Ρετρό διακοπές ρεύματος

misha

RetroActive
Joined
24 Φεβ 2010
Μηνύματα
390
Αντιδράσεις
341
Καλησπέρα σε όλους τους φίλους και τις φίλες.

Θυμάστε που οι διακοπές ρεύματος μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 90 δεν ήταν συχνές ούτε όμως και τελείως σπάνιες?

Εμείς στο σπίτι μας είχαμε στο τελευταίο συρτάρι της κουζίνας σε εφεδρεία μερικά κερία καθώς και μια λάμπα λούξ με το γκαζάκι που τις πούλαγαν στη λαϊκή.

Οι διακοπες ρεύματος γίνοντα άλλες φορές μέρα άλλες φορές μέρα άλλες φορές νύχτα.

Επίσης άλλες φορές γίνονταν απροειδοποίητα και άλλες φορες με ανακοίνωση όπως χατια κολλημένα στις κολόνες η και απο την τηλεόραση και το ραδιόφωνο.

Οι συνηθέστεροι λόγοι που γίνονταν διακπές ρεύματος ήταν:

Εργασίες αναβάθμισης του δικτύου η επισκευες

Κεραυνοι

Υπερφορτωση του δικτύου το καλοκαίρι απο τα αιηρ κοντήσιον

Εκρηξεις μονωτήρων απο την υγρασία το φθινόπωρο

Απεργειακες κινητοποιήσεις της ΔΕΗ.

Ετσι λοιπόν συνεβαινε περιοχές η τμηματά τους η κάποιες γειτονιές να μένουν χωρίς ρεύμα.

Οταν ήμουν μκρός μου άρεσε το φώς των καιριών και μπορώ να πω οτι ψιλολυπόμουν όταν ξαναερχόταν το ρεύμα.

Εχω και μερικές χαρακτηριστικές επειρίες όπως:

Μια φορά που ηταν μέρα κλειστήκαμε στο ασανσέρ εγώ και ο πατέρας μου και μας έβγαλε η μάνα μου που ξέρει.

Μια φορά που κόπηκε το ρεύμα βράδυ και ήμασταν με την αδερφή μου μόνοι στο σπίτι εκείνη φοβήθηκε και πήγε στο διαμέρισμα του γείτονα

Μια φορά που ηταν βράδυ ενας γείτονας κλείστηκε στο ασανσέρ και φώναζε για βοήθεια γιατι τότε τα κινητά ήταν πανάκριβα και ετσι τον άκουσε η μάνα μου και τον έβγαλε.

Εσείς τι θυμάστε απο τις διακοπές ρεύματος?
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πάνω-κάτω τα ίδια! :)

Θυμάμαι όμως μια χαρακτηριστική φορά, που ήμουν τρίτη δημοτικού. Δεν θυμάμαι αν οφειλόταν σε πρόβλημα ή απεργία (υποθέτω όμως ότι ήταν πρόβλημα, γιατί είχε γίνει απόγευμα!)...

Είχε διαρκέσει τόσες πολλές ώρες, που αναγκαστικά είχα πάει για ύπνο, μην μπορώντας να κάνω τα μαθήματά μου.

Την επόμενη μέρα, όλοι είχαμε την ίδια δικαιολογία! Και φυσικά έπιασε!

Μετά, το κάναμε slogan! Κάθε τρεις και λίγο, όποιος ήταν αδιάβαστος είχε διακοπή! :p
 
Εκτός από την πτώση του ρεύματος, συχνά σημειωνόταν και πτώση της τάσης. Μία αξέχαστη εικόνα, είναι όταν έπεσε κάπου στη δεκαετία του '70 η τάση του ρεύματος στο σπίτι, με αποτέλεσμα ο μεν φωτισμός να χαμηλώσει και η ατμόσφαιρα να γίνει πιο... ρομαντική, αλλά το εντυπωσιακότερο όλων ήταν η συρρίκνωση της εικόνας στην ασπρόμαυρη τηλεόραση προς τη μέση, ενώ όλο το υπόλοιπο καντράν ήταν μαύρο.
 
