τέννις, δεν ήθελα & δε μ' ενδιέφερε να ασχοληθώ με οτιδήποτε αφορούσε τον αθλητισμό γενικότερα. Παρόλα αυτά, θυμάμαι το εξαιρετικό σώμα που είχε (ειδικά τους τετρακέφαλους) και κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού ήθελα να μπορούσα να χτίσω το ίδιο σώμα, αλλά αποφεύγοντας τη διαδικασία.
Με τα πολλά και τα λίγα λοιπόν, με έπεισε μια μέρα και με πήγε στα Vis Vitalis που ήταν κάπου στην Ανάληψη (συγχωρέστε μου την αμνησία - έχουν περάσει και πολλά χρόνια), με σκοπό να κάνουμε μια προπόνηση για να πειστώ. Ε, ρε παιδιά, το τι με μαζεύαν από το πάτωμα, δε μπορώ να σας το περιγράψω!... Ντεμέκ ήταν εύκολη προπόνηση (αφού δεν την σκότωσα την Ειρήνη - έχε χάρη που δεν είχα κουράγιο να σταθώ) και ήταν για αρχάριους και δε θα κουραστώ καθόλου κ.λ.π., κ.λ.π. Έτσι λοιπόν, αναθεώρησα για την αεροβική, που τη θεωρούσα φλώρικη κι απλή κι εύκολη και (το πιάσατε το νόημα, να μη συνεχίσω).
Μέχρι και σήμερα εξακολουθώ να έχω την αεροβική σε μικρή εκτίμηση, αλλά βάζω μια παρένθεση στο εξής: εξαρτάται πάντα ποιος κάνει το πρόγραμμα!
Παραθέτω κι ένα κειμενάκι που βρήκα για τα Vis Vitalis & την GR.A.F.T.S., για να μείνει στο χρονοντούλαπο, μιας και βλέπω ότι σιγά-σιγά εξαφανίζονται τα στοιχεία:
Πηγή: ifitnessbook.com
Σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ πώς λέγανε την ιδιοκτήτρια των Vis Vitalis...