Ωραίες οι απαντήσεις σας παιδιά να είστε καλά.

@Dimitriss:τις πτώσεις τάσης τις θυμάμαι και εγώ τώρα που το λές και γίνονταν καμιά φορά και τη δεκαετία του 90.Να 'σαι καλά που μου το θύμισες.

@Daredevil:Αυτό με τη δικαιολογία που λές στο σχολείο νομίζω οτι μπορει να το λέγαμε και εμείς οταν ήμασταν παιδιά.Εχε γούστο.Να'σαι καλά για την απάντηση σου.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δεν είμαι εντελώς σίγουρος, αλλά νομίζω ότι αυτό που θυμάται η D@redevil είναι το χειρότερο blackout που έχει συμβεί στην Ελλάδα την τελευταία 25ετία τουλάχιστον. Είχε πιάσει όλη την χώρα για αρκετές ώρες και όντως είχε συμβεί απόγευμα και μας έπιασε το σκοτάδι. Εμείς μην έχοντας τι να κάνουμε, είχαμε βγει στους δρόμους. Τουλάχιστον είχε φως από τους προβολείς των αυτοκινήτων. Την επόμενη κανένα παιδάκι δεν είχε κάνει σωστά τα μαθήματα του, γιατί στην καλύτερη περίπτωση θα τα είχε κάνει υπό το φως των κεριών! Δεν θυμάμαι ακριβή ημερομηνία δυστυχώς, αλλά μάλλον δεν ήταν καλοκαίρι γιατί είχε νυχτώσει αρκετά νωρίς...

Θυμάται κανείς περισσότερα;
 
Maddog είπε:
Θυμάται κανείς περισσότερα;
εκείνο που θυμάμαι είναι ένα black out από νωρίς το απόγευμα μίας ημέρας μέχρι και το ξημέρωμα της επόμενης σε μία περίοδο απεργιακών κινητοποιήσεων της ΔΕΗ στα τέλη '91.

την επόμενη μέρα όλοι ήταν αδιάβαστοι με διακαιολογία το black out.

πρέπει να ήταν καμιά βδομάδα οι κινητοποιήσεις και οι ανάλογες πολύωρες διακοπές ρεύματος.
 
Διακοπες οταν επεφτε χιονι, και εκλεινε και ο δρομος (και δεν μπορουσαν να ερθουν να το φτιαξουν).. αποτελεσμα : 1 βδομαδα χωρις ρευμα, στο χιονι που εριξε καποιον Μαρτη μετα τσερνομπιλ και ειχε φτασει το ενα μετρο.

Διακοπες οταν ειχε απεργια η ΔΕΗ

Διακοπες για αλλα καιρικα φαινομενα πχ δυνατος αερας.

Το αποτελεσμα ειναι, να θυμαμαι συνεχεια να εχουμε διακοπες ρευματος, τα κερια (ακομη και αυτα που εμειναν απο την Ανασταση), φακος, αναπτηρες κτλ να βρισκονται σε γνωστα και προσβασιμα στο σκοταδι μερη, για να τα αναψουμε αμεσως. Πολλα βραδια χωρις ρευμα με το φως των κεριων την βγαζαμε, και κερια πουλουσε το καθε μαγαζι στο χωριο που του λιγοστευαν τα αποθεματα σε καθε διακοπη ρευματος. Θυμαμαι διαβαζα ετσι (οχι του σχολειου φυσικα) και μου αρεσε που εμπαινα σε αυτη την παλια ατμοσφαιρα των κλασσικων βιβλιων που ηταν τα αγαπημενα μου
 
Με έχεις τρελάνει τώρα μιλάμε για φοβερές ρετρο καταστάσεις.Εμείς δεν είχαμε ποτε διακοπή για πάνω απο κάποιες ώρες καθώς μένω στα μεσόγεια που είναι κοντα στην Αθήνα.
 
Λορένα είπε:
Διακοπες οταν επεφτε χιονι
Ειδικά αυτό έγινε στην Κεφαλονιά τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο του 2006, οπότε και έπεσαν οι πυλώνες της ΔΕΗ σε βορρά και νότο από το βάρος του χιονιού και έμεινε το νησί χωρίς ρεύμα για μία εβδομάδα (ω, ναι, τόσο πρόσφατα).

Από ό,τι γνωρίζω η αιτία ήταν η τοποθέτηση πυλώνων χαμηλότερων προδιαγραφών και σε μια επανάληψη του καιρικού φαινομένου μπορεί απλά να γίνει το ίδιο... fingers crossed.
 
Εγω θυμαμαι χαρακτηριστικα 2 διακοπες ρευματος που με εχουν μηνει στο μυαλο.Περιπου 400 με 500 μετρα απο το σπιτι μου σε ενα απο τα ψηλοτερα σημεια του χωριου υπαρχει ενα σπιτι στο υψωμα που γιαυτο τον λογο σε μεγαλες μπορες τραβαει τους κεραυνους σαν μαγνητης.Μια μερα πριν 10 χρονια αν θυμαμαι καλα ειχε μια τρομερη καταιγιδα ειχε αρχισει αποτομα και πηγα να κλεισω μεσα τα περιστερια που ειχα και ο δρομος μου περνουσε απο το συγκεκριμενο σπιτι.Καθως εφτανα την ανυφορα με το αμαξι και εβλεπα το σπιτι στο υψωμα πεφτει ενας κεραυνος στο σπιτι και αμεσως ακομα ενας διπλα σε εναν μικρο υποσταθμο της δεη.Μιλαμε αυτο το θεαμα δεν θα το ξεχασω στην ζωη μου.Πηρε μετα φωτια ο υποσταθμος και κατι διπλανα δεντρα και ετρεξα ηδοποιησα φιλους,γνωστους κτλ και καταφεραμε να σβησουμε την φωτια.Δεν ειχαμε ρευμα απο της 5 το απογευμα εκεινης της μερας μεχρι την αλλη μερα στης 10 το βραδυ.Το αλλο περιστατικο ηταν που ενας βλακας σουρωμενος καρφωθηκε σε μια κολωνα με εναν μετασχηματιστη της δεη και δεν ειχαμε ρευμα για 20 ωρες.Αναγκαστηκα να πεταξω 50 κιλα παγωτο που ειχα φτιαξει 1 ωρα πριν την διακοπη.Περιτο να πω σε τι κατασταση ηταν τα νευρα μου.
 
Θυμάμαι το χειμώνα σε διακοπή ρεύματος ανάβαμε τα κεριά και μαζευόμασταν σε ένα δωμάτιο, έμενε και το διάβασμα στη μέση και αγχωνόμουν μήπως δεν προλάβω να διαβάσω. Έβλεπα τα αναμμένα κεριά στο απίτι και φανταζόμουν διάφορα ατυχήματα από πυρκαγιά (!!!), ψιλοφοβόμουν και το σκοτάδι. Επίσης τύχαινε στις καλοκαιρινές διακοπές να εχει διακοπεί το ρεύμα στη γειτονιά το βράδυ και να μην μπορούμε να δούμε τηλεόραση. Έτσι κατεβαίναμε στο δρόμο, με τους μεγάλους να κουβεντιάζουν υπό το φως των κεριών (είχε και ατμόσφαιρα!) και εμάς τα παιδιά να τραγουδάμε ''τρίγωνα κάλαντα'' (συνέβη και αυτό, ντάλα καλοκαίρι, κάτι ιδέες που είχαμε!). Πάντως η διακοπή του ρεύματος το βράδυ είχε μια γοητεία, έτσι τουλάχιστον το έβλεπα!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Καλησπέρα σε όλους!

Θυμάμαι που στις αρχές της δεκαετίας του '90 λόγο της κρήσεως σχετικής με την καταστροφή της ΕΣΣΔ στην πόλη μου γίνονταν οι προγραμματισμένες αποσυνδέσεις ρεύματος- κάθε μέρα κάπια περιοχή με την σειρά της έμεινε χωρις ρεύμα για 2 ώρες. Γοητευόμουν με τις μικρές φλογίτσες των κεριών και με την μαγεία του ημίφωτος, όμως ήμουν αρκετα μεγάλη για να αντιλαμβάνομαι το στρες που επικρατούσε τότε στη χώρα και στην οικογένειά μου και δε χαρόμουν και τόσο πολύ.
 
Πολύ διαφορετική προσέγγιση! :)

Σ' εμάς -ειδικά στα παιδιά- είχαν ξεχωριστή μαγεία οι διακοπές ρεύματος!

Είτε είμασταν στο σπίτι και μαζευόταν όλη η οικογένεια στο σαλόνι με τα κεράκια να συζητάει και ν' ακούει τα τραντζιστοράκια με τις μπαταρίες, είτε ήταν καλοκαίρι και είμασταν καμιά κατασκήνωση και κοβόταν το ρεύμα, όπου καθόμασταν όλοι παρέα και λέγαμε ιστορίες τρόμου!

Γενικά το αντιμετωπίζαμε σαν θείο δώρο! Αλίμονο, όταν τώρα συμβαίνουν διακοπές ρεύματος στη δουλειά, τρέμει το φυλλοκάρδι μου... :(
 
Αυτή είναι αληθινή ιστορία, χωρίς σάλτσες κλπ.

Εμένα η δική μου περίπτωση retro διακοπής ρεύματος παίζει να είναι η πιο παράξενη, τόσο που αγγίζει τα όρια του παραφυσικού. Είχα λοιπόν έναν φίλο συμμαθητή στο λύκειο ο οποίος δεν έκανε επισκέψεις σε σπίτια φίλων του ενώ ποτέ μα ΠΟΤΕ κανείς δεν είχε πάει σπίτι του. Εκείνη την εποχή (1995) πήγαινα σε ιδιωτικό, με πούλμαν και τα σχετικά και όλοι μέναμε μακριά από τους άλλους έτσι κι αλλιώς, οπότε δεν πολυ γινόντουσαν επισκέψεις μεταξύ φίλων συμμαθητών. Αλλά ο συγκεκριμένος μας το είχε τονίσει ότι ποτέ μα ποτέ δεν κάνει, ούτε δέχεται επισκέψεις. Φυσικά οι υπόλοιποι χρησιμοποιούσαμε αυτό για να τον κοροϊδεύουμε και να βγάζουμε ιστορίες ότι έχει δεμένους ανθρώπους με αλυσίδες στο υπόγειο, ότι μετά τους τρώνε, φτιάχνουν έπιπλα με το δέρμα τους και άλλα τέτοια ωραία...

Αυτό το παλικάρι λοιπόν ασχολούνταν με games όπως κι εγώ και είχε τότε έναν 486 υπολογιστή και ήταν πωρωμένος με το Doom, όπως κι εγώ. Εγώ όμως δεν είχα PC ούτε κάποια κονσόλα με κάποιο αξιόλογο port και πάντα ζήλευα και του έλεγα πότε να έρθω να παίξουμε κλπ. Οπότε μια μέρα αποφασίζει να έρθει σπίτι μου με τον υπολογιστή του αγκαλιά (!) για να παίξουμε Doom! Ηταν η πρώτη φορά που θα επισκεπτόταν κάποιον από τους συμμαθητές του, αλλά μοιραζόμασταν την ίδια πώρωση με το Doom, οπότε δέχτηκε τουλάχιστον να έρθει αυτός (να πάω εγώ και να γλιτώσει την ταλαιπωρία να κουβαλάει το PC ούτε συζήτηση).

Έρχεται λοιπόν η ημέρα που θα ερχόταν σπίτι μου με το μηχάνημα και περίμενα με ανυπομονησία. Επιτέλους θα έπαιζα αυτό το φοβερό παιχνίδι που είδα 2 χρόνια πριν και δεν πρόλαβα να το χαρώ πολύ και μου είχε κολλήσει στο μυαλό. Όμως με το που ακούω το αμάξι που τον έφερνε να παρκάρει έξω από το σπίτι μου γίνεται κάτι που δεν το περίμενα... ΠΕΦΤΕΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ! Το ξενέρωμα δεν περιγράφεται... Την ημέρα που αποφάσισε ο φίλος μου να κάνει την μοναδική του επίσκεψη μέχρι την επόμενη ευθυγράμμιση των πλανητών και ταυτόχρονα την ημέρα που θα έπαιζα ξανά το παιχνίδι που περίμενα να παίξω 2 χρόνια... πέφτει το ρεύμα! Έτσι απλά. Φυσικά μέχρι να ξανάρθει πέρασαν 4-5 ώρες οπότε δεν προλάβαμε να παίξουμε και καθόλου αφού ο πατέρας του ήδη είχε έρθει να τον παραλάβει μισή ώρα πριν ξανάρθει το ρεύμα. Υπάρχει και συνέχεια...

Fast forward 8 χρόνια μετά. Τελείωσε το σχολείο, πήγα στρατό και γύρισα, γκρεμίσαμε το σπίτι και φτιάξαμε καινούριο από πάνω, είχα πάρει PC οποίο ήδη είχα αλλάξει μία φορά κλπ κλπ. Μια μέρα λοιπόν αποφασίζουμε να κάνουμε μία μικρή συγκέντρωση με τους φίλους συμμαθητές από εκείνο το σχολείο και είχαν έρθει όλοι (όταν λέω όλοι εννοώ δύο) εκτός φυσικά από τον φίλο μας που δεν κάνει επισκέψεις, με τον οποίο επικοινωνούσαμε μόνο μέσω e-mail και αυτό σπανίως.

Αφού λοιπόν τον πήραμε τηλέφωνο και τον πρήξαμε όλοι, αποφασίζει να έρθει και αυτός. Μου λέει "άντε, μιας και έχεις κι εσύ PC τώρα θα σου φέρω και πολλά παιχνίδια να γράψουμε". Λίγες ώρες αργότερα εμφανίζεται και είμαστε όλοι μες την τρελή χαρά. Χρόνια είχαμε να τον δούμε τον μπαγάσα! Μπαίνει λοιπόν στο καινούριο πλέον σπίτι και με το που κάθεται... ΠΕΦΤΕΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ! δύο στα δύο! Το σύμπαν για άλλη μία φορά συνωμότησε! Αλλά υπάρχει και συνέχεια... Δεν ήταν γενική διακοπή. Ούτε είχε πέσει κάποια ασφάλεια. Βγαίνουμε έξω και τι να δούμε...

Ενα καλώδιο από τον στύλο έξω από το σπίτι μου είχε κοπεί, είχε πέσει η μία άκρη του κάτω και έβγαζε σπίθες ενώ πάνω στον στύλο ακουγόταν ένας θόρυβος σχεδόν όπως και τις ταινίες!!!
Εμ βεβαία. Τι πιο συνηθισμένο από αυτό? Εκεί πια καταλάβαμε όλοι τον λόγο που ο φίλος μας αυτός δεν κάνει επισκέψεις. Αναρωτιέμαι τι συνέβη όταν του έκαναν επίσκεψη αυτουνού και είναι πλέον κατηγορηματικός στο ότι δεν δέχεται πια κανέναν σπίτι του. Πάντως αυτή ήταν και η τελευταία φορά που τον είδα από κοντά (και έχει περάσει σχεδόν μία 10ετία). Σκέφτομαι μια μέρα να πάω απρόσκλητος να λύσω το μυστήριο αλλά δεν θέλω να μπλέξω όπως η πρωταγωνίστρια του Grudge...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
θυμαμαι χαρακτηριστικα στις αρχες ισως και μεσα του 90 πρεπει να ταν και καλοκαιρι που επεφτε για μια περιοδο συνεχως το ρευμα της δεη στην αθηνα και ειχε δημιουργηθει μαλιστα μεγαλο θεμα τοτε το θυμαται κανεις αλλος??οσο κι αν εψαξα τωρα δεν βρηκα κατι σχετικο
 
Αν θυμάμαι καλά προς τα τέλη της δεκαετίας του 80 πρέπει να είχαμε 2 μεγάλα μπλακ άουτ (το ένα θυμάμαι είχε γίνει απόγευμα και είχε βυθιστεί η μισή χώρα όπως έλεγαν στο σκοτάδι - πως μου έχει κολλήσει όμως ότι ήταν καλοκαίρι...) Επίσης θυμάμαι μια εποχή (πρέπει να ήταν μάλλον το 1993-1994 γιατί θυμάμαι είχε 'κάψει' τον υπολογιστή του πατέρα ενός συμμαθητή μου και το συζυτούσαμε στο σχολείο) που είχαμε για μεγάλο χρονικό διάστημα διαρκείς πτώσεις τάσης (στην Αθήνα τουλάχιστον) και έλεγαν στα κανάλια ότι οφειλόταν στην ξηρασία που είχε επικαθίσει στους πυλώνες, και έδειχναν στα δελτία τους εναερίτες της ΔΕΗ που τους καθάριζαν.
 
Imgema είπε:
Μπαίνει λοιπόν στο καινούριο πλέον σπίτι και με το που κάθεται... ΠΕΦΤΕΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ! δύο στα δύο! Το σύμπαν για άλλη μία φορά συνωμότησε!
Σε λάθος thread τα έγραψες αυτά Imgema. Πρέπει να πας στο thread «Διάσημοι συμμαθητές», μιας και είχες συμμαθητή τον Μητσοτάκη. :precry:
 
Το "μπλακ αουτ" που βυθισε ολη την χωρα στο σκοταδι και μνημονευεται απο αρκετους φιλους στο παρον θεμα ,εγινε στις 19 /5 /1984 . το θυμαμαι χαρακτηριστικα διοτι εκεινη την ημερα ολοι οι ποδοσφαιροφιλοι ηταν "καρφωμενοι" στις τηλεορασεις για να δουν το μπαραζ για την παραμονη στην Α εθνικη μεταξυ Πανιωνιου - ΠΑΣ Γιαννινα ..αναμεσα τους και εγω , μικρο παιδακι τοτε , ειχαμε βαλει την ΕΡΤ 2 και περιμεναμε να δουμε το ματς .δυστυχως , δεν μπορω να θυμηθω σε ποιο χρονικο σημειο του αγωνα εγινε η διακοπη ρευματος , ηταν σιγουρα το απογευμα , διοτι ακομα δεν ειχε σκοτεινιασει . το γεγονος αυτο μας την "εσπασε" διοτι δεν καταφεραμε να δουμε την συνεχεια της συναντησεως και ετσι επιστρατευσαμε τρανζιστορ και ραδιοφωνακια με μπαταριες για να ακουσουμε την συνεχεια .
 
την δεκαετία του 80 στην Κρητη υπήρχε έλλειψη ρευματος ειδικα τους καλοκαιρινούς μήνες που υπήρχε αυξημένη κατανάλωση λόγω του τουρισμού. Και καθώς δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει διακοπή στις τουριστικές περιοχές διακοπτώταν η ηλεκτοδότηση σε μας τους ορεσίβιους. Περιοδικές διακοπές 1-2 ωρών που ξεκινούσαν στις 7:30-8 2-3 φορές την εβδομάδα για ένα ολόκληρο καλοκαίρι, γνωστές εκ των προ΄τερων μέν άκρως ενοχλητικές και εκνευριστικές (ειδικά για μας τα - τοτε - παιδιά) δε
 
Αρκετες διακοπες ρευματος θυμαμαι το 1987-88 (πρεπει να ηταν απεργιες της ΔΕΗ τοτε)..φυσικα εγω ημουν παντα προετοιμασμενος :D .Ετσι ενω ολοι οι αλλοι την εβγαζαν με ραδιοφωνακια εγω συνεδεα την 12" tv μου με την 12v NI-CD μπαταρια και ετσι εβλεπα τηλεοραση σε full screen 12 ιντσες :diablotin: ..Φως παρειχε το 12v λαμπακι αλογονου με την 2η 12v μπαταρια (αν και αυτο κρατουσε λιγοτερο απο την τηλεοραση :precry: ).Για περισσοτερο εφε μπορουσα να εχω και 2η tv (η 3" JVC μου-η οποια επαιρνε μολις 6 D μπαταριες!!)
 
Πίσω
Μπλουζα